Η Πελοπόννησος μας πάει… Μπαχάμες: Ο Σίμος στην Ελαφόνησο όπως δεν τον έχεις ξαναδεί (βίντεο) Σίμος Ελαφόνησος Η 16η καλύτερη παραλία της Ευρώπης

Η Πελοπόννησος μας πάει… Μπαχάμες: 

Ο Σίμος στην Ελαφόνησο όπως δεν τον 

έχεις ξαναδεί (βίντεο)

Πετάμε πάνω από την παραλία με το απόλυτο χρώμα, την απίστευτη άμμο και το σπάνιο κεδροδάσος. Βρισκόμαστε φυσικά στη διάσημη παραλία του Σίμου, στην Ελαφόνησο, 5 λεπτά από τις ακτές της Πελοποννήσου.

Πρόκειται για ένα θέαμα που συναντά κανείς μόνο σε τροπικές χώρες. Το απόλυτο εξωτικό τοπίο απέχει 4 ώρες από την Αθήνα και πας σχεδόν… οδικώς, αφού το καραβάκι διανύει μια πολύ μικρή απόσταση για να σας φέρει στην Ελαφόνησο.

Το μαγευτικό βίντεο του haanity «μιλάει» από μόνο του. Βαθιά υπόκλιση στο μεγαλείο της φύσης και της χώρας μας:

Η διπλή παραλία του Σίμου και του Σαρακήνικου έχει βραβευθεί πολλές φορές καθώς θεωρείται μία από τις καλύτερες όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη

haanity
https://www.pentapostagma.gr/

Η αεροπορική που φρίκαρε τους επιβάτες -Το σκοτεινό μήνυμα που έγραφαν χαρτοπετσέτες

Η αεροπορική που φρίκαρε τους επιβάτες -

Το σκοτεινό μήνυμα που έγραφαν χαρτοπετσέτες

Η αεροπορική εταιρεία Delta κατάφερε να προκαλέσει ερωτηματικά και να φρικάρει ορισμένους επιβάτες με το μήνυμα που είχε στις χαρτοπετσέτες της.

Ο καθένας, όταν διαβάζει ένα μήνυμα το ερμηνεύει με τον δικό του τρόπο, και αυτό συνέβη στην περίπτωση των επιβατών της αεροπορικής εταιρείας. Το μήνυμα της εταιρείας έγινε viral καθώς μπορούσε να ερμηνευτεί με διάφορους τρόπους.

Φωτογραφία με το μήνυμα της αεροπορικής εταιρείας
Μία επιβάτις ανέβασε στο Twitter τη φωτογραφία της χαρτοπετσέτας γράφοντας: «Αυτό δυστυχώς μπορεί εύκολα να διαβαστεί λάθος». Το μήνυμα σημείωνε: «The world is better with you out in it».

This is distressingly easy to misread pic.twitter.com/RmenNP7kJB

— Natalie Walker (@nwalks) July 28, 2019

Ορισμένοι, σύμφωνα με το Insider, το ερμήνευσαν με τον δικό τους τρόπο ως «ο κόσμος είναι καλύτερος χωρίς εσένα μέσα σε αυτόν»! Προφανώς η αεροπορική εταιρεία με αυτό το μήνυμα θέλει να παρακινήσει τους επιβάτες της να ταξιδέψουν περισσότερο, ωστόσο, αυτό που κατάφερε είναι να γίνει viral. «Δεν θα λείψεις σε κανέναν», «προσοχή! Οι χαρτοπετσέτες μπορεί να προκαλέσουν άγχος», είναι ορισμένα από τα μηνύματα που έγραψαν χρήστες του Twitter κάνοντας φώτοσοπ στη φωτογραφία.

https://www.pentapostagma.gr/

Η μέτρηση που αποκαλύπτει πόσο θα ζήσετε μετά τα 65 – Θα την κάνετε;

Η μέτρηση που αποκαλύπτει πόσο θα 

ζήσετε μετά τα 65 – 

Θα την κάνετε;

Η μειωμένη μυϊκή μάζα στα άνω και κάτω άκρα μπορεί να σηματοδοτεί αυξημένο κίνδυνο θανάτου μετά τα 65 έτη ζωής, υποστηρίζουν Βραζιλιάνοι ερευνητές σε άρθρο που δημοσιεύουν στο Journal of Bone and Mineral Research.

Ειδικότερα, ερευνητές από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Σάο Πάολο υποστηρίζουν ότι η αξιολόγηση της σύστασης του σώματος, ειδικότερα της μυοκοιλιακής μάζας, μπορεί να είναι μια αποτελεσματική στρατηγική πρόγνωσης του προσδόκιμου ζωής των ατόμων άνω των 65 ετών.

Οι μυοκοιλιακοί μυς είναι αυτοί που που κινούν τα χέρια και τα πόδια και παίζουν επίσης βασικό ρόλο στη σταθεροποίηση των ώμων και των ισχίων.

Οι ερευνητές μελέτησαν 839 άνδρες και γυναίκες 65 ετών (323 άνδρες και 516 γυναίκες) για περίπου τέσσερα χρόνια και παρατήρησαν ότι ο κίνδυνος θανάτου ανεξαρτήτου αιτιολογίας ήταν 63πλάσιος κατά τη διάρκεια της έρευνας στις γυναίκες με χαμηλή μυοκοιλιακή μάζα και 11πλάσια στους άνδρες.

«Αξιολογήσαμε τη σωματική σύσταση της ομάδας με έμφαση στους μυοκοιλιακούς μυς, το υποδόριο και το κοιλιακό λίπος. Έπειτα θελήσαμε να καθορίσουμε ποιοι εξ αυτών των παραγόντων μπορούσαν να προβλέψουν την θνησιμότητα τα επόμενα χρόνια. Καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι ο βασικός παράγοντας ήταν η ποσότητα της άπαχης μυοκοιλιακής μάζας», εξηγεί η Rosa Maria Rodrigues Pereira, καθηγήτρια και επικεφαλής του Τμήματος Ρευματολογίας του πανεπιστημίου και επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας.

Η σταδιακή απώλεια μυϊκής μάζας έχει συνδεθεί με τη γήρανση συντελώντας σε μια κατάσταση γνωστή ως σαρκοπενία. Ειδικά όταν η σαρκοπενία συνυπάρχει με την οστεοπόρωση τότε αυξάνεται ευαλωτότητα των ηλικιωμένων σε πτώσεις, κατάγματα και άλλους τραυματισμούς. Η χαμηλή οστική πυκνότητα, ειδικά στο μηριαίο οστό, έχει αποδειχθεί ότι συνάδει με την θνησιμότητα των ηλικιωμένων.

Η Δρ. Pereira και οι συνεργάτες της έφτιαξαν μια εξίσωση για να καθορίσουν ποια άτομα μπορεί να έχουν σαρκοπενία βάσει των σωματομετρικών χαρακτηριστικών τους.

Εκτός από την οστική πυκνότητα οι ερευνητές ανέλυσαν και δείγματα αίματος αλλά και τις απαντήσεις που είχαν δώσει οι συμμετέχοντες αναφορικά με τη διατροφή τους, τη σωματική άσκηση, το κάπνισμα, το αλκοόλ και χρόνιες παθήσεις, όπως ο διαβήτης, η υπέρταση και δυσλιπιδαιμία.

Στο τέλος της τετραετούς μελέτης, το 15,8% των εθελοντών είχαν πεθάνει, το 43,2% από καρδιαγγειακά αίτια. Το ποσοστό θνησιμότητας ήταν 20% στους άνδρες και 13% στις γυναίκες.

Στη συνέχεια έκαναν σειρά στατιστικών αναλύσεων για να εντοπίσουν διαφορές μεταξύ αυτών που πέθαναν και όσων ζούσαν, εστιάζοντας στο πόσο εφικτή ήταν η πρόβλεψη του θανάτου βάσει της σωματικής σύστασης, όπως αυτή είχε αξιολογηθεί με την μέθοδο της διπλής ενεργειακής απορρόφησης (DXA).

Σε γενικές γραμμές τα άτομα που είχαν αποβιώσει ήταν μεγαλύτερα σε ηλικία, γυμνάζονταν λιγότερο και είχαν διαβήτη και καρδιαγγειακά προβλήματα, συγκριτικά με όσους ήταν εν ζωή. Στην περίπτωση των γυναικών που είχαν πεθάνει, επίσης είχαν μειωμένο Δείκτη Μάζας Σώματος. Οι άνδρες που είχαν αποβιώσει ήταν πιθανότερο να είχαν ιστορικό πτώσεων.

Εν τέλει οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η χαμηλή μυϊκή μάζας ήταν σημαντική στις γυναίκες, ενώ το κοιλιακό λίπος στους άνδρες. Ο κίνδυνος θανάτου αυξανόταν με κάθε 6 τετραγωνικά εκατοστά αύξησης του κοιλιακού λίπους. Αντιθέτως, η μεγαλύτερη αναλογία υποδόριου λίπους είχε προστατευτική επίδραση στους άνδρες.

Η εμμηνόπαυση και οι ορμονικές αλλαγές που συνεπάγεται εξηγούν τις διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών. Η γρήγορη και σοβαρή μετάβαση από το προστατευτικό περιβάλλον των οιστρογόνων σε ένα υπο-οιστρογονικό τοπίο, που είναι τελείως αντίθετο προς το καρδιαγγειακό σύστημα, ενδεχομένως να κάνει τον προστατευτικό μεταβολικό ρόλο των σκελετικών μυών, περιλαμβανομένων των αντι-φλεγμονωδών κυτοκίνων, πιο σημαντικό στην μετεμμηνοπαυσιακή περίοδο. Τέτοια ορμονική αλλαγή είναι πολύ λιγότερο απότομη στους άνδρες.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η μυϊκή μάζα μειώνεται σταδιακά από την ηλικία των 40 ετών και έπειτα. Αλλά περνά απαρατήρητη όταν αυξάνεται το σωματικό βάρος. Περίπου το 1-2% της μυϊκής μάζας χάνεται σε ετήσια βάση από τα 50 έτη και μετά. Οι παράγοντες που επιταχύνουν την απώλεια της μυϊκής μάζας είναι η καθιστική ζωή, η διατροφή με χαμηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη, οι χρόνιες παθήσεις και οι νοσηλείες.

Οι σκελετικοί μυς εκτός από τον ρόλο τους στην στάση του σώματος, την ισορροπία και την κίνηση, ρυθμίζουν το σάκχαρο του αίματος δια της κατανάλωσης ενέργειας και διατηρούν τη θερμοκρασία του σώματος δια του τρέμουλου όταν έχει κρύο. Επίσης, παράγουν μυοκινάσες, ορμόνες που βοηθούν την επικοινωνία μεταξύ των διαφόρων οργάνων και επηρεάζουν τις φλεγμονώδεις αντιδράσεις.

https://www.pentapostagma.gr/

ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΤΕ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ

Ο χώρος είναι αυτή η μικροσκοπική παρεξήγηση, μεταξύ των επιλογών, και των σπειρών αγάπης. Αλλά κάπως, κάπου σε αυτά τα αόρατα αιώνια, δημιουργείτε επικίνδυνα νόημα που μπορεί να τεκμηριώσει τη σκιά σας και να την μετατρέψει σε ένα όνειρο που μπορείτε να αλλάξετε και να μην χρειαστεί ποτέ να ξεφύγετε απλά να κυνηγήσετε μέχρι άλλες στροφές. Και μέσα από τα περιστατικά που δείχνουν τόσες διαδρομές και μια κρίση σε κρίσιμα σημεία της ταλάντευσης του χρόνου, θα συναντήσετε μια θέση, πάνω από μια θλίψη στις νύχτες για να προβλέψετε τις μεγάλες φάσεις. Ανακαλύπτοντας σπινθήρες και μάτια που αναβλύζουν στη γαλάζια αποκάλυψη.  

Μια αποκάλυψη, όπου ο ουρανός ασφυξάζεται από μια σειρά από καταστρεπτικά αεροσκάφη και τα βελάκια εκδίκησης μέσα από τα ανοίγματα στον ουρανό και τα πυροβόλα όπλα σπρώχνονται προς τα μέσα και τα πλήθη μαραίνονται και μαραίνονται και τρέχουν, ενώ τα χέρια τους μαστίζονται μεταξύ τους . Αλλά για κάθε δική του και τόσα πολλά εμπίπτουν σε μια περιοχή επιρροών και αυτά τα συναισθήματα αυξάνονται μόνο μέσα σε σας σε ένα ναυαγοσώστη ... Τα σύννεφα φτάνουν δυνατά μέσω νησίδων λάσπης και τα σώματα μοιράζονται και πωλούνται σε ακρόαση, μια προσπάθεια να απελευθερωθεί η αιχμαλωσία, πέρα ​​από τους ήχους των καταγεγραμμένων πρακτικών, διέσχισε με μια κηδεία.

Αυτά τα γεγονότα που συμβαίνουν στο κεφάλι σου σε ασταθή περιβάλλοντα, γίνονται περιγραφικά για όλα τα πράγματα που είσαι. Δεν υπάρχει θεραπεία για μια άρρωστη ψυχή και δεν υπάρχει καμία λύση για να γίνει κανένας αυτοκινητόδρομος μέσα από αυτή την κόλαση, δεν υπάρχει ξεχωριστό τραπέζι για να μεταμορφώσει το πελώριο νερό σε κερασιούχα, υπάρχει ένα πάρα πολύ τίποτα μέσα από μια βινυλική βιβλιοθήκη προβλημάτων.

Μια βιβλιοθήκη με επένδυση με κουκκίδες με κουκκίδες και προσωπικά χαρακτηριστικά, σελίδες απαισιοδοξίας από μια ανθολογία απελπισίας πετάνε χαλαρά και κολλάνε στο κεφάλι, απλά ράφια κρέμονται με βιβλία καλών αναμνήσεων και συναισθημάτων που ξεχωρίζουν στο νέο φορτίο είπε τα προβλήματα που εξαπολύουν σε ένα περιορισμένο αλλά liminal χώρο. Και η βιντεοκάμερα σάς βλέπει για το μήνυμά σας, το βαρύ τραγούδι αγάπης σας, τα ξύλινα θρήνημά σας και η αγωνία σας όλα σε ένα κενό καταγραφέα που καλύπτει δεκαετίες ζωής.

https://sapphire-sky-com.home.blog/

Πού να το εξηγείς…

Posted on 1 Αὐγούστου 2019

Κοντούλα και λεπτή σαν παιδάκι. Αεικίνητη. Και η έκφραση του προσώπου της αεικίνητη. Απόγευμα προς δειλινό. Στη Σαντορίνη θα πέφτει ο ήλιος και οι τουρίστες θα χειροκροτούν σαν να πρόκειται για επίτευγμα. Εδώ, ο Γιώργος μου μιλάει για αυτή τη γυναίκα. Το «εδώ» συμβαίνει στην Κω. Μου έχει ξαναμιλήσει ο Γιώργος που με την Αθηνά, τη γυναίκα του και την κόρη τους τη Μυρτώ έφτιαξαν μια παγκόσμια κατάσταση αλληλεγγύης για τους θαλασσοπνιγμένους μαρτυρικούς ανθρώπους της απέναντι όχθης. Της απέναντι όχθης της ψυχής μας εννοώ, ημών των υπολοίπων. Ο Γιώργος, η Αθηνά, η Μυρτώ, όλοι οι ήρωες της ανώνυμης εποποιίας των ανθρώπων.

Αυτή η κοντούλα αέρινη γυναίκα που μου δείχνει ο Γιώργος, «Δεν μπαίνει στη θάλασσα» μου λέει, «Δεν μπορεί να μπει». Ακούγονται στο απόβραδο τα χειροκροτήματα από τη Σαντορίνη για τον ήλιο που δύει. Φωτογραφίες και πάλι φωτογραφίες. Εκκωφαντικός θόρυβος από κλικ. Κλικ; Κλικ, κλικ, κλικ… Ανοίγει το διάφραγμα, κλείνει το διάφραγμα, ενδιάμεσο σκοτάδι, κοντά διακόσιοι πρόσφυγες πνίγηκαν στη Μεσόγειο, ναι, τώρα, σ’ αυτό το ηλιοβασίλεμα, κλείνει το διάφραγμα στο μεταξύ, ανοίγει το διάφραγμα, η θάλασσα είναι ήσυχη, το ναυάγιο δεν έγινε ποτέ, εδώ δεν συμβαίνουν ναυάγια. Χειροκροτήματα. Εδώ μονάχα ο ήλιος βουλιάζει. Κλασική μουσική.  Ένα Άουσβιτς διασκέδασης.

Αλλά εγώ δεν είμαι εδώ. Είμαι εκεί που πρέπει να κοιτάζω αυτή τη γυναίκα που δεν την αφήνει η ψυχή της να κολυμπήσει. «Φορούσε μια νιτσεράδα, έπαιρνε τα απαραίτητα, χειμώνας, κρύο, βράδια ολόκληρα μέχρι τα χαράματα και πήγαινε στην ακρογιαλιά που ήξερε πως θα έρθουνε οι πρόσφυγες». Αυτό.

Και ύστερα η εποποιία της σιωπής. Μια γυναίκα. Να βγάζει από τη θάλασσα. Να αγκαλιάζει. Να σκεπάζει. Μια γυναίκα – θόλος. Μια γυναίκα–πλατυτέρα των ουρανών. Ένα αεράκι απογεύματος καθώς την κοιτάζω.

Ακούω το Γιώργο να διηγείται, βλέπω την Αθηνά να ξαναδιηγείται με το χαμόγελο και μόνο και βλέπω την αήττητη ανθρωπότητα μέσα σε όλες τις ήττες, μέσα σε όλες της τις θάλασσες, τις μέσα κι έξω.

Δεν υπάρχουν χειροκροτήματα. Υπάρχει μόνο η φοβερή μοναξιά της αγάπης ως τεκμαρτό εισόδημα της ύπαρξης. Αυτό που θα μας κρατήσει ζωντανούς σε όλους τους υπόλοιπους χειμώνες (και λειμώνες) του βίου μας, καθώς πάντοτε η θάλασσα θα παφλάζει μια ανελέητη αναμονή, πιο ανελέητη κι από ποίημα που θα μπορούσε να μιλήσει για το νόστο, όμως σου δείχνει τις κομμένες του φλέβες και σου μοιράζει λίγο αλάτι ερημιάς  για να μην πεθάνεις από δίψα, ενώ ο ήλιος δύει μέσα σε τουριστικά χειροκροτήματα. Έτσι κι αλλιώς, δεκάδες χιλιάδες ξαπλώστρες, δεκάδες χιλιάδες ομπρέλες (ή μήπως εκατοντάδες χιλιάδες;) μας προστατεύουν από την απόβαση των πνιγμένων. Είναι η γραμμή Μαζινό της κατάκοπης αδιαφορίας, είναι η Νορμανδία των ικανοποιημένων ανθρώπων που ξεχνούν ότι φοβούνται την D-Day των απελπισμένων.

Αλλά η D-Day έχει ξεκινήσει. Και δεν πρόκειται να σταματήσει. Τα αποβατικά της φτάνουν κι ας είναι γεμάτα πνιγμένους. Κι ας είναι γεμάτα πνιγμένα παιδιά, γεμάτα πνιγμένες μανάδες αγκαλιά με τα πνιγμένα παιδιά τους. Όλος ο ορίζοντας είναι γεμάτος από τα αποβατικά του θανάτου.

Ποιος να σκοτώσει το θάνατο; Ποιος μπορεί να σκοτώσει το θάνατο; Άκου. Είναι χειμώνας. Άκου αυτή την απαρηγόρητη γυναίκα, κοίταξέ την καθώς κατεβαίνει μέσα στο σκοτάδι προς την ακτή. Βλέπει το θάνατο στα μάτια. Και τον παρηγορεί. Κοίτα. Δεν είναι ηλιοβασίλεμα. Κοίτα. Είναι ουρλιαχτό. Κοίτα, δεν φτάνει ένα χειροκρότημα για να σωθεί η ομορφιά του κόσμου. Κοίτα. Αυτό το πιο σκοτεινό μεσ’ στο σκοτάδι είναι ακόμα ένα κορμί παιδιού που το ξεβράζει η θάλασσα. Και είναι χειμώνας. Κι από πίσω του άλλος χειμώνας. Μετά από το  «εδώ», το υδράργυρο τώρα. Απόγευμα. Καθώς το φως λοξεύει πάνω στα πρόσωπα των φίλων που μου διηγούνται, μικραίνω τόσο πολύ μπροστά στα κατορθώματά τους, που νομίζω πως οι φίλοι μου, ο Γιώργος, η Αθηνά, ο Νίκος, αυτή η γυναίκα του απέραντου, όλοι που δεν γνώρισα, ο Ηλίας, όλοι και ακόμα περισσότερο όλοι τους, νομίζω πως γίνονται φαγιούμ. Χαμογελούν, λέγοντας και κάτι ακόμα. Κάτι επόμενο! Σαν υποθαλάσσια σημαία.

Επειδή το ξέρουν καλά: Για άλλους η θάλασσα ξεβράζει πνιγμένους και για άλλους ξεβράζει ηλιοβασιλέματα. Το ίδιο είναι, αλλά που να το εξηγείς…

http://artinews.gr

https://anhsyxia.wordpress.com/

Δημοσιεύτηκε  από τον χρήστη selana

Αν δεν σε κράξει η κολλητή σου, τότε ποιος;

Δημοσιεύτηκε από τον/την gynaikaeimai στις Αύγουστος 1, 2019

Η δουλειά της καλύτερής μας φίλης, δεν είναι μόνο να έρχεται μαζί μας για ψώνια και να μας κρατάει την τσάντα όσο αλλάζουμε μαγιό. Η δουλειά της καλύτερής μας φίλης, δεν είναι μόνο να μας φέρνει παγωτό (οικογενειακή συσκευασία εννοείται!), κάθε φορά που έχουμε τις μαύρες μας. Η δουλειά της δεν είναι μόνο να μας συντροφεύει χωρίς αντίρρηση, σε κάθε βλακεία που θέλουμε να κάνουμε (όπως τότε, που είχατε στηθεί έξω απ’ το σπίτι του Θωμά, για να δείτε αν θα βγει ή όντως είχε πυρετό όπως σου είχε πει!). Η κυριότερη δουλειά της κολλητής, είναι να σε κράζει! Κάθε φορά που ξεφεύγεις!

Η κολλητή μας, είναι ο άνθρωπος στον οποίο μιλάμε, σαν να μιλάμε στον εαυτό μας. Είναι ο μοναδικός άνθρωπος, στον οποίο ανοίγουμε την καρδιά μας και μεταφέρουμε αφιλτράριστα όσα αισθανόμαστε. Δεν θα σκεφτείς από πριν, τον τρόπο με τον οποίο θα εκφραστείς, όταν μιλάς μαζί της. Γιατί αυτή σε ξέρει. Αυτή δεν θα σε παρεξηγήσει.

Στην κολλητή σου θα μιλήσεις, σαν να βρίσκεσαι μπροστά στον καθρέφτη σου. Θα πεις τα πάντα, με κάθε (ανατριχιαστική ίσως) λεπτομέρεια, χωρίς να νιώσεις ντροπή. Γιατί σε γνωρίζει σαν την παλάμη του χεριού της και ξέρει καλά και τον χαρακτήρα και τις αδυναμίες σου. Κι αυτές τις αδυναμίες σου είναι που κράζει. Αυτές τις αδυναμίες, που σε οδηγούν να κάνεις τις μεγαλύτερες σαχλαμάρες. Αυτές είναι, που πολλές φορές σε κάνουν να εγκλωβίζεσαι και να νιώθεις πως θα κοπεί η αναπνοή σου, στο αδιέξοδο που έχεις βρεθεί. Δεν υπάρχει όμως κανένα αδιέξοδο όταν έχεις εκείνη δίπλα σου. Γιατί εκείνη ξέρει κι αφού σε κράξει (γιατί είπαμε, αυτή είναι η δουλειά της), θα σου βρει την καλύτερη λύση, με την οποία (τις περισσότερες φορές) θα γλιτώσεις και τη φυλάκιση! Γιατί εσύ πάνω στον πανικό σου μπορεί να καταστροφολογείς, αφού δεν μπορείς να σκεφτείς λογικά, γι’ αυτό είναι εκείνη όμως (πάντα) εκεί. Για να είναι η φωνή της λογικής σου, η μαμά σου που θα σε κανακέψει, ο ψυχολόγος σου που θα σε ακούσει και η… δασκάλα σου που θα σε βάλει σε τάξη, όταν τα έχεις κάνει κουλουβάχατα!

Θα της πεις το πρόβλημα. Θα σε συμβουλέψει. Θα κάνεις ότι γουστάρεις εσύ (εννοείται!). Θα την πάρεις τηλέφωνο να της πεις κλαψουρίζοντας πως τα έχεις κάνει σκ@τ@. Θα έρθει τρέχοντας. Θ’ αρχίσει το κράξιμο. Αυτή είναι η σωστή σειρά.

Παρά το κράξιμο όμως, ακόμη κι αν το αξίζεις, γιατί κι η ίδια γνώριζες ποιο είναι το σωστό πριν κάνει το λάθος, μετά θα σε πάρει αγκαλιά και θα σε κάνει να χαμογελάσεις (και μετά να κλαις απ’ τα γέλια). Γιατί αυτή είναι η δουλειά της! Αυτή είναι η δουλειά της κι είναι μια δουλειά που μόνο εκείνη μπορεί να κάνει τόσο καλά! Γι’ αυτό την επέλεξες άλλωστε! Γι’ αυτό την αγαπάς κι όσο κι αν σου τη σπάει ώρες ώρες, δεν θα την άλλαζες με κανέναν άλλο! Κι ας σε κράζει! Πολύ κάποιες φορές! Μπορεί να σε κράζει, ξέρεις όμως πως το κάνει μόνο μπροστά σου και μόνο όταν είστε οι δυο σας! Γιατί οι σωστοί φίλοι εκεί φαίνονται. Απ’ το πόσο μας κράζουν μέσα στα μούτρα μας και πόσο μας παινεύουν πίσω απ’ την πλάτη μας!

«Οι φίλοι, είναι η συγνώμη του Θεού για τους συγγενείς που μας έδωσε!» λένε. Η κολλητή σου είναι μάλλον η πιο ηχηρή συγνώμη! Κι ας σε κράζει! Γιατί, αν δεν σε κράξει η κολλητή σου, τότε ποιος;

Της Κικής Γιοβανοπούλου

https://gynaikaeimai.com/

Ο Χρυσοχοίδης φέρνει τους… Μαύρους Πάνθηρες στο μετρό

Posted on 1 Αὐγούστου 2019

 

Αποτελεί σίγουρα παγκόσμια καινοτομία ότι σύμφωνα με πληροφορίες οι νέοι κομάντο της αστυνομίας που θα περιπολούν το μετρό θα ονομάζονται Μαύροι Πάνθηρες – όπως δηλαδή το ένοπλο, μαρξιστικό κίνημα των μαύρων στις ΗΠΑ.

Το πιο «αστείο» της υπόθεσης όμως είναι ότι οι πραγματικοί Μαύροι Πάνθηρες είχαν σαν βασικό αίτημα τους τη δωρεάν πρόσβαση όλων των πολιτών στα μέσα μαζικής μεταφοράς.

Σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα η οργάνωση αναλάμβανε μόνη της την δωρεάν μεταφορά πολιτών – είτε ηλικιωμένων που δεν είχαν τα μέσα για την μετακίνηση ή συγγενών μαύρων συντρόφων τους που βρίσκονταν στις φυλακές.

Πάλι καλά να λέμε όμως που ο Χρυσοχοϊδης δεν σκέφτηκε να ονομάσει τη νέα αστυνομική δύναμη Φωτεινό Μονοπάτι (από την οργάνωση του Αμπιμαέλ Γκουζμάν στο Περού) Φράξια Κόκκινος Στρατός ή κάτι σχετικό.

Α.Χ

 

info-war.gr

Δημοσιεύτηκε από τον χρήστη selana

https://anhsyxia.wordpress.com/