Το ποίημα της εβδομάδας

Η Ποίηση είναι ένας πλανήτης χωρίς σύνορα. Κάθε εβδομάδα το καθιερωμένο ποιητικό αφιέρωμα θα ταξιδεύει από χώρα σε χώρα για να φέρει τους ανθρώπους, τους αναγνώστες, πιο κοντά. Έκτη στάση σήμερα, η Σερβία. Τον τελευταίο χρόνο, κυρίως μέσω του κινηματογράφου και όχι μόνο, στρέφω όλο και περισσότερο την προσοχή μου στον καλλιτεχνικό χώρο των Βαλκανίων. Έναν χώρο ακατανόητα ξεχασμένο από το ελληνικό κοινό. Με μικρά μεν δυνατά δε εκδοτικά βήματα, αυτή η στάση τείνει να αλλάξει. Ελπίζω μάλιστα μια ημέρων των ημερών όλοι αυτοί οι θαυμάσιοι βαλκάνιοι ποιητές που συστήνονται στο αναγνωστικό κοινό θολά μέσω των blogs, να βρουν την θέση τους τυπωμένοι σε κάποιο βιβλιοπωλείο. Μέχρι τότε θα διαβάζουμε ξανά και ξανά τα λιγοστά μεταφρασμένα ποιήματα της Tanja Kragujevic. Το αξίζει εξάλλου.

Εσύ

Εσύ είσαι η πιο αποδεικτική
αλήθεια για μένα.

Τυλίγεις τους ώμους μου
μ’ ένα παλτό
ανύπαρκτο πια.

Αυτή είναι όλη η έννοια
τούτης της υπενθύμισης.

Το ότι η κίνηση
των χεριών σου
πλάθει το σώμα μου.

Πιάνεις
τη χρυσή στιγμή
της βροχής του ματιού μου.

Το κύμα του βυθού.
Όπου μεγαλώνει το δένδρο.
Εστία κάτω από τον ουρανό
της ψυχής σου.

Πηγή: το πολύτιμο Διάστιχο

https://stylerivegauche.wordpress.com/