ΑΛΗΘΙΝΑ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ, ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΕΣ ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ

ΑΛΗΘΙΝΑ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ- ΦΑΝΤΑΣΙΑΚΕΣ ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ Οδοιπορικό στη Νότια Πελοπόννησο Έγραψε στις 14.10.2016 ο/η: Λάζαρης Γιάννης Έχετε δει πρόβατα και γουρούνια σε αρχαίo λατομείo; Μπορείτε να τα δείτε αν πάτε στα Βιγκλάφια, ανάμεσα σε πολλές άλλες τριτοκοσμικές εικόνες, που αντικρίζει ο επισκέπτης του νότιου μέρους του πρώτου ποδιού της Πελοποννήσου. Εκτός από τo αρχαίo λατομείo, στην περιοχή ανακαλύφθηκε και μια σημαντικότατη πόλη-λιμάνι ηλικίας 5.000 ετών, βυθισμένη σε μικρό βάθος, όπου είχε ακμάσει προηγμένος πολιτισμός. Ο λόγος για το Παυλοπέτρι, όπου υπήρχαν διώροφα κτίρια με θέα τη θάλασσα, τουαλέτες, συστήματα αποχέτευσης κ.λπ.. Κι όμως, παρ’ όλα αυτά, τα Βιγκλάφια φημίζονται για κάποια ανύπαρκτη πυραμίδα κι ένα κεφάλι αρχαίου αιγύπτιου σκαλισμένο σε έναν βράχο, το οποίο όμως δεν είναι αρχαίο, αλλά σύγχρονο. Το σκάλισαν ελληναράδες πριν από μερικές δεκαετίες. Η Ρωμιοσύνη με την ανοησία της, μας επιφυλάσσει διαρκώς και νέες δυσάρεστες εκπλήξεις. Αρχαίο λατομείο Μεγάλο ενδιαφέρον στην περιοχή παρουσιάζει το λατομείο εξόρυξης ψαμμίτη. Είναι υπαίθριο και χρονολογείται κατά τη ρωμαϊκή-παλαιοχριστιανική περίοδο. Συνέχισε να λειτουργεί και κατά την οθωμανική περίοδο, αλλά κι αργότερα. Η εικόνα που παρουσιάζει σήμερα η περιοχή του λατομείου είναι τραγική. Για του λόγου το αληθές δείτε τις παρακάτω φωτογραφίες.   Η προσέγγιση στο χώρο του λατομείου είναι αρκετά επικίνδυνη,  καθότι κυκλοφορούν ελεύθερα τσοπανόσκυλα,  τα οποία επιτίθενται στους άγνωστους επισκέπτες. Τα «δωμάτια», που σχηματίζουν τα μέτωπα λατόμησης, έχουν μετατραπεί σε στάνες και μποστάνια, ενώ είναι πιθανή η χρήση τους ως κατοικιών κατά τον Μεσαίωνα.    Γουρούνια είναι οι νέοι ένοικοι χώρων του αρχαίου λατομείου. Στάνη στο αρχαίο λατομείο.   Εδώ φαίνεται σαφώς η μέθοδος αποκοπής των λίθων. Μια ακόμα θλιβερή εικόνα του αρχαίου λατομείου. Ελαφόνησος Πρόκειται για ένα μικρό νησί, που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από τα Βιγκλάφια σε απόσταση μικρότερη του ενός χιλιομέτρου από το νοτιότερο άκρο της χερσονήσου (περιοχή Πούντας). Η συγκοινωνία εκτελείται με μικρά καράβια τύπου «παντόφλας». Κατά την αρχαιότητα η Ελαφόνησος ήταν ενωμένη με την απέναντι ξηρά. Λόγω του σχήματός της τότε ονομαζόταν Όνου Γνάθος. Οι ενετοί προσομοίωσαν το σχήμα της με το κεφάλι ελαφιού, Τσέρβι, ονομασία που ακόμα διατηρείται από τους δυτικούς, ενώ η Ρωμιοσύνη τη μεταγλώττισε. Από εκεί προέρχεται η ονομασία της κι όχι από τα ελάφια, όπως υποστηρίζεται στους τουριστικούς οδηγούς και όχι μόνον.    Τριτοκοσμική κατάσταση επικρατεί στα καράβια, που εκτελούν τα δρομολόγια για την Ελαφόνησο. Ένα από αυτά είναι το «Αγιαννάκης». Ο πάγκος με το εικόνισμα, τους σταυρούς και τα λιβάνια  βρίσκεται σε περίοπτη θέση στο κυλικείο του.   Αν προσέξετε, κάτω από το σημερινό όνομα του πλοίου,  που έχει γραφεί με μπλε γράμματα, σώζεται χαραγμένο ανάγλυφα το παλιό του όνομα: Άγιοι Ανάργυροι.  Από άγιο σε... άγιο.    Ψαροταβέρνα στην Ελαφόνησο. Παυλοπέτρι Το Παυλοπέτρι είναι μια μικρή νησίδα μεταξύ Πούντας και Ελαφόνησου. Στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα, που μαρτυρούν την κατοίκηση της περιοχής από αρχαιότατους χρόνους. Μεταξύ της νησίδας και της ξηράς βρίσκεται αρχαία πόλη, βυθισμένη ελάχιστα μέτρα κάτω από την επιφάνεια ηλικίας περίπου πέντε χιλιετηρίδων. Πρόκειται για μοναδική στο είδος της, αφού έχει συγκεκριμένο σχέδιο με δρόμους, κτίρια και νεκροταφείο. Εδώ φαίνεται να άκμασε ένας απίστευτα προηγμένος πολιτισμός. Οι άνθρωποι κατοικούσαν σε διώροφα κτίρια, είχαν τουαλέτες, συστήματα αποχέτευσης, τις απαρχές της γραφής. Πρόκειται για ένα από τα πρώτα μέρη στην Ευρώπη, που αρχίζουμε να βλέπουμε κτίρια και δρόμους κι ανθρώπους να ζουν μαζί με έναν τρόπο, που θα αναγνωρίζαμε και σήμερα. Αεροφωτογραφία της περιοχής της βυθισμένης πόλης, όπου έχουν τονισθεί με εντονώτερο χρώμα για να διακρίνονται καλύτερα σημαντικά υποθαλάσσια ευρήματα. Η πόλη πρέπει να λειτουργούσε σαν λιμάνι, ένας προστατευμένος αμμώδης κόλπος, όπου έφταναν πλοία, που εμπορεύονταν σε ολόκληρη τη Μεσόγειο. Στην ακμή της η Κρήτη είχε επικοινωνία με την Πελοπόννησο. Το Παυλοπέτρι εντάσσεται σε μια αλυσίδα οικισμών, που συνέδεαν την Ανατολή με τη Δύση. Εδώ ζούσαν άνθρωποι ικανοί για πολύπλοκη διαχείριση, σε πολύπλοκα κτίρια, σχεδόν παρόμοια με ένα σύγχρονο τρόπο ζωής. Οι έρευνες αποκάλυψαν μέσω των ευρημάτων ότι η πόλη κατοικούταν πριν από το 2800 π.Χ., στην αρχή της Εποχής του Χαλκού. Ο πολιτισμός της άνθισε για περίπου 2.000 χρόνια με ακμή το 1.600 π.Χ.. Πιθανολογείται ότι καταποντίστηκε από σεισμό. Θεωρείται ότι το παραθαλάσσιο έδαφος σε μεγάλη έκταση μετακινήθηκε κι έτσι αποκόπηκε η Όνου Γνάθος και δημιουργήθηκε το σημερινό νησί της Ελαφόνησου.    Οι γνώσεις για αυτόν τον πολιτισμό δεν προέρχονται μόνο από τα αντικείμενα. Στοιχεία για το σύστημα ιδεών των κατοίκων και την κοινωνική δομή βλέπουμε στον τρόπο, με τον οποίο φρόντιζαν τους νεκρούς τους.     Μερικοί από τους τάφους είναι σχεδόν 5.000 ετών. Στην παραλία υπάρχουν περίπου εξήντα τάφοι σκαλισμένοι στο βράχο, στη γραμμή του βραχώδους υποστρώματος πάνω από την πόλη.   Τάφος, που σήμερα βρίσκεται κάτω από τη θάλασσα. Το Παυλοπέτρι ήταν μια πόλη με σχεδιασμένη διάταξη. Οι άνθρωποι ζούσαν κοντά, σε γειτονιές. Είχαν μεγάλα σπίτια με αυλές, δωμάτια στον επάνω όροφο και θέα στη θάλασσα. Είχαμε λοιπόν ανθρώπους, που ήταν έμποροι, τεχνίτες, γραφείς, διαχειριστές, πιθανώς ακόμα και πόρνες. Είχαμε σκλάβους. Είχαμε ένα ευρύ φάσμα ανθρώπων. Το είδος, το οποίο θα περιμέναμε σε μια πολυσύχναστη, μικτή πόλη-λιμάνι, που ξεκίνησε πιθανώς σαν ένα μικρό ψαροχώρι κι εξελίχτηκε σε πολυσύχναστο λιμάνι με διασυνδέσεις αρχικά σε όλο το Αιγαίο, μετά με την Κρήτη και στη συνέχεια με ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο. Ό,τι απέμεινε από διάφορα αρχαία τεχνικά έργα.   Αναπαράσταση μέρους της υποθαλάσσιας πόλης με σύγχρονες τεχνικές. Πυραμίδα-φάντασμαΕνώ λοιπόν στην περιοχή υπάρχουν τόσα σημαντικά ─και αληθινά─ αρχαία ευρήματα, με ένα γρήγορο γκουγκλάρισμα θα διαπιστώσετε ότι η περιοχή είναι γνωστή κυρίως για κάποια ─φαντασιακή─ πυραμίδα. Σε ένα ψηλό μέρος των Βιγλαφίων υπάρχουν ορισμένες πέτρες, πιθανώς μέρος της βάσης κάποιου παρατηρητηρίου, όπως εξ άλλου μαρτυρά και το όνομα του χωριού [βίγλα=παρατηρητήριο (λατ.)]. Έχει υποστηριχθεί όμως από κάποιους ότι πρόκειται για πυραμίδα, ανέβασαν το θέμα στο διαδίκτυο κι έκτοτε αντιγράφτηκε σωρηδόν από ελληναράδικες ιστοσελίδες με τους ανάλογους πατριωτικούς τόνους.   Κεφάλι-μπλόφα Σαν συμπλήρωμα της φαντασιακής πυραμίδας έρχεται κι ένα κεφάλι, κάτι μεταξύ Σφίγγας και Φαραώ, χαραγμένο σε έναν βράχο. Το κεφάλι όμως, δεν είναι αρχαίο. Χαράχτηκε πριν από μερικές δεκαετίες από τους ίδιους που πάσχιζαν να αποδείξουν ότι οι αιγυπτιακές πυραμίδες είναι δήθεν έργο των... αρχαίων ελλήνων. Ρωμιοσύνη σήμερα Ο βυζαντινός δικέφαλος δεν κυματίζει μόνο σε εκκλησίες, αλλά και σε βενζινάδικα. Ο τεράστιος σταυρός πάνω από τους Μολάους μας υπενθυμίζει ότι είμαστε το Ιράν της Ευρώπης. Πώς τιμωρούνται οι παραβάτες; Δια τουφεκισμού;      61 ή 69;    Τι στα τρία χιλιόμετρα; Η Ρωμιοσύνη είναι παντού! Αν πάτε προς τη Μονεμβασιά κι άλλα σας λέει το GPS (Ελληνικό) κι άλλα βλέπετε στις πινακίδες (Κουλέντια) μην μπερδευτείτε.  Πρόκειται για μια ακόμα πρόσφατη μετονομασία οικισμού (1955) για εξοβελισμό του σλαβο-τουρκο-αρβανιτοβλάχικου παρελθόντος μαςκαι εμπέδωση της φαντασιακής ελληνικής εθνικής συνείδησης. Επίλογος Για να κλείσουμε ευχάριστα, αν βρεθείτε στην περιοχή ─χωρίς να δώσετε σημασία στις ασχήμιες και τις τριτοκοσμίες της Ρωμιοσύνης που θα σας έχουν σφυροκοπήσει μέχρι να φθάσετε─ μην παραλείψετε να κολυμπήσετε στην παραλία Σίμος της Ελαφονήσου, η οποία εικονίζεται στη φωτογραφία. Απέραντη αμμουδιά, καθαρά νερά με πανέμορφα χρώματα. Μια από τις ωραιότερες παραλίες της Ελλάδας και όχι μόνο. Πηγαίνετε όσο προλαβαίνετε. Ακόμα δεν την έχει αναλάβει η Ρωμιοσύνη... Επιστροφή Επιστροφή στην κορυφή