Το αστρικό σώμα και
ο ανθρώπινος νους
Τι είναι το Αστρικό σώμα της ψυχής; Είναι ένα κάλυμμα ή ένδυμα που είναι υφασμένο με επιθυμίες για ικανοποίηση των αισθήσεων του ανθρώπου.
Είναι πανομοιότυπο με το Υλικό σώμα, το διαπερνάει και επεκτείνεται προς κάθε κατεύθυνση σαν χρωματιστό σύννεφο. Τα χρώματά και η μορφή του εξαρτώνται από τη φύση και το χαρακτήρα του ανθρώπου και αλλάζουν ανάλογα με τις εντυπώσεις των σκέψεων που κάνει και που δέχεται. ( π.χ. όταν νευριάζει κάποιος το Αστρικό του σώμα αποκτά χρώμα ερυθρωπό).
Όλοι λειτουργούμε μέσω του Αστρικού σώματος αλλά είναι ελάχιστοι αυτοί που μπορούν να το χρησιμοποιήσουν όταν είναι αποκομμένο από το υλικό. Αυτό γίνεται σαν παράδειγμα την ώρα του διαλογισμού, που η ψυχή αντί το Υλικό χρησιμοποιεί το Αστρικό σώμα.
Το Αστρικό σώμα είναι ένα ενδιάμεσο κάλυμμα – εργαλείο της ψυχής που λειτουργεί σαν ενδιάμεσος, μεταξύ του εξωτερικού ή Υλικού σώματος και του Νοητικού σώματος. Είναι ένα εργαλείο που συνδέει τα δύο αυτά σώματα και αποτελεί συγχρόνως την έδρα κάθε ζωώδους πάθους και επιθυμίας.
(Για τον αναγνώστη. Τα πιο πάνω είναι έννοιες δύσκολες που γίνονται σιγά σιγά αντιληπτές με τη μελέτη και την πάροδο του χρόνου: Mην απoγοητεύεστε !!)
Το Αστρικό, είναι ένα λεπτότερο και φωτεινότερο αντίγραφο του Υλικού σώματος και είναι προικισμένο με ένα Αστρικό νου και με Αστρικά αισθητήρια όργανα. Στους ανεξέλικτους το σώμα αυτό είναι συγκεχυμένο και θολό και έχει σχήμα σαν αμοιβάδα, ενώ στους πνευματικούς ανθρώπους είναι λευκό και λαμπιρίζει σαν να είναι φτιαγμένο από διαμαντόσκονη.
Στο Ευαγγέλιο αναφέρεται για τον Ιησού ότι, όταν παρουσιάστηκε στους μαθητές του στην Αστρική Του μορφή, αυτή ήταν τόσο λαμπερή σαν να φορούσε αστραφτερά ρούχα που κανένας πλύστης πάνω στη γη δεν θα μπορούσε να τα κάνει τόσο λευκά !!
Η καθαρότητα του Αστρικού σώματος εξαρτάται από εξαγνισμό του Υλικού σώματος και από την ανάπτυξη του Νοητικού σώματος.
Είναι η βάση κάθε ζωώδους πάθους και επιθυμίας και το κέντρο από όπου προέρχονται όλες οι αισθήσεις. Είναι το σώμα των αισθήσεων και απολαύσεων, που μας παρακινεί να επιδιώξουμε την εκπλήρωσή τους.
Έτσι το Υλικό σώμα είναι στην πραγματικότητα ένας Δούλος του Αστρικού σώματος και λέγεται χαρακτηριστικά ότι: “Ζούμε στον κόσμο για να υπηρετούμε το σώμα των αισθήσεων μας που μας διατηρεί την επιθυμία για ζωή και απόλαυση”.
Όλα τα ερεθίσματα που παίρνουμε οι άνθρωποι με τα αισθητήριά μας όργανα, επεξεργάζονται από το Αστρικό σώμα (τον Αστρικό εγκέφαλο) και μετατρέπονται σε εντυπώσεις που μεταφέρονται στη συνέχεια στο Αιτιατό ή Νοητικό σώμα για νέα επεξεργασία.
Το Αστρικό σώμα καθορίζει αν το άτομο θα λειτουργεί με τον “Ανώτερο” ή τον “Κατώτερο” νου, ανάλογα με το είδος των επιθυμιών που διατηρεί.
Τελικός αποδέκτης κάθε δραστηριότητας του Υλικού, του Αστρικού και του Νοητικού σώματος είναι η ψυχή.
Σε κάθε σημείο της Αιθερικής Περιοχής η οποία βρίσκεται στο κατώτερο μέρος του Αστρικού, βρίσκονται ψυχές και οντότητες ανάλογα με τους αιθέρες και τα κέντρα που είχαν λειτουργήσει στη γήινή τους ζωή. (δηλαδή ανάλογα με τη ζωή που είχαν ζήσει πάνω στη γη). Όλες οι ψυχές, σιγά σιγά εξελίσσονται και ανεβαίνουν σε όλο και πιο ανώτερες περιοχές του Αστρικού.
Ο άνθρωπος έρχεται με τις ροπές του νου του για να διευθετήσει το κάρμα που του δίνεται για αυτή του τη ζωή, με την ελεύθερή του βούληση, που και αυτή είναι έρμαιο των επιθυμιών του Αστρικού του σώματος. (Η δυσκολονόητη για τον αρχάριο αυτή φράση, αποτελεί τη βάση του μυστικισμού. Χρειάζεται λίγος χρόνος και όλα θα ξεκαθαρίσουν !!)
Ο άνθρωπος όταν δεν έχει επιθυμίες για τον κόσμο αρχίζει να έχει επιθυμία για το Θεό και τότε αφήνει το Υλικό του σώμα δια παντός. Και πως καθαρίζει το Αστρικό σώμα; Που σημαίνει πως παύει ο άνθρωπος να έχει επιθυμίες που να κρατάνε την προσοχή του και επομένως τη συνειδητότητά του στον Υλικό κόσμο; Απάντηση: Με τις συνεχείς ενσαρκώσεις μέσα από τις οποίες με το χρόνο ελαττώνονται οι επιθυμίες του ανθρώπου για υλικά πράγματα και με το διαλογισμό.
Όταν δεν υπάρχουν επιθυμίες με προσκόλληση στον Υλικό κόσμο ο άνθρωπος (η ψυχή του) δεν ξαναενσαρκώνεται και με το Αστρικό του σώμα παραμένει στον Αστρικό κόσμο και ετοιμάζει το ταξίδι του για πιο πάνω.
Ο άνθρωπος έρχεται και ξαναέρχεται στον Υλικό κόσμο μόνο όσο έχει να εκπληρώσει επιθυμίες στον Υλικό κόσμο. Παύει να επανενσαρκώνεται μόνο όταν παραμένει ευχαριστημένος με όσα κατέχει, λίγα ή πολλά, όταν θεωρεί κάθε τι γήινο σαν μάταιο, παροδικό, φθαρτό και με περιορισμένη αξία και αντίθετα ποθεί να γνωρίσει Αυτόν που είναι μόνιμος και αιώνιος. Δεν εντυπωσιάζεται από τα φαινόμενα αλλά για Εκείνον που είναι πίσω από τα φαινόμενα. Εκείνον που δημιουργεί τα φαινόμενα.
Ο ΝΟΥΣ
” Ο ΝΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ”
Σύμφωνα με τις μυστικιστικές παραδόσεις, κάποτε οι ψυχές, για ένα άγνωστο και ασύλληπτο για την ανθρώπινη διάνοια λόγο, αποχωρίστηκαν από το Δημιουργό τους. Έφυγαν από το Σατς Κάντ (Sats Kahnt: Σανσκριτική λέξη) ή Βασίλειο του Πατέρα, μία περιοχή αγνού Πνεύματος στην οποία δημιουργήθηκαν και στάλθηκαν να κατοικήσουν μέσα στα τα Εσωτερικά Πνευματικά Βασίλεια, που είναι το Υπεραιτιατό, το Αιτιατό και το Αστρικό, καθώς και στο Υλικό Επίπεδο του οποίου η γη μας αποτελεί μια μικρή κουκίδα.
Όλες οι ψυχές είναι προδιαγεγραμμένο κάποτε, μετά την μακραίωνη παραμονή τους στον Υλικό κόσμο, με τη Χάρη του Θεού να επιστρέψουν στην Αγκαλιά του Θεού Πατέρα.
Λέγεται, παραβολικά πάντοτε, ότι οι ψυχές κατά το νομοτελειακό τους ταξίδι μακριά από το Σατς Καντ και στο δρόμο τους προς το Υλικό Επίπεδο, πήραν μέσα από κάθε Εσωτερική Περιοχή που περνούσαν ένα κάλυμμα ή περίβλημα ή σώμα, με αποτέλεσμα όταν βρίσκονται πάνω στη γη να περιβάλλονται από ένα Υπεραιτιατό, ένα Αιτιατό ή Νοητικό, ένα Αστρικό και ένα Υλικό ή Γήϊνο σώμα. Τα σώματα αυτά αποτελούνται αντίστοιχα από Υπεραιτιατή ύλη, από Αιτιατή ή Νοητική ύλη που Σανσκριτικά ονομάζεται “πραντάν” ή “σάτβα”, από Αστρική ύλη που ονομάζεται “πρακρίτι” και από ύλη του γήινου Επίπεδου ή “μάγια” που είναι το υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένο το ανθρώπινό μας σώμα.
Τα περιβλήματα αυτά της ψυχής, δεν είναι τίποτα περισσότερο από άψυχα εργαλεία που χρησιμεύουν στην ψυχή για να επικοινωνεί και να εργάζεται στα διάφορα Πνευματικά και το Υλικό Επίπεδο, ακριβώς όπως ο δύτης φοράει ένα ένδυμα – εργαλείο, το σκάφανδρο, για να μπορεί να παραμένει και να εργάζεται στο βυθό της θάλασσας. Και όπως το σκάφανδρο είναι ένα νεκρό και ακίνητο κάλυμμα έτσι και τα καλύμματα της ψυχής, παίρνουν ζωή και αποκτούν λειτουργικότητα, μόνο όταν έρθουν σε επαφή με την ψυχή, δηλαδή όταν εμψυχωθούν από αυτή. Εάν η ψυχή δεν έρθει σε επαφή με τα καλύμματά της για να τους δώσει τη συνειδητότητά της ή όταν κάποτε τα καταλείψει, αυτά παραμένουν σαν αδρανή και νεκρά εργαλεία, όπως ένα κομπιούτερ που δεν είναι συνδεδεμένο με το ρεύμα. Χωρίς την ηλεκτρική ενέργεια το κομπιούτερ δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα μεταλλικό κουτί με σύρματα. Με τον ίδιο τρόπο όταν η ψυχή χάσει την επαφή της με το υλικό της κάλυμμα, το ανθρώπινο σώμα νεκρώνεται και διαλύεται.
Τα καλύμματα ή περιβλήματα της ψυχής, έλεγε ο Ισόθεος Κιρπάλ, συγκρατούνται γύρω της με την ίδια δύναμη που ο ήλιος συγκρατεί τους πλανήτες γύρω από αυτόν του. Τα καλύμματα αυτά είναι ανυπόφορα βαριά για την ψυχή, όπως βαρύ φαίνεται στο δύτη το σκάφανδρο, όταν είναι έξω από το νερό. Αυτά τα βαριά περιβλήματα αναγκάζουν την ψυχή να παραμένει δέσμιά τους μέσα στον Υλικό κόσμο και στα κατώτερα Πνευματικά Επίπεδα.
Από αυτά τα καλύμματα της ψυχής, το Νοητικό κάλυμμα – εργαλείο, ο νους δηλαδή, είναι το εργαλείο που παίρνει η ψυχή, καθώς κατευθύνεται προς τον Υλικό κόσμο όταν περνάει μέσα από το Νοητικό Επίπεδο. Ο νους αποτελεί ένα καταπληκτικό κομπιούτερ. Το τελειότερο κομπιούτερ που μπορεί να υπάρξει στη φύση και έχει ένα πρόγραμμα με τρεις επιλογές ώστε η ψυχή με κάθε μία από αυτές τις επιλογές να μπορεί αντίστοιχα να επικοινωνεί με το Αιτιατό, το Αστρικό και το Υλικό Επίπεδο.
Ένα κομπιούτερ για να λειτουργήσει πρέπει να συνδεθεί με το ηλεκτρικό ρεύμα, αλλιώς είναι νεκρό και άχρηστο. Το ίδιο και ο νους είναι νεκρός και ανενεργής σαν ένα κομμάτι μέταλλο. Δεν έχει αυτοσυνείδηση ο νους ούτε αυτοενέργεια. Δεν είναι ο νους που σκέπτεται, που πονάει, που ευχαριστιέται αλλά για να λειτουργήσει πρέπει να έρθει σε επαφή με την ψυχή και να “εμψυχωθεί” από αυτή. Όταν η ψυχή έρθει σε επαφή με το νου, του δίνει ζωή, του δίνει “συνειδητότητα”, δηλαδή την επίγνωση ότι εκείνος, ο νους, είναι μία ξεχωριστή ανεξάρτητη οντότητα και από εκείνη τη στιγμή ο προ ολίγου άψυχος νους αποκτάει μία αυτονομία και μία επιβολή πάνω στη ψυχή, που άβουλη προσκολλάται σ’αυτόν και αφήνεται να την οδηγεί, όπου εκείνος θέλει. Η αδρανοποιημένη ψυχή το μόνο που μπορεί να κάνει πλέον είναι με την ασθενική αλλά ακατάβλητη φωνή της, τη συνείδηση, να υπενθυμίζει σε κάθε περίπτωση στο νου, τις θείες αρετές Ο νους όταν πάρει συνειδητότητα από την ψυχή, δρα ανεξέλεγκτος και επειδή αποτελείται από ύλη (νοητική ύλη ή πραντάν) έλκεται από τα υλικά ενδιαφέροντα και έχει την τάση να οδηγεί και την ψυχή με την οποία είναι πλέον άρρηκτα συνδεδεμένος, προς την ύλη, με αποτέλεσμα η ψυχή να ξεχνάει τη Θεία της προέλευση και να προσκολλάται και αυτή στις απολαύσεις της ύλης.
Κάποτε, στο ταξίδι της επιστροφής της, η ψυχή, θα αφήσει διαδοχικά όπως τα πήρε, το Υλικό, το Αστρικό, το Νοητικό και το Υπεραιτιατό της σώμα και τότε ελεύθερη θα πετάξει πίσω στο Σατς Καντ, το Βασίλειο του Πατέρα, που είναι η χώρα καταγωγής της.
ΟΙ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΝΟΥ
Αυτό το κάλυμμα – εργαλείο της ψυχής που ονομάζουμε νου, αποτελείται από δύο μέρη από το κυρίως Νοητικό και από το Αιτιατό μέρος του νου.
Το Νοητικό μέρος του νου, είναι αυτό στο οποίο θα αναφερθούμε αμέσως πιο κάτω και είναι αυτό που επιτελεί τις νοητικές εργασίες.
Στο Αιτιατό μέρος, γίνεται μία καταγραφή εντυπώσεων που ο νους έχει συλλέξει κατά τη διάρκεια όλων των αναρίθμητων ενσαρκώσεών της ψυχής με την οποία είναι συνδεδεμένος και την οποία συνοδεύει μέσα στα διάφορα ανθρώπινα σώματα. Οι εντυπώσεις αυτές υφαίνουν τις “επιθυμίες” που είναι οι κλωστές με τις οποίες είναι υφασμένο το Αστρικό ένδυμα του ανθρώπου. Αυτές οι επιθυμίες για να εκπληρωθούν ζητούν την επαναφορά της ψυχής, ξανά και ξανά σε ένα ανθρώπινο σώμα. Όταν με την επανάληψη των πολλαπλών ενσαρκώσεων ο άνθρωπος έρθει η στιγμή να έχει σα “βασική του επιθυμία το Θεό” τότε δεν θα υπάρχει πια λόγος για κάποια νέα ενσάρκωση και με τη Χάρη του Θεού, η ψυχή θα αρχίσει το ταξίδι της επιστροφής της.
Το σύνολο των εντυπώσεων του Αιτιατού σώματος είναι εκείνο που καθορίζει σε κάθε νέα ενσάρκωση τις ροπές του νου δηλαδή τη φύση του ανθρώπου στη συγκεκριμένη του ενσάρκωση.
Εμείς έχουμε συνηθίσει να νομίζουμε ότι ο νους είναι εκείνος που κινεί το σώμα. ‘Όμως, δεν είναι ο νους, είναι η ψυχή ή πνεύμα, εκείνο που δίνει ζωή, ενέργεια και δύναμη στον κινητήρα. Ένα άψυχό σώμα είναι ένα νεκρό σώμα.
Ο νους υποταγμένος στο “Νόμο της αιτίας και του αποτελέσματος” με τις ενέργειές του, με κάθε πράξη, λόγο και σκέψη, φορτώνει με κάρμα την ψυχή και την υποχρεώνει να έρχεται και να ξαναέρχεται από το Υλικό στο Αστρικό και αργότερα στο Αιτιατό Επίπεδο και να έρχεται πάλι και να ξαναέρχεται στον ατελείωτο αυτό “Τροχό της Ζωής και των Θανάτων”.
Ο νους είναι ένα θαυμάσιο εργαλείο αρκεί να ελέγχεται. Ο νους δεν έχει τη δυνατότητα να δει και να σκεφθεί λογικά και ακόμα δεν έχει τη δυνατότητα της επαγωγής και του ορθολογισμού. Ο νους δρα αυτόματα σύμφωνα με τις ροπές του, με τις ροπές με τις οποίες έχει έρθει στη συγκεκριμένη ενσάρκωση. Μόνο το πνεύμα, η ψυχή μας δηλαδή κατέχει το Φως, τη Δύναμη και τη Σοφία και μπορεί να ενεργεί με τρόπο ανεξάρτητο και λογικό. Η ψυχή είναι που δίνει συνειδητότητα στο νου αλλά εμείς οι άνθρωποι νομίζουμε ότι είμαστε ο νους μας και όχι η ψυχή. Έτσι οι άνθρωποι ενεργούμε σαν μηχανές μάλλον, παρά σαν όντα με λογική. Ο νους, μας σπρώχνει να ακολουθούμε δρόμους ήδη χαραγμένους και δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από αυτούς, παρά μόνο όταν το πνεύμα μας κατορθώσει να απαλλαγεί κατά κάποιο τρόπο από την επιρροή του νου μας.
Με την ένωσή τους αυτή ο νους γίνεται το κύριο όργανο δράσης της ψυχής, που όμως την εμποδίζει, σκιάζει το φως της και περιορίζει την πρόοδό της. Ο νους από υπηρέτης του ανθρώπου (της ψυχής του) γίνεται αφέντης.
Όμως, μέσα στις πολλαπλές ενσαρκώσεις του, έρχεται μία στιγμή που ο άνθρωπος παύει να έχει έντονες επιθυμίες για γήϊνες απολαύσεις και χαλαρώνουν οι προσκολλήσεις του στα γήϊνα αγαθά. Τότε όσο παύει να έχει ενδιαφέρον για την ύλη, τόσο αρχίζει να αναπτύσσεται ο πόθος της ψυχής του να επιστρέψει στο Θεό. Η ψυχή αρχίζει να παίρνει το πάνω χέρι και να επιβάλλεται στο νου, με αποτέλεσμα να αρχίζουν οι διαδικασίες απαλλαγής της ψυχής από το νου και της επιστροφής της στο Βασίλειο του Πατέρα.
Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΝΟΥ
Το κομπιούτερ “Νους” αν και δρα με αυτοτέλεια δεν παύει να είναι ένα περιφερικό κομπιούτερ που δίνει τις πληροφορίες του σε κάποιο κεντρικό κομπιούτερ που είναι η ψυχή, η οποία ψυχή λαμβάνει γνώση των πάντων και τα πάντα έχουν επίπτωση σ’αυτή. Όταν το κομπιούτερ νους, εγκαταλειφθεί κάποτε από την ψυχή στο Αιτιατό ή Νοητικό Επίπεδο (από κει δηλαδή που κάποτε το είχε παραλάβει) σαν άχρηστος, κατά τη διαδικασία επιστροφής της στο Βασίλειο του Πατέρα, ο νους θα διαλυθεί και θα ξαναγίνει Αιτιατή ή Νοητική ύλη ή σάτβα, ενώ όλες οι “δισκέτες:” με τις πληροφορίες που έχει καταγράψει ο κάθε ατομικός νους στις πολλαπλές του ενσαρκώσεις, θα ταξινομηθούν σε κάτι αρχεία του Αιτιατού Επίπεδου που λέγονται Ακκασικά Αρχεία.
Το κομπιούτερ “νους” δρα αυτόματα και σύμφωνα με τον τρόπο που αυτός έχει προγραμματιστεί. Δηλαδή σύμφωνα με τις ροπές με τις οποίες έχει έρθει σε αυτή την ενσάρκωση. Οι ροπές του νου ή “φύση του ανθρώπου” είναι αυτές που διαμορφώνουν το χαρακτήρα και την ελεύθερή βούληση του ατόμου και με αυτά πορεύεται στη συγκεκριμένη του ενσάρκωση. Το περιβάλλον και γενικά οι συνθήκες μέσα στις οποίες γεννιέται και μεγαλώνει κανείς έχουν σχέση με το χαρακτήρα που θα διαμορφώσει. Αλλά οι ροπές του νου του, είναι αυτές που θα καθορίσουν κατά κύριο λόγο το χαρακτήρα και την ελεύθερή του βούληση.
Η φύση του ανθρώπου και επομένως και ο χαρακτήρας του δεν αλλάζει εύκολα. “Φύση μεταβαλείν ου ράδιον εστί”. Όμως αυτό που είναι δύσκολο δεν είναι και αδύνατο. Η φύση του ανθρώπου αλλάζει σιγά σιγά με τις αποτυχίες και τα στραπάτσα της ζωής, με τις αρρώστιες, τις αποτυχίες και τις δυσκολίες που συναντάμε. Με την ωριμότητα και την πείρα που αποκτάει κανείς στη ζωή όταν καταλάβει τη ματαιότητα του κόσμου και αντιληφθεί ποιος είναι ο προορισμός του πάνω στη γη, ο άνθρωπος αρχίζει να γίνεται πιο γλυκύς και ήπιος, πιο ταπεινός και περισσότερο επιεικής για τους άλλους. Αλλάζει τις προτεραιότητές του στη ζωή και οι ενέργειές του αρχίζουν να εξυπηρετούν το σκοπό για τον οποίο ήρθε πάνω στη γη, που σύμφωνα με όλους τους αγίους, τους μύστες και τους Διδασκάλους είναι η Αυτογνωσία και η Θέωση.
Αυτό λοιπόν το κομπιούτερ “νους” είναι προγραμματισμένο να λειτουργεί με τα εξής προγράμματα:
1. Σαν Ανώτερος και Κατώτερος νους.
“Ανώτερος νους” είναι αυτός που λειτουργεί από τα ανώτερα κέντρα συνειδητότητας και “Κατώτερος νους” από τα κατώτερα . (για τα κέντρα αυτά που το καθένα αντιστοιχεί σε κάποιο επίπεδο συνειδητότητας, ΄γίνεται αλλού λόγος) Ο Ανώτερος δέχεται τις εντυπώσεις της ψυχής και τις μεταδίδει στα κατώτερα μέρη του νοητικού. Λειτουργεί όταν η ψυχή ελέγχει το νου, ενώ αντίθετα ο Κατώτερος νους προσκολλημένος στη μάγια (maya) αναπτύσει τη λαγνεία, την οργή, την απληστία, την προσκόλληση, και τη ματαιοδοξία. Αυτά που ονομάζονται ασθένειες του Νοητικού ή λαϊκά “θανάσιμα αμαρτήματα”.
2. Σαν Υλικός, Αστρικός, Αιτιατός νους. (Pindi-Sukshum-Karam ή Nijamas)
Ο Υλικός νους λειτουργεί όταν η ψυχή βρίσκεται μέσα στο Υλικό της σώμα και επικοινωνεί με το Υλικό Επίπεδο και χαρακτηρίζεται σε:
Συνειδητό, Υποσυνείδητο, Υπερσυνειδητό, Ασυνείδητο νου.
=** Συνειδητός νους είναι αυτός με τον οποίο λειτουργούμε όταν βρισκόμαστε σε εγρήγορση στο
Υλικό Επίπεδο και οι εντυπώσεις του βρίσκονται στην επιφάνεια της λίμνης της Τσίτα.
= ** Υποσυνείδητος νους είναι αυτός με τον οποίο λειτουργούμε α) όταν κατά το διαλογισμό η ψυχή βρίσκεται συγκεντρωμένη στον Τρίτο Οφθαλμό και δεν έχει ακόμα εισέλθει στην Αστρική περιοχή, δηλαδή βρίσκεται στη μεταξύ Υλικού και Αστρικού περιοχή, την Αιθερική. β) όταν κατά τη διαδικασία του ύπνου η ψυχή βρίσκεται μεταξύ του Τρίτου Οφθαλμού και του Τσάκρα του λαιμού και λιγότερο μέχρι να φθάσει στο κέντρο του Ηλιακού πλέγματος. Οι υποσυνείδητες εντυπώσεις βρίσκονται στο βάθος της λίμνης της Τσίτα. Εκεί υπάρχουν και παλιές ξεχασμένες εντυπώσεις, που μπορεί κανείς να τις επαναφέρει στο προσκήνιο (εδώ στηρίζεται η επιστήμη της ψυχανάλυσης).
=** Ασυνείδητος είναι ο Υλικός νους όταν έχει αποκοπεί η επικοινωνία του με τη ψυχή όπως κατά τον ύπνο, την ύπνωση, τη νάρκωση, την επιβολή, την επίδραση τοξικών ουσιών κλπ. (Απώλεια συνείδησης)
=** Υπερσυνείδητος νους είναι ο Αστρικός και Αιτιατός νους με τους οποίους εξερευνούμε και βιώνουμε τα Εσωτερικά βασίλεια.
Ο Αστρικός νους λειτουργεί, όταν η ψυχή βρίσκεται και επικοινωνεί με το Αστρικό Επίπεδο και αυτό συμβαίνει κατά τη διάρκεια του διαλογισμού ή μετά το φυσικό θάνατο.
Ο Αιτιατός νους λειτουργεί όταν η ψυχή βρίσκεται και επικοινωνεί με το Αιτιατό ή Νοητικό Επίπεδο και αυτό συμβαίνει κατά τη διάρκεια του διαλογισμού ή μετά το θάνατο του υλικού μας σώματος.
3. Σαν Τσίτα (tsita) – Μάνας (manas) – Μπούντι (buddhi) – Αχανκάρ (ahankar)
Ο νους υποδιαιρείται σε τέσσερα μέρη που ονομάζονται Αντασανχάρανς (Antansanharans) που σημαίνει έμφυτες ιδιότητες ή ικανότητες δράσης.
Τσίτα: Είναι μία λίμνη στην οποία χύνονται ατελείωτα ποτάμια εντυπώσεων
* Το μέρος αυτό του νου είναι που αντιλαμβάνεται την ομορφιά, τα χρώματα, τα σχήματα, το ρυθμό, την προοπτική καθώς δέχεται εντυπώσεις από τα αισθητήρια όργανα.
Μάνας : Είναι η κυρίως νοητική ουσία. Επεξεργάζεται τις εντυπώσεις που βρίσκονται σαν μικρά και μεγάλα κύματα στην επιφάνεια της λίμνης καθώς φυσάει πάνω σ’αυτήν η αύρα της συνειδητότητας και δημιουργεί σκέψεις.
Οι σκέψεις τρέφουν το νου και καταγράφουν εντυπώσεις στην Τσίτα, στο υποσυνείδητο ρεζερβουάρ του νου, που βρίσκεται στο βάθος της λίμνης.
* Το Μάνας είναι το μέρος του νου που συνηθίζει να αγαπά. Γεύεται, απολαμβάνει, αισθάνεται ευχαρίστηση, ικανοποίηση, απορρίπτει, αισθάνεται ευτυχία και αυτόματα στέλνει τα συμπεράσματά του στο Μπούντι για τελική κρίση.
Μπούντι : Είναι η διάνοια. Η διάνοια:
* Επεξεργάζεται τις εντυπώσεις και τις σκέψεις, ενσυνείδητες και υποσυνείδητες.
* Συλλέγει σκέψεις , συνδυάζει παραστάσεις και βγάζει συμπεράσματα.
* Έχει τη λογική την κρίση, τον ορθολογισμό, το συλλογισμό, τη διάκριση.
* Δημιουργεί συναισθήματα και φαντασιώσεις.
* Αποφασίζει και είναι ο μεγάλος διαιτητής που δίνει λύσεις στα προβλήματα της ζωής
Η διάνοια χρειάζεται χρόνο για να επιτελέσει το έργο της και αυτός ο χρόνος έχει σχέση
με διάφορες καταστάσεις και παραμέτρους και χαρακτηρίζεται σαν “οξύνοια”.
* Δίνει εντολές στο Αχανκάρ.
Αχανκάρ: Είναι το εγώ και το δικό μου. Είναι η ιδιότητα του νου να επιβάλει τον εαυτό του. Δέχεται τις αποφάσεις του Μπούντι και εκτελεί τις διαταγές του.
* Του αρέσει να παίρνει έπαινο.
* Δίνει εντολές στους μυώνες για δράση
* Προετοιμάζει το κάρμα .
Τα τέσσερα αυτά μέρη του νου αρρωσταίνουν όπως αρρωσταίνει και το σώμα. Οι αρρώστιες του Τσίτα και Μάνας είναι οι “νευρώσεις” και του Μπούντι οι “ψυχώσεις” (όχι ακριβώς) Η αρρώστια του Αχανκάρ είναι ο εγωϊσμός, η εγωπάθεια και η ματαιοδοξία
Ο ΑΣΤΡΙΚΟΣ ΜΑΣ ΝΟΥΣ
Ο νους, όπως ένα ραδιόφωνο είναι φτιαγμένο να μπορεί να συντονίζεται με τα μακρά, τα μεσαία και τα βραχέα κύματα. Είναι έτσι φτιαγμένος, ώστε να μπορεί να συντονίζεται και να λειτουργεί στο Υλικό, το Αστρικό και το Αιτιατό Επίπεδο, ανάλογα με το που είναι στραμμένη και συντονισμένη η προσοχή ή όπερ το αυτό, η συνειδητότητά μας. Έτσι λοιπόν οι πνευματικοί Διδάσκαλοι μας μιλούν για ένα Υλικό, ένα Αστρικό και ένα Αιτιατό μέρος του νου.
Τώρα εμείς, η συνειδητότητά μας, η ψυχή μας δηλαδή, βρίσκεται μέσα στο υλικό μας σώμα. Είμαστε συντονισμένοι με το Υλικό Επίπεδο και χρησιμοποιούμε τον Υλικό μας νου. Ο Υλικός νους συλλαμβάνει εντυπώσεις από το φυσικό κόσμο μέσω των πέντε αισθητηρίων οργάνων του υλικού σώματος και διαρκώς με την κρίση και τη λογική που τον διακρίνει, τις επεξεργάζεται και κρίνει για το κάθε τι εάν είναι σύμφωνο με τους φυσικούς νόμους ή όχι. Ότι είναι σύμφωνο με τους φυσικούς νόμους το δέχεται σαν πραγματικό και αληθινό και ότι είναι αντίθετο με τους φυσικούς νόμους το απορρίπτει. Σαν παράδειγμα: αν κάποιος ειπεί ότι όταν αφήσει από το χέρι του ένα αντικείμενο, αυτό θα πέσει στο έδαφος, αυτό είναι κάτι που ο νους μας το δέχεται σαν φυσικό, γιατί κρίνει ότι το αντικείμενο πέφτει λόγω του νόμου της βαρύτητας. Αντίθετα αν κάποιος ειπεί ότι όταν αφήσει από το χέρι του ένα αντικείμενο, αυτό θα πάει προς το ταβάνι, επειδή αυτό είναι αντίθετο με τους φυσικούς νόμους, ο νους το απορρίπτει και το θεωρεί αδύνατο.
Αυτό τον υλικό μας νου, οι άνθρωποι τον εκπαιδεύουμε πηγαίνοντας στο σχολείο και το πανεπιστήμιο και σήμερα έχουμε φθάσει στο σημείο να περπατάμε στη σελήνη, να φτιάχνουμε κινητά τηλέφωνα και να έχουμε αναλύσει το ανθρώπινο γονιδίωμα.
Ο Αστρικός νους είναι απείρως λεπτότερος, δεκτικότερος και ικανότερος του Υλικού νου. Μπορεί και αυτός να καλλιεργηθεί όχι σε σχολεία και πανεπιστήμια αλλά με τη καθοδήγηση πνευματικών δασκάλων, με διάφορες πνευματικές ασκήσεις, με προσευχή, εσωστροφή και διαλογισμό. Έτσι ο αναζητητής μπορεί να αποκτήσει τις λεγόμενες Αστρικές δυνάμεις, Σίντις και Ρίντις όπως ονομάζονται στα Σανσκριτικά και αν είναι εραστής του Θείου, μπορεί να βοηθήσει καταλυτικά την ψυχή του στο πνευματικό της ταξίδι. Ο Αστρικός νους είναι τόσο δεκτικός και ικανός που μπορεί, εσωτερικά, κατά τη διάρκεια του διαλογισμού δηλαδή, να αναλύσει και να συγκρατήσει σε λίγα λεπτά μια ολόκληρη βιβλιοθήκη. Τη βιβλιοθήκη της Αλεξανδρείας ας πούμε, αυτή που δυστυχώς για την ανθρωπότητα έκαψε ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόφιλος και στην οποία λέγεται ότι υπήρχαν πολλά στοιχεία από αυτά που σήμερα αναφέρω.
Όπως λοιπόν με τον Υλικό μας νου συντονιζόμαστε με τον Υλικό κόσμο και γνωρίζουμε τις πραγματικότητες αυτού του κόσμου, τους φυσικούς νόμους και τους κανόνες, τα υλικά πράγματα, τα φυτά, τα ζώα και τους ανθρώπους, έτσι και με τον Αστρικό μας νου μετά το φυσικό μας θάνατο ή κατά τη διάρκεια του διαλογισμού, μπορούμε να αντιληφθούμε και να γνωρίσουμε τους νόμους και τους κανόνες της Αστρικού κόσμου, τους κατοίκους και τις πραγματικότητες αυτής της ιδιαίτερα θελκτικής περιοχής και ακόμα να ερμηνεύσουμε ορισμένα ανεξήγητα για την επιστήμη γεγονότα, καθώς η επιστήμη στηρίζεται μόνο στους φυσικούς νόμους. Τέτοια γεγονότα είναι οι ψυχικές δυνάμεις ορισμένων ανθρώπων, η ακαϊα των αναστενάριδων και άλλα.
Κάτι ανάλογο αλλά στον υπέρτατο βαθμό, συμβαίνει και με τον Αιτιατό μας νου που λειτουργεί όταν η ψυχή βρίσκεται στο Αιτιατό Επίπεδο, μετά το φυσικό θάνατο ή κατά το διαλογισμό.
Έτσι λοιπόν στο διαλογισμό, όταν με τη συγκέντρωσή μας στον Τρίτο ή κατά τη Χριστιανική παράδοση στον Απλό Οφθαλμό, η συνειδητότητά μας από τον Υλικό κόσμο διολισθήσει στον Αστρικό κόσμο, παύει να λειτουργεί ο Υλικός νους και αρχίζει να λειτουργεί ο Αστρικός νους και με αυτόν αντιλαμβανόμαστε τους νόμους και τους κανόνες, τις οντότητες και τις πραγματικότητες αυτής της διάστασης. Με αυτό τον Αστρικό του νου έρχεται κανείς σε επικοινωνία με τους καθοδηγητές και τους πνευματικούς δασκάλους στην Αστρική τους μορφή και είναι αυτός ο Αστρικός νους με τον οποίο η ψυχή κάνει τα πρώτα της βήματα προς το Θεό, προς τη θέωση.
Όταν ο Ιησούς μίλησε για τον Παράκλητο (Παράκλητος είναι αυτός που έρχεται εσωτερικά με παράκληση, προσευχή, εσωστροφή και διαλογισμό) μιλούσε ακριβώς για την Αστρική Του μορφή, με την οποία θα εμφανιζόταν στο μέλλον στους μαθητές του, όταν θα έφευγε από το Υλικό Επίπεδο, για να συμπληρώσει την “Εσωτερική Διδασκαλία” Του, αυτή για την οποία τους έλεγε. “Σε σας εδόθη να γνωρίσετε όσα δεν γνωρίζουν ούτε σοφοί ούτε προφήτες”.
Ήταν τότε που τους έλεγε:
“Η Βασιλεία των Ουρανών είναι εντός υμών”.
“Ότε επιθυμίσετε να ίδετε τον Υιόν του Θεού και θέλουσι σας είπουν ιδού εδώ είναι ή εκεί είναι μην ειπάγετε. Ο Υιός θέλει είναι εντός υμών, ως η αστραπή η απαστράπτουσα”. (δηλαδή ο Υιός στην Αστρική Του μορφή).
Ακόμα τους έλεγε:
“Εν εκείνη την ημέρα σεις θέλετε γνωρίσει ότι εγώ είμαι εν τω Πατρί μου και σεις εν εμοί και εγώ εν υμίν”.
“Ο Παράκλητος θέλει σας διδάξει πάντα και θέλει σας υπενθυμίσει πάντα όσα είπον προς εσάς. Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά”
Γιατί εννοούσε ότι με τον Υλικό τους νου οι μαθητές Του δεν μπορούσαν να αντιληφθούν τις εσωτερικές πραγματικότητες. Και συνέχιζε: “Όταν έλθει ο Παράκλητος, εκείνος θέλει σας οδηγήσει εις πάσα την αλήθεια και θέλει σας ομιλήσει περί του Πατρός”. Γιατί βέβαια ποιος από μας μπορεί να πλησιάσει και να γνωρίσει το Θεό με την κρίση και τη λογική του καθημερινού, Υλικού μας νου;
Και ακριβώς για να αποκτήσουν την δυνατότητα εσωτερικής επικοινωνίας μαζί Του, στο Αστρικό Επίπεδο, εκείνος στη Φωτεινή ή Αστρική του μορφή και οι μαθητές χρησιμοποιώντας τον Αστρικό τους νου κατά το διαλογισμό, συνέστησε στους μαθητές Του όπως μας λέει ο Ιωάννης να πάνε στην Ιερουσαλήμ να απομονωθούν και να ασκηθούν στο διαλογισμό. “Σεις καθίσατε εν τη πόλει Ιερουσαλήμ, εωσού ενδυθείτε δύναμη εξ ύψους”.
ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΑΣΤΡΙΚΟΥ ΝΟΥ – ή ΑΣΤΡΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ
ή ΥΠΕΡΦΥΣΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ – ή ΜΑΓΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ
ή ΓΙΟΓΚΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ – ή ΡΙΝΤΙΣ ΚΑΙ ΣΙΝΤΙΣ
Σύμφωνα με την κλασική μυστικιστική βιβλιογραφία ο άνθρωπος μπορεί να αναπτύξει τον Αστρικό του νου και να αποκτήσει διάφορα είδη δυνάμεων, που με εξαιρετικά μεγάλη συντομία είναι οι εξής:
1) Άνιμα : Την ικανότητα να εισχωρεί μέσα στο κάθε τι, ακόμα και σε ένα μόριο ύλης. Μπορεί να βλέπει την κατασκευή, τα όργανα και τις παθήσεις του ανθρώπινου σώματος.
2) Λάγκιμα : Την ικανότητα να εξουδετερώνει την ελκτική δύναμη που ασκεί η βαρύτητα στο σώμα του.
Χρήση αυτής της ικανότητος γίνεται στο μετεωρισμό είτε από την όρθια θέση είτε από τη θέση του λοτού. (σταυροπόδι).
3) Γκάριμα: Την ικανότητα να γίνεται βαρύς σαν ατσάλι και να ακινητοποιεί οποιοδήποτε αντικείμενο.
4) Μάσχιμα: Την ικανότητα να διαπερνάει τα πάντα μέσα στο διάστημα και να βλέπει τη λειτουργία της παγκόσμιας διάταξης των ηλιακών συστημάτων.
5) Πράτι: Την ικανότητα του να στέλνει τη συνειδητότητά του σε οποιοδήποτε σημείο του υλικού σύμπαντος, μπρος και πίσω από το χρόνο και να περιγράφει γεγονότα. Σαν παράδειγμα μπορεί να περιγράψει τη μάχη του Μαραθώνα σαν να την παρακολουθεί όπως ένας σχολιαστής περιγράφει ένα ποδοσφαιρικό αγώνα. Ακόμα μπορεί να προβλέπει κάθε τι στο οποίο συγκεντρώνει την προσοχή του, όπως την καλή ή κακή έκβαση ενός γεγονότος, μιας μάχης κλπ. (Μάντης Κάλχας)
Άτόμα που έχουν αυτή την έμφυτη ικανότητα μπορούν να προβλέπουν και να προφητεύουν.
6) Πρακαμιάμ: Την ικανότητα να εκπληρώνει όλες τις υλικές του επιθυμίες και επιδιώξεις. Μπορεί να απαλλαγεί από σιδερένια δεσμά (Άγιος Παύλος) και να περνάει μέσα από τη φωτιά (Χριστιανοί μάρτυρες στη Ρώμη). Ακόμα μπορεί να προκαλεί το φαινόμενο της τηλεκίνησης ή φαινόμενο Γκέλερ
7) Βάσιτβαμ: Την ικανότητα να ελέγχει και να επιβάλει τη θέλησή του σε όλα τα πλάσματα και τις δυνάμεις της φύσης. Μπορεί και απομακρύνει άγρια θηρία και να αλλάζει τις καιρικές συνθήκες, να προκαλεί αέρα, βροχή κλπ. Εδώ στηρίζονται τα φαινόμενα της ύπνωσης ή επιβολής και της ακαίας των αναστενάριδων.
8) Ίσιτβα: Την ικανότητα να “παίζει”με τις πράνες με αυτές:
* να δημιουργεί ή να εξαφανίζει αντικείμενα (Σρι Σάτυα Σάϊ Μπάμπα)
* να κάνει αόρατο το υλικό του σώμα ή να δημιουργεί ένα δεύτερο σώμα σε κάποιο
άλλο απομακρυσμένο σημείο της γης.
* να περνάει το χέρι ή ολόκληρο το σώμα του μέσα από ένα τοίχο.
* να καθιστά αόρατα σε τρίτους, κολοσσιαία αντικείμενα. (φαινόμενο Κόπερφιλντ)
* να βγάζει από το σώμα του φως ή φλόγες που τους δίνει διάφορα σχήματα και
χρώματα (Κόπερφιλντ).
* να χρησιμοποιεί βιοενέργεια για θεραπευτικούς σκοπούς (πνευματικές θεραπείες
όπως του Βραζιλιάνου Ζοάου) ή σε πειράματα ανάπτυξης και μετάλλαξης φυτών.
(Λούθηρος Μπέρμπανγκ – Βραβείο Νόμπελ).
Εκτός από αυτές τις ικανότητες που αναφέρθηκαν, ο άνθρωπος μπορεί να αναπτύξει και άλλες ικανότητες που είναι δυνατό να τις έχει αναπτυγμένες λιγότερο ή περισσότερο από τη γέννησή του και που μπορεί με την εκπαίδευση κοντά σε ένα αρμόδιο δάσκαλο που ο ίδιος τις κατέχει, να τις αναπτύξει περισσότερο.
Οι γνωστότερες από αυτές είναι:
1) Να καταλαβαίνει τη γλώσσα των πτηνών και των ζώων, να συνομιλεί νοητικά μαζί τους, να μη τον φοβούνται, να μη τον βλάπτουν και να είναι φιλικά απέναντί του.
2) Να γνωρίζει τις προηγούμενες ζωές του και να γνωρίζει πότε θα πεθάνει (περίπου και όχι την ακριβή στιγμή, όπως γίνεται σε άλλες καταστάσεις)
3) Να διαβάζει τις βαθιές σκέψεις των άλλων.
4) Διαισθητικά να γνωρίζει τα μυστικά της Δημιουργίας της γης και των πλανητών καθώς και των γεγονότων που συνέβησαν μέσα στα εκατομμύρια χρόνια της ύπαρξης της γης.
5) Να έχει ανεπτυγμένη την έκτη αίσθηση ή ραδιοαίσθηση.
6) Να προλέγει για το εγγύς ή απώτερο μέλλον γεγονότα, όπως σεισμούς, πλημμύρες, έκρηξη ηφαιστείων αλλά και ανακαλύψεων και ευχάριστων γεγονότων. Oχι θανάτων
7) Να κάνει διάγνωση ασθενειών και να θεραπεύει με τη σκέψη.
8) Να αποκτάει σωματική τελειότητα (ρούπα, ράγκα κλπ)
9) Να έχει πολύ ανεπτυγμένη τηλεπάθεια, διαίσθηση και προαίσθηση, περισσότερο
από ότι συμβαίνει με πολλούς από μας.
10) Να έχει ικανότητα διόρασης, διακοής και διαισθητικής αντίληψης του υπερπέραν.
Με τον τρόπο αυτό μπορεί να γνωρίσει κανείς ορισμένους από τους νόμους, τις
δυνάμεις, τις οντότητες και τις πραγματικότητες του Αστρικού κόσμου. Γενικά να
να κάνει χρήση των Αστρικών του αισθήσεων και με αυτές να παίρνει οδηγίες,
καθοδήγηση και διδασκαλία από πνευματικές οντότητες.
11) Να έχει την ικανότητα της μαγείας και της συναλλαγής με οντότητες χαμηλών Αστρικών υποπεδίων, χρησιμοποιώντας ήχους λέξεις ( βουντού – μαύρη μαγεία) κλπ.
————————
Δαιμονισμός = Παθήσεις του νου με τη μορφή ψυχώσεως. Η εξύβριση των θείων κλπ, οφείλεται στην πίεση και τα βασανιστήρια που έχουν υποστεί οι ασθενείς αυτοί από παπάδες κλπ. (Τα φάρμακα σήμερα βοηθούν στην ανακούφιση των ατόμων αυτών και τούτο πρέπει ιδιαιτέρως να τονιστεί.)
Εξορκισμός = Η έλξη του budhi του ασθενή στο επίπεδο συνειδητότητας του εξορκιστή με συντονισμό. (Λεπτές έννοιες που θέλουν λίγο χρόνο για να γίνουν καταληπτές).
ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΥ
** Ο Υλικός μας εγκέφαλος δεν είναι ο νους. Ο εγκέφαλός μας είναι συγχρόνως ένας δέκτης, μετασχηματιστής και αναμεταδότης. Τα ερεθίσματα : φωτεινά, ακουστικά, οσφρητικά κλπ. που συλλαμβάνονται από τα πέντε Υλικά αισθητήριά μας όργανα αποστέλλονται μέσα από τον αιθέρα των αισθητικών νεύρων, σε ορισμένα κέντρα της Γέφυρας του Υλικού εγκεφάλου. Στα κέντρα αυτά τα ερεθίσματα αλλάζουν “συχνότητα” και μεταδίδονται στα αντίστοιχα κέντρα του Αστρικού εγκεφάλου όπου τα ερεθίσματα μετασχηματίζονται σε εντυπώσεις. Οι εντυπώσεις κατευθύνονται στο Τσίτα, Μάνας, Μπούντι και Αχανκάρ με τον τρόπο που αναφέρθηκε πιο πάνω.
** Όλα τα προγράμματα του κουμπιούτερ “νους” λειτουργούν αυτόματα, ταυτόχρονα και ανεξάρτητα
** Ο νους δεν είναι μία λογική οντότητα, ακολουθεί τη φύση του δηλ. τις ροπές του. Αν προκύψει μία υψηλή σκέψη κατά τη λειτουργία του αυτή οφείλεται σε κάποια φωτεινή ακτίνα της ψυχής.
** Οι λειτουργίες του νου δεν εξαρτώνται από τους νόμους της ηθικής. Οι αρχές των ανθρώπων εξαρτώνται από τις παραδόσεις, τα ήθη, τη γεωγραφία. (για άλλους είναι καλή η ανθρωποφαγία για άλλους η χορτοφαγική διατροφή)
** Όταν ο νους απολαμβάνει μία αίσθηση θέλει διαρκώς να την επαναλαμβάνει χωρίς να ασχολείται με τις συνέπειες (μέθη, τσιγάρο). Το Manas επιθυμεί ότι δεν μπορεί να αποκτήσει.
** Η ύπνωση παραλύει το Μπούντι και ο νους δεν μπορεί να λειτουργήσει μόνος. Τότε ο υπνωτιστής είναι δυνατόν να δώσει εντολές στο Αχανκάρ του υπνωτιζόμενου.
** Η ροπές του νου, δηλαδή η φύση του ανθρώπου, κάνει τη συνήθεια πάθος του νου, που καμιά φορά είναι καταστροφικό. Ο νους αρνείται την καινοτομία. Δέχεται χωρίς όρους αυτό που του έμαθαν να κάνει σαν σωστό και αληθινό.
** Ο Υλικός νους των ανθρώπων, άλλοτε κληρονομικά και άλλοτε με την εκπαίδευση είναι σε διαφορετικό βαθμό “αναπτυγμένος” και χαρακτηρίζει το άτομο σαν έξυπνο, με ευθυκρισία, με φαντασία κλπ. Αν κατάλληλα εκπαιδευτεί ο υλικός νους μπορούν να επιτελεστούν επιστημονικά κατορθώματα.
Με όμοιο τρόπο αν εκπαιδευτεί ο Αστρικός νους, ο άνθρωπος αποκτάει μεταφυσικές ικανότητες. Σίντις και Σάμιαμ.όπως λέγονται και με αυτές μπορεί να επιτελέσει τα λεγόμενα “θαύματα”.
ΕΞΕΛΙΞΗ ΚΑΙ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ΤΟΥ ΝΟΥ
Όταν μιλάμε για Πνευματική εξέλιξη του ανθρώπου, βασικά μιλάμε για το νου του, καθώς η ψυχή σαν μία πνοή από το Θεό, μία σταγόνα από τον Ωκεανό της Θεότητας δεν χρειάζεται να εξελιχθεί είναι της ίδιας ουσίας με το Θεό. Ο νους λέμε ότι εξελίσσεται, όταν με την πάροδο του χρόνου, αρχίζει και λειτουργεί σε όσο το δυνατό ψηλότερα επίπεδα συνειδητότητας. Το πεπρωμένο του νου όπως προαναφέρθηκε, είναι να διαλυθεί και να συγχωνευθεί με τον Παγκόσμιο Νου, όταν η ψυχή δεν θα χρειάζεται πλέον τις υπηρεσίες του. Η ψυχή, σε κάποια φάση στο ταξίδι της επιστροφής της, όπως κάποτε στον ερχομό της στο Υλικό Επίπεδο πήρε το νου σαν βοηθό και οδηγό, τώρα θα τον εγκαταλείψει γιατί δεν τον χρειάζεται. Στα ανώτερα επίπεδα μπορεί μόνη της με τις ιδιότητές της, που είναι η Αγάπη, η Δύναμη, η Σοφία και η Συνειδητότητα, μπορεί να προχωρήσει στον προορισμό της χωρίς να χρησιμοποιεί του νου.
** Θέματα όπως το πιο πάνω δεν γίνονται απόλυτα καταληπτά χωρίς κάποια ανάλυση και με μία μοναδική ανάγνωση. Αποτελούν όμως τη βάση της θεωρητικής γνώσης στη μελέτη του Υπερπέραν.
Γαβριήλ Σιμονέτος, “Επίστημη της Πνευματικότητας”
Κείμενο βασισμένο σε εισήγηση από τoν Γαβριήλ Σιμονέτο
Σύλλογος “Επιστήμη της Πνευματικότητας”
Στα πλαίσια του 11ου Πανελλήνιου Συνεδρίου που διοργάνωσε η “Κίνηση Φιλοσοφικών και Μεταφυσικών ομάδων για Ελεύθερη Πνευματική Έκφραση” την Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2006 με θέμα: “Η Δύναμη του Νου”
awakengr
http://conspiracyfeeds.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου