ΤΑ ΚΑΝΑΡΙΝΙΑ, ΟΙ ΠΤΕΡΩΤΟΙ ΜΑΣ ΦΙΛΟΙ

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ  -7- ]

ΡΑΤΣΕΣ ΚΑΝΑΡΙΝΙΩΝ

Υπάρχουν τόσες πολλές ράτσες καναρινιών και παραλλαγές, ώστε σήμερα είναι αδύνατον να καταμετρηθούν και αυτό συμβαίνει, γιατί το καναρίνι είναι πολύ ευμετάβολο πουλί και διαμορφώνεται με τα χαρακτηριστικά των γονέων του κατά ανάμικτο τρόπο.

Το ζήτημα είναι, ότι όλα τα νέα χαρακτηριστικά, που αποκτά, σταθεροποιούνται και γι’ αυτό κατόπιν έχουμε τις αναρρίθμητες παραλλαγές. Συμβαίνει δε στο καναρίνι και αυτό συνετέλεσε στη μεγαλύτερη εξάπλωσή του, τα νόθα που παράγονται, τουλάχιστον τα περισσότερα, νάναι γόνιμα, γιατί αν ήσαν άγονα, θα εγκαταλείπονταν και έτσι δεν θα υπήρχαν πολλές παραλλαγές.

Κατόπιν των πολλών λοιπών παραλλαγών, που εδημιουργήθησαν με διαφόρους χρωματισμούς, με σκούφους και χωρίς σκούφους, με λαιμό μακρύ ή κοντό ή διπλωμένο, με φτέρωμα σγουρωτό κ.τ.λ., οι ράτσες αυτές και οι παραλλαγές, επήραν το όνομα της χώρας στην οποίαν έχουν δημιουργηθεί. Έτσι έχουμε Καναρίνια Ολλανδικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Αυστριακά (Τυρόλου), Βελγικά. Μέσα στον ατέλειωτο κατάλογο κάθε χώρας, κυριαρχούν και δυό τρεις παραλλαγές εξαιρετικές με μεγάλη αξία.

ΚΑΝΑΡΙΝΙΑ ΟΛΛΑΝΔΙΚΑ

Το είδος του Ολλανδικού καναρινιού, δημιουργήθηκε με το αυστηρό διάλεγμα του εξημερωθέντος καναρινιού και με διάλεγμα από τα ωραιότερα και τα μεγαλύτερα, πλείστα όσα καναρίνια, σε συνεχή εργασία.

Οι Ολλανδοί, κατώρθωσαν να επιτύχουν την στερεότητα του χαρακτήρα, η οποία διακρίνεται και αποτελείται από μία λεπτή κεφαλή, ένα λαιμό πολύ ξεχωρισμένο από το κυρτό σώμα από μιά μακρύτερη ουρά, από μακρύτερα πόδια και τέλος από το ανάστημα, που είναι πολύ μεγαλύτερο από το κοινό καναρίνι.

Υποδιαιρείται σε δυό παραλλαγές, από τις οποίες η μιά έχει τα φτερά του στομάχου κατσαρωτά και αναποδογυρισμένα προς ένα μέρος και η άλλη διπλή, έχει το μισό αναποδογυρισμένα προς το δεξί μέρος και το άλλο μισό προς το αριστερό και κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να βρίσκεται στο μέσον του στομάχου. Το χώρισμα αυτό, είναι τόσο φαρδύ, ώστε μπορεί να περάση ένα μολύβι. – Όλα τα κανάρια, που αποτελούν κάθε παραλλαγή, δεν είναι όμοια αναμεταξύ τους, διότι άλλα είναι καλιτσουνάτα και άλλα με γυμνά πόδια.

Είναι πολύ ωραία πουλιά και λεπτότερα από το κοινό καναρίνι. Είναι ευκίνητα και με πυκνό πλούσιο φτέρωμα. Τα εμπορεύονται, σε όλη σχεδόν την Ευρώπη.

Υπάρχουν ακόμη και αυτά, που έχουν επωμίδες από τη μιά και την άλλη μεριά του λαιμού.

Επίσης υπάρχει και ένα άλλο είδος Ολλανδικού καναρινιού, που ονομάζεται σαλπιγκτής, επειδή έχει το φτέρωμα των φτερουγιών του πολύ πυκνό και μακρύ και κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να προσομοιάζη προς τις επωμίδες, τις οποίες έφερναν παλαιότερα οι σαλπιγκτές του Ολλανδικού και Γερμανικού στρατού.

Επίσης ένα άλλο, ωραιτότερο από όλα τα παραπάνω, είναι αυτό που λένε του ΛόρδουΔημάρχου, που έχει γενικώς το φτέρωμα και τα πτύλα των μηρών κατσαρωτά.

Το είδος αυτό, επειδή έχει σπάνιο και ωραίο φτέρωμα, όπως και κιτρινόλευκα χρώματα, έχει μεγάλη αξία.

