Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΤΗΝ ΑΣΙΑ
Γράφει η Μαίρη Καρά
Η ΙΔΕΑ της εκστρατείας στην Ασία υπήρχε από παλιά στο μυαλό των Ελλήνων Ηγεμόνων. Οι Έλληνες διαπνέονταν από ανωτερότητα και θεωρούσαν βάρβαρο όποιον άνθρωπο δεν ήταν ΕΛΛΗΝΑΣ. Ο Αλέξανδρος με το που ανέβηκε στον θρόνο της Μακεδονίας επωμίστηκε την εκστρατεία κατά των Περσών. Ο πατέρας του Φίλιππος είχε ήδη θέσει τις βάσεις του σχεδίου αυτού κι από παιδί τον είχε πείσει, πως έπρεπε να την θεωρεί, σαν την σπουδαιότερη αποστολή της ΗΓΕΜΟΝΙΑΣ ΤΟΥ.
Ήδη αμέσως μετά τις νίκες των Πλαταιών και της Μυκάλης ο πόλεμος πήρε επιθετική μορφή (478-466) με πρωτεργάτη τον ΚΙΜΩΝΑ. Και από το 399 ως το 394 οι Σπαρτιάτες βρίσκονταν σε πολεμικές αντιπαραθέσεις με τους Πέρσες στην Ασία. Ο Αγησίλαος είχε επιδιώξει να δώσει πανελλήνιο χαρακτήρα στην εκστρατεία του θυσιάζοντας στην Αυλίδα, όπως ο Αγαμέμνων. Επομένως η ΙΔΕΑ της τελικής επίθεσης εναντίον του Περσικού Κράτους ήταν διάχυτη κι έμενε να βρεθεί ο ΣΤΡΑΤΗΛΑΤΗΣ.
Ο Φίλιππος μετά τη νίκη του εναντίον των Ιλλυριών, των Θρακών, των Παιόνων και των Σκυθών, προπαγάνδιζε με μεγάλη επιτυχία την ιδέα της τιμωρίας των Περσών, για όσα διέπραξαν εναντίον της Ελλάδας στους Περσικούς πολέμους. Μ’ αυτή την τακτική κατάφερε να πείσει τους Έλληνες, πως αυτός ήταν ο προορισμένος να ηγηθεί σ’ αυτή την εκστρατεία και τους επέβαλε να συνενωθούν υπό την Αρχηγία του. Για τον σκοπό αυτό τους πρότεινε να αρχίσουν να προετοιμάζονται για την εκστρατεία στην Ανατολή με το σκεπτικό, πως επιβαλλόταν να απελευθερώσουν τις Ελληνικές Αποικίες της Ασίας και να τιμωρήσουν τους απογόνους του βασιλιά των Περσών ΞΕΡΞΗ.
Σημαντική θεωρήθηκε η παρέμβαση στην Πανελλήνια κατά της Ασίας εκστρατεία του θεωρητικού ρήτορα ΙΣΟΚΡΑΤΗ, που έγραφε προς τον Φίλιππο: «…τον δε βασιλέα τον νυν μέγαν προσαγορευόμενον καταλύειν επιχειρήσεις, ίνα την τε σεαυτού δόξαν μείζω ποιήσης και τοις Έλλησιν υποδείξης, προς ον χρή πολεμείν. Και συνέχιζε τις παραινέσεις του: «Οι πολίτες με παρακαλούν να σε προτρέψω να επιμείνεις στα σχέδιά σου, γιατί δεν μπορούν να διαπραχθούν καλύτερα και ωφελιμότερα έργα για τους Έλληνες».
Ο Φίλιππος δυστυχώς δεν αξιώθηκε να γνωρίσει την δόξα που είχε προβλέψει ο Ισοκράτης. Μα την κέρδισε ο Αλέξανδρος, που ανήγε την καταγωγή του στον Αχιλλέα και είχε την ΙΛΙΑΔΑ πάντα κάτω απ’ το προσκέφαλό του. Ακόμα κι όταν οι φίλοι του τον παρότρυναν να γευτεί την ηδονή με γυναίκες ή με αγόρια, αποδείκνυε πως ήταν εγκρατής, μεγαλόψυχος κι απόλυτα αφοσιωμένος στην διαγεγραμμένηΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ.
Μετά την μάχη της Ισσού -όπου οι Πέρσες ηττήθηκαν ολοσχερώς και ο Αλέξανδρος κρατούσε την οικογένεια του Δαρείου ως λάφυρα-, του έστειλε μια επιστολή όπου έγραφε: "Οι πρόγονοί σας έφτασαν στην Μακεδονία και στην υπόλοιπη Ελλάδα και κακοπάθαμε από αυτούς, παρόλο που δεν είχε προηγηθεί καμιά πρόκληση. Εγώ, τώρα που έγινα βασιλιάς των Ελλήνων, έφτασα στην Ασία για να πάρω εκδίκηση, για τα αδικαιολόγητα δεινά, που μας προκαλέσατε εσείς οι ΠΕΡΣΕΣ.
Εσείς συνδράματε τους Περίνθιους, που έβλαπταν τον πατέρα μου. Ο Ώχος έστειλε στρατό στην Θράκη, που ήταν υπό την δική μας κυριαρχία. Ο πατέρας μου δολοφονήθηκε μετά από δική σας επιβουλή κι εσείς κομπάσατε με επιστολές που στείλατε παντού. Επιπλέον, εσύ ο ίδιος, με την βοήθεια του Βαγώα, σκότωσες τον Αρσή κι έτσι πέρασε η εξουσία στα δικά σου χέρια παράτυπα, ενάντια στην περσική εθιμοτυπία και αδικώντας τους υπόλοιπους Πέρσες. Κι εσύ ήσουν που έστειλες στους Έλληνες επιστολές, στις οποίες εκτόξευες κατηγορίες για μένα, με σκοπό να τους κάνεις να στραφούν ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΟΥ.
Εσύ δωροδόκησες Έλληνες και τους Λακεδαιμόνιους -αν και οι μόνοι που πήραν τελικά τα χρήματα ήταν οι Λακεδαιμόνιοι- και οι άνθρωποί σου προκάλεσαν κακό στους φίλους μου, στην προσπάθειά τους να αποσταθεροποιήσουν την ΕΙΡΗΝΗ που εγώ είχα αγωνιστεί για να καθιερώσω στην ΕΛΛΑΔΑ.
Ήρθα λοιπόν να σε πολεμήσω, αφού πρώτα εσύ ξεκίνησες την έχθρα. Κι αφού κέρδισα τις μάχες, πρώτα απέναντι στους Στρατηγούς και τους Σατράπες σου κι έπειτα απέναντι σε σένα τον ίδιο. Κι αφού οι ίδιοι οι ΘΕΟΙ μού παραχώρησαν αυτές τις περιοχές, όσοι δικοί σου κατάφεραν να ξεφύγουν, ήρθαν σε μένα. Αυτοί απολαμβάνουν τις φροντίδες μου, στέκονται στο πλάι μου και εκούσια πολεμούν με το μέρος μου. Οφείλεις λοιπόν να με θεωρείς απόλυτο ΚΥΡΙΟ ολόκληρης της ΑΣΙΑΣ.
Κι αν φοβάσαι, πως στην περίπτωση που έρθεις να με βρεις, θα κακοπάθεις από μένα, τότε στείλε κάποιους δικούς σου, να μεταφέρουν την υποταγή σου. Αφού έρθεις λοιπόν σε μένα, ζήτησέ μου την μητέρα, την σύζυγο και τα παιδιά σου, αλλά και ό,τι άλλο μπορεί να επιθυμείς. Αν είσαι πειστικός, θα πάρεις ό,τι σου αξίζει… Και στο εξής, όταν θα αλληλογραφείς μαζί μου, θα μου απευθύνεσαι με το χαρακτηρισμό "Βασιλιάς της Ασίας".
Δεν στέλνεις γράμμα σε κάποιον ίσο σου, αλλά παρακαλείς να σου δοθεί χάρη, απ’ αυτόν που ορίζει την περιουσία σου. Αν δεν συμμορφωθείς σε αυτές τις υποδείξεις, η συμπεριφορά σου θα θεωρηθεί προκλητική. Αν όμως έχεις ενστάσεις, για το ποιός είναι ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ, μείνε και αγωνίσου. Μη φύγεις λοιπόν, γιατί όπου και να πας, δεν θα ξεφύγεις απ’ την ΟΡΓΗ ΜΟΥ.
Ο Αλέξανδρος φέρθηκε με μεγαλοψυχία στην οικογένεια του βασιλιά ΔΑΡΕΙΟΥ, όταν την αιχμαλώτισε κι αυτή η ΑΡΕΤΗ του ήταν που ανάγκασε τον Δαρείο –αφού το έμαθε- να δηλώσει: «Θεοί, προστάτες της γέννησης των ανθρώπων και της τύχης των Βασιλέων, βοηθήστε με να μην εγκαταλείψω την τύχη των Περσών, αλλά αφού νικήσω να ανταμείψω την γενναιοδωρία του Αλέξανδρου, την οποία νικημένος δέχθηκα από αυτόν για τους πιο αγαπημένους μου. Αν όμως έφτασε κάποιος χρόνος μοιραίος, από θεία εκδίκηση και μεταβολή να πάψει η βασιλεία των Περσών, κανείς άλλος άνθρωπος ας μην καθίσει στον θρόνο του Κύρου, πλην του βασιλιά ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ».
Όταν ο Ηγεμών των Ελλήνων ξεκίνησε την εκστρατεία για την Ασία, δώρισε όλα τα υπάρχοντά του και κράτησε για τον εαυτό του μόνο την ΕΛΠΙΔΑ. Με την ελληνική ανατροφή και διαπαιδαγώγησή του κατάφερε να μην κατοικούν οι λαοί σε χωρισμένες πόλεις με άλλους νόμους, αλλά να θεωρούνται όλοι οι άνθρωποι συμπολίτες (κι από άλλα ΕΘΝΗ) και πολίτες του ίδιου Κράτους και να είναι υπάρχει μια τάξη κι ένα ΔΙΚΑΙΟ.
Εφάρμοσε δηλαδή στην πράξη το Πολιτειακό Σύστημα του ΖΗΝΩΝΟΣ, του Ιδρυτή της ΣΤΩΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ, που το διατύπωσε σαν ένα όνειρο για επίτευξη, σαν μια διδασκαλία προς εφαρμογή, την ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ. Έτσι ο Μέγας Αλέξανδρος κατάφερε να εξημερώσει την Ασία και να διαδώσει τον Ελληνικό πολιτισμό απ’ τον Ελλήσποντο ως την Ινδία, κατακτώντας τους λαούς κι όλη την ΥΦΗΛΙΟ με το ΠΝΕΥΜΑ.
Η ΙΔΕΑ της εκστρατείας στην Ασία υπήρχε από παλιά στο μυαλό των Ελλήνων Ηγεμόνων. Οι Έλληνες διαπνέονταν από ανωτερότητα και θεωρούσαν βάρβαρο όποιον άνθρωπο δεν ήταν ΕΛΛΗΝΑΣ. Ο Αλέξανδρος με το που ανέβηκε στον θρόνο της Μακεδονίας επωμίστηκε την εκστρατεία κατά των Περσών. Ο πατέρας του Φίλιππος είχε ήδη θέσει τις βάσεις του σχεδίου αυτού κι από παιδί τον είχε πείσει, πως έπρεπε να την θεωρεί, σαν την σπουδαιότερη αποστολή της ΗΓΕΜΟΝΙΑΣ ΤΟΥ.
Ήδη αμέσως μετά τις νίκες των Πλαταιών και της Μυκάλης ο πόλεμος πήρε επιθετική μορφή (478-466) με πρωτεργάτη τον ΚΙΜΩΝΑ. Και από το 399 ως το 394 οι Σπαρτιάτες βρίσκονταν σε πολεμικές αντιπαραθέσεις με τους Πέρσες στην Ασία. Ο Αγησίλαος είχε επιδιώξει να δώσει πανελλήνιο χαρακτήρα στην εκστρατεία του θυσιάζοντας στην Αυλίδα, όπως ο Αγαμέμνων. Επομένως η ΙΔΕΑ της τελικής επίθεσης εναντίον του Περσικού Κράτους ήταν διάχυτη κι έμενε να βρεθεί ο ΣΤΡΑΤΗΛΑΤΗΣ.
Ο Φίλιππος μετά τη νίκη του εναντίον των Ιλλυριών, των Θρακών, των Παιόνων και των Σκυθών, προπαγάνδιζε με μεγάλη επιτυχία την ιδέα της τιμωρίας των Περσών, για όσα διέπραξαν εναντίον της Ελλάδας στους Περσικούς πολέμους. Μ’ αυτή την τακτική κατάφερε να πείσει τους Έλληνες, πως αυτός ήταν ο προορισμένος να ηγηθεί σ’ αυτή την εκστρατεία και τους επέβαλε να συνενωθούν υπό την Αρχηγία του. Για τον σκοπό αυτό τους πρότεινε να αρχίσουν να προετοιμάζονται για την εκστρατεία στην Ανατολή με το σκεπτικό, πως επιβαλλόταν να απελευθερώσουν τις Ελληνικές Αποικίες της Ασίας και να τιμωρήσουν τους απογόνους του βασιλιά των Περσών ΞΕΡΞΗ.
Σημαντική θεωρήθηκε η παρέμβαση στην Πανελλήνια κατά της Ασίας εκστρατεία του θεωρητικού ρήτορα ΙΣΟΚΡΑΤΗ, που έγραφε προς τον Φίλιππο: «…τον δε βασιλέα τον νυν μέγαν προσαγορευόμενον καταλύειν επιχειρήσεις, ίνα την τε σεαυτού δόξαν μείζω ποιήσης και τοις Έλλησιν υποδείξης, προς ον χρή πολεμείν. Και συνέχιζε τις παραινέσεις του: «Οι πολίτες με παρακαλούν να σε προτρέψω να επιμείνεις στα σχέδιά σου, γιατί δεν μπορούν να διαπραχθούν καλύτερα και ωφελιμότερα έργα για τους Έλληνες».
Ο Φίλιππος δυστυχώς δεν αξιώθηκε να γνωρίσει την δόξα που είχε προβλέψει ο Ισοκράτης. Μα την κέρδισε ο Αλέξανδρος, που ανήγε την καταγωγή του στον Αχιλλέα και είχε την ΙΛΙΑΔΑ πάντα κάτω απ’ το προσκέφαλό του. Ακόμα κι όταν οι φίλοι του τον παρότρυναν να γευτεί την ηδονή με γυναίκες ή με αγόρια, αποδείκνυε πως ήταν εγκρατής, μεγαλόψυχος κι απόλυτα αφοσιωμένος στην διαγεγραμμένηΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ.
Μετά την μάχη της Ισσού -όπου οι Πέρσες ηττήθηκαν ολοσχερώς και ο Αλέξανδρος κρατούσε την οικογένεια του Δαρείου ως λάφυρα-, του έστειλε μια επιστολή όπου έγραφε: "Οι πρόγονοί σας έφτασαν στην Μακεδονία και στην υπόλοιπη Ελλάδα και κακοπάθαμε από αυτούς, παρόλο που δεν είχε προηγηθεί καμιά πρόκληση. Εγώ, τώρα που έγινα βασιλιάς των Ελλήνων, έφτασα στην Ασία για να πάρω εκδίκηση, για τα αδικαιολόγητα δεινά, που μας προκαλέσατε εσείς οι ΠΕΡΣΕΣ.
Εσείς συνδράματε τους Περίνθιους, που έβλαπταν τον πατέρα μου. Ο Ώχος έστειλε στρατό στην Θράκη, που ήταν υπό την δική μας κυριαρχία. Ο πατέρας μου δολοφονήθηκε μετά από δική σας επιβουλή κι εσείς κομπάσατε με επιστολές που στείλατε παντού. Επιπλέον, εσύ ο ίδιος, με την βοήθεια του Βαγώα, σκότωσες τον Αρσή κι έτσι πέρασε η εξουσία στα δικά σου χέρια παράτυπα, ενάντια στην περσική εθιμοτυπία και αδικώντας τους υπόλοιπους Πέρσες. Κι εσύ ήσουν που έστειλες στους Έλληνες επιστολές, στις οποίες εκτόξευες κατηγορίες για μένα, με σκοπό να τους κάνεις να στραφούν ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΟΥ.
Εσύ δωροδόκησες Έλληνες και τους Λακεδαιμόνιους -αν και οι μόνοι που πήραν τελικά τα χρήματα ήταν οι Λακεδαιμόνιοι- και οι άνθρωποί σου προκάλεσαν κακό στους φίλους μου, στην προσπάθειά τους να αποσταθεροποιήσουν την ΕΙΡΗΝΗ που εγώ είχα αγωνιστεί για να καθιερώσω στην ΕΛΛΑΔΑ.
Ήρθα λοιπόν να σε πολεμήσω, αφού πρώτα εσύ ξεκίνησες την έχθρα. Κι αφού κέρδισα τις μάχες, πρώτα απέναντι στους Στρατηγούς και τους Σατράπες σου κι έπειτα απέναντι σε σένα τον ίδιο. Κι αφού οι ίδιοι οι ΘΕΟΙ μού παραχώρησαν αυτές τις περιοχές, όσοι δικοί σου κατάφεραν να ξεφύγουν, ήρθαν σε μένα. Αυτοί απολαμβάνουν τις φροντίδες μου, στέκονται στο πλάι μου και εκούσια πολεμούν με το μέρος μου. Οφείλεις λοιπόν να με θεωρείς απόλυτο ΚΥΡΙΟ ολόκληρης της ΑΣΙΑΣ.
Κι αν φοβάσαι, πως στην περίπτωση που έρθεις να με βρεις, θα κακοπάθεις από μένα, τότε στείλε κάποιους δικούς σου, να μεταφέρουν την υποταγή σου. Αφού έρθεις λοιπόν σε μένα, ζήτησέ μου την μητέρα, την σύζυγο και τα παιδιά σου, αλλά και ό,τι άλλο μπορεί να επιθυμείς. Αν είσαι πειστικός, θα πάρεις ό,τι σου αξίζει… Και στο εξής, όταν θα αλληλογραφείς μαζί μου, θα μου απευθύνεσαι με το χαρακτηρισμό "Βασιλιάς της Ασίας".
Δεν στέλνεις γράμμα σε κάποιον ίσο σου, αλλά παρακαλείς να σου δοθεί χάρη, απ’ αυτόν που ορίζει την περιουσία σου. Αν δεν συμμορφωθείς σε αυτές τις υποδείξεις, η συμπεριφορά σου θα θεωρηθεί προκλητική. Αν όμως έχεις ενστάσεις, για το ποιός είναι ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ, μείνε και αγωνίσου. Μη φύγεις λοιπόν, γιατί όπου και να πας, δεν θα ξεφύγεις απ’ την ΟΡΓΗ ΜΟΥ.
Ο Αλέξανδρος φέρθηκε με μεγαλοψυχία στην οικογένεια του βασιλιά ΔΑΡΕΙΟΥ, όταν την αιχμαλώτισε κι αυτή η ΑΡΕΤΗ του ήταν που ανάγκασε τον Δαρείο –αφού το έμαθε- να δηλώσει: «Θεοί, προστάτες της γέννησης των ανθρώπων και της τύχης των Βασιλέων, βοηθήστε με να μην εγκαταλείψω την τύχη των Περσών, αλλά αφού νικήσω να ανταμείψω την γενναιοδωρία του Αλέξανδρου, την οποία νικημένος δέχθηκα από αυτόν για τους πιο αγαπημένους μου. Αν όμως έφτασε κάποιος χρόνος μοιραίος, από θεία εκδίκηση και μεταβολή να πάψει η βασιλεία των Περσών, κανείς άλλος άνθρωπος ας μην καθίσει στον θρόνο του Κύρου, πλην του βασιλιά ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ».
Όταν ο Ηγεμών των Ελλήνων ξεκίνησε την εκστρατεία για την Ασία, δώρισε όλα τα υπάρχοντά του και κράτησε για τον εαυτό του μόνο την ΕΛΠΙΔΑ. Με την ελληνική ανατροφή και διαπαιδαγώγησή του κατάφερε να μην κατοικούν οι λαοί σε χωρισμένες πόλεις με άλλους νόμους, αλλά να θεωρούνται όλοι οι άνθρωποι συμπολίτες (κι από άλλα ΕΘΝΗ) και πολίτες του ίδιου Κράτους και να είναι υπάρχει μια τάξη κι ένα ΔΙΚΑΙΟ.
Εφάρμοσε δηλαδή στην πράξη το Πολιτειακό Σύστημα του ΖΗΝΩΝΟΣ, του Ιδρυτή της ΣΤΩΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ, που το διατύπωσε σαν ένα όνειρο για επίτευξη, σαν μια διδασκαλία προς εφαρμογή, την ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ. Έτσι ο Μέγας Αλέξανδρος κατάφερε να εξημερώσει την Ασία και να διαδώσει τον Ελληνικό πολιτισμό απ’ τον Ελλήσποντο ως την Ινδία, κατακτώντας τους λαούς κι όλη την ΥΦΗΛΙΟ με το ΠΝΕΥΜΑ.
Αναρτήθηκε από ΘΑΝΟΣ ΚΟΥΚ
http://koukfamily.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου