Παράδεισος είναι
ό,τι απομένει στη σκέψη
«Θεία κωμωδία»
Όλα είναι οικεία διαυγή
Το βλέμμα σηκώνει η μακρινή βροντή
Η αμυδρή υπόσχεση πως κάτι επιζεί από το όνειρο
Τα είδωλα ακτινοβολούν
Σ’ ένα ξεθωριασμένο φως παλιό
Οπως το μυστήριο, η σιωπή, η εγκατάλειψη
Ο πόνος σβήνει
Ο οίκτος κινεί την ψυχή
Παράδεισος είναι ό,τι απομένει στη σκέψη
Ο τόπος του αοράτου με παρασύρει
Η πίστη αγγίζει τη λογική στα βήματά μου
Στην αγωνία του κυκλικού χρόνου
Η Βερενίκη θα με φιλάει αιώνια.
Dante Alighieri(1265-1321) Παράδεισος (Paradiso) XXXI,52
Ω, εσύ Άνθρωπε!
‘Ώρα ανάτασης γι’ Αυτόν που στρέφεται προς τα άνω.
Όταν «Η πίστη αγγίζει τη λογική στα βήματα..» και ο χρόνος ρέει κυκλικός.
https://beatrikn.wordpress.com/.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου