10999663_1605493163033493_8021604820282178995_n.jpg
Στα σινεμά, πριν την δεκαετία του 70’, μονοπωλούσαν οι ταινίες των γουέστερν, τα πολεμικά και τα καράτε. Μετά την δεκαετία του 70′, εμφανίστηκαν στην Ελλάδα, δειλά-δειλά και οι πρώτες ταινίες με ερωτικό, αισθησιακό περιεχόμενο. Τις ονόμαζαν τσόντα, από το ιταλικό ρήμα giunta, που σημαίνει προσθήκη, συμπλήρωμα, εμβολή. Ο λόγος ήταν ότι, οι πρώτες σκηνές, παρουσιάζονταν εμβόλιμα, σε φιλμ με άσχετο περιεχόμενο. Δηλαδή, σαν έπαιζε μια ταινία γουέστερν, για 2-3 λεπτά, ο υπεύθυνος προβολής, τσοντάριζε την ταινία και έπαιζε το αισθησιακό περιεχόμενο. Μετά, η ταινία συνεχιζόταν κανονικά. Ο πρώτος κινηματογράφος που το έκανε, ήταν η «Εύα», στο Παγκράτι. Εννοείται ότι το ανδρικό κοινό, άρχισε να συρρέει στις αίθουσες θέλοντας να δουν τα 2-3 λεπτά τσονταρίσματος της ταινίας. Ιστορικά να αναφέρω πως η παλιότερα καταγεγραμμένη ταινία, τέτοιου είδους, ήταν το , Γαλλικό φιλμ L’Ecu d’Or ou la bonne auberge το 1908.
https://perithorio.wordpress.com/