Η ζωή που μας δίνεται είναι εδώ
για να τη ζεις.
Της Ζωής Γούσιου.
Και τι είναι η ζωή μας; Τι κάναμε;
Είπαμε, και ζήσαμε…Και στιγμές πέρασαν, στάθηκαν, ίσως για ένα τσάι ή ένα γλυκό. Μετά ίσως έφυγαν ή μας κάθισαν στο σβέρκο.
Και αυτά που είπαμε ξεχάστηκαν, ή χαράχθηκαν για πάντα στο μυαλό και στην καρδιά του πλέον ιδιοκτήτη. Έτρεξαν σαν μέλι και νερό, από στόματα αθώα, χυδαία, μεγάλα ή αδιάφορα. Δεν ήξεραν τι προκαλούσαν μα μήπως δεν τους ένοιαζε;
Και αυτά που ζήσαμε, περάσανε. Και ήρθαν και σχεδόν ήρθαν ή και μας προσπέρασαν από καμία φορά… Αλλά μπορεί και να μην ήρθαν ακόμα! Ξεχάστηκα.
Γιατί ποιος είπε πως τα καλύτερα και τα χειρότερα τα έχουμε ζήσει; Παρελθόν τα μισά, παρόν και μέλλον τα υπόλοιπα λέω εγώ. Υπήρχαν και θα υπάρξουν αυτά που ζήσαμε, ναι. Θα ξεχαστούν κι αυτά, κι αν όχι, ένα με το είναι σου θα γίνουν.
Μη ξεχνάς να τα θυμάσαι, ε! Μια ζωή είναι αυτή και περνάει γρήγορα. Τόσο γρήγορα που ίσως και χαθείς…Μέχρι να προλάβεις να γελάσεις δύο φορές, με μια ανάσα, θα έχεις αρχίσει ήδη να δακρύζεις.
https://ellas2.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου