ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΑΡΜΟΤΕΣ

Ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τις μαρμότες

Οι Μαρμότες είναι μεγάλοι σκίουροι και ανήκουν στο γένος Marmota.

Υπάρχουν 15 είδη  μαρμότες. και ζουν στο βόρειο ημισφαίριο .

Μερικά είδη ζουν σε ορεινές περιοχές , όπως οι Άλπεις , βόρεια Απέννινα, Καρπάθια, Tatras, και τα Πυρηναία στην Ευρώπη και την βορειοδυτική Ασία? τα Βραχώδη Όρη , Black Hills, το Cascade , και η Σιέρα Νεβάδα στη Βόρεια Αμερική? και το Οροπέδιο Deosai στο Πακιστάν και Ladakh της Ινδίας. Άλλα είδη προτιμούν τραχύες χορτολιβαδικές εκτάσεις και μπορεί να βρεθεί ευρέως σε όλη τη Βόρεια Αμερική και την Ευρασιατική στέπα.

Στην άγρια φύση ,οι μαρμότες ζουν από 6 μέχρι 15 ετών , ανάλογα με το είδος. Εάν διατηρούνται σε αιχμαλωσία ,οι μαρμότες μπορεί να ζήσουν  έως και 18 έτη .

Οι Μαρμότες είναι μεγάλα και παχουλές με πολύ κοντά πόδια και ογκώδη σώματα. Είναι πολύ χαριτωμένο ζώο και καλύπτεται με γούνα,έχει μεγάλο  πρόσωπο και στενή μουσούδα. Έχουν μικρά αυτιά με γούνα  και ευκίνητες ουρές.

Όλες οι μαρμότες μοιάζουν πολύ μεταξύ τους με μερικές διαφορές στο χρώμα, τη γούνα και το μέγεθος.

Ένα ενήλικο αρκτόμυς ( μαρμότα )  μπορεί να σταθεί όρθιο σε 13-18 cm (5/1 έως 7/1 in) στο ύψος του ώμου . Φθάνουν μεταξύ 30 και 60 εκατοστών (11,8 και 23,6 in) σε μήκος , μη συμπεριλαμβανομένης της ουράς, η οποία μετρά μεταξύ 10 έως 25 εκατοστά (3.9 έως 9.8 in).

Η μάζα του σώματος είναι τυπικά μεταξύ 2 και 10 kg (4.4 και 22 lb).

Η γούνες στις μαρμότες έχουν χρώματα που κυμαίνονται από σκούρο γκρι με καφέ έως κιτρινωπό-λευκό, αυτό βοηθά τις μαρμότες για να εναρμονιζονται με το περιβάλλον.

Κάθε  Marmot στα μπροστινά πόδια έχει τέσσερα δάχτυλα  με μακρυά κοίλα νύχια για τρώση , και κάθε πίσω πόδι έχει πέντε δάχτυλα .

Οι Μαρμότες όπως όλα τα τρωκτικά, είναι γνωστά για τα δόντια τους . Έχουν ένα ζευγάρι  μεγάλους τομείς στο πάνω και ένα στο κάτω σαγόνι που αυξάνονται συνεχώς και πρέπει να τα διατηρηθεί  ακονισμένα από συχνές ροκάνισμα.

Οι Μαρμότες βασίζονται στις αισθήσεις τους για να επιβιώσουν , και έτσι έχουν μια καλή αίσθηση της όσφρησης και της ακοής. Ωστόσο, η όραση τους α και είναι καλή, είναι κοντόφθαλμη.

Οι Μαρμότες ζουν σε μια ποικιλία των κοινωνικών συστημάτων που κυμαίνονται από το ως επί το πλείστον μοναχικό Groundhog σε αυτές με τα  εξαιρετικά κοινωνικά είδη , όπου οι απογόνοι από πολλά χρόνια ζουν μαζί με τους γονείς τους και μπορεί να βοηθούν στο μεγάλωμα των μικρότερων αδελφών.

Οι Μαρμότες επικοινωνούν με μία ποικιλία οπτικών και ακουστικών σημάτων. Ουρλιάζουν, σφυρίζουν και χρησιμοποιούν το χτύπημα του δοντιου ως μέσο επικοινωνίας. Όταν τα αρπακτικά προσεγγίζουν, οι μαρμότες κάνουν ένα υψηλής συχνότητας, σφύριγμα, που ο ήχος του προειδοποιεί τους άλλους.

οι Μαρμότες είναι ενεργές κατά τη διάρκεια της ημέρας (ημερήσια).

Μερικές φορές μπορεί να εντοπίσει να κάνει «ηλιοθεραπεία» πάνω στα βράχια κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Οι Μαρμότες συνήθως ζουν σε λαγούμια, και αδρανοποιούνται εκεί κατά τη διάρκεια  του χειμώνα . Τα λαγούμια μπορεί να είναι τόσο βαθιά όσο 7 μέτρα (22 πόδια).

Συνήθως αρχίζουν χειμερία νάρκη στα τέλη Σεπτεμβρίου. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου (της χειμερίας νάρκης)  επιβιώνουν αποκλειστικά από τα αποθέματα λίπους που συσσώρευσαν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού .

Θα αναδυθεί μέσα από το χιόνι τον Απρίλιο με αρχές Μαΐου , διάστημα κατά το οποίο μπορεί να υπάρχει τίποτα να φάνε, και όταν είναι ιδιαίτερα ευάλωτα στα αρπακτικά.

Οι Μαρμότες είναι κυρίως φυτοφάγα, κυρίως τρώγοντας χόρτα . Τρώνε πολλά είδη χόρτων, τα μούρα, λειχήνες, βρύα, ρίζες, και τα λουλούδια. Ωστόσο, μερικές φορές σε σπάνιες περιπτώσεις τρώνε έντομα.

Αν και οι περισσότεροι μαρμότες είναι μονογαμικές , σε ορισμένα είδη, τα θηλυκά έχουν πολλαπλούς συντρόφους.

Η εποχή του ζευγαρώματος για τις μαρμότες συμβαίνει στην άνοιξη , αμέσως μετά την περίοδο της χειμερίας νάρκης τους, σε μια
εποχή η οποία δίνει στους απογόνους τους την υψηλότερη δυνατή ευκαιρία να αποθηκεύσουν αρκετό λίπος για να επιβιώσουν το χειμώνα που έρχεται.

Η περίοδος κύησης είναι περίπου 32 ημερών και οι μητέρες θηλάζουν τα μικρά τους στο γενέθλιο λαγούμι τους για περίπου ένα μήνα πριν  τα νεογνά βγουν πάνω  στο έδαφος. Η μέση ποσότητα νεογέννητων είναι περίπου 3-4 κουτάβια , αλλά έχουν προκύψει  γέννες με 1 αλλά και μεγάλη με 9 κουτάβια.

Οικολογικά, οι μαρμότες αποτελούν πηγή τροφής για τα ζώα όπως οι λύκοι , αλεπούδες , κογιότ , αρκούδες , και
αετοί , με τις νέες μαρμότες ιδιαίτερα ευάλωτες στην θήρευση.

Οι Μαρμότες έχουν μια ιστορία όσον αφορά το κρέας, το λίπος και γούνα για τους  Ευρωπαίους, τους ιθαγενείς της Αμερικής και της Ασίας 

Η ετυμολογία του όρου «Marmot» είναι αβέβαιη . Μπορεί να έχει προκύψει από το πρόθεμα marm- Gallo-Romance, που σημαίνει να μουρμουρίζει ή φύσημα (ένα παράδειγμα ονοματοποιία). Μια άλλη πιθανή προέλευση είναι μετα-κλασική λατινική, mus montanus, που σημαίνει «το ποντίκι στο βουνό».

Οι άνθρωποι που μελετούν μαρμότες ονομάζονται «marmoteers» ή «marmotologists» .

Οι μαρμότες είναι γνωστές από την αρχαιότητα.

Η έρευνα από τον Γάλλο εθνολόγο Μισέλ Peissel υποστήριξε την ιστορία του «μυρμήγκια  με χρυσό σκάψιμο» που ανέφερε από την αρχαία ελληνική Μυθολογία ο ιστορικός Ηρόδοτος, που έζησε τον πέμπτο αιώνα π.Χ., ιδρύθηκε στα Ιμαλάϊα  στη χρυσή Marmot του Οροπεδίου Deosai και τη συνήθεια των τοπικών φυλών, όπως η Brokpa ,να συλλέγουν τη χρυσόσκονη ανασκάπτωντας τα λαγούμια τους.

Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα , η γούνα Marmot ήταν της μόδας στην Ευρώπη και εκτιμάται ότι οι Μογγόλοι, οι οποίοι δεν χρησιμοποιούσαν δέρματα Marmot παραδοσιακά, παρασκεύαζαν περίπου 132.700 δέρματα  Marmot ετησίως μεταξύ του 1906 και 1994.

Η απειλούμενν Marmot Vancouver Island παραμένει ένα από τα πιο σπάνια θηλαστικά του κόσμου .
 Η εξελικτική ιστορία της μαρμότας έχει καταγραφεί στη Βόρεια Αμερική από απολιθώματα των εξαφανισμένων ειδών από τα τέλη του Μειόκαινου (13.800.000 με 5.300.000 χρόνια πριν). Στην Ευρασία δεν υπάρχουν στοιχεία νωρίτερα από τη Πλειστόκαινο (από 2,6 έως 11.700 χρόνια πριν).

http://justfunfacts.com/category/animals/