Άνθρωποι μες στους καιρούς
“Δεν ξέρουν ούτε ν’ ακούν, ούτε να λένε.”
“Όταν ακούν δεν καταλαβαίνουν και γι’ αυτό μοιάζουν με κουφούς. Σ’ αυτούς ταιριάζει η παροιμία: Παρόντες απουσιάζουν.”
“Γιατί δε σκέφτονται οι πιο πολλοί απ’ τους ανθρώπους, πάνω σ’ αυτό που συναντούν, ούτε κι όταν το μάθουν, το γνωρίζουν, αλλά το φαντάζονται.”
“Θυμήσου πως αν μεταχειριζόμαστε τα λόγια των άλλων, δεν μπορούμε παρά να εκφράσουμε τις σκέψεις των άλλων.” είχε πει ο ποιητής μας, ο Γεώργιος Σεφέρης.
Κι έφερα την κουβέντα του ποιητή στον νου μου σήμερα, καθώς στο κείμενό μου αναφέρομαι στις ρήσεις του Ηρακλείτου, του “και “σκοτεινού“ λεγόμενου αρχαίου μας φιλοσόφου..Μα πως να κάνω αλλιώς αφού οι σκέψεις εκείνου βρίσκω να ταιριάζουν με τις σκέψεις μου καθώς τις βλέπω ν’ αντανακλούν στ’ ανθρώπινα και στον καιρό μου και στις μέρες μας; Είναι που μου είναι και παρήγορες οι σκέψεις του ..Εκείνος έζησε αιώνες πριν από τον δικό μας και μίλησε για πολλά μα και για αυτά που βλέπω η πτωχή, με λόγο πέρα από τις διαστάσεις του χώρου και του χρόνου του. Τέτοια η ματιά του, πόση βαθειά και ευρεία η σκέψη του;
Κι όμως, σκέφτομαι, η ανθρωπότητα συνεχίζει να υπάρχει. Με το παράλογό της Όπως και η λογική, αν όχι ο Λόγος.. ‘Η μπας και διανύουμε για τα καλά, οι πιο πολλοί από μας την ώρα του παράλογου έχοντας απεμπολήσει την σκέψη μας; ‘Η δεν διαθέτουμε πια χρόνο γι’ αυτήν;’Η μας έχουν εμπεδώσει το παράλογό της ως λογική μας οι λίγοι; ; Αναρωτιέμαι..
Βαρυχειμωνιάζει στα μέρη μου, ήδη.. Τα βουνά πέρα μου είναι καταφορτωμένα με χιόνι και η θάλασσα αντίκρυ μου στο βαρύ το γκριζόμαυρό της..Και έρχονται ώρες που θαρρώ πως η σκέψη εμποδίζει την ζήση..Να, σαν και τώρα..Φτάνει η σκέψη, λοιπόν..
Ας την αφήσω στους λίγους και ας χαρώ την κρύα μέρα μου και τις καλημέρες μου με ζεστό καφέ και τα σχετικά ..ξέρετε τώρα
Την καλημέρα μου και σε σας!
1.Οι ρήσεις που αποδίδονται στον αρχαίο φιλόσοφο, τον και επονομαζόμενο “σκοτεινό” Ηρόδοτο στην αρχαία ελληνική από το Κεφάλαιο “Ὁ Λόγος καὶ τὸ Ἕν”, κατά την σειρά αναφοράς μου στο κείμενο:
Ἡ φήσιν· ἀκοῦσαι οὐκ ἐπιστάμενοι οὐδ᾽ εἰπεῖν
ἀξύνετοι ἀκούσαντες κωφοῖσιν ἐοίκασι· φάτις αὐτοῖσιν μαρτυρεῖ παρεόντας ἀπεῖναι.
οὐ γὰρ φρονέουσι τοιαῦτα πολλοί, ὁκόσοι ἐγκυρεῦσιν, οὐδὲ μαθόντες γινώσκουσιν, ἑωυτοῖσι δὲ δοκέουσι.
2. Για τον πρώτο πίνακα του Gino Severini “The Pan Pan at the Monico” έργο του 1911που λόγω της καταστροφής του αποδίδεται από τον ζωγράφο σε version του 1959 και το οποίο εκτίθεται στο Εθνικό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στο Πάρίσι, όπως και για τον ίδιο τον ζωγράφο : http://www.estorickcollection.com/the-collection/gino-severini, https://www.britannica.com/biography/Gino-Severini,http://arth207-spring.tumblr.com/post/48775922072/gino-severini-the-dance-of-the-pan-pan-at-the, https://www.wikiwand.com/en/Gino_Severini
3.Για τον πίνακα του Σαλβαντόρ Νταλί “Το ατέλειωτο αίνιγμα”The Endless Enigma, έργο του, του1938 που εκτίθεται στο Εθνικό μουσείο τέχνης Βασίλισσας Σοφίας, στην Μαδρίτη της Ισπανίας,(Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía, Madrid), ολίγα τινα: https://pdfs.semanticscholar.org/defe/1e6ced5e22f442f06ee9a6977516742812af.pdf
https://beatrikn.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου