Η Μεγάλη Παραποίηση της Ιστορίας:
Μύθος ενός «μακεδονικού» έθνους
Το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας αγνοεί γενικά το γεγονός ότι υπήρξε επανεξέταση της ιστορίας των Βαλκανίων, παραποίηση ιστορικών μύθων και τεχνητή εθνικότητα και γλώσσα από τους "Sclavineaes".
Επιπλέον, οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν ότι οι Μακεδόνες ήταν μέρος του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Αυτό αποδεικνύεται από τα αρχαιολογικά ευρήματα σε συνδυασμό με τη γλωσσική ανάλυση και η ανακάλυψη μεγάλου αριθμού ελληνικών επιγραφών με ευρύ φάσμα ελληνικών ονομάτων αποδεικνύει ότι ποτέ δεν υπήρξε πολιτισμικό, γλωσσικό ή ιστορικό διάλειμμα στην ενότητα των Μακεδόνων με τους υπόλοιπους Έλληνες . Πράγματι, η διάδοση της ελληνικής γλώσσας και του ελληνικού πολιτισμού σε όλο τον γνωστό κόσμο από τον Μέγα Αλέξανδρο αποτελεί την πιο αδιάψευστη επιβεβαίωση αυτού του γεγονότος. Η ενότητα των Μακεδόνων και των υπόλοιπων Ελλήνων αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά με τα ευρήματα που έφεραν στο φως οι σημαντικότεροι αρχαιολογικοί χώροι της Βεργίνας, της Πέλλας, της Σίνδου και του Δίου, αλλά και της Θεσσαλονίκης, της Φλώρινας, της Χαλκιδικής, της Έδεσσας και πολλών άλλων περιοχών .
Αυτό που δεν γνωρίζουν ότι τα ιστορικά στοιχεία και τα αρχαιολογικά ευρήματα υποδηλώνουν την ύπαρξη της Ελληνικής μιλούσαν οι κάτοικοι των βουνών της Βόρειας Πίνδου κατά την περίοδο 2200-2100 π.Χ. Οι ελληνικές αρχαιότητες που χρονολογούνται από τον 4 ο αιώνα π.Χ., ειδικά το ελεφαντόδοντο πορτρέτο του Φιλίππου και ο Αλέξανδρος, από τον τάφο της Βεργίνας. Όλα τα ευρήματα καταδεικνύουν την τέχνη που επιτεύχθηκε στη Μακεδονία την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου και την ελληνιστική εποχή που εισήγαγαν οι κατακτήσεις της.
Η πΓΔΜ, ακόμα και υπό τη ρωμαϊκή κυριαρχία, συνέχισε να είναι μια ελληνική γη κάτω από τους διαδόχους του μεγάλου Αλέξανδρου και για μερικούς αιώνες ήταν ο πυρήνας των μεγαλύτερων κρατικών μονάδων που κυβερνούσαν οι μακεδόνες βασιλιάδες.
Μέχρι τη Βυζαντινή περίοδο, το ελληνικό πληθυσμό της Μακεδονίας παρέμεινε αμετάβλητη μέχρι τον 7 ο αιώνα μ.Χ., όταν διάφορες σλαβικές φυλές, οι Δραγουβίτες, Στρουμωνίτες, Sagoudates, και άλλοι άρχισαν να εγκαθίστανται στην περιοχή της Μακεδονίας. Με την άδεια των βυζαντινών αρχών, αυτές οι φυλές σχημάτιζαν τους μικρούς σλαβικούς θύλακες γνωστούς ως «Sclavineae».
Στο 14 ου αιώνα, η σερβική αυτοκρατορία του Στέφαν Ντούσαν εξαπλώθηκε στη Μακεδονία. Ωστόσο, αυτή η βραχύβια αυτοκρατορία δεν είχε καμία ουσιαστική επίδραση στον εθνολογικό χαρακτήρα της Μακεδονίας. Είναι σημαντικό να αναφέρουμε εδώ ότι ακόμη και κάτω από την οθωμανική κυριαρχία στη Μακεδονία, δεν υπήρχε κανένα περιφερειακό μέρος με το όνομα «Μακεδονία».
Τα σχέδια των Σλάβων περιλαμβάνουν γεωπολιτικό υπολογισμό και αναζήτηση εξόδου στο Αιγαίο. Όπως ήταν το σχέδιο κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και στις μεταπολεμικές δεκαετίες, ο Τίτο δημιούργησε μια τεχνητή εθνικότητα, την «μακεδονική» εθνικότητα. Το έργο ήταν δύσκολο, διότι η νέα ιθαγένεια δεν είχε τα χαρακτηριστικά, τα οποία είναι απαραίτητα για την ίδρυσή της. Ακολούθησε ότι τα συστατικά αυτά έπρεπε να ανακαλυφθούν ή να εφευρεθούν.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό της εθνικότητας ήταν η γλώσσα του. Ήταν γενικά αποδεκτό ότι η γλώσσα που ομιλούνται από τους Σλάβους της Μακεδονίας είναι μια διάλεκτος της βουλγαρικής. Προκειμένου να αποφευχθεί ο ουσιαστικός γλωσσικός δεσμός μεταξύ των Μακεδόνων Σκλάβων και των Βουλγάρων, έπρεπε να επινοηθεί μια ξεχωριστή γραπτή γλώσσα «Μακεδονίας». Αυτό έγινε με την εκμετάλλευση των τοπικών ιδιαιτεροτήτων και με δανεισμό από Σερβικές και άλλες σλαβικές γλώσσες. Ωστόσο, παρά τις επίπονες προσπάθειες σαράντα ετών, η νέα γλώσσα παραμένει μια παραλλαγή της βουλγαρικής γλώσσας.
Εδώ ερμήνευσαν την ιστορία των Βαλκανίων, από τους αρχαιότερους χρόνους. Με τον τρόπο αυτό θα ήταν δυνατόν να εξηγηθεί η ύπαρξη του μύθου ενός «μακεδονικού έθνους».
Τα αμέτρητα παραδείγματα τους αρκούν για να καταστήσουν σαφή την έκταση αυτής της εκστρατείας παραποίησης, και αυτοί οι ιστορικοί μύθοι και οι παραμορφωτικές ιστορικές παρερμηνείες έγιναν δεκτοί από ανθρώπους με απόλυτη άγνοια της ιστορίας, οι οποίοι συνοδεύονταν από απόλυτη ανοχή.
Πρέπει να προσθέσω ότι εμείς, ως Έλληνες, δεν πρέπει να χάσουμε την αίσθηση της ιστορίας μας, από πού ήρθαμε, από το ποιοι είμαστε και από αυτό που γινόμαστε.
Είναι δυνατόν σήμερα στην Αμερική, όπου συγκροτούμε μια εύπορη, πολιτικά ισχυρή και άκρως μορφωμένη ελληνική διασπορά, που γνωρίζουμε τόσο λίγα για κάτι τόσο απλό και μάλιστα τόσο μάλλον σημαντικό για το μύθο ενός «μακεδονικού» έθνους.
Είναι θέμα μεγάλης εθνικής σημασίας για τη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας και του Ελληνισμού, ότι είναι εθνικό καθήκον μας να αποκαταστήσουμε την ιστορική αλήθεια ότι η σκοπιμότητα, οι φιλοδοξίες και τα συμφέροντα συνεχίζουν να κατακρίνουν και να στρεβλώνουν την ιστορία μας. Το καθήκον μας είναι η μόνιμη επαγρύπνηση για να διατηρήσουμε την εθνική μας ακεραιότητα και να διασφαλίσουμε την ειρήνη
Νικόλαος Λ. Μωραΐτης. Ph.D.
Διεθνείς Σχέσεις-Συγκριτική Πολιτική-
Αμερικανική εξωτερική πολιτική.
Καλιφόρνια, ΗΠΑ
Μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ελλάδος (ΗΠΑ)
https://mastroianniweb.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου