“Dust of snow” by Robert Frost

Posted on 09/02/2018 by Βεατρίκη Α

The way a crow Ο τρόπος που ένα κοράκι

Shook down on me με ράντισε

The dust of snow τα αποτρίμματα του χιονιού

From a hemlock tree από ένα δέντρο hemlock

Has given my heart χάρισε στην καρδιά μου

A change of mood μια αλλαγή της διάθεσης

And saved some part και έσωσε κάποιο μέρος

Of a day I had rued. μιας μέρας που είχα βαθειά θλίψη

Robert Lee Frost (26/3/1874 – 29/1/1963)

“Dust of snow” poem, ποίημα

Απόδοση: Βεατρίκη Α

To ποίημα αυτό του Ρόμπερτ Φροστ, το έχω διαβασμένο από χρόνια και οι εικόνες του λες και σφηνώθηκαν στην μνήμη μου. Τις ανακαλούσα κάθε τόσο, αυτές και τις λέξεις, τις δύσλυτες για μένα, που ο ποιητής χρησιμοποίησε για να μας μεταφέρει τις εικόνες του και πίσω από αυτές το νόημα, το μήνυμα του λόγου του. Τις λέξεις του αυτές, δεν τις είχα ”ανιχνεύσει” αν και τις είχα έγνοια. Έτσι, αυτό το ποίημά του έχασκε από ερωτηματικά, για μένα. Οι όποιες μεταφράσεις του. στην Ελληνική που είχα δει, δεν με ικανοποιούσαν..Οπότε, το πήρα απόφαση να τις ξεδιαλύνω και να προσπαθήσω να αποδώσω το ποίημά του στα Ελληνικά, όπως με την ματιά μου το εννόησα.

Το ποίημα του αυτό, όπως και πολλά άλλα του, χάνεται στην μετάφραση, δεν μεταφράζεται, μπορεί να αποδοθεί μοναχά.. Και ιδού το δικό μου αποτέλεσμα! Για το αν το απέδωσα το ποίημα στα Ελληνικά καθώς του πρέπει, ίσως συμφωνήσετε κατανοώντας τους λόγους μου, ίσως διαφωνήσετε αντιπροτείνοντάς μου κάτι άλλο. Ούτε φιλόλογος είμαι, ούτε καλή γνώστρια της αγγλικής γλώσσας, δηλώνω. Οι παρατηρήσεις, οι υποδείξεις σας, καλόδεχτες! Eξ άλλου, ο ίδιος ο Ρόμπερτ Φροστ είχε πει “Poetry is what gets lost in translation.” ‘Η ποίηση είναι αυτό που χάνεται στη μετάφραση.’ Από την μεριά μου, ας πω, ότι επειδή το ποίημα είναι συμβολικό, το απέδωσα έτσι λαμβάνοντας υπ’ όψιν μου τα παρακάτω:

1. Αυτό το λιγόλογο και τόσο λιτό ποίημά του, που ο ποιητής πρωτοδημοσίευσε τον Δεκέμβριο του 1920 υπό τον τίτλο “Favour” στην London Mercury και αργότερα ανατυπώθηκε ως “Snow Dust” στην Yale Review στις 21 Ιανουαρίου του 1921 πριν αποτελέσει μέρος της ποιητικής του συλλογής στην έκδοση του 1923 “New Hampshire: A Poem with Notes and Grace Notes.” για την οποία τιμήθηκε με το πρώτο του βραβείο Pulitzer στην Ποίηση το 1924, και το οποίο αν και θα μπορούσε να είναι όλο σε μια πρόταση, ο ποιητής το μοίρασε σε δυο στροφές(σε ιαμβικό δίμετρο) :

Στην πρώτη στροφή, μας μεταφέρει την εικόνα του ως μοναχικού περιπατητή σε ένα χιονισμένο δάσος στο καταχείμωνο, όπου ένα επίσης μοναχό κοράκι ΄κουνώντας κυκλικά το χιόνι, από ένα χιονισμένο κλαδί προφανώς, ενός δέντρου hemlock, προκάλεσε μια ελαφριά “σκόνη “χιονιού ( ακριβής μετάφραση του “dust of snow”) που την έριξε πάνω του κυκλικά { “Shook down on me” όπου το ρήμα shook είναι ο αόριστος χρόνος του ρήματος shake+down =κινώ περιστροφικώς προς τα κάτω, ρίχνω κυκλικά)

Το ρήμα “Shook down on me” το απέδωσα με το ελληνικό ρήμα “ράντισε”= με ράντισε με το εξής σκεπτικό :

Ο ποιητής δεν προσδιορίζει την θέση του κόρακα σε σχέση με το δέντρο. Το πουλί μπορεί να πέταγε πάνω ή γύρω από το δέντρο με τα κατάφορτα από χιόνι κλαδιά του, μπορεί να καθόταν σε ένα από αυτά ή ενώ εκινείτο για να πετάξει.. Έτσι, στην πρώτη περίπτωση μπορεί να έξυσε ελαφρά με τα φτερά του την επιφάνεια του χιονιού που ήταν πάνω στο κλαδί καθώς πετούσε πάνω από αυτό, στις άλλες δυο μπορεί να έξυσε με τα πόδια του την επιφάνεια του χιονιού ενώ καθόταν στο χιονισμένο κλαδί του. ή καθώς κινήθηκε για να πετάξει.

Όπου όμως κι αν ήταν το πουλί, περί τριβής πάνω σε επιφάνεια χιονιού, πρόκειται. Απ’ αυτήν την τριβή αυτή είναι που παράχθηκε η “σκόνη του χιονιού” όπως την λέει ο ποιητής. Όχι νιφάδες του χιονιού αλλά λεπτά μόρια χιονιού που το πουλί τα κούνησε κυκλικά ρίχνοντάς τα πάνω στον ποιητή σαν να σκόπευε σε αυτόν- σαν η κίνησή του αυτή, δηλαδή,να ήταν όχι τυχαία αλλά ακριβώς για να προκαλέσει ένα επιδιωκόμενο αποτέλεσμα στον ποιητή. Δηλαδή, ο κόρακας έρανε (εκ του ραίνω= ραντίζω – ρήμα που εκφράζει κατευθυνόμενη κίνηση κυκλική με υγρό) τον ποιητή με τα αποτρίμματα ( από την λέξη το τρίμμα.που προέρχεται από την αρχαία ελληνική τρῖμμα < τρίβω και απότριμμα= το εντελώς τριμμένο= εκείνο που γίνεται σα σκόνη και στην συγκεκριμένη περίπτωση απότριμμα χιονιού.) έτσι που αυτά κατέληξαν στο πρόσωπό του ως σταλαματιές καθάριου, κρύου νερού που έγιναν ευθύς.

Στην δεύτερη στροφή, ο ποιητής τονίζει την καταλυτική επίδραση που επέφερε στην διάθεσή του ο τρόπος που το κοράκι έριξε πάνω του την σκόνη του χιονιού – δηλαδή το συμβάν- και το είδος της επίδρασης, ότι δηλαδή, η ενέργειά της ήταν τόσο θετική στην ψυχή του ώστε να αλλάξει- μεταβάλει- την διάθεσή του- και έτσι να σώσει ένα μέρος από μια μέρα του (όχι την ημέρα αλλά μια από τις μέρες= of a day) που διακατεχόταν από θλίψη { I had ruid είναι ο υπερσυντέλικος του αρχαίου αγγλικού ρήματος I rue= ρήμα (Λυτρωτικό) = νοιώθω βαθειά λύπη, θρηνώ, κλαίω για τους νεκρούς, νοιώθω τύψεις για κάτι που δεν έκανα, αμαρτάνω, και κατ’ επέκταση μετανοώ για κάτι, (από το λεξικό του Collins “Thesaurus of the English Language”) Δείτε και εδώ

2. Στην πρώτη μου ανάγνωση του ποιήματος, εκείνο το μόνο που αναγνώρισα είναι την χαρά, την ανακούφιση, την ευγνωμοσύνη που ένοιωσε ο θλιμμένος ποιητής, αυτός ο μοναχικός περιπατητής μες σ’ ένα σιωπηλό δάσος στην καρδιά της βαρυχειμωνιάς, από το δώρο που του χάρισε ένα κοράκι, το άλλο μοναχό ζωντανό πλάσμα που συνάντησε στην ερημιά του δάσους, όταν αυτό τον έρανε απαλά με τ’ αποτρίμματα του χιονιού που έριξε πάνωθέ του από τα κλαριά ενός δέντρου hemlock , έτσι που οι σταλαματιές του κρύου καθάριου χιονίσιου νερού που δέχτηκε, τον δρόσισαν, τον αναζωογόνησαν, του απόδιωξαν την βαρύθυμη διάθεσή του, και του ‘σωσαν από κει και μετά, το υπόλοιπο μιας μέρας του που αλλιώς θα χανόταν κι αυτό μες στην βαθειά του θλίψη. Ένα μικρό ασυνήθιστο δώρο, μια χάρη, μια εύνοια κι ευλογία όμως απρόσμενη που έσωσε τον ίδιον! Αυτό είχε δεχθεί ο ποιητής εκείνη την περασμένη ώρα της μέρας του σ’ εκείνο το δάσος της νεκρικής σιγής, ένα δώρο ζωής!….

Πόση ομορφιά, σκέφθηκα τότε, από ένα μικρό τυχαίο(;) γεγονός! Τι ασυνήθιστο δώρο από ένα φτερωτό πλάσμα που δεν τόξερα για γενναιόδωρο, ούτε καλοσυνάτο!! Να σου αλλάξει την μέρα χαρίζοντάς της φως, αλλάζοντας εσένα τον ίδιον! Για δες!. Η γνήσια χαρά είναι η χαρά που σου φέρνει η στιγμή σαν την ζεις, πριν την σκεφτείς καν, συλλογίστηκα. Αρκεί να ’σαι εκεί, να την δεις, να την νοιώσεις..Μετά, είναι απλά παρελθόν, πλούτος για την μνήμη σου..Έτσι κάπως, το είχα δει το ποίημα..

Μετά, στην δεύτερη ανάγνωσή του, είδα ότι το πουλί είναι κοράκι, ότι το δέντρο ονομάζεται Hemlock που δεν ήξερα καν τι ήταν αυτό, ότι ο ποιητής εστίαζε κυρίως στον τρόπο που το πουλί κούνησε το ψιλόχιονο από το δέντρο αυτό γυροφέρνοντάς το πάνω του, και όλο αυτό ότι γίνηκε σε καιρό βαρυχειμωνιάς μες σε ένα έρημο, νεκρικά σιωπηλό και σκιερό δάσος και ότι το αποτέλεσμα αυτής της κίνησής του, ήταν ότι εκείνος ένοιωσε ότι σώθηκε από την βαθειά θλίψη του για το μέρος της ημέρας που του είχε απομείνει, για να την χαρεί, να την απολαύσει. Ζοφερή ατμόσφαιρα, μυστηριακή!

Τίποτε από όλα στο ποίημα μπορεί να μην είναι τυχαίο!.σκέφθηκα. τότε.Το κάθε τι δείχνει να υπακούει, άλλως να εναρμονίζεται, σε σύμβολα/συμβολισμούς κατά τρόπο που το καθένα τους “δένει” με το άλλο ταιριαστά και με ακολουθία τελετουργίας, μάλιστα!.

3. Ο ποιητής σ’ αυτό το λιτό ποίημά του έχει σαφήνεια στον λόγο του και αλλού μέσα από τα σύμβολα που χρησιμοποιεί και τα οποία ανάγονται σε μύθους και παραδόσεις αλλοτινών χρόνων, γίνεται, ηθελημένα ασαφής, ίσα, καθώς πιστεύω, για να αφήσει τον αναγνώστη του ελεύθερο νάναι στην βαθύτερη ερμηνεία που μπορεί να του αποδώσει. Θα επιχειρήσω να τα εξηγήσω αυτά πιο κάτω.

Ο Robert Frost είχε πει:.”.If poetry isn’t understanding all, the whole world, then it isn’t worth anything” (Εάν η ποίηση δεν είναι κατανοητή σε όλους, σε όλο τον κόσμο, τότε δεν αξίζει τίποτε), δηλαδή ότι στην ποίησή του φρόντιζε να είναι κατανοητός γιά όλο τον κόσμο, επειδή με αυτή ο ίδιος απευθυνόταν σ’ ολόκληρο τον κόσμο, όπως το κατάλαβα. Κάπως σαν αυτό που είχε πει ο Αριστοτέλης:«Ας δώσουμε τον ορισμό πως η κυριότερη αρετή του λεκτικού είναι η σαφήνεια. Κι απόδειξη γι’ αυτό είναι ότι ο λόγος που δεν περικλείει την απόδειξη του περιεχομένου του, δεν εκπληρώνει τον προορισμό του» («Ωρίσθω λέξεως αρετή σαφή είναι· σημείον γαρ ότι ο λόγος, ως εάν μη δηλοί, ου ποιήσει το εαυτού έργον»), και αλλού είχε πει:“A poem begins in delight and ends in wisdom”.(“Ένα ποίημα ξεκινάει με το να σε γοητεύει και τελειώνει σε σοφία”)

Ο Ρόμπερτ Φροστ χρησιμοποιούσε στην ποίησή του σύμβολα/συμβολισμούς. Δείτε:Use of Symbols/Symbolism in the Poetry of Robert Frost, symbols in Robert Frost’s poetry . Δείτε και σε σχέση με την φιλοσοφική ποίηση του Robert Frost: https://home.isi.org/robert-frost-philosopher-poet-irobert-frost-poet-philosopheri-peter-j-stanlis,

https://www.poetryfoundation.org/poets/robert-frost

Ο Ερατοσθένης Γ. Καψωμένος είπε σχετικά με την ποιητική συγγραφή, όπως προσδιορίζεται μες από τους συμβολισμούς και τα σύμβολα στην μελέτη του για την ποίηση του Κωνσταντίνου Καβάφη “Η ποίηση και η ποιητική του Κ. Π. Καβάφη”, μεταξύ άλλων, και τα εξής: “.Τα σύμβολα έχουν δύο επίπεδα, την υλική παράσταση και την υπονοούμενη συμβολική σημασία. Τα λογοτεχνικά σύμβολα, ειδικότερα, ανήκουν στα συνδηλωτικά συστήματα και διακρίνονται, από τη σκοπιά που μας ενδιαφέρει εδώ, σε σύμβολα κοινά, καθιερωμένα από μια λογοτεχνική παράδοση, τα οποία ο ποιητής ενσωματώνει στο έργο του, και σύμβολα που δημιουργεί ο ίδιος εξ αρχής…Σύμβολο και συμβολισμός είναι δυο πολύ ταλαιπωρημένες έννοιες, καθώς η κατάχρηση που υφίστανται στη γλώσσα της καθημερινής επικοινωνίας έχει δημιουργήσει μεγάλη σύγχυση, ανάμεσα στην τρέχουσα σημασία και στο ειδικό περιεχόμενο που έχουν οι δύο όροι στη θεωρία της λογοτεχνίας. Για το συμβολισμό, ως λογοτεχνικό ρεύμα και τύπο γραφής, δε θα μιλήσουμε εδώ . Είναι αρκετό να πούμε ότι σχετίζεται αλλά δεν ταυτίζεται με τον όρο «σύμβολο», που είναι, ως φαινόμενο και ως έννοια, πολύ παλαιότερο από το κίνημα του συμβολισμού· και δεν περιορίζεται μόνο στη λογοτεχνία και στην τέχνη, αλλά εκτείνεται σε πολλές εκφράσεις της συλλογικής ζωής.” Για την φιλοσοφική ποίηση:”..Η υποδειγματική αφήγηση είναι ένα από τα εργαλεία της συμβολικής γλώσσας του Καβάφη, αλλά δεν είναι το μόνο. Είναι επίσης το λιτό, απογυμνωμένο από τη λάμψη της παραδοσιακής εικονοπλασίας, μεταφορικό του σύστημα, που ανέδειξε μια άλλου είδους παραστατική αντιστοιχία σημαινόντων – σημαινομένων..,”

Και, ας δούμε και τα υπόλοιπα στοιχεία του ποιήματος “Dust of snow” σε σχέση με το τι μπορεί να είναι ή να σημαίνουν:

4.1. Το δάσος και ο συμβολισμός του: “Στο δάσος καταφεύγει ο ήρωας για να βρει την ψυχή του ή ένα καταφύγιο. Το δάσος είναι μέρος της μαγείας. Στη συνέχεια, η μαγεία μπορεί να γίνει επικίνδυνη. Είναι ένας χώρος ευκαιριών και μετασχηματισμού. Είναι μέρος της ημιμάθειας, καθώς εκεί κάτι βρίσκεις, κάτι χάνεις. Τα δέντρα εκφράζουν την αρχέγονη γλώσσα από την οποία προήλθαν όλες οι γλώσσες του κόσμου. Μιλάμε δηλαδή με τα δέντρα, όπως, μιλάει ένα παιδί με τα παιχνίδια του” Του Παντελή Λιάκα

4.2 Ο χειμώνας: Ο χειμώνας στην λογοτεχνία συμβολίζει την νέκρωση, τον θάνατο, την παγωνιά των συναισθημάτων, τον λήθαργο, είναι η εποχή που η ζωή μένει σιωπηλή αργοπεθαίνοντας κάτω από το χιόνι και την παγωνιά του . Είναι, επίσης, η ώρα της εσωστρέφειας και της περισυλλογής.

4.3 Το χιόνι: Το χιόνι στην λογοτεχνία συμβολίζει κυρίως, ως και άσπρο καθώς είναι, τη παγωνιά και τη µοναξιά, την αποξένωση, καθώς η λέξη «χιόνι» ανακαλεί εικόνες από σάβανα, από µοναχικό θάνατο.

Το ερώτημα που μένει είναι αν ο ποιητής τα παραπάνω στοιχεία τα χρησιμοποίησε στο συμβολισμό τους ή αν ήταν απλά μέρος της πραγματικότητάς του..Έχω την άποψη ότι είναι και τα δυο. Ο ποιητής, όταν έγραψε το ποίημά του αυτό, ζούσε κοντά στην πόλη

Shaftsbury της επαρχίας Bennington στο Vermont, των Η.Π.Α. Εκεί, σε αυτό το πέτρινο σπίτι, της φωτογραφίας, o Frost έμεινε από το 1920 έως το 1929. Σήμερα, το πέτρινο αυτό σπίτι του Φροστ είναι μουσείο και ανήκει στην ιδιοκτησία του κολλεγίου Bennington : http://www.bennington.edu/robert-frost-stone-house-museum

Εκεί, στην Νέα Αγγλία,ο χειμώνας είναι βαρύς και τα δάση μεγάλα και σκιερά.

Στην έκταση γύρω από το σπίτι του και ιδιαίτερα όπως απλώνεται μπροστά του, είναι το άνοιγμα ενός δάσους όπου ο ποιητής έκανε μακρυνούς περιπάτους σε αυτό, μέχρις που τα μονοπάτια του πήραν μετά το όνομά του.

h ttp://northbennington.org/frost_farm.html

4.4 Το κοράκι: To ευφυές πτηνό. Το μυαλό τους παρουσιάζει εντελώς διαφορετική δομή από εκείνη των άλλων πτηνών, κατορθώνουν να πραγματοποιούν το συνδυασμό των ίδιων διανοητικών εργαλείων, να χρησιμοποιούν τη φαντασία και την πρόβλεψη πιθανών μελλοντικών γεγονότων προκειμένου να επιλύσουν προβλήματα, όπως και τα μικρά παιδιά. Παρατηρούν και συγκεντρώνονται πάντα γύρω από έναν νεκρό πτηνό του είδους τους, τιμώντας την μνήμη του . Είναι το ολόμαυρο πτηνό, το ντυμένο με το στιλπνό μαύρο, το χρώμα του θανάτου και την θνητότητας, που μπορεί, υπό συγκεκριμένες συνθήκες, να

ακτινοβολεί ένα παράξενο βαθύ μπλε χρώμα… Στην δικιά μας μυθολογία ο κόρακας ήταν ιερό πουλί, ο αγγελιοφόρος του Θεού Απόλλωνα, σημάδι ευημερίας και σοφίας…

Συμβολίζει την Θεία Πρόνοια. Πιθανώς αντιπροσωπεύει τις γερμανικές και τευτονικές προχριστιανικές πεποιθήσεις, σύμφωνα με τις οποίες ο θεός Woden των αρχαίων Σκανδιναβών κουβαλούσε από ένα κοράκι στον κάθε του ώμο. “Τα δύο κοράκια του Όντιν(Woden), ο Hugin και ο Munin, καθημερινά πετούσαν πάνω από το πεδίο της μάχης, φέρνοντάς του πολύτιμες πληροφορίες. Hugin σημαίνει νους και Munin μνήμη, όμως το νόημά τους είναι πολύ πιο βαθύ από όσο οι λέξεις υποδηλώνουν. Ο Hugin, ο νους, περιλαμβάνει χαρακτηριστικά όπως τάσεις, διανοητικές στάσεις, επιθυμίες, συναίσθημα, πρόθεση, κίνητρο. Ο Munin, η μνήμη, είναι η συσσώρευση ολόκληρου του παρελθόντος σε ένα κατά συνέπεια αναπόφευκτο παρόν, αυτό που μπορούμε να ονομάσουμε κάρμα, το οποίο φέρει όλες τις δυνατές συνθήκες που θα πρέπει η ψυχή να ξεπεράσει.Το ένα αντιπροσωπεύει το μυαλό και το άλλο την μνήμη”http://inmythunite.gr/2016/02/the-road-to-valhalla/>

4.4 Το δέντρο Hemlock: Έχει διττή σημασία. Είναι αειθαλές κωνοφόρο δέντρο, προσαρμοσμένο για να αντιμετωπίζει τις βαριές έως πολύ βαριές χειμερινές χιονοπτώσεις και να ανέχεται τις καταιγίδες, την παγωνιά καλύτερα από τα περισσότερα άλλα δέντρα που αναπτύσσεται κυρίως σε κρύα, βουνίσια μέρη, σε σκοτεινά σημεία, μακρυά από τον ήλιο. Δεν είναι το είδος του δέντρου που κρατά το χιόνι καλά, εκτός αν η χιονόπτωση είναι βαριά και υγρή. Στη συνέχεια, όλα τα κλαδιά του κλίνουν προς τα κάτω με το βάρος, και το χιόνι στα κλαδιά του θα γλιστρήσει προς την γη με θόρυβο..”If you have ever entered a grove of hemlocks, you will find this to be the darkest, shadiest part of the forest. But it has a different quality to it, a deeper quality. This is because hemlocks cast very dense shade; their canopies filter out different kinds of light, creating a “blue shade” (different from a “green shade” created by deciduous trees)”https://druidgarden.wordpress.com/tag/hemlock-tree-meaning/

α) Το δέντρο Hemlock (genus Tsuga,τ canadensis, γνωστό ως eastern hemlock)= Είναι ενδημικό δέντρο της Νέας Αγγλίας (New England) των Η.Π.Α, όπου είναι η ευρύτερη περιοχή που έζησε ο ποιητής. Είναι το Εθνικό σύμβολο της Πενσυλβανίας,.Είναι υπεραιωνόβιο, ζει πάνω από 500 χρόνια και μπορεί να φτάσει σε ύψος έως 53 μέτρα. Η διάμετρος του κορμού του μπορεί να φτάσει πάνω από 1,75 μέτρα. Αναπτύσσεται σε σκοτεινά μέρη, μακρυά από το φως του ήλιου, με τον ίσκιο του δεν αφήνει γύρω του να αναπτυχθεί κανένα άλλο φυτό και απαντάται σε μεγάλα δάση και σε υψόμετρο από 600 έως 1800 μέτρα. Είναι πολύτιμο για την ξυλεία του και χρησιμοποιείται κυρίως στην κατασκευή σιδηροδρόμων.Δεν είναι δηλητηριώδες.

β) Το δέντρο poison hemlock tree, snakeweed, με επιστημονικό όνομα Conium maculatum (Κώνειο το στικτόν) = Είναι το πασίγνωστο σε ολόκληρο τον κόσμο, θανατηφόρο, δηλητηριώδες φυτό. Ενδημεί στην Ευρώπη και αναπτύσσεται σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Φτάνει σε ύψος 2-3 μέτρων και είναι δηλητηριώδες σε όλα του τα μέρη (φύλλα, στέλεχος, άνθη και ρίζα) Ειδικά τα φύλλα του μέχρι το λουλούδι του φυτού είναι εξαιρετικά δηλητηριώδη την άνοιξη, Τα φρέσκα φύλλα του είναι δύσοσμα και πικρά. Από το φυτό αυτό εξάγεται το δηλητήριο κώνειο. Είναι το πασίγνωστο δηλητήριο που κατάπιε ο φιλόσοφος Σωκράτης όταν αυτοκτόνησε..Το κώνειο (Conium) πήρε το όνομά του από το ελληνικό ρήμα κωνάω που σημαίνει περιστρέφω κυκλικά (αρχ. ελλ. παράγωγο του ουσιαστικού «κώνος» = σβούρα) και τούτο «διά τον ελιγμόν και σκότον τοις πίνουσι γιγνόμενον» Η λέξη maculatum (στικτόν) είναι λατινικής προέλευσης και σημαίνει στίγματα (ο κορμός του έχει βαθυκόκκινα στίγματα- πιτσιλιές) Αναπτύσσεται και αυτό όπως και το παραπάνω είδος, το μη δηλητηριώδες, σε σκιερούς τόπους, χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση του καρκίνου και άλλων σοβαρών παθήσεων και τα ειδικότερα χαρακτηριστικά του μπορείτε να τα διαβάσετε τα στα ελληνικά στην σελίδα http://www.iama.gr/ethno/plaka/filianos.htm Δείτε το και στις φωτογραφίες:

κώνειο-το-πιτσιλωτο-είναι-μεγάλο-διετές-φυτό-μέχρι-2-μέτρα-ψηλό-εξαιρετικά-δημητηριώδες.-Στερεά-Ελλάδα_thumb.jpg

“Το «κώνειο το πιτσιλωτό» είναι μεγάλο διετές φυτό, μέχρι 2 μέτρα ψηλό, με λευκά άνθη, της οικογένειας των σκιαδανθών (Umbelliferae) ιδιαίτερα τοξικό με βαρειά, άσχημη μυρωδιά.Οι βλαστοί του είναι κούφιοι με κάθετες αυλακώσεις και εμφανίζουν χαρακτηριστικές πορφυρές κηλίδες.Τα φύλλα του είναι πτεροσχιδή μέχρι τέσσερες φορές και ο αριθμός των ακτίνων στα σκιάδια από 10 μέχρι και 20.”

>Ο Θεόφραστος αναφέρει ότι στην Κέα φύτρωνε άφθονο και καλής ποιότητας κώνειο του οποίου οι Κείοι αρχικά ξέραιναν και έτριβαν τα φύλλα και την ρίζα και χρησιμοποιούσαν αυτή τη σκόνη ανακατεμένη με νερό. Τον ίδιο τρόπο παρασκευής του δηλητηρίου αναφέρει και ο Πλάτων περιγράφοντας τις τελευταίες στιγμές του Σωκράτη.Οι Αθηναίοι το χρησιμοποιούσαν για την θανατική εκτέλεση των καταδικασμένων από τον Άρειο Πάγο με πιο γνωστή την περίπτωση της θανάτωσης του Σωκράτη. Σήμερα θεωρείται φαρμακευτικό φυτό για πολλές παθήσεις, κυρίως δερματικές, όμως απαιτείται τεράστια προσοχή στην χρήση η οποία πρέπει να είναι πάντα εξωτερική (καταπλάσματα, αλοιφές) και μόνο!!” Η Πηγή μου μαζί με άλλες χρήσιμες πληροφορίες για το κώνειο στην πατρίδα μας και την ιστορία του από την αρχαιότητα δείτε:http://eliastselos.blogspot.gr/2015/05/conium-maculatum.html

Ποιό είδος από τα δυο είδους δέντρα με τ’ όνομα Hemlock να επέλεξε άραγε ο ποιητής, ο Ρόμπερτ Φροστ, για το ποίημά του αυτό; Το άκακο, το εντόπιο ή το δηλητηριώδες, το πασίγνωστο, κώνειο που επίσης αναπτύσσεται και στον τόπο του; Που όμως, και τα δυο, αν τα εντάξουμε στο θανατερό σκοτεινό τοπίο του σιωπηλού νεκρικά δάσους, με τον χειμώνα και το χιόνι, έχουν την οσμή του θανάτου; Δεν το γνωρίζω να σας απαντήσω με βεβαιότητα, ο ποιητής δεν το προσδιώρισε ούτε στο ποίημά του, ούτε ύστερα άλλοτε. Αναρωτιέμαι όμως:

Να ήταν η διάθεση του ποιητή εκείνη την ώρα τόσο καταθλιπτική, να πονούσε ψυχικά τόσο, ώστε να σκεφτόταν και το απενενοημένο; Να ανέτρεχε άραγες η μνήμη του στα νεκρά παιδιά του; Να ένοιωθε τόσο βαθειά πίκρα, τέτοια σαν του πικρού δηλητηρίου, του κώνειου; Τέτοια σκοτεινιά στην ψυχή του σαν και του δέντρου που ζούσε στις σκιές;

Ας λάβουμε εδώ υπ’ όψη ότι μέχρι τότε του είχαν πεθάνει δυο από τα πέντε παιδιά του, το ένα, ο Elliot, από χολέρα, το άλλο, το τελευταίο, η Elinor, λίγο μετά την γέννησή της, ενώ η κόρη του Irma είχε ήδη πάθει από ψυχικό νόσημα..Πολύ αργότερα, από τότε που έγραψε το ποίημα κι ο άλλος του γιός ο Carol αυτοκτόνησε..Δεν είναι ελαφρά τούτα, βαρειά είναι, ικανά να επιφέρουν στον γονιό πολύ βαθύ πόνο, θρήνο και χρόνια θλήψη.. Εξ άλλου, το αρχαϊκό, βαρύ στην σημασιολογία του ρήμα “Ι had rued” επέλεξε ο ποιητής για να εκφράσει την διάθεσή του ενώ είχε την δυνατότητα να χρησιμοποιήσει άλλες πιο σύγχρονες και ¨ελαφρές” στην σημασία τους λέξεις..,

Οι θεάσεις των αναλυτών του ποιήματος που κοίταξα διίστανται. αναφορικά με το είδος του hemlock. Στην ομάδα του Πανεπιστημίου, όμως, “The Cambridge Companion to Robert Frost” αναφέρεται σχετικά: “The sudden appearance of the black crow shaking the snow suggests a saving revelation. But aspects of the poem remain troubling, espesially we have with crow, dust, and hemlock but also the mythic resonance of Satan as the cormorant alighiting on a tree in paradise lost:: » Thence up he flew, and on the tree of life/ the middle tree and highest There that grew, / sat like a cormorant, get no true life/Thereby regained, but devising death/ to them who lived; nor on the virtue thought/ Of that life -giving plant, but only used/ for prospect, what well used had been the pledge/of immortality (book IV, lines 194-201).Crows eat hemlock seeds that burst forth in winter; hemlock trees prevent others from growing in shade. We Begin to wonder what of a day the speaker had «rued» is really saved?Is non – human nature more or less cruel or kind than our perceptions of it? What kind of innocence can ever recollected after experience?Frost often lures readers to read nature an an edifying scripture but leaves us only with suggestions of uncertaintity”

5. Και το τελευταίο που, κατά την γνώμη μου, είναι και το κεντρικό στοιχείο του ποιήματος, δηλαδή, εκείνο βασικό στοιχείο που εστιάζει ο ποιητής:

Είναι, από την μια μεριά, ο τρόπος που το κοράκι κούνησε το χιόνι, σκόπιμα, όπως είδα να το προσδιορίζει στο ποίημά του μιας και του ελλείπει οιοσδήποτε προσδιορισμός, επιθετικός ή επιρρηματικός, πάνω του και τον έρανε με τα αποτρίμματα του χιονιού “ ως σκόνη χιονιού”, το οποίο γεγονός περιγράφει στην πρώτη στροφή του ποιήματος και από την άλλη, το τόσο ευεργετικό αποτέλεσμα της ενέργειας του γεγονότος μες στην ψυχή του, το σωτήριο αποτέλεσμα της αλλαγής της διάθεσής του, το οποίο αποτέλεσμα ως συναισθηματική καταλυτική επιρροή, περιγράφει στην δεύτερη στροφή του ποιήματός του

5.1 Συνδυάζοντας τα παραπάνω στοιχεία του περιεχομένου του ποιήματος και με τον αρχικό τίτλο του ποιήματος “Favour” όπου η λέξη αποδίδεται στην Αγγλική γλώσσα και όχι στην αμερικανική “favor”, στην γλώσσα και με τον ιδιωματισμό , της περιοχής “ New England”, που είχε επιλέξει ο Φροστ για να γράφει και να εκφράζεται με τα παρακάτω στοιχεία:

Η λέξη favour σημαίνει = η χάρη, η Χάρις, η εύνοια, η ευλογία…δείτε εδώ

5.2 O τίτλος της ποιητικής συλλογής του ποιητή στην οποία περιλαμβάνεται το ποίημα, ας υπενθυμίσω είναι “New Hampshire: A Poem with Notes and Grace Notes.” μπορεί ν αποδοθεί : Νεο Χαμσάϊρ, Ενα Ποίημα με Σημεία (σύμβολα) και Σημεία (αναφορές) Χάριτος”

Ας πω εδώ ότι η έννοια της λέξης note ως προερχόμενη από την αρχαία Αγγλική και αρχαία Γαλλική γλώσσα και πιο πριν από την λατινική λέξη nota, σημαίνει αναφορά, σύμβολο, σημείον, σημάδι, δείτε εδώ, ενώ

η λέξη Grace σημαίνει, μεταξύ άλλων= την κίνηση με έναν ομαλό, ελεγχόμενο και ελκυστικό τρόπο,η χάρις της κομψότητας στην συμπεριφορά, το δώρο, ως ρηματικός τύπος σημαίνει χαρίζω,με την θεολογική του έννοια σημαίνει η Χάρις, δείτε εδώ.

“ ῇ γὰρ χάριτί ἐστε σεσωσμένοι διὰ τῆς πίστεως· καὶ τοῦτο οὐκ ἐξ ὑμῶν, Θεοῦ τὸ δῶρον” ( Προς Εφεσίους επιστολή Παύλου 2:8)

( Διότι πράγματι έχετε σωθεί δωρεάν με την χάριν δια μέσου της πίστεως. Και αυτή η ανεκτίμητος σωτηρία σας δεν προήλθεν από σας,· το δώρον είναι του Θεού.)

«For it is by grace you have been saved, through faith—and this is not from yourselves, it is the gift of God.”(Ephesians 2:8 )

Definition of God’s Grace: «What is grace? In the New Testament grace means God’s love in action towards men who merited the opposite of love. Grace means God moving heaven and earth to save sinners who could not lift a finger to save themselves. Grace means God sending His only Son to descend into hell on the cross so that we guilty ones might be reconciled to God and received into heaven. ‘(God) hath made him to be sin for us, who knew no sin, that we might be made the righteousness of God in him’» (2 Corinthians 5:21).

Από τα παραπάνω, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι ο ποιητής ερμήνευσε την κίνηση του κορακιού καθώς τον έρανε με τα αποτρίμματα του χιονιού ( το γεγονός) με την μέσω του πτηνού επέμβαση της Θείας Χάριτος την οποία δέχτηκε ως ευλογία με το ράντισμα του καθαρού χιόνινου νερού επάνω του και στο πρόσωπό του, που του επέφερε ευθύς την κάθαρση στο πνεύμα και στον ψυχισμό του.

Αυτά τα ολίγα. Και μιας και δεν μπορώ να αντισταθώ, ας κλείσω το θέμα μου, με τον περίφημο ζωγραφικό πίνακα του Pieter Bruegel, the Elder: Τίτλος του: “Winter Landscape with Skaters and_Bird_Trap”