Ο ΗΡΟΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΕΦΕΣΟΥ

Ο Ηρόστρατος και ο ναός της Εφέσου

Ένας μακρινός μαθητής του Ηράκλειτου ζούσε τον 4ο π.Χ. αιώνα και λεγόταν Ηρόστρατος. Γνώριζε μερικές από τις ιδέες του φιλοσόφου, αλλά πήρε την απόφαση να μυηθεί επίσης σε όποια από αυτές δε μπορούσε να ξέρει, αφού το βιβλίο του Ηράκλειτου βρισκόταν στο ναό της Αρτέμιδος.

Ο Ηρόστρατος παραβίασε το ιερό της θεάς και διάβασε το έργο του δασκάλου του. Τι συνέβη τότε σ΄αυτόν τον μεθυσμένο από δόξα άνθρωπο; Δεν μπορούμε φυσικά παρά να το εικάσουμε.

Πιθανόν να ήταν, από μια μεριά, απελπισμένος με την ιδέα ότι, εφόσον τα πάντα κυλούν, κάθε ίχνος του περάσματός του πάνω στη γη θα εξαφανιζόταν γρήγορα, αλλά και, από την άλλη, να φωτίστηκε από την Ηρακλείτεια ιδέα σύμφωνα με την οποία το Πυρ, κριτής κάθε πράγματος, θα αγκάλιαζε το Σύμπαν σε μια παγκόσμια ανάφλεξη.

Ο Ηρόστρατος αποφάσισε τότε να διαπράξει, μέσω της φωτιάς, μια εγκληματική πράξη τέτοιων διαστάσεων, ώστε το όνομα του δράστη να μπορέσει να μείνει αείποτε στη μνήμη μιας ανθρωπότητας παγωμένης από φρίκη. Έτσι, τη νύχτα της 21ης Ιουλίου του έτους 356 π.Χ., ο Ηρόστρατος πυρπόλησε το ναό της Εφέσου, που ήταν ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου.

Οι Εφέσιοι τρομοκρατημένοι θέλησαν το όνομα ενός τέτοιου τέρατος να πέσει για πάντα στη λήθη και απαγόρευσαν να προφέρεται το όνομα του Ηρόστρατου επί ποινή θανάτου. Ήταν βέβαια ο καλύτερος τρόπος για να μείνει το όνομά του αθάνατο, ενώ το όνομα του αρχιτέκτονα που κατασκεύασε το ναό χάθηκε στο πέρασμα του χρόνου.

«Ηράκλειτος» εκδόσεις ΠΛΕΘΡΟΝ




Πηγή