Τάσος Λειβαδίτης
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Οι ποιητής των ανθρώπων σε περισσότερους από έναν τρόπους, Τάσος Λειβαδίτης ξεχωρίζει από τα άλλα ποιητές της εποχής του, λόγω της βαθιάς κατανόησης του, η καρδιά του καθιστώντας υπαρξιακή αγωνία, αρχικά εκφράζεται ως κραυγή προσφορά γεμάτη με συμπόνια εντός των ορίων των αισιόδοξων ρεαλισμό του και η δεύτερη φάση της δημιουργικής σταδιοδρομίας του ως εσωστρεφής αναζήτηση για το νόημα της ζωής στο παρελθόν μετά τη διάλυση των προσδοκιών του ως καλλιτέχνη-μαχητής για ένα καλύτερο μέλλον.
Το ημερολόγιο θα δείχνει Οκτώβριο
με τα μαραμένα φύλλα και επαναστάσεις
Ήταν Οκτώβριος όταν μας είπε αντίο. Κρατήσαμε πιο πρόσφατη στίχους του, που υπογράμμισε ότι το μήνυμα έχει όχι μόνο.
Εδώ έχω φτάσει στο τέλος. Ωρα να φύγω. Όπως θα πάει επίσης.
και τα φαντάσματα της ζωής μου θα ψάξει για μένα
τρέχει μέσα στη νύχτα και τα φύλλα θα τρέμει και να πέσει.
Το φθινόπωρο έρχεται με αυτό τον τρόπο. Γι 'αυτό, σας λέω,
ας δούμε τη ζωή με περισσότερη συμπόνια, δεδομένου ότι δεν ήταν ποτέ πραγματική.
Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι τα φαντάσματα της ζωής του θα πολλαπλασιαστούν σε έναν τέτοιο γρήγορο ρυθμό λίγο μετά το θάνατό του. Η περιπέτεια της όρασης του κατέληξε να γίνει μια δυσκολία, η ταχεία μόδα της αλλαγής στην κοινωνική συμπεριφορά και την εκτίμηση ακόμα και απρόβλεπτες από τα πιο καχύποπτοι με τους άνδρες πραγματικά αλλάξει δραματικά σε σύντομο χρονικό δεκαεννέα χρόνια μετά το θάνατό του. Μέσα σε μόλις ένα ή δύο χρόνια μετά το θάνατό του, το λεγόμενο σοσιαλιστικό όνειρο κατέρρευσε σε ένα ανελέητο τρόπο που γύρισε το προφανώς ανύπαρκτη σε ένα μύθο.
Ωστόσο Λειβαδίτης ήξερε βαθιά μέσα ότι μόνο ο χρόνος Απλά δικαιολογεί τελικά μία. Σήμερα το χρόνο ακριβώς λέει για τον Λειβαδίτη ότι ήταν ένα πολύ σημαντικό ποιητή. Δεν ήταν καθόλου αμελητέα αν και δεν αναγνωρίζεται αρκετά. Επειδή η εποχή περνάει και οι τιμές αλλάξουν ή θέση μετατόπιση του χρόνου Απλά θέτει νόμους και άψογη λεπτομέρειες στο Χρηματιστήριο Αξιών.
Τάσος Λειβαδίτης είναι ένας από τους τελευταίους ποιητές που ονειρευόταν μια διαφορετική Ελλάδα και έδωσε ό, τι είχε να μετατρέψει το όνειρο σε πραγματικότητα. Ήταν ένα από τα τελευταία που πίστευαν στη συλλογική σχέση με την προσωπική έστω και αν η συλλογική σήμαινε δραματική περιπέτεια, όχι μόνο την εξορία και τις διώξεις του, αλλά και την περιπέτεια της εσωτερικής επανάστασης του. Το πρόσωπο που ονειρεύτηκε έναν καλύτερο κόσμο ήταν πικραμένος, όταν συνειδητοποίησε την ουτοπία του οράματός του. Ωστόσο, ποτέ δεν έχασε την πίστη στον άνθρωπο και παρόλο που η σοβαρή διακοπή που έγινε στη ζωή του τον φοβάται πάντα στάθηκε με χάρη απέναντι από την φθίνουσα ήλιο και σε αυτή την αίγλη του κόκκινου σούρουπο έκλαψε μόνος του, αλλά με αισιοδοξία για το μέλλον.
Δυστυχώς, η ζωή του ήταν κομμένα κοντά και στην ηλικία των 66, όταν αναχώρησε αφήνοντας ένα έθνος για να θρηνήσουν ποιητής του λαού και να αντανακλά και να στρέψουν την προσοχή τους προς το όραμά του, επειδή ο κόσμος του ποιητή είναι ο κόσμος της ταπείνωσης και της εξάντλησης. Είναι ο κόσμος της πικρίας και της ματαιότητας και ο Τάσος Λειβαδίτης υπέστη πολλά, διώχθηκε πολύ και pendulated πολλά στη ζωή του. Πώς αλλιώς θα μπορούσε να γράψει τόσο μεγάλη ποιήματα;
Υπάρχει μια ομοιότητα στη ζωή αυτού του ανθρώπου και της ζωής του Γιάννη Ristsos οποίους Τάσος Λειβαδίτης αναφέρονται ως δάσκαλο . Και οι δύο άνδρες ήταν αριστεροί, μαζί με Αυγέρης, Βάρναλης, Αναγνωστάκη κ.ά., και οι δύο εξόριστος για τις πολιτικές τους απόψεις, και οι δύο άφησαν πίσω τους μια τεράστια βιβλιογραφία, και οι δύο είχαν μια κόρη και οι δύο πήγαν μέσα από μια ποιητική στροφή, αλλαγή της εστίασης από γράφει ποίηση για να εξυπηρετήσει την αιτία της αριστεράς να γράφει ποίηση που έχει στο κέντρο του την πρόοδο, βελτίωση και τελειοποίηση των εξωτερικών και εσωτερικών πτυχών του ανθρώπου.
Στην εισαγωγή αυτής της έκδοσης έχω προσθέσει ένα ποίημα του Γιάννη Ρίτσου και αποσπάσματα από σχόλια γραμμένα στα ελληνικά από τους φίλους και τους στενούς συνεργάτες του ποιητή για την εικοστή επέτειο του θανάτου του Τάσου Λειβαδίτη. Έχω μεταφράσει αυτά τα αποσπάσματα και να τα τοποθετήσετε με τη σειρά σκέφτηκα πιο κατάλληλη. Επέλεξα να εισαγάγει αυτό το μεγάλο ποιητή στον αγγλόφωνο κόσμο, όχι μόνο με την κανονική μορφή για εισαγωγή, αλλά και με τα σχόλια αυτά δημοσιεύονται από Κέδρος το 2008, αποκλειστικά εκδότη αυτού ποιητή.
Οι πηγές αυτών των κριτικών που αναφέρονται στη βιβλιογραφία αυτού του βιβλίου.
ειλικρινή μου ευχαριστώ επεκτείνεται με τον κ Στέλιο Πέτρος Χαλάς για τη χορήγηση μου την άδειά του για να κάνει αυτή τη μετάφραση.
~ Μανώλης Αληγιζάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου