Σάββατο 16 Ιουνίου 2018

Το ποίημα της εβδομάδας -- Βεβαιότητα

Το ποίημα της εβδομάδας

Η Ποίηση είναι ένας πλανήτης χωρίς σύνορα. Κάθε εβδομάδα το καθιερωμένο ποιητικό αφιέρωμα θα ταξιδεύει από χώρα σε χώρα για να φέρει τους ανθρώπους, τους αναγνώστες, πιο κοντά. Τρίτη στάση σήμερα, το Μεξικό. Παρόλο που η αδυναμία μου για τις χώρες της Λατινικής Αμερικής είναι γνωστή, σπάνια αναφέρομαι στην βασίλισσά της, το Μεξικό. Η αλήθεια είναι ότι πέρα από κάποιες μελέτες που είχα διαβάσει παλιότερα για τους Ζαπατίστας -τρομάρα μου, δεν έχω ασχοληθεί καθόλου με την λογοτεχνία της συγκεκριμένης χώρας. Λαμπρή εξαίρεση είναι η ποίηση του Octavio Paz. Ο σπουδαίος αυτός άνθρωπος και λογοτέχνης έχει γράψει μερικά από τα πιο όμορφα ποιήματα που διάβασαν ανθρώπου μάτια. Τα παρακάτω αποσπάσματα είναι από την συλλογή Ποιήματα των εκδόσεων Σπηλιώτη σε μετάφραση του πολύτιμου Αργύρη Χιόνη.
octavio-paz-sentado-leyendo-high.jpg
Βεβαιότητα
Αν είν’ αληθινό το άσπρο φως
Αυτής της λάμπας, αληθινό
Το χέρι που γράφει, είν’ αληθινό
Τα μάτια που κοιτάζουν το γραφτό;
Απ’ την μια λέξη στην άλλη
Αυτό που λέω εξαφανίζεται.
Ξέρω πως είμαι ζωντανός
Εντός παρενθέσεων.
Αυγή
Γρήγορα χέρια κρύα
Τραβούνε έναν ένα
Του σκοταδιού τους επιδέσμους
Ανοίγω τα μάτια
Ακόμα
Είμαι ζωντανός
Στο κέντρο
Μιας πληγής ακόμα φρέσκιας
Ζωή μισοïδωμένη
Αστραπές ή ψάρια
μες στη νύχτα της θάλασσας
και πουλιά, αστραπές
μες στη νύχτα του δάσους.
Τα κόκαλά μας αστραπές
μες στου κόσμου τη νύχτα.
Τα πάντα, ω κόσμε, είναι νύχτα
κι είναι η ζωή αστραπή.
https://stylerivegauche.wordpress.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ναπολέων Λαπαθιώτης – Κλεῖσε τὰ παράθυρα

Ναπολέων Λαπαθιώτης – Κλεῖσε τὰ παράθυρα Κλεῖσε τὰ παράθυρα μὴ βλέπουν οἱ γειτόνοι, καὶ τὴν πόρτα σφάλισε καὶ σβῆσε τὸ κερί. Ἡ ἀγκαλιά μου ἐ...