Εκλεκτά επίσης Ολλανδικά καναρίνια, σήμερα παρουσιάζει ο οίκος Ι. Αμίτζ και Ζάνεν σε όλους τους χρωματισμούς με φανές αηδονιών. Είναι οίκος παλαιότατος ιδρυθείς το 1906.

ΚΑΝΑΡΙΑ ΑΓΓΛΙΚΑ

Τα κανάρια αυτά, ξεχωρίζουν από το υψηλό των ανάστημα και την μεγάλη ποικιλία των χρωμάτων, που είναι ωραιότατα.

Παρατηρούμε χρώμα ερυθρό-χρυσό. Το έχουν αποκτήσει από την τροφή, που τους δίδουν και μέσα στην οποία ανακατεύουν πιπέρι Καϋέννης. Το πιπέρι αυτό, το χρησιμοποιούν ως εξής.

Ανακατεύουν ένα κουτάλι του καφέ κοπανισμένου πιπεριού με έναν κρόκο αυγού και με ίση ποσότητα μπισκότου. Όταν το κανάρι γίνει 40 ημερών, η ποσότητα του πιπεριού αυξάνει αρκετά.

Ωραίο είδος Αγγλικού καναριού είναι και το σκουφάτο που κατάγεται από το Μάντζεστερ. Έχει πολύ ωραίο φτέρωμα και είναι πλουτισμένο με αρκετά φτερά, το οποίο ωσάν ωραία μαργαρίτα, στολίζει το κεφάλι, ενώ οι ακτίνες του διαχύνονται έως το ράμφος του και προς τα οπίσω έως τον λαιμόν.

Ένα άλλο είδος Αγγλικό, που αγαπάται ιδιαιτέρως είναι το Λιζάρ (σαύρα). Είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και ωραιότατα κανάρια του κόσμου.

Επειδή στο κεφάλι του, φέρνει ένα μεγάλο στίγμα με χρώμα καθαρό κίτρινο, όπως η κουκούλα των Φραγκισκανών παπάδων, το δε υπόλοιπό του σώμα έχει βαθύ σταχτί χρωματισμό, πολύ γλυκό. Οι φτερούγες και η ουρά του, αποτελούνται από κανονικές γραμμές ραβδωτές γι’ αυτό και αποκαλείται και ραβδωτό, με χρώμα λιονταριού.

Από αυτό υπάρχουν πολλές παραλλαγές, οι οποίες διαφέρουν στα χρώματα, που έχουν οι ραβδώσεις και έτσι καλούνται.

Κανάρια χρυσοραβδωτά με ραβδώσεις χρυσοκίτρινο χρώμα.

Κανάρια Αργυροραβδωτά, τα οποία έχουν στο σώμα θαυμάσιο κίτρινο χρώμα και ραβδώσεις αργυρόχροες.

Η Αγγλική τέχνη, που εκτιμά πολύ αυτό το είδος, έχει πεποίθηση, ότι ποτέ δεν αλάσσει τον χρωματισμό του, όταν το προσέχουμε.

Άλλο είδος Αγγλικού καναριού περιζήτητο είναι το Κανάρι Γίγας, που είναι διπλάσιο σε όγκο από του κοινού καναρινιού (περίπου 20 πόντους). Το χρώμα του είναι κίτρινο, ενώ τα εσωτερικά των φτερουγιών του και της ουράς του είναι άσπρα.

Είναι λεπτοφυές, πολύ ευκίνητο και χαριτωμένο. Έχει πόδια υψηλά και μακρυά ουρά.

Είναι πολύ ακριβό. Τέλος αναφέρουμε το Γιοκσάϊρ ή το Λαγκσάϊρ, καναρίνια εξαιρετικά.

ΚΑΝΑΡΙΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ

Κυρίως διακρίνεται το κανάρι του Χάρζ. Το κανάρι αυτό, προέρχεται από το Ιταλικό κανάρι, το οποίον εμπορεύοντο αρχικώς οι χωρικοί, οι οποίοι προήρχοντο από την Ιταλία και μετέφεραν και πωλούσαν στη Γερμανία τα κανάρια σε καλές τιμές.

Εκείνο που διακρίνει ιδιαιτέρως αυτό το κανάρι, είναι η τεχνική μελωδία του κελαδήματός του. Έχει πολύ καθαρή φωνή και ευχάριστο τόνο.

Είναι κανάρι διαλεχτό και δίνει πολύ μεγάλη ευχαρίστηση σε όποιον τυχαίνει να το ακούση.

Δεν μπορεί να χάση κανείς ούτε ένα τόνο. Η λαμπρότητα, η καθαρότητα, η μελωδικότητα, προξενεί μεγάλη ευχαρίστηση και θαυμασμόν, με λίγα λόγια μιά αληθινή απόλαυση.

Εάν θέλη να διατηρήση κανείς το κελάδημα του αρσενικού Χάρτζ, πρέπει να το έχη χωριστά από το θηλυκό. Επίσης πρέπει να το διατρέφη χωριστά και από όλα τα άλλα είδη των καναριών, τα οποία έχουν ελαττώματα, γιατί θα του χαλάσουν τη φωνή. Είναι πολύ απομιμητικό πουλί και ξεσηκώνει εύκολα, όποιο σκοπό και αν ακούση, γι’ αυτό και οι Γερμανοί προσπάθησαν να το συνηθίσουν να κελαϊδά όπως το αηδόνι και το κατόρθωσαν. Επίσης τού έμαθαν και το κελάδημα του κορυδαλλού, ανάλογα φυσικά με τας επιθυμίας του παραγωγού.

Τα καναρίνια του Χάρτζ, είναι τα πιο περίφημα και ο μεγαλύτερος εκπαιδευτής των θεωρείται ο Γερμανός ειδικός Ανρύ-Σάϊφερ, ο οποίος πολύ πέτυχε εις τας προσπάθειές του και σήμερα η φίρμα του είναι περιζήτητη σε όλο τον κόσμο με το όνομά του. Έφθασαν σε μεγάλη αξία, αλλά σήμερα είναι πολύ δυσεύρετα, διότι από αυτά έχουν δημιουργηθεί στην Αμερική κυρίως άλλα καναρίνια Χάρτζ.

Πραγματικώς το καναρινι Χάρτζ, έρχεται στη πρώτη γραμμή των ωδικών καναρινιών, για το οποίο, όσοι τουλάχιστον ξέρουν από καναρίνια, εκφράζονται, ότι είναι ο πραγματικός αρτίστας του τραγουδιού, διότι παρουσιάζει μεγάλη μελωδικότητα και χάρη και τόσο, ώστε να μένη κανείς εκστατικός. Είναι ως πουλί του σαλονιού, ασύγκριτο και έρχεται πρώτο μεταξύ όλων των άλλων ωδικών καναρινιών. Είναι πραγματικό γραμμόφωνο και αποδίδει πιστά κάθε τραγούδι, όσο και δύσκολο, αν είναι.

Σήμερα φυσικά δια διασταυρώσεων, έχουν επιτευχθεί και πολλές άλλες ράτσες άξιου λόγου, πολύ κατάλληλες για σπίτια, με ωραίο παρουσιαστικό και τραγούδι, τις οποίες δεν μπορούμε ν’ αναφέρουμε γιατί είναι άφθονες. Τα καναρίνια αυτά είναι και φθηνά.

ΚΑΝΑΡΙΑ ΓΑΛΛΙΚΑ

ΤΟ ΚΑΝΑΡΙΝΙ Σμέτ

Είναι ένα διασταυρωμένο, αλλά πολύ πετυχημένο καναρίνι. Επήρε το όνομά του από τον Γουσταύο Σμέτ, που κατώρθωσε μετά από επίμονες διασταυρώσεις και επιλογές να δόση στο καναρίνι αυτό, ένα υπέροχο χρωματισμό.

Το καναρίνι Σμέτ δεν είναι παλαιό καναρίνι. Απεναντίας είναι νέο, αλλά συνδυάζει πάρα πολύ την μελωδικότητα του τραγουδιού και τον χρωματισμόν. Το χρώμα του υπέροχο, κλείνει προς το κόκκινο και το τραγούδι του έχει γοητεία που προσελκύει κάθε άνθρωπον που το ακούει. Σε μαγνητίζει κυριολεκτικώς, τόσος δε είναι ο ενθουσιασμός των Γάλλων γι’ αυτό το καναρίνι και τόσος ο φανατισμός να το περιφρουρήσουν, διότι το θεωρούν εθνικό επίτευγμα, ώστε κατά το 1954 κατ’ απαίτηση αυτού του ίδιου του κοινού, που τρέφει καναρίνια, σχηματίστηκε κάποια οργάνωσις σαν Εθνική Εταιρεία. Τόσο πολύ είναι αξιαγάπητο.

ΑΛΛΑ ΓΑΛΛΙΚΑ

Υπάρχουν βέβαια και άλλα Γαλλικά καναρίνια, όπως είναι το υβρίδιο Σαρτονερί που έχει γίνει με διασταύρωση από άγριο και καρδερίνα, αλλά παθαίνει πολύ από εσωτερική φλόγωση, γιατί τρώει πάρα πολύ.

Είναι ένα καναρίνι καλό, αλλά όχι σαν το πρώτο.

Υπάρχουν ακόμη και σκουφωτό σωμόν, αλλά και αυτά είναι από τα μίζερα καναρίνια γιατί παθαίνουν περισσότερο στη γέννα του αυγού.

Από τα Βελγικά ξεχωρίζουμε το Καναρίνι Bossa, εξαιρετικό καναρίνι. Το Νορβηγικό, που είναι διασταύρωσις κουκουλωτού. Το Νορβηγικό το έχουν τελειοποιήσει οι Άγγλοι.

Όλα τα καναρίνια που αναφέρουμε είναι παραγωγής Σμέτ του Παρισσιού. Υπάρχει και ιδιαίτερο είδος καναρινιού Σμέτ όπως αναφέραμε.

[ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ : ”ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΕΙΣ”, ”ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ”…]

https://anastasiakalantzi50.wordpress.com/