Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΩΝ ΑΝΟΗΤΩΝ

Η μέθοδος των ανοήτων

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ΦΙΛΩΝ 

Η μέθοδος των ανοήτων

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

Το έστειλε ο Στέλιος Αγγελίδης

    Όπως μπορείτε να διαπιστώσετε, η παρακάτω ιστοριούλα γράφτηκε κατ' εκτίμηση περί τα μέσα του 19 ου αιώνα αλλά εξακολουθεί να είναι επίκαιρη και να  έχει ισχύ ακόμη και σήμερα, ιδιαίτερα σήμερα,  στην αυγή του 21 ου αιώνα.  Του αιώνα των ανοήτων και των σχιζοφρενών.  Η πρακτική αυτή,  εξελιγμένη σήμερα , αποτελεί  έναν από τους κανόνες  χειραγώγησης  του πλήθους που εφαρμόζεται από τους σύγχρονους δημαγωγούς.                                                                                                                                                         Στέλιος  

     Ο γνωστός Ρώσος μυθιστοριογράφος, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας Ιβάν Σεργκέγεβιτς Τουργκένιεφ  (1818 - 1883)  έγραψε μια μικρή ιστορία τόσο επίκαιρη, ιδιαίτερα σήμερα, που αξίζει  τον κόπο να της ρίξετε μια ματιά.

    

 " Σε μια πόλη, ζούσε ένας πολύ έξυπνος άνθρωπος, τον οποίον  πλησιάζει μια μέρα ένας  ανόητος  και του ζητά  να του δείξει έναν τρόπο να γίνει κι εκείνος έξυπνος.

    Ο έξυπνος ρώτησε τον ανόητο  αν ήθελε να γίνει έξυπνος ή να φαίνεται  έξυπνος, επειδή το να γίνεις έξυπνος, είναι μια μεγάλη διαδικασία που εκτός από τον κόπο  απαιτεί επιπλέον και πολύ χρόνο, ενώ το να φαίνεται έξυπνος, είναι εύκολο.  

    Ο ανόητος  απάντησε ότι ήθελε να του δείξει με τον ευκολότερο τρόπο ό,τι χρειαζόταν για να φαίνεται έξυπνος. Δεν ανησυχούσε και δεν τον ενδιέφερε για το πώς θα γίνει έξυπνος.
    Ο έξυπνος σχολίασε ότι με το να γίνει κανείς έξυπνος, υπήρχε πιθανότητα να κάνει λάθη, ενώ με το να φαίνεται έξυπνος, δεν θα μπορούσε να κάνει κανένα λάθος.
    Ο ανόητος  άρχισε να ανυπομονεί και ζητούσε από τον έξυπνο να του δείξει το κόλπο χωρίς άλλη καθυστέρηση.

    Έτσι, ο έξυπνος του είπε να αρνείται απλώς κάθε τι που ακούει. Αν κάποιος έλεγε, «υπάρχει Θεός», ο ανόητος  έπρεπε αμέσως να απαντήσει πως δεν υπάρχει.
    Ο ανόητος  ρώτησε τον έξυπνο: «Πρέπει να λέω τέτοια πράγματα, ακόμα κι αν δεν ξέρω τίποτα για το θέμα;»
    Ο έξυπνος απάντησε: «Εσύ δε χρειάζεται να σκοτίζεσαι καθόλου για να μάθεις πράγματα. Αν ακούσεις να λένε ότι ο τάδε ζωγράφος ζωγραφίζει καταπληκτικούς πίνακες, εσύ πες απλώς ότι είναι σκέτα σκουπίδια.   Ζήτησέ τους να σου αποδείξουν πως είναι καταπληκτικοί! Αν ακούσεις να λένε ότι η μουσική του δείνα είναι ουράνια, εσύ πες ότι τέτοια μουσική παίζουν και στην κόλαση και ζήτησέ τους να σου αποδείξουν πως είναι ουράνια μουσική. Εσύ απλώς να αρνείσαι τα πάντα και αν κάποιος σου εναντιωθεί, προκάλεσέ τον να αποδείξει τον ισχυρισμό του.»
    Από εκείνη την ημέρα, ο ανόητος  άρχισε σιγά-σιγά να γίνεται γνωστός στην πόλη ως έξυπνος. Και όλοι απορούσαν πώς τα είχε καταφέρει!
    Αυτός ο αιώνας είναι, κατά κάποιο τρόπο, ο αιώνας πολλών ειδών ανοήτων . Και το θεμέλιο της ανοησίας αποτελεί η στείρα άρνηση".

Αναρτήθηκε από Ανδρεας στις 3:00 π.μ. 

Αντιδράσεις:

Ετικέτες ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ΦΙΛΩΝ

ΠΗΓΗ : "     "