Οι πολιτισμοί της χρονοχωρικής χειραφέτησης
Posted by iamarevi
Από τον Νώντα Κούκα
Ο Δίαυλος Εαυτός
Η συνήθης συνείδηση του εγώ – εδώ – τώρα ( η εξωστρεφής συνείδηση) απαιτεί θετικισμό: ύλη/μάζα, δύναμη/νόμο, τεχνολογία/επιστημονισμό. Η αντι-συνείδηση, η εσωστρεφής ασύνειδη συνείδηση του εαυτού – εκεί- όταν επιδιώκει ακριβώς το αντίθετο: πληροφορία/ιδέες, ενέργεια/νόημα, ροή/ελευθερία και αντι-τεχνολογία που προάγει την εαυτοσυνείδηση, δηλαδή την ειλικρινή αυτεπίγνωση και όχι τη μακιαβελική επίγνωση του ατόμου.
Ο δυτικός πολιτισμός προέκρινε δυστυχώς τη μονοσήμαντη εξέλιξή του στον χωροχρόνο και παγιδεύτηκε στον ιστό της αράχνης που ο ίδιος δημιούργησε. Πρέπει να υπήρξαν όμως άλλοι πολιτισμοί που ήταν ήδη στον δρόμο της χρονοχωρικής χειραφέτησης, η οποία παραπέμπει στην αποδέσμευση από τη χωροχρονική τοπικότητα της επιβίωσης (οι μελανές οπές, κατά πάσα πιθανότητα, έχουν πολλά να μας διηγηθούν πάνω σε αυτό).
Το γεγονός ότι η συνήθης συνείδηση συνιστά μια δομή τεχνολογικής κατεύθυνσης, δεν ακυρώνει την εσωτερική της αντίφαση: κάλλιστα θα μπορούσε να ήταν μια μορφή – τύπος χωρίς θετικιστική δομή. Φανταστείτε, για παράδειγμα, τη συνείδηση όχι ως στιγμές του παρελθόντος του παρόντος και του μέλλοντος, αλλά ως μια φανταστική συνεχή ευθεία γραμμή. Με άλλα λόγια, αυτό που κάνατε μόλις λίγο πριν, ακριβώς τώρα και αμέσως μετά, να είναι ένα και το αυτό και να διαρκεί για πάντα και παντού. Θα υποδήλωνε μάλλον την ιδέα της πληροφορίας της συνείδησης: το υλικό στοιχείο της συνείδησης εκδιπλώνεται και εμφυτεύεται προς τα έξω, ενώ η το ενεργειακό της στοιχείο αναδιπλώνεται, εσωστρέφεται και εμβαπτίζεται ακριβώς αντίστροφα. Εν τοιαύτη περιπτώσει, καταργείται η συμβατική τεχνολογία και ανακύπτει η»υπερφύση», ο Δίαυλος, που συνδέει τη Γενική Θεωρία της Πληροφορίας με την ενεργειακή/ εντροπιακή πληροφορία του οικείου ορατού σύμπαντος
Αυτά ίσως αφορούν σε απόλυτες τιμές της συνείδησης. Τι γίνεται όμως στις σχετικές της τιμές; Η τεχνολογία, αν αντιστραφεί, μετατρέπεται από πρακτική σε θεωρία. Το πρόβλημα με την εξωτερικευμένη πλευρά της σύγρονης τεχνολογίας συνίσταται στο ότι είναι πια τελείως πρακτική- και άρα περνάει πλέον,απατηλά, για τελείως θεωρητική. Αντικαθιστά, δηλαδή, πλασματικά την επιστήμη. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει απλά ότι έχει εξελίξει στο έπακρο την επιστημονική της μήτρα, μέσω του θετικισμού και του επιστημονικού φορμαλισμού (: επιστημονισμός).
Η δραματική συνέπεια αυτής της υπερβολικής εξέλιξης είναι,τελικά, η λογική ανεπάρκεια της καθαυτό επιστήμης να εξηγήσει ακριβώς τη χρήση της τεχνολογίας. Για παράδειγμα, ολόκληρη η σύγχρονη ηλεκτρονική τεχνολογία βασίζεται στην κβαντομηχανική που στερείται θεωρίας – κανείς δεν αξιώθηκε μέχρι τώρα να διατυπώσει μια αξιόπιστη κβαντική θεωρία. Επίσης, στην πραγματικότητα , εκλείπει προς το παρόν μια ικανοποιητική εξίσωση για τη λειτουργία των λέιζερ, και πολλά άλλα παραδείγματα. Τούτο σημαίνει ότι,τις περισσότερες φορές, χρησιμοποιούμε την τεχνολογία όπως ο μάγος της φυλής τα ξόρκια του: ως πρόληψη/προκατάληψη- έστω υπό τη διευρυμένη έννοιά τους.
https://iamarevi.wordpress.com/
23 / 02/ 2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου