Οδηγός μετανάστευσης.
Τέρμα, δε πάει άλλο η κατάσταση εδώ.
Πάω στη μια δουλειά, θέλουν προϋπηρεσία.
Πάω στην άλλη θέλουν ψηλή-ξανθιά με μεγάλα βυζιά.
Πάω και σε Τρίτη μη με περάσουν για ιδιότροπη και έχουν βρει ήδη άλλον.
Ε τι να κάνω; Να κάτσω να σκάσω;
Όχι, όχι το αποφάσισα.
Θα ακολουθήσω το δρόμο τόσων και τόσων λαμπρών μυαλών της χώρας μας. Είμαι ένα από αυτά άλλωστε.
Γιατί να το κρύβουμε;
Πάω στη μια δουλειά, θέλουν προϋπηρεσία.
Πάω στην άλλη θέλουν ψηλή-ξανθιά με μεγάλα βυζιά.
Πάω και σε Τρίτη μη με περάσουν για ιδιότροπη και έχουν βρει ήδη άλλον.
Ε τι να κάνω; Να κάτσω να σκάσω;
Όχι, όχι το αποφάσισα.
Θα ακολουθήσω το δρόμο τόσων και τόσων λαμπρών μυαλών της χώρας μας. Είμαι ένα από αυτά άλλωστε.
Γιατί να το κρύβουμε;
Σιγά μη κάτσω στη ψωροκώσταινα που ακόμα όλοι είναι κολλημένοι στο 1500πχ και η αγαπημένη τους ατάκα είναι «όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες εσείς ζούσατε σε δέντρα» ή το ακόμα πιο περήφανο, «όταν εσείς τρώγατε βελανίδια εμείς είχαμε χοληστερίνη». Να κάτσω και να γίνω ένας από αυτούς;
Θα πάω Ιταλία. Ρομαντισμός, μεσόγειος, γεμάτη αρχαία να μη νοσταλγήσω και τη πατρίδα… να μην απομακρύνομαι και πολύ γιατί κάπως και αυτή η δόλια ελληνίδα μάνα πρέπει να στέλνει τα ταπεράκια της. Αλλά κάτσε ρε, αυτοί με τόσα που χρωστάνε δεν μπορεί να τους σώσει ούτε ο Σώρρας!
Γερμανία θα πάω, η δυνατότερη οικονομία της Ευρώπης σου λέει, κάπου θα με βολέψει. Αλλά πες και πάω. Θα μου δώσουν το πρόγραμμα της ημέρας και τι κάνω μετά;
7.00 τουαλέτα
7.30 πρωινό
8.00 δουλειά
11.00 τουαλέτα
11.15 δουλειά
14.00 τουαλέτα
14.15 μεσημεριανό
15.00-21.00 δουλειά, χωρίς διάλλειμα για τουαλέτα
9.00-10.00 μαστίγωμα και αν δεν είσαι καλό παιδί βραστά αυγά στις μασχάλες.
Με αυτά και με αυτά, ας κάνουμε ένα διάλλειμα για τουαλέτα. Που είχαμε μείνει;
Γερμανία, σωστά. Ε άστο να πάει στο διάολο. Άλλαξα γνώμη.
7.00 τουαλέτα
7.30 πρωινό
8.00 δουλειά
11.00 τουαλέτα
11.15 δουλειά
14.00 τουαλέτα
14.15 μεσημεριανό
15.00-21.00 δουλειά, χωρίς διάλλειμα για τουαλέτα
9.00-10.00 μαστίγωμα και αν δεν είσαι καλό παιδί βραστά αυγά στις μασχάλες.
Με αυτά και με αυτά, ας κάνουμε ένα διάλλειμα για τουαλέτα. Που είχαμε μείνει;
Γερμανία, σωστά. Ε άστο να πάει στο διάολο. Άλλαξα γνώμη.
Αγγλία θα πάω. Αλλά άμα πάω θέλω 4 βαλίτσες αδιάβροχα και δυο μισθούς σε ταξί για να κυκλοφορήσω, για να μην σκοτώσω τους ανίδεους που οδηγούν στη λάθος πλευρά του δρόμου. Άσε , σηκώνομαι όρθιος, βάζω το χέρι στην καρδιά, God save the queen, και από δω παν κι άλλοι.
Το σκέφτομαι για Ισπανία. Παραλίες, λιακάδα, παρτάρισμα στην Ίμπιζα… Άσε που θα φτιάξω και φυσική κατάσταση τρέχοντας μη με πιάσουν οι ταύροι. Κι εκεί που τρέχω ανέμελη συνειδητοποιώ το εξής. Οι τύποι είναι βάρβαροι, βασανίζουν και σκοτώνουν ζώα για εθνικό σπορ. Άσε που τελικά αυτή η χώρα έχει περισσότερες αμφιβολίες και από εμένα. Δυο κυβερνήσεις, η μιάμιση κυβερνάει και η μισή στη φυλακή, δυο κοινοβούλια, δυο πρωθυπουργοί, κι εγώ στη μέση να αναρωτιέμαι τι διαβατήριο να βγάλω. Ισπανικό ή Καταλανικό;
Αλλά εγώ το ξανασκέφτηκα και λέω να κυνηγήσω το Αμερικάνικο όνειρο. Τόσες ταινίες έχω δει άλλωστε που το καταφέρνουν, παιχνιδάκι! Αλλά και πάλι ρε παιδιά, δεν είναι ότι εμένα όλο κάτι μου βρωμάει, θυμάμαι όμως και τον θείο που άνοιξε εστιατόριο στην Αμερική, έλα, αυτόν που έχουμε σε κάθε οικογένεια;
Έτσι μπράβο, μου έλεγε για τότε που ενώ περπατούσε αμέριμνος πάτησε σκατά και λέει τη κλασική ατάκα «Οh shit» και τα αμερικανάκια άρχισαν ένα-ένα να κάθονται στη μέση του δρόμου. Βέβαια αυτό δεν είναι το χειρότερο που έχω ακούσει για δαύτους, εδώ ψηφίσαν Τramp.
Έτσι μπράβο, μου έλεγε για τότε που ενώ περπατούσε αμέριμνος πάτησε σκατά και λέει τη κλασική ατάκα «Οh shit» και τα αμερικανάκια άρχισαν ένα-ένα να κάθονται στη μέση του δρόμου. Βέβαια αυτό δεν είναι το χειρότερο που έχω ακούσει για δαύτους, εδώ ψηφίσαν Τramp.
Μήπως τελικά να φύγω για Κίνα; Νέα παγκόσμια υπερδύναμη. Αλλά τα βάζω κάτω και δεν μου βγαίνουν. Αυτοί μοιάζουν με μυρμήγκια. Ναι-ναι αυτά τα λιλιπούτια πλασματάκια που δουλεύουν ασταμάτητα, δεν πληρώνονται και είναι έτοιμα να φάνε ότι πετάει, περπατάει, κολυμπάει ή σέρνεται. Τώρα κάντε εικόνα εμένα να τρώω τη τοπική σπεσιαλιτέ από ψητό φίδι, με σος από πόδι κατσαρίδας, με γαρνιτούρα τραγανιστών σκορπιών, συνοδευόμενο από σαλάτα αχνιστής κάμπιας με δενδρολίβανο. Είναι ποτέ δυνατόν; Άσε που εκεί δεν θα μπορώ να έχω σανίδα σωτηρίας τα ταπεράκια της μαμάς. Σιγά μη πάω, ας φάνε ο ένας τον άλλον να ανοίξει και λίγο ο τόπος μπας και μάθουν και ποτέ να τρώνε!
Ξέρετε κάτι; Σουηδία είναι η λύση!
Γυναίκες θες; Ψηλές, ξανθές με μπλε μάτια.
Άντρες; Ψηλοί, γυμνασμένοι με πράσινα μάτια.
Κρατικός φορέας που φυσάει.
Άσε που άμα είσαι και ρομαντική ψυχή, το μέρος προσφέρεται και για βαρκάδα. Βέβαια με τα ποσοστά αυτοκτονιών καλό είναι να έχω και κατά νου μήπως ο χάρος κρατάει το κουπί. Και μετά τρέχα να με πιάσεις!
Γυναίκες θες; Ψηλές, ξανθές με μπλε μάτια.
Άντρες; Ψηλοί, γυμνασμένοι με πράσινα μάτια.
Κρατικός φορέας που φυσάει.
Άσε που άμα είσαι και ρομαντική ψυχή, το μέρος προσφέρεται και για βαρκάδα. Βέβαια με τα ποσοστά αυτοκτονιών καλό είναι να έχω και κατά νου μήπως ο χάρος κρατάει το κουπί. Και μετά τρέχα να με πιάσεις!
Ρε παιδιά, τώρα σοβαρά.. Μήπως έχω εγώ το πρόβλημα; Μήπως να κάτσω εδώ να ανοίξω ένα σουβλατζίδικο, να τυλίγω το γύρο στα πτυχία, να πιάσουνε και τόπο;! Δεν είναι κακό…
Το παρόν κείμενο αποτελεί μια προσπάθεια που κάναμε αμφότεροι για stand up κατά τη διάρκεια της μαθητείας της κυρίας σε δημιουργική σχολή.
https://mindlabnk.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου