42 υπό σκιά
Published by
42 βαθμούς δείχνει το θερμόμετρο, μπαίνω στο αμάξι καίγομαι, είναι που το γ@μημένο το ερκοντίσιον δεν πρόκαμα το φτιάξω. Οικονομία πανάθεμά με και τι να μέλλει, ψήσου τώρα κορίτσι μου, τι να σου πουν εσένα 42 βαθμοί, έχεις αντέξει κάθε είδους κάψιμου και παγωνιάς.
Φωτιά άναψε η θερμοκρασία, φωτιά που καίει τα πάντα, τα νιώθω να σιγοκαίνε, να λιώνουν σαν παλιές φωτογραφίες, όσα ένιωσα, τις ευκαιρίες που έδωσα, τις φορές που με σπατάλησα για να μην αδικήσω κάποιον, τις φορές που με αδίκησα και με ταπείνωσα βάναυσα για να ναι οι άλλοι καλά, εγώ αντέχω . Μπούρδες!
Προσπαθώ να πετάξω στα γρήγορα πρώτα πρώτα στη φωτιά, ό,τι πονάει περισσότερο. Ανθρώπους που μοιράστηκα μαζί τους μια ζωή και νόμιζαν ότι αυτό τους δίνει δικαίωμα εξουσίας πάνω μου και να το εκτελούν με όποιο τρόπο εκείνοι αποφασίσουν προκειμένου να επιβάλουν την ύπαρξή τους. Από τι διάολο υλικό είναι φτιαγμένες και φωτιά πάνω τους δεν πιάνει; Ίσως αυτές καίγονται σιγά αθόρυβα μέρα με τη μέρα,μέχρι να μη θυμάμαι ότι υπήρξαν καν
Ας ρίξω στη φωτιά τις φώτο αναμνήσεων από σιχαμένες υπάρξεις, που παρουσιάστηκαν ως φίλες, αδερφές, θύματα. Αρπαχτικά που μποχάνε σαν χαλασμένα ψάρια και από όπου περνάνε αφήνουν αγκαθωτά λέπια, για να σε «ευχαριστήσουν» που δεν μπορούν να σου πιουν το αίμα πλέον. Βρωμάει πολύ, προκαλούν δυσκολία στην αναπνοή. Ποιος μου είπε ότι τα σκατά καίγονται;;;;;;;; Βούρκος είναι εκ φύσεως.
Ίσως αν πλυθώ πάλι, βγάλω τη γλίτσα από πάνω μου. Τρίβομαι, τρίβομαι, αρωματίζομαι και πάλι εκεί, πάλι και πάλι και πάλι. Βούτηξες στον όχετό τους, τι περίμενες κορίτσι μου; Γράφτηκε στο βιογραφικό σου. Κουβάλα το τώρα, κουβάλα το νέο σου άρωμα και μη μιλάς.
Άξιζε τίποτα; Όχι δεν άξιζε. Πώς πίστευες κορίτσι μου, ότι βουτώντας στο βούρκο θα έσωζες αθώους που αδαείς, κενοί άνθρωποι τους κρατάνε εκεί; Πώς μάτια μου; Δεν άξιζε………….
Και η ζέστη δυναμώνει, μόνο που πια η φωτιά δεν είναι κινητήριος δύναμη, νιώθω να με λιώνει. I’ll be back
https://facerealityweb.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου