Η Ελληνίδα Samurai | Οι επιπτώσεις της τυφλής υπακοής
Καιρό τώρα μ’ έχει πιάσει μια στενοχώρια για τις ενδυματολογικές και στυλιστικές επιλογές των κοριτσιών που βλέπω γύρω μου.
Ξέρω! … ξέρω! … η υιοθέτηση των εκάστοτε μοδάτων επιλογών αποτελεί έναν μονόδρομο που δεν μπορούμε να αποφύγουμε. Πρώτον γιατί η αγορά κατακλύζεται με φασόν προϊόντα και δεύτερον γιατί τα διαφημιστικά μηνύματα μας τρυπούν τον εγκέφαλο νυχθημερόν.
Όλα αυτά είναι κατανοητά. Γνωρίζω πολύ καλά ότι η μόδα είναι μια από τις μεγαλύτερες και επικερδέστερες βιομηχανίες του κόσμου. Μάλιστα πρόκειται για κλάδο που δεν πεθαίνει ποτέ διότι όλη του η ‘ύπαρξη’ στηρίζεται στην ανακύκλωση.
Ανά κάποια X χρόνια οι μόδιστροι - που δημιουργούν τα παγκόσμια trends - ξεθάβουν ‘φθαρμένα’ patrons του παρελθόντος για να αναζωογονήσουν την αγορά. Άλλοτε ατόφια και άλλοτε «αποσπασματικά» τα ρούχα της νιότης μας επανέρχονται στο προσκήνιο.
Μ’ έναν σατανικό τρόπο σχεδόν πάντα συμβαίνει το «δεύτερο», με αποτέλεσμα το όποιο stock στα πατάρια να αποδεικνύεται άχρηστο. Γιατί άραγε…;
Παρότι όλα γίνονται για επανεκκίνηση της ζήτησης με καθαρά οικονομικούς όρους, ως γυναίκα δεν το κατακρίνω, αφού ικανοποιεί και τη δική μου φιλαρέσκεια για κάτι φρέσκο και προσαρμοσμένο στη σύγχρονη πραγματικότητα. Ικανοποιεί βεβαίως και το αδάμαστο πάθος της κατανάλωσης που η αστική ζωή καλώς … ή μάλλον κακώς! … επιβάλλει.
Καλώς ή κακώς, με ή χωρίς «Κρίση», αγοράζοντας λιγότερο ή περισσότερο, ακριβότερο ή φθηνότερο … σημασία έχει ότι όλο και κάτι καταναλώνεται απ’ εδώ κι απ’ εκεί. Αλλιώς, δε θα υπήρχε αντικείμενο σχολιασμού…
Το ζήτημα, λοιπόν, δεν είναι το αν πρέπει να ακολουθούμε τη μόδα ή όχι, μιας και το να την απαρνηθούμε είναι αποδεδειγμένα ουτοπικό, αλλά το αν ο ‘πιθηκισμός’ απ’ την κορφή μέχρι τα νύχια είναι “καλό” πράγμα.
Είναι ωραίο να μοιάζουμε τόσο πολύ μεταξύ μας; Είναι λογικό να προσπαθούμε να ασχημύνουμε με κάθε τρόπο;
Εγώ πάντως - με μια γρήγορη παρατήρηση - τα έβαλα κάτω και, ξεκινώντας απ’ το κεφάλι … καταλήγοντας στα πόδια, συναρμολόγησα με ολίγον φαντασία έναν θηλυκό Samurai. Ιδού το σκεπτικό:
- Ένας τουρτοειδής τυλιχτός κότσος ‘παρίσταται’ ακριβώς στην κορυφή του κεφαλιού σαν κακόγουστο καπελίνο. Φαντάζει τόσο ξένο σώμα που νομίζεις ότι κατέπεσε απ’ τους ουρανούς ως τιμωρία και προσγειώθηκε στο ψηλότερο εν κινήσει σημείο.
- Ένα πνιχτό περιδέραιο ή αλλιώς τσόκερ που καλύπτει την καρωτίδα και θυμίζει μεσοπόλεμο κοσμεί πολλές σύγχρονες μπιζουτιέρες. Το πρόβλημα είναι ότι ‘κοσμεί’ και πολλούς σύγχρονους λαιμούς!
ή
- Ένα αιγυπτιακού τύπου κολιέ με φούντες σε έντονα φο χρώματα κολλάει παντού και με τα πάντα. Ένα “εξάρτημα” για όλες τις ώρες και όλα τα ντυσίματα.
- Ένα ψηλόμεσο τζιν ξεβαμμένο παντελόνι που παραπέμπει στη χειρότερη όλων των εποχών μόδα της δεκαετίας του ’80 είναι σήμα κατατεθέν στις μέρες μας.
ή
- Ένα φαρδύ καυτό σορτς, συνδυασμός που πραγματικά σκοτώνει κάθε αξιοπρέπεια και διαλύει κάθε ίχνος αισθητικής, είναι κι αυτό η επικρατέστερη ενδυματολογική επιλογή των κορασίδων. Συνήθως είναι κι αυτό ψηλόμεσο: και εκεί είναι που η αναβίωση της ελληνικής ταινίας με τον Κωνσταντάρα εν μέσω γυμναστικών επιδείξεων γίνεται πράξη.
ή
- Μια … ψηλόμεση πάλι … ζιπ κιλότ (ακόμη και η ονομασία σε προδιαθέτει κάπως…!) με φαρδιά κοντά μπατζάκια επίσης φοριέται πολύ. Αυτό ειδικά μου θυμίζει γιαπωνέζο αυτοκράτορα σε προπόνηση.
- Last but not least, ένα ζευγάρι υπερυψωμένα άκαμπτα σανδάλια είναι πρώτα στην προτίμηση των γυναικών. Σαν λεγεωνάριος που σουλατσάρει αμέριμνος! Καμία θηλυκότητα, καμία καλαισθησία, κανένα γούστο εν όψει.
ή
- Ένα ζευγάρι πλαστικές σαγιονάρες που παλιότερα τις φορούσαμε αποκλειστικά και μόνο στα αποδυτήρια γυμναστηρίων, τα τελευταία χρόνια θεωρούνται ‘must’ ακόμη και για έξοδο.
Μ’ αυτά και με τ’ άλλα, το τελικό αποτέλεσμα είναι αδιαμφισβήτητα εντός μόδας, αλλά παντελώς εκτός υψηλής αισθητικής. Εξ’ ορισμού δεν μπορεί να μοιάζουμε με γιαπωνέζους πολεμιστές και να δείχνουμε καλαίσθητες. Κι αυτό όχι γιατί το look ενός samurai είναι κακαίσθητο - τουναντίον μάλιστα … καθώς αποτελεί έκφραση μιας πολύ συγκεκριμένης φιλοσοφίας - αλλά γιατί δε βρίσκω καμία σύνδεση που να με πείθει εμπράκτως.
Εμείς, λοιπόν, τί παριστάνουμε μεταμφιεσμένες στην Ελλάδα του 2017; «Αυτοί» μας πλασάρανε τη στολή τους … εμείς γιατί τη δεχτήκαμε; Γιατί τόσο ένθερμη υποστήριξη;
Ένα όμορφο ντύσιμο δεν είναι απαραιτήτως συνάρτηση υψηλού κόστους. Θέλει 2-3 απλά πράγματα για να στεφθεί με επιτυχία. Λίγο αυτογνωσία, λίγο καλύτερη έρευνα αγοράς και την πεποίθηση ότι το να ΜΗΝ είμαστε το ‘είδωλο’ της απέναντι είναι προσόν.
Ένα όμορφο ντύσιμο, με κάποιες λίγες σύγχρονες πινελιές σε συνδυασμό με πολλά έξυπνα ολόδικά μας συνταιριάσματα, κραυγάζει ύπαρξη προσωπικότητας και γοητείας. Εκπέμπει σήματα δυναμισμού και επιδεικνύει χαρακτήρα με άποψη για τη ζωή.
Κι όμως είναι αλήθεια! Ένα προσεγμένα ιδιαίτερο στυλ, χωρίς ακρότητες και περιττές δαπάνες, είναι η πρώτη μαγιά που οφείλουμε να βάλουμε ως καλή βάση στην όποια κοινωνικοποίηση. Είναι ένα πρώτο θεμέλιο για να σαγηνέψουμε τους γύρω μας και να κερδίσουμε τις πρώτες καλές εντυπώσεις.
http://www.macroskopio.gr/el
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου