Δεν ξέρω τι έγραφε το '12 '13 ο Στάλιν, αλλά όταν ήταν η εξουσία δε φάνηκε να κατάφερε να βάλει ιστορικά τέλος στον καπιταλισμό, αντίθετα, βοήθησε με τις πράξεις του στο ιστορικό τέλος του κομμουνισμού...
Το ιστορικό τέλος των εθνών θα έρθει όταν και αν υπάρξει ποτέ, παγκόσμια κοινή γλώσσα. Αλλά για να φτάσουμε σε αυτό το επίπεδο, πρέπει να εξαλειφθεί η φτώχια και η ανάγκη της επιβίωσης, γιατί δεν μπορείς να απαιτείς από τον υποσαχάριο αφρικανό να μάθει αγγλικά όταν λιμοκτονεί. Και για τη διατήρηση αυτού του status qvo φροντίζουν οι πολυεθνικές εταιρείες που κυριαρχούν σήμερα.
Έτσι, δεν ξέρω αν η κατάργηση των εθνών είναι το ζητούμενο της εξέλιξης στην παρούσα στιγμή. Αν η αριστερά ήταν αριστερά και όχι αριστερά για να υπάρχει αριστερά και να κοιμάται ο κόσμος ήσυχος ότι υπάρχει και αριστερά, αφού έγινε κυβέρνηση θα έπρεπε να κάνει όλη την ελλάδα μια μεγάλη πολυεθνική εταιρεία καταργώντας βέβαια πολλά από τα γνωστά της πεπατημένης των ελλήνων, αλλά δεν θα ήταν και τόσο δύσκολο αν υπήρχε η γνώση και η θέληση γι αυτό, ειδικά αυτούς τους καιρούς που όλοι οι έλληνες νιώθουν το έδαφος να υποχωρεί κάτω από τα πόδια τους και δεν ξέρουν από που να αρπαχτούν για να γλιτώσουν.
Αντίθετα, η "διεθνιστική" αριστερά που είναι κυβέρνηση, υπό το πρόσχημα του ανθρωπισμού, δημιουργεί στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων και μεταναστών για να κόψει το ρεύμα αυτών προς την ευρώπη και να το κρατήσει εδώ, χωρίς να ξέρει ούτε τι να το κάνει αυτό το ρεύμα, ούτε πώς να το διαχειριστεί.
Ενώ παράλληλα διαιωνίζει και το μύθο της οικονομικής κρίσης ώστε να κρατάει το πλήθος στη στενοχώρια, την άγνοια και την αμάθεια και να μην μπορεί να σκεφτεί μόνο του πώς να τα βγάλει πέρα, αλλά να περιμένει από το κράτος λύσεις που δεν υπάρχουν και που όλο το ζορίζει το πλήθος το κράτος να αυτοφακελωθεί (πλαστικό χρήμα, capital controls, αδυναμία να ζήσεις χωρίς να έχεις λογαριασμό στην τράπεζα και χρήμα) μόνο του για να μην αντιμετωπίσει προβλήματα στο μέλλον, λες και κάποιος έδωσε στο κράτος το δικαίωμα να ορίζει ποιός είναι ο ζωτικός χώρος το καθενός μας και ποιός ορίζει τον τρόπο ζωής μας. Λες και το πλήθος ζήτησε νταβατζή κι όχι ανιτπρόσπωπο των συμφερόντων του...
Είναι το πλήθος αυτό άραγε άμοιρο των ευθυνών του γι αυτήν του την αδυναμία να καταλάβει που πατάει και που βρίσκεται αυτή τη στιγμή και σε ποιούς εναποθέτει την ευθύνη για το μέλλον του; Ο καιρός θα δείξει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου