Στις αστροφέγγαρες νύχτες,
in starry nights
Υποχωρῶντας σέ μιά ἀγάπη
δίχως ὅρια
κοντά του θά βρεθῶ τό βράδυ,
ἀφοῦ ὁ κόσμος
δέν τούς κατακρίνει
αὐτούς πού ἀκροβατοῦν
στά μονοπάτια τῶν ὀνείρων
Ἀκούω πώς ὑπάρχει
ὁ ἀνθός τῆς λησμονιᾶς∙
ἴσως νά βροῦμε σπόρους του
σ᾽ αὐτή τήν ἄσπρη διασπορά
τῶν ἄστρων
Σημειώσεις
1) Τα δύο πιο πάνω ερωτικά λυρικά ποιήματα είναι της Γιαπωνέζας ποιήτριας Ὄνο νό Κομάτσι, (Ono no Komachi, { 小野 小町, γεννήθηκε μάλλον το 825μΧ και έζησε έως το 900μΧ, κατ’ άλλους από το 820 and 830 CE, δηλαδή κατά τήν Αρχαία Ιαπωνική περίοδο Χεϊάν, Heian Period, (794-1185 μ.Χ.}. Η Όνο Νο Κομάτσι είναι η μιά από τους εξι αθανάτους {Rokkasen} της Ιαπωνικής Ποίησης, μα υπήρξε και διάσημη ηθοποιός και καλλονή. Τα ποιήματά της είναι γραμμένα σε Waka, και εδώ έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά από την Αγγλική γλώσσα από την Σοφία Γιοβάνογλου και έχουν δημοσιευθεί στο περιοδικό Θράκα.
Το πρώτο ποίημα προέρχεται ἀπό την αγγλική μετάφραση της Helen Craig Mc Cullough και το δεύτερο από την αγγλική μετάφραση τῶν Jane Hirshfield καί Mariko Aratani. https://www.wikiwand.com/en/Ono_no_Komachi, http://www.washburn.edu/reference/bridge24/Komachi.html,http://www.ancient.eu/Ono_no_Komachi/
Το Waka (和 歌, ‘Ιαπωνικό ποίημα’) είναι ένας τύπος ποίησης στην κλασσική ιαπωνική λογοτεχνία. Τα Waka [γουάκα ή τάνκα-tanka που προηγήθηκαν των χαϊκού] έχουν συνταχθεί στα ιαπωνικά και αντιπαραβάλλονται με την ποίηση που έχει συνταχθεί από τους Ιάπωνες ποιητές στην κλασσική κινεζική γλώσσα, τα οποία είναι γνωστά ως kanshi.
2) Και οι δύο πίνακες είναι του σύγχρονού μας Κινέζου ζωγράφου Zhao Chun που γεννήθηκε στην Shenyang της Κίνας το 1970. Απεικονίζουν γυναίκες- σαμάνες μιας από τις εθνοτικές ομάδες των Miao, των Hmong στην Κίνα. Είναι πανάρχαια φυλή, μιλά την δική της γλώσσα και δεν έχει γραπτή ιστορία. Οι μύθοι τους και η θεολογία τους μεταφέρεται προφορικά από γενιά σε γενιά έως σήμερα. Θεωρούν πολλοί τους εαυτούς τους απευθείας απογόνους του Πύργου της Βαβέλ, που μετά την καταστροφή πήγαν και κατοίκησαν στην Βόρεια Κίνα, άλλοι λεν΄γιαυτούς οτι ήρθαν από τα άκρια γη του βορρά, η κοινωνία τους ήταν μητριαρχική και πιστεύουν στον σαμανισμό. Οι θεές τους, γυναίκες σαμάνες που επικοινωνούν με τα πνεύματα του άλλου κόσμου και των νεκρών, πιστεύουν στο κάλεσμα των ψυχών, επουλώνουν πνευματικά τραύματα, μέσω των τελετών τους επιβεβαιώνουν και ενισχύουν τις σχέσεις με την οικογένεια, τον πολιτισμό και την κοινότητα. Κάθε δε στοιχείο της βαρύτιμης περιβολής τους συμβόλιζε και συμβολίζει και ένα στοιχείο από την μακραίωνη παράδοσή τους και θεολογία τους. Οι τελετές τους, όπως του γάμου, οι θεραπευτικές τελετές, η λατρεία του πνεύματος του σπιτιού, οι της κηδείας των νεκρών τους τελούνται έως και σήμερα σύμφωνα με την σαμανική τελετουργία και πρακτική. “The attribution of supernatural power to their leaders by some Hmong may result from a belief in magic and a common expectation that everyone with true leadership abilities should also have super-human qualities. To possess magical abilities also adds an extra dimension to a leader who can thus claim a direct link with a similar Hmong «king» or «huab tais» (huangti) in the past, thus drawing a larger number of supporters. Although these beliefs have their origin in the Hmong resistance against the Chinese in earlier times, they continue to influence Hmong resistance in other countries. Such beliefs also make some Hmong susceptible to the worship of «deformed» children as kings, and attributing to animals the ability to talk and deliver ominous messages or to predict events of catastrophic consequences” from Cultural Identity In Post-Modern Society: Reflections on What is a Hmong? (From: Hmong Studies Journal, Vol.1, No.1, Fall 1996)
Κατά την κοσμολογία των Hmong, ο κόσμος αποτελείται από τρία ξεχωριστά βασίλεια και ότι αυτά συνδέονται από τον κύκλο της ανθρώπινης ψυχής. Ο θάνατος είναι ο πιο σημαντικός χρόνος τελετουργίας για τον Χμόγκ. Παραδοσιακά, πραγματοποιείται μια τεράστια τελετή τριών ημερών, με επιπλέον τελετουργία που διεξάγεται επί 13 ημέρες και πάλι σε ένα χρόνο μετά το θάνατο. “During the Hmong funeral ceremony, detailed instructions for the journey to the world of the ancestors are sung and played to the soul of the deceased. The free-reed mouth organ, or qeej, encrypts lengthy sung poems in its seven musical notes, creating a disguised language that can only be understood by the dead. This paper presents a first and complete version of the funeral poems of the qeej, performed by Mr. Xeem Thoj, a White Hmong ritual expert and qeej player from Laos who resettled in Australia in 1991.” απόσπασμα από μελέτη της Catherine Falk
http://www.hmongstudies.com/HSJ-v1n1_Falk.pdf, Speaking with spirits: the Hmong Ntoo Xeeb New Year ceremony.
Για την έννοιες και τις διαφορές των Miao – Hmong: http://hmongstudies.com/LeeCulturalIdentHSJv1n1.pdf
3) Για την βεντάλια που κρατά η γυναίκα Σαμάνα στον πρώτο πίνακα: Η Βεντάλια σχετίζεται με τον αέρα, τον άνεμο και τον ουρανό.
Κατά τον Ταοϊσμό, η βεντάλια χρησιμοποιείται από τον πρώτο των οκτώ Αθανάτων 
Chung-li Chuan, για να αναβιώσει τα πνεύματα των νεκρών , θεωρείται ως έμβλημά του και είναι διακοσμημένη με φτερά. Η πτυσσόμενη βεντάλια συμβολίζει τις αλλαγές της σελήνης και την θηλυκή μεταβλητότητα. Το κούνημα της βεντάλιας συμβολίζει την απώθηση των δυνάμεων του κακού
Chung-li Chuan, για να αναβιώσει τα πνεύματα των νεκρών , θεωρείται ως έμβλημά του και είναι διακοσμημένη με φτερά. Η πτυσσόμενη βεντάλια συμβολίζει τις αλλαγές της σελήνης και την θηλυκή μεταβλητότητα. Το κούνημα της βεντάλιας συμβολίζει την απώθηση των δυνάμεων του κακού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου