ΛΑΣΙΘΙ Η ‘φινέτσα’ χαρτογραφημένη

ΛΑΣΙΘΙ

Η ‘φινέτσα’ χαρτογραφημένη

Ανθό του ήλιου εμάζωξα από το “κολοκύθι” και στην καρδιά μου γεύτηκα τη γλύκα σου Λασίθι.

Το φρούριο της "Σπιναλόγκα", στη χερσόνησο της Κολοκύθας, τραβά το βλέμμα σου χωρίς δεύτερη σκέψη. Μοιάζει με υπερμεγέθη χειροτεχνία, με έδαφος και χαλάσματα σε κοινή γκρίζα απόχρωση.

Τόσο μικρό σε μέγεθος … μα τόσο μεγάλο σε πόνο, τόσο προσαρμοσμένο στις αγριόπετρες των απέναντι βουνών … μα τόσο απροσάρμοστο στους τότε υγιείς, τόσο κοντά στο λιμανάκι της Πλάκας … μα τόσο μακριά απ’ την κοσμική φυσιολογικότητα.

Μια τόση δα βραχονησίδα γράφει τόσο δυνατά στο υποσυνείδητο που όπου πας τη φέρεις μαζί σου. Πάνω στα νερά του Μιραμπέλο, που όμοιά του μόνο στη φαντασία σου ανακαλείς, καθότι ήρεμα σαν σε λίμνη και γαλάζια σαν στη “γαλάζια λίμνη” της ταινίας.

Τόπος ‘μαρτυρίας’ για τους χανσενικούς της εποχής σ’ ένα τοπίο που τους ξεγελούσε σαν μεταθανάτια εμπειρία από παράδεισο. Μεγάλη η αντίφαση, αλλά μεγάλη και η παρηγόρια. Ένα λεπροκομείο που στις δικές μου γεύσεις μοιάζει με γλυκόπικρο κατακάθι, μιας και η αρρώστια έπαιρνε κουράγιο από ομοιοπαθούντες και ανάσα ζωής από ομορφιά επίγειου παραδείσου.

Δροσερά, απείραχτα νερά πάνω σε βότσαλα, με πλάτη λίγα σκιερά δέντρα, είναι η ζωγραφιά που απεικονίζει την παραλία της Πλάκας. Ένα απογευματινό μπάνιο εκεί με θέα «Το Νησί», σε απόσταση αναπνοής, είναι μια εμπειρία από μόνη της. Συνοδεία και μιας μεζεδοποσίας στο πλακόστρωτο της περιοχής, με θαλασσινό ορίζοντα, δένει το βίωμα για τα καλά!

Παραδίπλα η Ελούντα ή Ολούς κατά τον Όμηρο, απλωμένη και ευρύχωρη για να χωρέσει τα 5άστερα. Υπήνεμη ατμόσφαιρα, με θάλασσα γαληνοτάτη και αμμουδιές με καλαίσθητες καλαμωτές ομπρέλες - χαρακτηριστικά της ευρύτερης περιοχής. Όπου βρεις ύψωμα, κάνε μια στάση για να ’χεις ιδία άποψη για τον λόγο που προσελκύει την crème de la crème του παγκόσμιου τουρισμού. Τα λόγια θα είναι περιττά!

Αμέσως μετά συναντάς τον Αϊ Νικόλα - την πρωτεύουσα - που, αν είσαι Ελληνίδα γεννημένη στα τσιμέντα, φαντάζει σαν μια προσφάτως προσθαλασσωμένη εξωγήινη κωμόπολη. Όταν μεγαλώνεις έχοντας στο νου ότι μπορεί από παντού να σε βρει το κακό, το να περπατάς σ’ αυτό το δαντελωτό κομμάτι του νομού είναι ένα πισωγύρισμα στα χρόνια της αθωότητας…

…απλοχωριά, ηρεμία τόση όση χωρίς να χάνει τη ζωντάνια του, καλοστημένα και ιδιαιτέρως προσεγμένα μαγαζιά και πάνω απ’ όλα το αίσθημα ότι ο Άγιος Νικόλαος δε γνωρίζει τί σημαίνει εγκληματικότητα. Δέχεσαι μια γλύκα στον αέρα και μια ξέγνοιαστη ζεστασιά που για όσο είσαι εκεί ξεχνάς την Ελλάδα του σήμερα.

Άμα συνεχίσεις - βασικά επιβάλλεται να συνεχίσεις και να κάνεις την περίμετρο του νομού! - ένας άλλος “κόσμος” ξετυλίγεται. Για την ακρίβεια “ο Γύρος του Κόσμου σε 80 μέρες” του Φιλέα Φογκ! Μια εξαιρετική παρομοίωση, που είδα στο αεροδρόμιο, πάνω στην οποία βασίζεται όλο στο διαφημιστικό spot για την ανάδειξη της Κρήτης.   

Πάρε επιλεγμένα τοπία και παραλίες από διάφορα μέρη του κόσμου και αυτό που θα σου μείνει είναι η ευλογία της Κρήτης.

Θες χαβανέζικους κοκοφοίνικες να σε ταξιδέψουν σε τόπους εξωτικούς; Τους έχεις! Θες υποσαχάριους αμμόλοφους πριν βουτήξεις σε κρυστάλλινα νερά; Τους έχεις! Θες βουνίσια πέτρα, γκρεμούς με μονοπάτια, κολπίσκους για ψάρεμα και υποθαλάσσια εξερεύνηση τύπου Νέας Ζηλανδίας; Τα ’χεις!

Θες αφρώδες ασπροθαλασσί νερό με αμμώδη πυθμένα για πτήση πάνω από Καραϊβική; Το ’χεις! Θες ανέμους (και κάπου εδώ σταματώ…) και κύματα για τρελό surfing σαν να ’σαι Αυστραλία; Κι αυτό το ’χεις!

Τα πάντα όλα στα πόδια σου … στο δικό σου “χωράφι”!

Το ταξίδι, λοιπόν, τελειώνει κάπου δίπλα απ’ το αεροδρόμιο του Ηρακλείου, στην Κνωσό. Αυτοί οι Έλληνες Κρήτες ήταν και είναι “κουζουλοί”! Μάθημα ιστορίας δε θα κάνω, αλλά το μόνο που θα πω είναι ότι σε τέτοιο πολιτισμό το λιγότερο που οφείλουμε όλοι μας, απ’ άκρη σ’ άκρη, να κάνουμε είναι να αποτίνουμε μονίμως και εμπράκτως φόρο τιμής.

Μια επίσκεψη στην Κρήτη και συγκεκριμένα στο ανατολικότερο ¼ του νησιού δε θα μπορούσε να ’ναι αρκετό. Χρειάζονται κι άλλα ταξίδια για να την χορτάσω καθώς…

…την Κρήτη την αγάπησα
‘πο τότε που την είδα,
γι’ αυτό την έχω στην καρδιά 
σαν δεύτερη πατρίδα…

http://www.macroskopio.gr/el