Πάει αρκετός καιρός από τότε που έχουμε αναφερθεί σε κάποιο θρησκευτικό θέμα έτσι σήμερα θα μεταφερθούμε στα πανέμορφα Λεύκαρα για να διηγηθούμε την όμορφη ιστορία του “Σταυρού των Λευκάρων”.
Σύμφωνα με την παράδοση της εκκλησίας μας, το 1318, ένας Λατίνος καλόγερος από την Λεμεσό, ονόματι Σανταμαρίν, ακούγοντας για την θαυματουργή δύναμη του “Σταυρού των Λευκάρων” αποφάσισε να τον κλέψει και να τον πωλήσει στο εξωτερικό. Όταν τον έκλεψε, επιβιβάστηκε σε πλοίο για να φύγει από την Κύπρο, κάτι που δεν κατάφερε, διότι ξέσπασε τρικυμία. Μη μπορώντας να φύγει, αφαίρεσε ότι πολύτιμο κάλυπτε Το Τίμιο Ξύλο και το έκρυψε σε μια κουφάλα μιας χαρουπιάς (τερατσιά).
Χρόνια αργότερα, το 1340, ένας βοσκός ονόματι Γεώργιος, ανακάλυψε το κομμάτι Του Τίμιου Σταυρού, στην κουφάλα της χαρουπιάς, στην τοποθεσία Κακορακιά και το έδειξε στον επίσκοπο Ολβιανό από τα Λεύκαρα. Το αποτέλεσμα από την εύρεση του κομματιού Του Τιμίου Σταυρού ήταν ο βοσκός να γίνει μοναχός και να μετονομαστεί σε Γαβριήλ.
Ο μοναχός Γαβριήλ, παίρνοντας το κομμάτι Του Τίμιου Ξύλου, στην τότε βασίλισσα της Κύπρου για να το δει, θα του δώσει χρήματα προκειμένου να κτίσει μοναστήρι στα Λεύκαρα. Το μοναστήρι δυστυχώς δεν διατηρήθηκε μέχρι σήμερα αλλά σώζονται τμήματα της αρχικής εκκλησίας ενσωματωμένα στον σημερινό ναό, ο οποίος ανακαινίστηκε το 1740 και επεκτάθηκε κατά το δυτικό μέρος του το 1867.
Ο Σταυρός σήμερα καλύπτεται από αργυροεπίχρυση επένδυση και έχει επάνω παραστάσεις από τα Πάθη Του Χριστού, την Προδοσία, τη Σταύρωση αλλά και μορφές του Αγίου Κωνσταντίνου και Αγίας Ελένης. Στο κάθετο πόδι Του Σταυρού παρίσταται επίσης ο επίσκοπος Ολβιανός πλάι στην επιγραφή Ω ΣΤΑΒΡΕ ΜΟΥ ΣΩΣΟΝ ΜΕ ΑΜΑΡΤΩΛΟΝ ΠΟΙΜΕΝΑ /ΤΟΝ ΤΛΗΠΑΘΗΝ ΟΛΒΙΑΝΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΛΕΥΚΑΡΩΝ.
Όπως αναφέρουν οι ιστορικοί, φαίνεται πως ο ίδιος ο επίσκοπος Ολβιανός φρόντισε να γίνει Ο Σταυρός και να χαραχθεί η πιο πάνω επιγραφή, ως ευχαριστία για την απελευθέρωση του από την φυλακή γιατί παράκουσε τις διαταγές από τον Λεγάτο του Πάπα, Πέτρο και χειροτόνησε Ορθόδοξους ιερείς.
Κλείνοντας θα παρουσιάσω και ένα απόσπασμα για την πιο πάνω ιστορία, που γράφτηκε από τον Αρχιμανδρίτη Κυπριανό το 1788 “Ιστορία Χρονολογική της Νήσου Κύπρου”.
“Ο τίμιος σταυρός εκείτο παρά τω Μοναχώ Γαβριήλ, ος τις συνεχώς εδέετο του θεού, ίνα αποκαλύψη αυτώ, εις ποιόν τόπον να ανεγείρη Ναόν εις όνομα του Τίμιου Σταυρού και να αφιερώσει εκεί τπν μέγαν εκείνον θησαυρόν και βλέπει μίαν νύκταν εις τον ύπνον του ένα νέον οπού τον επρόσταζε και του έλεγε ότι να αναγείρη τον Ναόν οπού επόθει εις το χωρίον Λευκάρων εις τόπο ησυχαστικόν και αρμόδιον. Κοινολογήσας λοιπόν την υπόθεσιν και εις την προιατρευθείσαν σύζηγον του Ρήγός, έλαβε παρ’ αυτής ικανά έξοδα και καταβάλλοντος και αυτόν την δυνατή επιμέλειαν ωκοδόμησε τον Ναόν εις το χωρίον των Λευκάρων με την βοήθεια του αγίου θεού και έθετο εκεί το τίμιον ξύλον όπου σώζεται άχρι της σήμερον”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου