ο Φαεθων μεσα απο παραδοσεις αλλων λαων
Τι μας λέει λοιπόν ο προφήτης Ησαΐας; Μας λέει απλά ότι ο Εωσφόρος, δεν είναι ένα ον υπερφυσικό που έρχεται από τους ουρανούς, που έρχεται από τα θεϊκά παλάτια ως αποδιοπομπαίος τράγος λόγο της στάσης του κατά του Θεού, όπως υποστηρίζουν οι της θρησκείας «αρμόδιοι» - συγγραφείς ή ότι άλλο… Αλλά πως πρόκειται για έναν μεγάλο άνθρωπο, έναν γνώστη πολλών πραγμάτων, έναν ίσως βασιλιά(;)… Πάντως οπωσδήποτε η παρουσίαση που κάνει πρόκειται για άνθρωπο. Αυτό είναι το βέβαιο!
Ο Ησαΐας τον παρουσιάζει ως βασιλιά μάλλον τυραννικό, δεσποτικό, που όπως λέει η γη έτρεμε στο πέρασμα του, που έφερε μαζί του την καταστροφή, την ερήμωση, αλλά και την μωροφιλοδοξία της κατάκτησης του ύψιστου θρόνου, όχι του επίγειου αλλά εκείνου του ουράνιου!!!
Τέτοια χαρακτηριστικά σαφώς και δεν παραπέμπουν πουθενά αλλού παρά σε ένα άτομο που εκ της θέσης του μπορούσε να χαρακτηρίζεται από τέτοιες φιλοδοξίες. Αλλά και να έχει την δυνατότητα να τις εκπληρώσει…
Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος λέει για τον Εωσφόρο: « Πρώτος είδε το άρρητο φως της Τρισηλίου θεότητας…». Τι σημαίνει όμως άρρητο φως; Λογικά εξηγώντας την λέξη διακρίνει εύκολα κανείς το φως εκείνο που ελάχιστοι έχουν την δυνατότητα να δουν. Ποιο φως; Ίσως να πρόκειται για το Συμπαντικό, Κοσμικό φως, αυτό που υπάρχει στο χώρο του διαστήματος και σίγουρα έξω από τον δικό μας πλανήτη. Ένας απαίδευτος νους μπορεί να δει πως το φως αυτό είναι το Θείο Φως της Δημιουργίας. Άρα ο Εωσφόρος- Φαέθων καθρεπτίζεται μπροστά μας σαν ένας αστροναύτης της απώτατης αρχαιότητας που η υπέρμετρη φιλοδοξία του τον οδηγεί στην αυτοκαταστροφή του. Μία προσωπικότητα που περνά στην παράδοση μέσω της μετά την καταστροφή του πολιτισμού εκείνου παράδοσης βεβαίως, ως ο αποστάτης Άγγελος, ως ο επιπόλαιος υιός του Ήλιου…
Στο Κοράνι σημειώνεται ως εξής: « Ένας από τους Αγγέλους πλησίασε κρυφά τις ουράνιες σφαίρες. Ο Θεός όμως τον έπληξε με μία φλόγα και τον γκρέμισε…». Εδώ οι συσχετισμοί με την ελληνική παράδοση είναι πολύ πιο ξεκάθαροι, πολύ πιο κοντά στην ιστορία του Φαέθωνα και την τιμωρία που έλαβε από τον Δία.
Μία αρχαία επιγραφή σε πήλινες πλάκες η οποία βρέθηκε στις ανασκαφές της Νινευή, και η οποία φυλάγεται στο μουσείο αυτής της πόλης, γράφει σχετικά με τον Φαέθωνα τον οποίο ονομάζει Ετάν: « … Ο Ετάν πέταξε επί δύο διπλές ώρες. Στο χρονικό αυτό διάστημα, η γη φαινόταν από τους ουρανούς σαν ένα κάνιστρο. Την τρίτη όμως διπλή ώρα ο Ετάν έπαθε ίλιγγο, κι’ είπε τότε στον αετό που τον οδηγούσε ότι δεν του ήταν δυνατόν να ανεβεί ψηλότερα. Ακολούθησε η πτώση του, κι’ ο Ετάν γκρεμίστηκε από τα ύψη στην Γη…».
Και ο Οβίδιος λέει: « Ούτω το άρμα αμοιρούν του ειωθότος φόρτου, εν τω αέρι ως κενόν δι’ αλμάτων εις μέγα ανατινάσσεται ως παίγνιον του ύψους… Τον κόσμον πάντα έμπειρον, νυν ο Φαέθων βλέπων, και την δεινήν αδυνατών να υπομένει καύσιν, αύρα εισπνέει ζέουσαν… και ταις φλοξιν ανάρπαστον νυν αισθανθείς το άρμα ταις δέσμαις δε πληττόμενος των του αέρος σπινθήρων, θερμώ δε πάντοτε καπνώ περικαλλυμένος… την ξανθήν εμπεπρησμένην κόμην κατά κρυμνών κυλίεται εκ του ουρανίου ύψους, και δια αέρος φέρεται ως τις αστήρ διάττων…» ( Οβίδιος, Μεταμορφώσεις, βιβλ. Β΄ στιχ. 367-370).
Πηγή
http://conspiracyfeeds.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου