ο Εαυτός
….Όλα σχετίζονται με την εκμάθηση του πώς να ακούμε, επειδή υπάρχουν σε εμάς ζώνες που αγνοούμε. Για παράδειγμα, η καρδιά έχει να μεταφέρει τις δικές της εμπειρίες, με τις οποίες το κεφάλι δεν σχετίζεται. Ίσως τότε μέσα στην πράξη της προσοχής μπορέσουμε να φθάσουμε σε εκείνο το μυστηριώδες κέντρο που, όπως είπατε, εμφανίζεται να μην έχει καμία ύπαρξη και μοιάζει να είναι κάτι που εφεύραμε εμείς οι ίδιοι, το οποίο ωστόσο μας περιβάλλει και μας κυριαρχεί μέχρι σημείου που χωρίς αυτό δεν είμαστε τίποτε. Δίχως αυτό είμαστε νεκροί. Κατά κάποιο τρόπο, εκείνο το μυστηριώδες κέντρο είναι ο γιος μας, αλλά την ίδια στιγμή είναι και ο πατέρας μας. Ο Γιος που είναι ο Πατέρας. ο Εαυτός…….
….Η ανακάλυψη του εαυτού απαιτεί μια βαθιά και ανεπιφύλακτη σχέση με όσο το δυνατό περισσότερα άτομα, επειδή έτσι παρέχεται η δυνατότητα σύγκρισης και κατά συνέπεια διάκρισης και ταξινόμησης σε σχέση με τους άλλους….
…Κανείς δεν αντιλαμβάνεται ακόμη ότι όταν ένα αρχέτυπο κυριαρχεί ασυνείδητα, τότε το άτομο υφίσταται κατάληψη από αυτό και εξαναγκάζεται να ακολουθήσει τη θανατηφόρα πορεία του…
..Πρόκειται για μια οντότητα που διέπεται και κυριαρχείται από αρχέτυπες δυνάμεις και όχι από την »ελεύθερη βούληση του», δηλαδή από τον αυθαίρετο εγωισμό και την περιορισμένη του συνείδηση. Οφείλει να μάθει ότι δεν είναι ο κύριος του σπιτιού του και θα πρέπει να μελετήσει προσεκτικά την άλλη πλευρά του ψυχικού του κόσμου, η οποία φαίνεται ότι είναι ο πραγματικός κυρίαρχος της μοίρας του…
…ο σημερινός άνθρωπος μοιάζει να είναι εντελώς ανίκανος να αντιληφθεί ότι κάτω από ένα ορισμένο πρίσμα είναι ξένος προς τον ίδιο του τον εαυτό….
…Όπως λέει το παλιό κινέζικο ρητό: »Ο σωστός άνθρωπος που κάθεται στο σπίτι του και σκέφτεται τις σωστές σκέψεις, θα ακουστεί εκατό μίλια μακριά».
Έτσι ένας παλιός αλχημιστής παρηγόρησε με τα παρακάτω λόγια ένα μαθητή του:»Ανεξάρτητα από το πόσο απομονωμένος είσαι και πόσο μόνος αισθάνεσαι, εάν κάνεις το έργο σου αληθινά και ευσυνείδητα, τότε άγνωστοι φίλοι θα έρθουν να σε αναζητήσουν».
Μου φαίνεται ότι τίποτα το ουσιαστικό δεν χάθηκε ποτέ, επειδή η μήτρα του είναι πάντα μέσα μας και από αυτήν μπορεί να αναπτυχθεί και να αναπαραχθεί εάν χρειασθεί. Αλλά μπορούν να το ανασύρουν μόνο εκείνοι που έχουν μάθει την τέχνη να αποστρέφουν τα μάτια τους από το εκτυφλωτικό φως των τρεχουσών απόψεων και να κλείνουν τα αυτιά τους στο θόρυβο των εφήμερων συνθημάτων.
https://aenaikinisi.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου