δεν είσαι εδώ
Χάραμα, το χέρι μου ψάχνει το δικό σου, θέλουν τα δάχτυλά μου να μπερδευτούν με τα δικά σου, να με τραβήξουν πάνω σου και να αισθάνομαι την καρδιά σου να χτυπά στο δικό μου στήθος. Νιώθω κάψιμο στο στέρνο και την αναπνοή μου να βαραίνει. Βαριά η επιθυμία, βαρύ το πάθος όταν μένει να κάνεις κύκλους σε ένα μόνο κορμί.
Το χέρι μου περιμένει το δικό σου, του λέω ποτέ δεν ήσουν, ποτέ δε θα σαι, και όμως αυτό εμμένει να χωθεί στο δικό σου. Κοίτα πώς ξάπλωσες μου λέει με γελάκι ειρωνικό. Πώς ξάπλωσα; 
Γυρισμένη πλάτη, κουλουριασμένη στο δικό σου κορμί, με τα χέρια σου να με τυλίγουν, «τι σημαίνει δεν είσαι εδώ;»
Γυρισμένη πλάτη, κουλουριασμένη στο δικό σου κορμί, με τα χέρια σου να με τυλίγουν, «τι σημαίνει δεν είσαι εδώ;»
Ξύπνα κοιμήση, άρπαξέ με, σφίξε με, χαμογέλα μου με αυτό το ελεεινό πολλά υποσχόμενο στραβό χαμόγελό σου. Ξύπνα μωρέ, έτοιμος ο καφές, τον πιούμε αγκαλιά κοιτώντας τη βροχή, που τόσο έχεις πει σου αρέσει, «τι σημαίνει δεν είσαι εδώ;»
Χαΐδεψέ με, άσε το χέρι σου να κυλά πάνω μου, παίξε μαζί μου όπως μόνο εσύ κάνεις 
Ακούω τις κοφτές σου ανάσες, νιώθω τους παλμούς σου, το υγρό σου βλέμμα, πάλι με κατακτά, «τι σημαίνει δεν είσαι εδώ;»
Ακούω τις κοφτές σου ανάσες, νιώθω τους παλμούς σου, το υγρό σου βλέμμα, πάλι με κατακτά, «τι σημαίνει δεν είσαι εδώ;»
Καλημέρα είπαμε; Μπα, δεν είσαι εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου