ΕΙΔΑ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ by KLEOVIS

Είδα ένα όνειρο

17/07/2017kleovis

ένα όνειρο είδα χθες

δυο φίλοι συναντήθηκαν κι ερώτησε ο ένας τον άλλον τι εκάμνει

καλά του ανταπάντησε, μια χαρά

που είσαι, πως τα βγάζεις πέρα;

ταξιδεύω, από εδώ κι από εκεί και δεν είμαι πουθενά, δεν είμαι κανενός, έβαλα το εμείς μπροστά απ’ το εγώ, τα βγάζω πέρα όπως μπορώ, παλεύω με τους δαίμονες μου απ’ το πρωί, κι όταν ησυχάζω, νάτοι πάλι εκεί μπροστά, και ξανά απ’ την αρχή, συγχωρώντας κι όχι κρατώντας, δεν υπάρχει αναπαμός, μόνο αμφισβήτηση ερωταποκρίσεις και πάλι απ’ την αρχή,

παρατηρητής, ταξιδευτής και του ονείρου κυνηγός!

Σύντομο όνειρο, τι νάθελε να πει;

κι ένα τραγούδι σφηνωμένο ανάμεσα στα δόντια, κάποιος λόγος θα υπάρχει, ας το ακούσουμε παρέα, κάτι θέλει να μας πει ….

Εσμεράλδα

Ολονυχτίς τον πότισες με το κρασί του Μίδα
κι ο φάρος τον ελίκνιζε με τρεις αναλαμπές
Δίπλα ο λοστρόμος με μακριά πειρατική πλεξίδα
κι αλάργα μας το σκοτεινό λιμάνι του Gabes

Απά στο γλυκοχάραμα σε φίλησε ο πνιγμένος
κι όταν ξυπνήσεις με διπλή καμπάνα θα πνιγείς
Στο κάθε χάδι κι ένας κόμπος φεύγει ματωμένος
απ’ το σημάδι της παλιάς κινέζικης πληγής

Ο παπαγάλος σου ‘στειλε στερνή φορά το γεια σου
κι απάντησε απ’ το στόκολο σπασμένα ο θερμαστής
πέτα στο κύμα τον παλιό που εσκούριασε σουγιά σου
κι άντε μονάχη στον πρωραίον ιστό να κρεμαστείς

Γράφει η προπέλα φεύγοντας ξοπίσω «σε προδίνω»
κι ο γρύλος τον ξανασφυράει στριγγά του τιμονιού
Μη φεύγεις. Πες μου, το ‘πνιξες μια νύχτα στο Λονδίνο
ή στα βρώμικα νερά κάποιου άλλου λιμανιού;

Ξυπνάν οι ναύτες του βυθού ρισάλτο να βαρέσουν
κι απέ να σου χτενίσουνε για πάντα τα μαλλιά.
Τρόχισε κείνα τα σπαθιά του λόγου που μ’ αρέσουν
και ξαναγύρνα με τις φώκιες πέρα στη σπηλιά

Τρεις μέρες σπάγαν τα καρφιά και τρεις που σε καρφώναν
και συ με τις παλάμες σου πεισματικά κλειστές
στερνή φορά κι ανώφελα ξορκίζεις τον τυφώνα
που μας τραβάει για τη στεριά με τους ναυαγιστές.

https://aenaikinisi.wordpress.com/