Η δίκη του Άντολφ ‘Αϊχμαν
Posted on 15 Δεκεμβρίου 2016
Η δίκη του Άντολφ ‘Αϊχμαν
Ήταν μια μέρα σαν σήμερα, στις 15 Δεκέμβρη 1961, όταν τελείωνε μία από τις πιο πολυσυζητημένες δίκες μετά την λήξη του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου. Ο λόγος για την δίκη του διοικητή των SS Άντολφ Άϊχμαν στο κράτος του Ισραήλ που καταδικάστηκε σε θάνατο δια απαγχονισμού και εκτελέστηκε τον Μάιο του 1962 στην Ράμλα, λίγους μήνες μετά την ανακοίνωση της καταδικαστικής απόφασης από τους δικαστές. Ο Αϊχμαν ήταν επικεφαλής του ειδικού τομέα των SS για την «λύση του εβραϊκού ζητήματος», ο κεντρικός υπεύθυνος συντονισμού των εκτοπίσεων των Εβραίων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και εξόντωσης, όπου εκατομμύρια Εβραίοι και άλλες ομάδες εξοντώθηκαν με βιομηχανικό τρόπο στους θαλάμους αερίων. Συνεπώς, αποτελούσε τον κεντρικό εγκέφαλο του μεγαλύτερου εγκλήματος του 20ού αιώνα και σταθμό για την ανθρώπινη ιστορία, το Ολοκαύτωμα.
Η ψεύτικη ταυτότητα του Αϊχμαν.Ονομαζόταν Ρικάρντο Κλέμεντ. …
Όπως εκατοντάδες ανώτατοι και ανώτεροι ναζί αξιωματούχοι, είχε καταφέρει, μέσα στο πλήρες χάος της απελευθερωμένης Ευρώπης, να χρησιμοποιήσει ισχυρά δίκτυα προστασίας και να διαφύγει στην Αργεντινή, όπου απολάμβανε την ασυλία της «ανωνυμίας» του. Παρότι ο τόπος διαμονής του ήταν γνωστός στις διωκτικές αρχές, ειδικά από τη στιγμή που και η οικογένειά του μετοίκησε στην Αργεντινή το 1952, ο Αϊχμαν ζούσε ανενόχλητος, ασφαλής και πλουσιοπάροχα. Η σύλληψή του έγινε μόλις το 1960 σε μια από τις θεαματικότερες μυστικές επιχειρήσεις της περίφημης ισραηλινής υπηρεσίας Μοσάντ.
Η σύλληψη του Άϊχμαν δεν θα μπορούσε να είχε γίνει εάν δεν υπήρχε η συμβολή ενός εξαιρετικού ανθρώπου και νομικού από την δυτική Γερμανία του Φριτς Μπάουερ, που με κίνδυνο ακόμα και της ίδιας του της ζωής έκανε ότι ήταν δυνατόν για να συλληφθεί και να δικαστεί ο Άϊχμαν. Ο Μπάουερ βλέποντας τον κίνδυνο να καταφέρουν οι δυτικογερμανικές αρχές είτε να «κολλήσουν» την διαδικασία εκδίκασης του Άϊχμαν, είτε να δικαστεί στην δυτική Γερμανία σε μια από τις γνωστές δίκες «φιάσκο» που αθώωσαν εκατοντάδες ναζί, αφού οι «δικαστές» τους δεν ήταν παρά ναζί και οι ίδιοι την περίοδο του πολέμου, απευθύνεται στην Μοσάντ.
Ήδη από το 1957 ο Μπάουερ πληροφορούσε τη Μοσάντ σχετικά με τις κινήσεις του Άιχμαν, κάτι που τελικά κατέληξε στον εντοπισμό και τη σύλληψή του και, στη συνέχεια, την προσαγωγή του σε δίκη στο Ισραήλ.
Ο Άϊχμαν έγινε μέλος του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος το 1932 και έπειτα μέλος των SS. Το 1934 μετατέθηκε με τον βαθμό του ομαδάρχη στο στρατόπεδο
φωτογραφία από την δίκη
συγκέντρωσης του Νταχάου. Τον Νοέμβριο του 1934 μετατέθηκε ξανά στην ασφάλεια και ασχολείτο με φακέλους και αρχεία σχετικά με τους «ελευθεροτέκτονες» και αργότερα για «εβραϊκές υποθέσεις». Τον Νοέμβριο του 1941 προάγεται σε Αντισυνταγματάρχη (Sturmbannfuhrer) των SS και έχει ήδη οργανώσει τις μαζικές εκτοπίσεις Εβραίων από τη Γερμανία και τη Βοημία, σύμφωνα με τις εντολές του Χίτλερ “να εκκαθαρίσει το Ράιχ από τους Εβραίους το ταχύτερο δυνατό”. Στις 20 Ιανουαρίου του 1942πραγματοποιείται η Διάσκεψη της Βάνζεε, στην οποία είναι από τους κυριότερους συμμετέχοντες. Η διάσκεψη τον καθιερώνει ως “ειδικό επί των Εβραίων και των εβραϊκών ζητημάτων”. Ο Άιχμαν αποδείχθηκε ο τέλειος γραφειοκράτης και εκτελεστής εντολών. Λάμβανε, όμως, τις αποφάσεις για την εξόντωσή τους με απόλυτα γραφειοκρατική ψυχρότητα.
Με την δίκη του Άϊχμαν, τον Μπάουερ και το περίφημο σύστημα «δικαιοσύνης» της δυτικής Γερμανίας θα ασχοληθούμε αρκετά στο μέλλον. Θα επιχειρήσουμε να παρουσιάσουμε τεκμηριωμένα με πηγές, πλευρές του ζητήματος που χρειάζεται και να ξέρουμε και να συζητήσουμε από την αρχή, κυρίως γιατί αποτελεί τροφή για σκέψη και αναστοχασμό σχετικά με το τι συνέβει και για ποιον λόγο με τους ναζί πρωταγωνιστές στην μεταπολεμική καπιταλιστική Ευρώπη.
Δείτε όλες τις συνεδρίες από την δίκη του Άϊχμαν εδώ:
πηγή:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου