ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΚΡΙΔΕΣ

Ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τις ακρίδες

Οι Γκρασχόπερς ( ακρίδες ) είναι έντομα της υποτάξης Caelifera εντός της τάξης των Ορθοπτέρων .

Υπάρχουν πάνω από 11.000 γνωστά είδη ακρίδας.

Έχουν βρεθεί σε όλες τις ηπείρους εκτός από την Ανταρκτική.

Οι περισσότερες ακρίδες προτιμούν τόπους σε ανοικτούς οικοτόους με πολύ γρασίδι και άλλα χαμηλά φυτά, αν και ορισμένα είδη ζουν σε δάση ή ζούγκλες. Πολλά από τα είδη των λειμώνων εισβάλλουν στους τομείς των αγροτικών καλλιεργειών σε πολύ.μεγάλη κλίμακα

Η διάρκεια ζωής μιας ακρίδας εξαρτάται από το κλίματου τόπου όπου κατοικεί. Σε κλίματα όπου ο χειμώνας είναι κρύος οι ακρίδες μπορεί να επιβιώσουν το χειμώνα μόνο ως αυγό. Οι ενήλικες  ακρίδες δεν επιβιώνουν σε χαμηλές θερμοκρασίες. Σε θερμότερα κλίματα, οι ακρίδες είναι σε θέση να ζουν για πολλά χρόνια.

Οι Ακρίδες είναι μεσαίου και μεγάλου μεγέθους έντομα . Οι ενήλικες έχουν μήκος από 1 έως 7 εκατοστά (0,4 έως 2,75 ίντσες), ανάλογα με το είδος. Οι θηλυκές ακρίδες είναι συνήθως μεγαλύτερες από τις αρσενικές.

Οι ακρίδες έχουν το τυπικό για τα έντομα σχέδιο του σώματος που αποτελείται από το κεφάλι, τον θώρακα και την κοιλιά.

Η κεφαλή φέρει ένα μεγάλο ζεύγος σύνθετα μάτια που δίνουν ολόπλευρη όραση, τρία απλά μάτια που μπορούν να ανιχνεύσουν το φως και το σκοτάδι, και ένα ζεύγος  νημάτων που μοιάζουν με κεραίες που είναι ευαίσθητα στην αφή και την οσμή. Τα μέρη του στόματος  έχουν τροποποιηθεί για το μάσημα.

Έχουν, δύο ζεύγη φτερών , το ένα στενό και σκληρό, και το άλλο ευρύ και ευέλικτο, και μακριά τα πίσω πόδια για άλματα.

Οι ακρίδες έχουν χρωματισμούς κατάλληλους για  να διεισδύουν στο περιβάλλον τους, συνήθως είναι ένας συνδυασμός καφέ, γκρι και πράσινο . Σε μερικά είδη τα αρσενικά έχουν φωτεινά χρώματα στα φτερά τους που χρησιμοποιούν για να προσελκύσουν τα θηλυκά. Μερικά είδη τρώνε τοξικά φυτά, για να κρατήσουν τις τοξίνες στο σώμα τους για προστασία. Είναι έντονα χρώματα για να προειδοποιήσουν τα αρπακτικά ότι έχουν άσχημη γεύση.

Οι ακρίδες τυπικά ζουν στο δαφος όπου και κατοικούν.  Τα ισχυρά πίσω πόδια ,τους επιτρέπουν να ξεφύγουν από τις απειλές  πηδώντας απότομα

Μια  ενήλικη ακρίδα είναι ικανή  να πηδήξει σε απόσταση 10 φορές το μήκος της σε ύψος και 20 φορές το μήκος της οριζοντίως χωρίς τη χρήση των φτερών της. Δηλαδή, αν μια ακρίδα είναι 5 εκατοστά (2 ίντσες) μακριά, μπορεί να πηδήσει μια απόσταση του 1 μέτρου (40 ίντσες).

Ένα μικρό μέρος της επιδερμίδας στο γόνατό της ακρίδας δρα ως ελατήριο και όταν το αφήνει εκτοξεύσει το σώμα της στον αέρα.

Η μέγιστη επιτάχυνση κατά την απογείωση προσεγγίσεις 20 G .. Όταν πετούν μαχητικά μπορείτε να ζήσετε δυνάμεις G έως 9 Γ

Τα περισσότερα είδη ακρίδας έχουν φτερά και μπορούν να πετάξουν αρκετά καλά. 
Χρησιμοποιώντας τα μεγάλα πίσω πόδια για το άλμα της ως εκτίναξη για να τιςς ωθήσει στον αέρα, όπου απλώνουν τα φτερά τους κατά την απογείωση. Μπορούν να φτάσει την ταχύτητα των 13 χιλιομέτρων (8 μίλια) ανά ώρα κατά την πτήση.

Είναι πιο ενεργά κατά τη διάρκεια της ημέρας , αλλά τρέφονται και τη νύχτα.

Οι ακρίδες  είναι φυτοφάγες . Τα αγαπημένα τους φαγητά είναι τα φυτά της οικογένειας του χόρτου,  το καλαμπόκι , το σιτάρι, το κριθάρι και άλλα. Δεν είναι επιλεκτικές,, και μπορούν να φάνε πολλά άλλα είδη φυτών. Δεν είναι
ασυνήθιστο να δει μάσημα από ακρίδες στα φύλλα ενός δέντρου, και πιο μπροστά να τρώνε το χορτάρι κάτω από το δέντρο

Οι ακρίδες παραδόξως δεν έχουν φωλιές, εδάφη ή μια γενική βάση για το σπίτι τους  και ως εκ τούτου συνήθως μεταναστεύουν για να βρουν νέες πηγές τροφής.

Τα περισσότερα είδη είναι μοναχικά και μόνο έρχονται μαζί για να ζευγαρώσουν, αλλά τα αποδημητικά είδη που μερικές φορές συγκεντρώνονται σε πολύ μεγάλες ομάδες, εκατομμύρια ή ακόμη και δισεκατομμύρια άτομα.

Οι ακρίδες χρησιμοποιούν κυρίως, ήχο και θέαμα για να επικοινωνούν , όμως, όπως τα άλλα ζώα, έχουν τη μυρωδιά και την αφή που είναι πολύ σημαντικά κατά τη διάρκεια του ζευγαρώματος. Σε μερικά είδη τα αρσενικά δονούν τα φτερά τους ή τρίβουν τα φτερά με τα πόδια τους
για να κάνουν ήχους που προσελκύουν τα θηλυκά.

Οι ακρίδες ζευγαρώνουν στα τέλη του καλοκαιριού ή του φθινόπωρου. Μετά το ζευγάρωμα το θηλυκό θα θέσει εκατοντάδες αυγά σε ένα λοβό στο έδαφος. Τα αυγά παραμένουν εκεί κατά τη  διάρκεια του χειμώνα, και συνήθως εκκολάπτονται στα τέλη Μαΐου.

Οι νύμφες που εκκολάπτονται από αυτούς τους λοβούς θα περάσουν από πολλαπλά ατελή στάδια μεταμόρφωσης . Αυτό σημαίνει ότι κάθε στάδιο μοιάζει πολύ με των ενηλίκων, αλλά προσθέτει μερικές αλλαγές κάθε φορά που η νεαρή ακρίδα ρίχνει το δέρμα της. Οι ακρίδες συνήθως ρίχνουν το δέρμα τους 5 ή 6 φορές. Μετά την τελευταία φορά, που είναι πλέον ενήλικες  μπορούν να αναπαραχθούν. Τα περισσότερα είδη έχουν επίσης φτερά όταν είναι ενήλικες.

Οι ακρίδες έχουν ένα ευρύ φάσμα θηρευτών. Τα αυγά τους τρώγονται από μέλισσες, μύγες, και από τα σκαθάρια του εδάφους και άλλα'
 Οι νύμφες και οι ενήλικες  λαμβάνονται από άλλα έντομα, όπως τα μυρμήγκια ,οι μύγες, το μάντις ( αλογάκι της Παναγίτσας )  και  οι sphecid σφήκες, ακόμα και  αράχνες ,  σαύρες και από πολλά πτηνά και μικρά θηλαστικά.

Οι ακρίδες δεν είναι γνωστές για το δάγκωμα αν και μπορεί περιστασιακά να δαγκώσει ένα αρπακτικό ωςμηχανισμό  άμυνας.
 Αν και οι ακρίδες έχουν πολύ ισχυρά σαγόνια για την κοπή της βλάστησης,  προτιμούν το άλμα
μακριά για να αποφύγουν τη σύλληψη και όχι την αντιμετώπιση των αρπακτικών ζώων.

Οι Ακρίδες  συνήθως ζουν μόνες τους, αλλά είναι πασίγνωστες για το σχηματισμό σε γιγαντιαία σμήνη που μπορεί να ορμήσουν προς τα κάτω και να καταστρέψουν τεράστιες εκτάσεις καλλιεργειών.

Το μεγαλύτερο σμήνος ακρίδων που έχει ποτέ καταγραφεί  ήταν εκείνο που σχηματίστηκε στο Rocky Mountain  το 1875 . Το σμήνος ήταν 2.900 χιλιόμετρα (1.800 μίλια) σε μήκος και 180 χιλιόμετρα (110 μίλια) σε πλάτος , και μια εκτίμηση τοποθετεί τον αριθμό των ακρίδων που συμμετείχαν ως 3.500.000.000.000.

Οι ακρίδες υπήρχαν πολύ πριν από τους δεινόσαυρους , και χρονολογούνται από τις αρχές του Τριαδικού , περίπου 250 εκατομμύρια χρόνια πριν.

Οι ακρίδες συνήθως τρώγονται σε χώρες της Αφρικής, της Ασίας, σε χώρες της Κεντρικής και της Νότιας Αμερικής. Το έντομο αυτό είναι μια πολύ καλή πηγή πρωτεΐνης.

Αυτόχθονες της Αμερική, οι  Ohlone έκαψαν βοσκοτόπους με σμήνη από  ακρίδες σε λάκκους όπου θα μπορούσαν να συγκεντρωθούν ως τρόφιμα.

Καταγράφεται στη Βίβλο ότι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής έτρωγαν ακρίδες και άγριο μέλι , ενώ  βρέθηκαν  ακρίδες που ζουν στην έρημο.

Η αιγυπτιακή λέξη για χαρούπια ή ακρίδα γράφτηκε snḥm στο συμφωνικό ιερογλυφικό σύστημα γραφής. 

Όταν ακρίδες εμφανίζονται σε όνειρα , έχουν ερμηνευθεί ως σύμβολα της «ελευθερίας, της ανεξαρτησίας, της πνευματικής φώτισης, και της αδυναμίας να εγκατασταθούν ή να δεσμευτούν για να πάρουν μια απόφαση».

Στην Ιαπωνία , οι ακρίδες θεωρούνται ως ένα σημάδι της καλής τύχης .

Στη  ταινία κινουμένων σχεδίων του 1998 Η ζωή ενός ζωύφιου , οι ήρωες είναι τα μέλη μιας αποικίας μυρμηγκιών, και ο επικεφαλής τους και οι μπράβοι του είναι ακρίδες.

http://justfunfacts.com/

Interesting facts about grasshoppers | Just Fun Facts