Φωτογραφίες
Published by
Οι φωτογραφίες ήταν πάντα ένα διφορούμενο θέμα για μένα. Από τη μία μου αρέσει να βγάζω κάτι που η ομορφιά του με μαγεύει, από την άλλη οι πραγματικές στιγμές αυτές που γεμίζουν την καρδιά και μένουν στη μνήμη ουδέποτε αποτυπώθηκαν σε φωτογραφίες.
Ένας φτιαχτός κόσμος είναι αυτό των εικόνων, ο οποίος δημιουργείται για αρεστό αποτέλεσμα, για να νομίζουμε ότι ήμασταν κάποτε ευτυχισμένοι. Κοιτάξτε τους γάμους, τόσα χρήματα δίνουν για να ομορφύνει ο φωτογράφος τις υποτιθέμενες πιο όμορφες στιγμές του ζευγαριού, οι οποίες έχουν καλυφθεί με άφθονο μακιγιάζ, στολίδια, ακριβά ρούχα και φόντο τα πιο όμορφα λουλούδια.
Πρόσφατα κοιτούσα παλιές φωτογραφίες, ούτε που θυμόμουν την ύπαρξή τους, μία- δύο με πήγαν ακριβώς σε αυτό που έδειχνε η εικόνα και χαμογέλασα τρυφερά. Οι υπόλοιπες με πήραν μακρυά από αυτό που έβλεπα, οδήγησαν κατευθείαν στις χαραγμένες αναμνήσεις, τι κ αν ήταν μία όμορφη φώτο ήθελα να την εξαφανίσω μαζί με ό,τι θυμίζει.
Πριν λίγες μέρες, πέρασα από ένα όμορφο τοπίο. Έρημη θάλασσα, ανάμεσα σε δέντρα και βράχια, πράσινο και γαλάζιο είχαν γίνει ένα. Τοπίο μοναξιάς μα συνάμα δημιουργίας, γλυκιάς μελαγχολίας. Έπιασα το κινητό να το αποθανατίσω. Η κάμερα γυρισμένη στην μπροστινή, αντί το τοπίο έβγαλα εμένα τη στιγμή που το κοίταζα. Έβγαλα μαζί όλα τα αισθήματα που μου χε δώσει το τοπίο και τότε κατάλαβα! Αυτό είναι η ζωή « δύο κάμερες, μία που βλέπουμε εκεί που θέλουμε να πάμε αλλά το προσπερνάμε διότι φαίνεται αδύνατο και η άλλη με αυτό ζούμε». Μόνο που αυτό που ζούμε δε δείχνει την άλλη μεριά που κοιτάμε, ίσως αυτό τελικά είναι το πρόβλημα με τις προσδοκίες τις δικές μας και τις άλλες που έχουν οι άλλοι από μας. Βλέπουν μόνο από τη μία μεριά, από αυτή που τους επιτρέπουμε.
Γιατί άραγε κάθε χαμόγελο να μην το συντροφεύει αυτό που είναι στην πίσω κάμερα; Γιατί ενώ υπάρχουν τοπία που μας μαγεύουν και μας κάνουν να νιώθουμε τόσο όμορφα, τα προσπερνάμε με τόση ευκολία;
Υ.Γ #random vlakas
https://facerealityweb.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου