Mini trip to…Attica Zoo!
Νομίζω ότι έχω να κάνω αιώνες κάποιο post.
Από την μία μεριά η καθημερινότητα μου και η δουλειά, και από την άλλη μεριά η ανάγκη μου για διακοπές και καλοκαίρι… με έχουν κάνει να αφήνω κάποια πράγματα πίσω.
Όμως σιγά σιγά επανέρχομαι.
Ήθελα να κάνω αυτό το post τον Ιούνιο… όμως… «κάλλιο αργά πάρα ποτέ» που λέει και η γιαγιά μου.
Οπότε να είμαι εδώ!! Στο Ζωολογικό κήπο στην Αθήνα τον Ιούνιο.
Δεν θέλω να μπω σε κουβέντες για τους ζωολογικούς κήπους και το πως φέρονται στα ζώα… διότι δεν θεωρώ ότι είμαι αρκετά ενήμερη πάνω στο θέμα στο να το κάνω αυτό. Θα μιλήσω μόνο για την εμπειρία μου αφότου επισκέφτηκα τον ζωολογικό κήπο της Αθήνας. Αν και ομολογώ, η παράσταση με τα δελφίνια δεν μου άρεσε καθόλου και έχω ακούσει πολλά.
Έτσι λοιπόν, μια μέρα του Ιουνίου (ντροπή μου ξανά για την απουσία μου) πήγαμε μονοήμερη από Καλαμάτα Αθήνα για να επισκεφτούμε τον ζωολογικό κήπο. Η παρέα μου σε αυτήν την εκδρομή ήταν η μαμά μου, η αδερφή μου, δυο θείες και δυο μικρά ξαδερφάκια. (Όλα τα παιδάκια μαζί)
Το πρώτο σοκ το έπαθα όταν είδα ότι τα φλαμίνγκο είναι λευκά και όχι ροζ. Μου το εξήγησαν άλλα μου διαφεύγει τώρα ο λόγος που συμβαίνει αυτό. Η εικόνα που είχα στο μυαλό μου με αυτό που είδα είχε μεγάλη απόσταση και με άφησε εντελώς σοκαρισμένη.
Σε περίπτωση που δεν το ξέρετε, λατρεύω τις κουκουβάγιες. Είναι οι αγαπημένες μου και ουσιαστικά ο λόγος που πήγα στο Πάρκο, επειδή έμαθα ότι υπάρχουν κουκουβάγιες.
Ήταν λίγες και πανέμορφες. Αν και ήταν κυρίως Μπούφοι με ένα είδος μόνο Κουκουβάγιας αν δεν κάνω λάθος. Και για κάποιο λόγο μου ήταν τρομερά δύσκολο να τις βρω… χρειάστηκα χάρτη και βοήθεια για να βρω τη διαδρομή. Πραγματικά μέχρι εκείνη την στιγμή δεν είχα καταλάβει πόσο χάλια προσανατολισμό έχω.
Η αδερφή μου, λάτρεψε τα φίδια και εγώ το βρίσκω λίγο ανησυχητικό αυτό. Έβγαλε σέλφι σε κάθε κλουβί και έδειξε να το διασκεδάζει πολύ. Πολλά κλουβάκια ήταν άδεια και έβαλε σε σκέψεις… αν τα φίδια που ήταν μέσα το έσκασαν; (Βλέπω πολλά θρίλερ)
Αυτό είναι ένας κροκόδειλος.
Σαν μεγάλη πέτρα.
Δεν ξέρω εάν είναι παρεξηγημένα ζώα, άλλα όπως καθόταν ήρεμο και κοιτούσε… τα vibes που εισέβαλα ήταν ότι θέλει πολύ να μας φάει όλους.
Τι να πω για τα ελεφαντάκια; Ήταν τοοοοοοοοοοοοοσο γλυκούτσικα. Έκαναν παιχνίδια στο νερό, κυλιόντουσαν, έμπλεκαν τις προβοσκίδες τους και ήταν σαν να φιλιόντουσαν. Ήταν τόσο χαριτωμένα και τεράστια και στα δικά μου μάτια πολύ ερωτευμένα.
Πολλά ζώα απείχαν πολύ από την εικόνα που είχα στο μυαλό μου, έως την πραγματικότητα. Ποιο πολύ με σόκαραν ο Ρινόκερος και η τίγρης, λόγο του μεγέθους και της εμφάνισης τους, διότι πάντα είχα κάτι άλλο στο μυαλό μου.
Η εκδρομή άξιζε καθώς πέρασα πολύ ωραία και κατάφερα να δω και την οικογένεια μου μαζεμένη, αφού οι θείοι και τα ξαδέρφια μένουν μόνιμα Αθήνα, εγώ Ιωάννινα, οι γονείς Καλαμάτα, η αδερφή Χίο οι παππούδες αλλού και δεν τους βλέπω τόσο συχνά. 
Για τα μικρά παιδιά πάντως, ήταν μια καταπληκτική εμπειρία. Πέρασα πάρα πολύ καλά και φάνηκε, όσο για εμένα χάρηκα πάρα πολύ που συνέβη αυτή η εκδρομή. Ελπίζω να μπορέσουμε να το επαναλάβουμε κάποια στιγμή.
Σύντομα θα κάνω ένα ποστ σύντομα life update. Αλλά εν συντομία… Δουλεύω (συγκεκριμένα κάνω την πρακτική μου), άλλαξα χρώμα μαλλιών (βέβαια κοντά στο φυσικό μου, είμαι ακόμη ξανθιά δλδ) και πάω Αγγλία για να μέινω.
Θα τα πούμε όλα όμως σύντομα!
Φιλιά, Βάσια.
https://vasiatheghost.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου