ΑΣΤΡΟΓΟΝΟ : “ Η ευθύνη μας είναι η σύνθεση της ζωής και το όνειρο…”

Αστρογόνο: “ Η ευθύνη μας είναι η σύνθεση της ζωής και το όνειρο…”

.

.

Η πρώτη λέξη που μου ήρθε στο νου όσο άκουγα τα τραγούδια αυτής της ροκ -όπως μας συστήνεται- μπάντας, ήταν κβάζαρ. Ίσως επειδή ένιωσα πως οι συνθέσεις τους τέτοιου είδους ενέργεια εκπέμπουν : εκατομμύρια φορές μεγαλύτερης απ’ αυτήν όλων των άστρων ενός γαλαξία. Τόσα όργανα, τόση μέθεξη… Επουλώνονται έτσι οι μαύρες τρύπες της καρδιάς… ναι. Μου θύμισαν κόκκινα βινύλια, ποτήρια με σκέτο τζιν, άφιλτρα τσιγάρα και σκοτεινές νύχτες. Από κείνες που τις χάραζε βελούδινα που και που το πιο φωτεινό ουράνιο σώμα. Θα φταίει τ’ όνομά τους: Αστρογόνο.

Θα φταίει που τον Σωκράτη Μπαρμπουνάκη, τον ξεχωρίσαμε κάποιες/οι όταν δήλωσε “Ζωντανός” και μαζί του ανασάναμε φως κι εμείς σ’ εκείνον τον πολλά υποσχόμενο δρόμο που είχε το εξώφυλλο του άλμπουμ του. Λιώσαμε το καλοκαίρι με την “Προσμονή”του, ανακουφιστήκαμε που τον ακούσαμε να μας εμπιστεύεται μια κρυφή του σκέψη “σαν να μοιάζω ακόμα άνθρωπος”, παραδεχτήκαμε πως “από θεωρία είμαστε εντάξει, λίγο εξάσκηση και για την πράξη” χρειαζόμαστε και συμφωνήσαμε ότι η νύχτα μας συμφέρει με τον Νίκο Καρούζοπου τον ενέπνευσε για να γράψει την αντίστοιχη “Ωδή στη Νύχτα ΙΙ”

Κι έτσι όταν ήρθε η ειδοποίηση γι’ αυτή την καινούρια δουλειά στην οποία συμμετέχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι -κι εκείνος φροντίζει να τονίζει το “εμείς” στις φράσεις του- παράτησα τα πάντα για ν’ ακούσω τι έφτιαξε αυτό το γκρουπ. Έγραφε άλλωστε πέρυσι πως: “Η συλλογική δημιουργία μέσω της σύμπραξης διαφορετικών ανθρώπων είναι από τις πιο ουσιώδεις διεργασίες που μπορεί να βιώσει κανείς

Ταυτόχρονα, το «μοναχικό» ταξίδι και η αποτύπωση από την αρχή ως το τέλος των προσωπικών συναισθημάτων είναι μια διαδικασία απαραίτητη. 
Μια τέτοια προσπάθεια αποτυπώνεται και στον Ζωντανό…”

Και μετά τον “Ζωντανό” ήρθε λοιπόν η μουσική των άστρων. Τι έφτιαξαν αυτοί οι τύποι; Μοναδικές συνθέσεις αν γράψω, θα φτάνει; Με τίποτα. Τόσο τα ορχηστρικά θέματα όσο και τα τραγούδια τους είναι καλοδουλεμένα κι ιδιαίτερα. Δεν υπάρχουν εδώ ευκολίες, απλές λύσεις, φτηνές αλχημείες και γνωστά κόλπα. Καταλαβαίνει όποια/ος ακούει πόσο έχουν παιδευτεί με τις νότες και πόσο έξυπνα έδεσε η ενορχήστρωση όλο αυτό το πανόραμα εμπνεύσεων. Πόση πρωτοτυπία υπάρχει πίσω απ’ τις αχνές επιρροές.

Προσπαθώ πάνω από δυο βδομάδες τώρα να ξεχωρίσω ποια κομμάτια αγαπάω περισσότερο και δεν μπορώ. Η μουσική τους με κάνει να ονειρεύομαι, να γράφω, να χαμογελάω, να ταξιδεύω. Τα τραγούδια τους είναι με μιαν έννοια χειροποίητα. Καταλαβαίνω πόσο το απόλαυσαν όταν τα ετοίμαζαν γιατί κι εγώ με την ίδια χαρά τ’ ακούω, την γαλήνη τους μου φέρνουν. Τριπάρω είν’ η κατάλληλη λέξη. Ναι, τριπάρω και φεύγω και γουστάρω κι είν’ ωραίο ρε μάγκες που το πετύχατε αυτό. Τα τραγούδια σας, όπως και τα ορχηστρικά σας δεν είναι της μιας φοράς, δεν είναι για κατανάλωση.

Είναι για όσες/ους ξέρουν ν’ ακούν μουσική, για κείνους/ες που καταλαβαίνουν πως η βιομηχανία των δισκογραφιών ζητάει τρίλεπτα και κάτι κι αυτοί οι καλλιτέχνες σας παραδίδουν δεκάλεπτα. Και δεν είναι μόνο η διάρκεια, το παιχνίδι με τις αρμονίες και τις μελωδικές γραμμές που εκτίμησα. Είναι η όλη αισθητική τους. Απ’ το στυλάτο ασπρόμαυρο εξώφυλλο ως τις συστάσεις τους:

“Τα αστέρια γεννούν ζωή.

Η ευθύνη μας είναι η σύνθεση της ζωής και το όνειρο. Όταν σαφηνίζεις τη γέννα των ματιών σου και την κάνεις νερό που πίνουν κι άλλοι, κάνεις τα πρώτα βήματα στο άπειρο. Όταν η αγάπη ξεχειλίζει και συναντιέται, μας πνίγει όλους. Όταν δουλεύουμε όλοι μαζί για το Όλον, είμαστε το Όλον. Αστρογωνιαίος λίθος της ύπαρξης μας η αναζήτηση μέσα από την τέχνη όσων δεν κατανοούνται και η προσέγγιση των μουσικών τόπων που ζουν στην ψυχή μας. Μια κίνηση προς τα έξω, να ατενίσουμε τον κόσμο γύρω μας, μια τομή χρόνων, αισθητικής και εμπειριών από μια κοινότητα ανθρώπων, υπονοείται με αυτό το μουσικό δίσκο. Όταν δε χρειάζεσαι ύλη αλλά τις ιδέες σου για να γεννήσεις τα αστέρια, τότε γεννάει το σκοτάδι φως.

Το αστρογόνο θα μπορούσε να είναι μία ζωοποιός ουσία που βρίσκεται σε αφθονία στους γαλαξίες εκείνους που παράγουν άστρα με ασυνήθιστα μεγάλο ρυθμό.

Στην πραγματικότητα είναι μια ροκ μπάντα από την Αθήνα. Είμαστε οι αστρογόνο και αυτό είναι το ντεμπούτο άλμπουμ μας. Ο δίσκος περιέχει 11 κομμάτια – κόσμους και έχει συνολική διάρκεια κάτι περισσότερο από 80 λεπτά.

Ηλεκτρικές κιθάρες, μπάσο και τύμπανα παντρεύονται με την τρομπέτα, το ούτι, το βιολί και το μπουζούκι για να συνθέσουν ένα post rock ηχοτόπιο, εμφανώς επηρεασμένο από την παράδοση της ανατολικής μεσογείου. Χαρακτηρίζεται από τις έντονες μελωδίες, τα ψυχεδελικά ξεσπάσματα και τις εναλλαγές μουσικών μοτίβων και ρυθμών. Αυτό το υλικό ξεκίνησε να γεννάται πριν αρκετά χρόνια μέχρι που ένιωσε την ανάγκη να σμιλευτεί και να αποτυπωθεί…”

Πως να μην τους ξεχωρίσω; Όχι πέστε μου δηλαδή. Με κλέβει αλλού το τσέλο και το βιολί, αλλού το κρητικό λυράκι κι αλλού οι ηλεκτρικές κιθάρες. Ακούω πως μελοποιούν στίχους σαν αίμα, στίχους φωτιάς και στέκομαι σε σκέψεις που αποτυπώνονται έτσι εδώ: “ Τα φιλιά της θα θυμίζουν καθώς θα κοιτιέσαι στο καθρέφτη σκυφτός / τα τσιγάρα που έχεις σβήσει μετράς και τις ώρες που ‘χεις χάσει ζητάς…” Κουρνιάζω εντός μου στα ορχηστρικά τους καταφύγια και διασώζομαι απ’ τη λύπη. Χαίρομαι που θα ‘χω υλικό για να σκέφτομαι και να γράφω τους επόμενους μήνες. Τι σπουδαίο αυτό, τι όμορφο…

Κι έτσι πριν σας χαιρετήσω -συστήνοντας όλους όσους συνέβαλλαν σ’ αυτή την τόσο αξιοθαύμαστη παραγωγή (που αξίζει να υποστηρίξετε) όπως αναφέρονται στο κανάλι του γκρουπ*-, αντί επιλόγου, ακούστε κι αυτό:

Κλείνω τα μάτια μου σαν με θαμπώνουνε
και τραγουδάω
και στα σκοτάδια μου πόθοι ρημάδια μου
σας ξαγρυπνάω

Κι αν βγάλει ο δρόμος μου σε έρημο ξέφωτο
ψηλά κοιτάω
και ονειρεύομαι δρόμο μην έψαχνα τ’ αστέρια φώτα μου
να σεργιανάω

μα είναι αμέτρητα
πέφτω στην άβυσσο
σας χαιρετάω…

Καλή ακρόαση…

.
.

.

*ο Βασίλης Κούρτης έπαιξε τύμπανα
ο Γιάννης Μαυριτσάκης βιολί και βιόλα
ο Θάνος Αθανασόπουλος μπάσο
ο Ορέστης Τσιχλάκης κατέγραψε και τραγούδησε κάποια κομμάτια του άλμπουμ και έπαιξε τρομπέτα, ούτι, μπουζούκι και άλλα έγχορδα
ο Στέφανος Μουρούτσος έπαιξε κιθάρες, συντόνισε τη μίξη και έκανε φωνητικά
ο Σωκράτης Μπαρμπουνάκης κατέγραψε και τραγούδησε κάποια κομμάτια του άλμπουμ και έπαιξε κιθάρες

Ενορχήστρωση: όλοι μαζί
Ηχογράφηση: όλοι μαζί
Μίξη: όλοι μαζί
Παραγωγή: όλοι μαζί

Στη Μετάβαση ακούγεται ο Χρόνης Μίσσιος να απαγγέλει Χρόνη Μίσσιο.

Μας βοήθησαν πολλοί φίλοι:
Η Σίση Μπαρακάρη έπαιξε τσέλο στο Ocean Floer και στο Χωριό
Ο Αχιλλέας Τίγκας έπαιξε νέυ στο Μικρόκοσμο
Ο Αντώνης Λεοντίδης έπαιξε κρητικό λυράκι στην Αδράνεια
O Νικόλας Παπουτσάκης απήγγειλε στην Αδράνεια
Ο Μάνος Μπαρμπουνάκης έπαιξε σαξόφωνο στο Σαν Γαλήνη
Τα τύμπανα γράφτηκαν με τη βοήθεια της Σοφίας Δηλαβέρη στο Music Art Lab.
Το mastering έγινε από το Νίκο Λάβδα στο Kiwi Sound Studio .
Το έργο του album cover έφτιαξε ο Κωνσταντίνος Χαρίτος 

(https://www.facebook.com/concharitos)

Η επιμέλεια του album cover έγινε από τον Αντώνη Λιακόπουλο.
Η Ελπινίκη (που δε φοβήθηκε την παλίρροια) πόζαρε στο cover.

https://aikaterinitempeli.wordpress.com/

aikaterini tempeli

.