Κάθε ένας από εμάς έχει αισθανθεί ότι το κρύο συναίσθημα τουλάχιστον μία φορά στη ζωή μας,
η σκέψη που κάνει το σώμα μας να τρέμει
και μας αφήνει με ατέλειες που δεν τελειώνουν ποτέ .
Όταν καθόμαστε αδρανείς ή ώρες, ο εγκέφαλός μας αρχίζει να διεγείρει τα προηγούμενα αρχεία των αναμνήσεών μας που αραιώνονται με τις φρίκες της ντροπής, των σπασμών, των λύγκων και των αποτυχιών. Τα πράγματα που χρησιμοποιούμε για να αποφύγουμε φαίνεται να μας περιβάλλουν όταν είμαστε μόνοι.
Πόσο ειρωνικό είναι το γεγονός ότι δηλώνουμε ότι γνωρίζουμε τον κόσμο και όμως παραμένουμε ένα μυστήριο για τον εαυτό μας.
Όταν είμαστε μέχρι τα μεσάνυχτα να σκεφτόμαστε το παρελθόν μας ότι θα μπορούσαμε να αλλάξουμε, ένα μέρος από εμάς που συνεχίζει να απαγγέλλει την ίδια σελίδα του ίδιου κεφαλαίου καθημερινά, έρχεται στο ίδιο συμπέρασμα και για ποιο; Ακριβώς για να βεβαιωθούμε ότι είμαστε ακριβείς για την απόφασή μας να είμαστε αλήθεια;
Κρατώντας σε κάτι για πολύ καιρό γίνεται μια συνήθεια και νιώθουμε σαν να πηγαίνουμε δεξιά. Αλλά τότε ο φίλος μου, αυτό που βλέπουμε είναι το θαυμασμό μιας ευδαιμονίας που καλύπτεται με αρκετές κορδέλες φαντασιώσεων. Ακόμα και αν μπορούσαμε να ξεμπερδέψουμε μερικούς, πάντα θα καταλήξουμε να χτυπήσουμε τα χέρια μας σε αυτό.
Θυμηθείτε ότι υπάρχει ένα μάθημα σε όλα, οι νύχτες που μας άφησαν τρέμουν μας έκανε να μένουμε σταθεροί μέχρι το πρωί. Και οι φρίκες που μας στοιχειώνουν στα όνειρά μας μας έκαναν αρκετά δυνατές για να πολεμήσουμε.
Λοιπόν, πείτε μου ένα πράγμα ότι οι αναταραχές του παρελθόντος μας θα μας σταματήσουν να προχωρήσουμε; Θα κλέψουν τη βροντή μας κάθε φορά;Προφανώς όχι, λοιπόν γιατί να αγωνίζομαι για το παρελθόν που έχουμε αφήσει πίσω μας και γιατί να μην αγαπάμε το μέλλον που είναι γεμάτο εκπλήξεις;
"Για τους σοφούς, η ευγένεια βρίσκεται στην καρδιά με καθαρή συνείδηση"
Και απλά θυμηθείτε όταν χάσουμε ξανά, θυμηθείτε να σταματήσετε να είστε ανήμποροι και να σηκωθείτε ευθεία γιατί
Αξίζουμε το καλύτερο,
Αξίζει να είμαστε η καλύτερη έκδοση του εαυτού μας.
https://shubhangirawat.wordpress.com/