ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ( 1998--2000 )

Εγκλήματα (1998-2000)

Την ίδια στιγμή που όλοι οι υπόλοιποι βλέπουν κλαίγοντας την δεύτερη σεζόν του This Is Us, εγώ όλο τον Οκτώβρη έλιωνα στο γέλιο βλέποντας σε νιοστή επανάληψη τα Εγκλήματα. Πολύ ξεπερασμένο; Γιατί το λες αυτό; Μόλις 17 χρόνια έχουν περάσει από την πρώτη τους ολοκληρωμένη προβολή, από την στιγμή εκείνη που η ελληνική τηλεόραση δεν θα γινόταν ποτέ ξανά η ίδια.

Τυπικά θα αναφέρω ότι τα Εγκλήματα είναι μια ελληνική τηλεοπτική σειρά μαύρης κωμωδίας που προβλήθηκε την χρονική περίοδο 1998 – 2000 από την συχνότητα του ANT1. Στη σειρά πρωταγωνιστούν μερικοί από τους πιο ταλαντούχους και αναγνωρισμένους ηθοποιούς της σύγχρονης τηλεόρασης: ο Κώστας «Αλέκος» Κόκλας, ο Χρήστος «Αχιλλέας» Χατζηπαναγιώτης, η Υρώ «Φλώρα» Μανέ, η Καίτη «Σωσώ» Κωνσταντίνου, η Μαρία «Κορίνα»Καβογιάννη, ο Βασίλης «Τζώνυ» Χαραλαμπόπουλος και πολλοί άλλοι. Προσωπικά, αγαπημένος μου είναι ο Αθηνόδωρος Προύσαλης, ο κωνσταντινουπολίτης ηθοποιός που έπαιζε δεύτερους ρόλους στις ελληνικές ασπρόμαυρες ταινίες και όμως πάντα κατάφερνε να ξεχωρίζει με το ύφος και την πειθώ του. Στα Εγκλήματα ενσαρκώνει τον Αριστείδη Μητρόπουλο, τον υπερήλικα πατέρα του Αχιλλέα και της Κορίνας, έναν κατάκοιτο παμπόνηρο γέρο που δουλεύει όλους τους υπόλοιπους ψιλό γαζί. Στον καναπέ(!) του σκηνοθέτη κάθεται το τρίο Αγγελόπουλος, Τέμπος, Λεντάρη, ενώ το σενάριο υπογράφει ο Λευτέρης Παπαπέτρου, γνωστός θεατρικός συγγραφέας και σεναριογράφος (Πάτερ Ημών, Ντόλτσε Βίτα, Είσαι το ταίρι μου, Κάτω Παρτάλι).

Πιστεύω ότι λίγο πολύ όλοι ξέρετε τι συμβαίνει σε αυτή τη σειρά. Νέοι η Φλώρα και ο Αλέκος είχαν ένα άκαρπο ειδύλλιο. Μεγάλοι πια, παντρεμένοι και οι δύο, ξανασυναντιούνται τυχαία και ο έρωτας τους ξαναφουντώνει. Φοβούμενοι τους συντρόφους και τον κοινωνικό τους περίγυρο οι δύο εραστές συνεχίζουν την σχέση τους κρυφά, όμως η τύχη δεν είναι πάντα με το μέρος τους. Μπορεί ο αγαθιάρης Αχιλλέας, ο σύζυγος της Φλώρας, να μην παίρνει πρέφα τα κέρατα πάνω απ’ το κεφάλι του, αλλά η δαιμόνια σύζυγος του Αλέκου, η (θεάρα) Σωσώ, τα έχει 400. Και σαν να μην ήταν αρκετό το ήδη υπάρχον μπλέξιμο, πλακώνουν συμπέθεροι, εξαφανισμένες αδερφές, θείες και αδέρφια εξ αγχιστείας, ο καθένας με τα κουσούρια, τις απαιτήσεις και τα μυστικά του.

Οι ηθοποιοί, οι ερμηνείες, το πρωτότυπο σενάριο, το ιδιαίτερο ύφος, όλα συνετέλεσαν στο να μείνουν τα Εγκλήματα αξέχαστα και τόσα χρόνια μετά το τηλεοπτικό κοινό να τα βλέπει σε πολλοστή επανάληψη ακούραστα και ανυπόμονα, όχι όμως τα ρουτινιασμένια σηριαλάκια του Ρώμα. Τις δεκαετίες που ακολούθησαν σειρές όπως τα Μαύρα Μεσάνυχτα και το Κάτω Παρτάλι προσπάθησαν να υιοθετήσουν την «μαύρη» αισθητική των Εγκλημάτων, με τη δεύτερη μάλιστα να το καταφέρνει αισθητά καλύτερα, μιας που προέρχεται από την πένα του ίδιου σεναριογράφου. Το πλήρωμα του χρόνου δείχνει πως τελικά δεν τα κατάφεραν τόσο καλά, έδωσαν όμως ώθηση σε ένα είδος παραγκωνισμένο στον ελληνικό καλλιτεχνικό χώρο, την μαύρη κωμωδία.

Ελπίζω στο μέλλον να υπάρξουν και άλλες αντίστοιχες παραγωγές με ευφάνταστα σενάρια, έξυπνους διαλόγους και χιουμοριστική διάθεση. Εγκλήματα δεν θα υπάρξουν ξανά, θα τα βλέπουμε μονάχα τα απογεύματα του Σαββατοκύριακου σε επανάληψη και θα γελάμε σαν την πρώτη φορά, τουλάχιστον όμως να επιστρέψει η όρεξη και η δημιουργικότητα στην ελληνική τηλεόραση. Είμαι, βλέπετε, από τους αισιόδοξους, από αυτούς που πιστεύουν ότι τα πράγματα μπορεί και να πάνε καλύτερα.

https://stylerivegauche.wordpress.com/