Οι μέρες που δεν μιλά κανείς γι’ αυτές

 apenanti oxthi 

Τις περισσότερες φορές γράφονται άρθρα γύρω από το πώς να ξεπεράσεις μία δυσμενή κατάσταση, πώς να αισθανθείς καλύτερα κλπ κλπ. Αναρωτήθηκα τότε, αν ποτέ έχει γραφτεί ένα κείμενο για τις μέρες εκείνες που αισθάνεσαι καλά ή δεν σκέφτεσαι τίποτα. Γιατί δηλαδή, αυτές οι μέρες να μην έχουν την τιμητική τους και γραπτώς; Γιατί να μην υπάρχει κάπου, μία απόδειξη πως, έστω κάποιες φορές, υπήρξαμε καλά με τον εαυτό μας, με τους γύρω μας, με όλο τον κόσμο. Λοιπόν, σήμερα, ένα τέτοιο άρθρο, θα γίνει πραγματικότητα. Γιατί η σημερινή μέρα, χωρίς να έχει κάτι το ιδιαίτερο, είναι μια όμορφη μέρα.
Και να που πας να γράψεις για αυτήν, και αρχίζουν να χτυπούν οι ψυχαναγκασμοί… Μία φωνή λέει μέσα σου: «Μήπως να μην μιλήσω για αυτή την ημέρα;; Μπορεί να εξελιχθεί σε άσχημη! Μπορεί να το γρουσουζέψω!». Τι θα κάνεις λοιπόν, εκείνη τη στιγμή; Θα σταματήσεις; Ή μήπως, να βάλουμε τα δυνατά μας και να συνεχίσουμε να μιλάμε για την ομορφιά που μας διακατέχει; Θέλει κότσια, εε; Ε να όμως που τα έχουμε, για αυτό συνεχίζουμε!
Σήμερα λοιπόν, χάρηκα που ξύπνησα, γιατί είχα έναν πολύ ταραχώδη ύπνο. Χάρηκα που είδα τον ήλιο να μπαίνει ενώ άνοιγα το παντζούρι. Ένιωσα να αναζωογονούμαι πίνοντας την πρώτη γουλιά καφέ. Έβαλα Μότσαρτ, όπως συνηθίζω να κάνω, όταν πρόκειται να γράψω και αποφάσισα να μιλήσω, ουσιαστικά, για το τίποτα. Γιατί, μερικές φορές, το τίποτα είναι τόσο καταπληκτικό! Μερικές φορές, είναι τόσο συναρπαστική η ζωή, όταν το μυαλό σου σταματά και απολαμβάνει ακόμα και το πλύσιμο των πιάτων. Είναι εκείνες οι μέρες που νομίζεις πως τα λουλούδια την Άνοιξη ανθίζουν επειδή ήθελες εσύ να τα μυρίσεις. Είναι οι μέρες που ένας γαλαξίας ολόκληρος υπάρχει για να καλύψει όλα τα συναισθηματικά σου κενά και να πραγματοποιήσει όλες σου τις επιθυμίες. Είναι οι μέρες, για τις οποίες δε μιλάει ποτέ κανείς. Είναι όταν αισθάνεσαι ευχάριστα και θες να το μεταδώσεις αλλά δεν το κάνεις ποτέ. Είναι οι μέρες που δεν έχεις ανάγκη να διαβάσεις αποφθέγματα «θετικής ενέργειας» για να νιώσεις ένα εκατοστό καλύτερα. Και ίσως αυτό κάνει ανεκτίμητες αυτές τις μέρες.
Είναι οι μέρες που έρχονται σαν επιτυχία μέσα από έναν όγκο αποτυχιών που πιστεύεις πως σε ρίξανε. Είναι οι μέρες εκείνες, που ένιωσες δυνατός χωρίς κανείς να σε βοηθήσει. Είναι οι μέρες που νιώθεις συνδεδεμένος με την ύπαρξή σου σε ψυχικό αλλά και σωματικό επίπεδο. Είναι οι μέρες ενός κύκλου, που κανείς δεν ασχολείται. Και δεν ασχολείται κανείς γιατί δεν έχεις και την ανάγκη να μιλήσεις για αυτές, επειδή είσαι μια χαρά!
Αυτό το απλό κείμενο, θέλει να σου υπενθυμίσει το εξής, φίλη και φίλε αναγνώστη! Όσα προβλήματα και εμπόδια αν έχεις στη ζωή σου, υπάρχει αυτή εδώ η τρανή απόδειξη πως ό,τι και να γίνει, πάντα θα έρχονται μέρες σαν τη σημερινή, χωρίς καμία ιδιαίτερη σημασία που θα είσαι καλά! Τα πράγματα θα είναι πάνω-κάτω τα ίδια! Έξω μπορεί να βρέχει, να έχει ήλιο αλλά, όπως και να έχει, θα αναβλύζει σαν πηγή η δύναμη που ρέει από μέσα σου.
Κάθε φορά που θα πέφτεις, ανάτρεξε σε αυτό το κείμενο και θυμήσου. Πάντα θα έρχονται οι μέρες που δεν θα σκέφτεσαι τίποτα. Εκείνες οι μέρες, για τις οποίες δε μιλάει ποτέ κανείς…

gigighoul

http://www.apenantioxthi.com/