«Ο κρυφός παράδεισος» που απέχει 45 λεπτά από το κέντρο της Αθήνας (βίντεο)

«Ο κρυφός παράδεισος» που απέχει 45 

λεπτά από το κέντρο της Αθήνας (βίντεο)

Ένα εκπληκτικό βίντεο από έναν «κρυφό παράδεισο» που απέχει μόλις 45 λεπτά από το κέντρο της Αθήνας δημιούργησε η ομάδα Up Drones.

Πρόκειται για την άγνωστη στο ευρύ κοινό παραλία «Τσίου», στην περιοχή της Λαυρεωτικής, λίγο πριν την πόλη του Λαυρίου.

Πρόκειται για έναν μικρό κολπίσκο με πεντακάθαρα γαλαζοπράσινα νερά, που προσφέρεται για γρήγορες και κοντινές αποδράσεις.

Οι εικόνες από αέρος είναι εντυπωσιακές.

https://www.pentapostagma.gr/

Ο τζίτζικας και ο μέρμηγκας (και η κ. Ξαφά)

Ο τζίτζικας και ο μέρμηγκας (και η κ. Ξαφά)

Το ιστολόγιο ασχολείται με την ανασκευή μύθων, ιδίως γλωσσικών, όμως μύθοι λέγονται και οι αλληγορικές σύντομες διηγήσεις, διδακτικού χαρακτήρα, σαν τους μύθους του Αισώπου. Κι αυτοί μας ενδιαφέρουν, οπότε επισημαίνω ότι στην τρέχουσα προεκλογική περίοδο χρησιμοποιήθηκαν και συζητήθηκαν δύο μύθοι.

Καταρχάς είχαμε το βίντεο του ΣΥΡΙΖΑ που εικονογραφεί τον γνωστό μύθο του βάτραχου με τον σκορπιό, κι έπειτα το άρθρο της κ. Μιράντας Ξαφά στην Καθημερινή, που επιστρατεύει τον ακόμα πιο γνωστό μύθο του τζίτζικα και του μέρμηγκα, παρουσιάζοντας την κλασική και μετά τη «νέα» εκδοχή για να καταλήξει στην προτροπή «Ψηφίστε υπεύθυνα!», που όλοι καταλαβαίνουν τι εννοεί.

(Η εικόνα που βλέπετε συνόδευε το άρθρο της Καθημερινής, αλλά είναι παρμένη από εδώ. Αναρωτιέμαι αν ζητήθηκε άδεια ή αν πληρώθηκαν δικαιώματα δημιουργού).

Ο μύθος του τζίτζικα και του μέρμηγκα είναι ένας από τους πιο γνωστούς αισώπειους επειδή μεταξύ άλλων χρησιμοποιήθηκε από τότε για τον φρονηματισμό των μαθητών. Γνώρισε νέα διάδοση στην Αναγέννηση χάρη στον Λαφοντέν και έχει παραφραστεί, παρωδηθεί, τροποποιηθεί και διασκευαστεί αμέτρητες φορές.

Βέβαια, σε βορειότερες χώρες τα τζιτζίκια είναι δυσεύρετα και γι’ αυτό η αγγλοσαξονική παραλλαγή του μύθου έχει ακρίδα στη θέση του τζίτζικα (The Ant and the Grasshopper δηλαδή) -άλλωστε και η εικόνα ακρίδα πρέπει να δείχνει.

Αλλά ας να δούμε τον αρχαίο μύθο, που πάντως υπάρχει σε πολλές παραλλαγές.

Μία που είχα βάλει σε παλιότερο άρθρο:

Τέττιξ και μύρμηκες

Χειμῶνος ὥρᾳ τὸν σῖτον βραχέντα οἱ μύρμηκες ἔψυχον. Τέττιξ δὲ λιμώττων ᾔτει αὐτοὺς τροφήν. Οἱ δὲ μύρμηκες εἶπον αὐτῷ· Διὰ τί τὸ θέρος οὐ συνῆγες καὶ σὺ τροφήν; Ὁ δὲ εἶπεν· Οὐκ ἐσχόλαζον, ἀλλ᾿ ᾖδον μουσικῶς. Οἱ δὲ γελάσαντες εἶπον· Ἀλλ᾿ εἰ θέρους ὥραις ηὔλεις, χειμῶνος ὀρχοῦ.

Επειδή εμείς την έχουμε μία και ενιαία, μετάφραση δεν χρειάζεται. Αφού το καλοκαίρι τραγουδούσες, χόρευε τώρα, του είπαν άπονα τα μερμήγκια.

Εκτενέστερη και έμμετρη η παραλλαγή που παρουσιάζει ο Βάβριος (140) χωρίς πάντως να προσθέτει κάτι διαφορετικό:

Χειμῶνος ὥρῃ σῖτον ἐκ μυχοῦ σύρων
ἔψυχε μύρμηξ, ὃν θέρους σεσωρεύκει.
τέττιξ δὲ τοῦτον ἱκέτευε λιμώττων
δοῦναί τι καὐτῷ τῆς τροφῆς, ὅπως ζήσῃ.
«τί οὖν ἐποίεις» φησί «τῷ θέρει τούτῳ;»
«οὐκ ἐσχόλαζον, ἀλλὰ διετέλουν ᾄδων.»
γελάσας δ’ ὁ μύρμηξ τόν τε πυρὸν ἐγκλείων
«χειμῶνος ὀρχοῦ» φησίν «εἰ θέρους ηὔλεις.»

Σε μια κόντρα παραλλαγή, που ήταν δημοφιλής στα χρόνια της επίπλαστης ευμάρειας, ο χειμώνας έρχεται αλλά ο τζίτζικας φεύγει για σκι στην Αράχωβα (ή και στο Γκστάαντ) κι ο μέρμηγκας που το φυσάει και δεν κρυώνει αναζητεί τον Αίσωπο (ή τον Λαφοντέν) για να ξεσπάσει.

Με άλλα λόγια, ο μύθος είναι ζωντανός και πριν από την κ. Ξαφά τον έχουν χρησιμοποιήσει και άλλοι. Στην πολιτική, το 2015 ο Γιάνης Βαρουφάκης χρησιμοποίησε τον μύθο υποστηρίζοντας ότι δεν είναι αληθές πως οι Έλληνες είναι όλοι τζιτζίκια (τεμπέληδες) ενώ οι Γερμανοί όλοι μερμήγκια (εργατικοί), αλλά ότι τα τζιτζίκια όλων των χωρών (εννοώντας πλέον την πλουτοκρατία) έχουν συνασπιστεί και στερούν από τα μερμήγκια το μερίδιό τους.

Το άρθρο της κ. Ξαφά, η οποία θα είναι σίγουρα στην κυβέρνηση αν η ΝΔ κερδίσει τις εκλογές, είναι κατά τη γνώμη μου μνημείο κυνισμού, αφού απροκάλυπτα χαρακτηρίζει φυγόπονους και μπαταχτσήδες τους φτωχούς και όσους βρέθηκαν ξαφνικά σε πολύ χειρότερη θέση μετά το ξέσπασμα της κρίσης επειδή έχασαν τη δουλειά τους ενώ είχαν δάνεια.

Μόλις μπαίνει ο χειμώνας, ο τζίτζικας δίνει συνέντευξη Τύπου και απαιτεί να μάθει γιατί επιτρέπεται ο μέρμηγκας να είναι χορτάτος στη ζεστασιά του σπιτιού του όταν άλλοι πεινούν και κρυώνουν. Η «Αυγή» και ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύουν φωτογραφίες του νηστικού τζίτζικα να τρέμει από το κρύο, ενώ ο μέρμηγκας απολαμβάνει ένα λουκούλλειο γεύμα μπροστά στο τζάκι. Εικόνες ακραίας κοινωνικής ανισότητας αναπαράγονται σε ειδική εκπομπή της ΕΡΤ. Ο ΣΥΡΙΖΑ οργανώνει ανοικτή πολιτική συγκέντρωση με σύνθημα «Προχωράμε. Αλληλεγγύη – Δημοκρατία – Κοινωνική Δικαιοσύνη», και κεντρικό ομιλητή τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. Ο τζίτζικας στέλνει χαιρετισμό μέσω skype, ζητώντας να τερματιστεί η ανθρωπιστική κρίση.

Η κατακραυγή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι έντονη. Πώς είναι δυνατόν μία ανεπτυγμένη χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης να επιτρέπει στον τζίτζικα να υποφέρει τόσο; Τα μέλη του ΠΑΜΕ οργανώνουν διαδήλωση μπροστά στο σπίτι του μέρμηγκα, όπου τηλεοπτικά συνεργεία τους παρουσιάζουν να τραγουδούν «θα γυρίσει ο τροχός, θα χορτάσει κι ο φτωχός» και να αναρτούν πανό με συνθήματα κατά της Ε.Ε. και της πλουτοκρατίας: «Του λαού δυνάστες, κλέφτες και ληστές, τρόικα, κυβέρνηση και καπιταλιστές», «Οχι στα χαράτσια και τη φοροληστεία, την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία».

Μέλη του «Ρουβίκωνα», μαζί με την αναρχική συλλογικότητα «Συνέλευση Αναρχικών – Κομμουνιστών για την Ταξική Αντεπίθεση» πετούν κόκκινες μπογιές στο σπίτι του μέρμηγκα και φέιγ βολάν με συνθήματα αλληλεγγύης προς τον τζίτζικα. Η αστυνομία προσάγει πέντε άτομα τα οποία στη συνέχεια αφήνονται ελεύθερα επειδή δεν προέκυψαν στοιχεία εις βάρος τους.

O Ευκλείδης Τσακαλώτος δίνει συνέντευξη στην ΕΡΤ, στην οποία δηλώνει ότι ο μέρμηγκας πλούτισε εις βάρος του τζίτζικα και εισηγείται διπλασιασμό του φόρου εισοδήματος για να ενισχυθεί η «δίκαιη ανάπτυξη» με τη διανομή κοινωνικού μερίσματος στα λαϊκά στρώματα. Η κυβέρνηση καταθέτει νομοσχέδιο για αναδρομική αύξηση του φόρου εισοδήματος, που υπερψηφίζεται από τη Βουλή. Συγχρόνως διπλασιάζει τον συμπληρωματικό ΕΝΦΙΑ, εξαιρώντας τις λαϊκές περιοχές και τα νησιά με πληθυσμό κάτω των 3.067 κατοίκων, στο πλαίσιο της αντιπαράθεσης των «πολλών» με τις «ελίτ». Ο μέρμηγκας δεν έχει τα χρήματα για να πληρώσει τους επιπλέον φόρους και το σπίτι του κατάσχεται από το κράτος.

Ταυτόχρονα η τράπεζα βάζει σε πλειστηριασμό το σπίτι του τζίτζικα. Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και η Ζωή Κωνσταντοπούλου εμφανίζονται έξω από το σπίτι του τζίτζικα να φωνάζουν «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη».

Ο τζίτζικας προσλαμβάνεται στην Πυροσβεστική Υπηρεσία με «κοινωνικά κριτήρια». Ο μέρμηγκας έχει φύγει στο εξωτερικό αναζητώντας κράτος δικαίου και αξιοκρατικό περιβάλλον. Η ιστορία τελειώνει καθώς βλέπουμε τον τζίτζικα να τρώει τα τελευταία απομεινάρια του φαγητού του μέρμηγκα, στο σπίτι που του παραχώρησε το κράτος. Το σπίτι έχει αρχίσει να καταρρέει λόγω έλλειψης συντήρησης. Μερικούς μήνες αργότερα, ο τζίτζικας βρίσκεται νεκρός από ναρκωτικά στο Πεδίον του Αρεως.

Αν μη τι άλλο, έχει το προτέρημα ότι εκφράζεται χωρίς περιστροφές. Οι φτωχοί φταίνε, από δικές τους επιλογές βρίσκονται σε αυτή τη θέση.

Ο φίλος μου Γιώργος Γιαννόπουλος στο Φέισμπουκ έδωσε μια δική του διασκευή του μύθου, που τη βρίσκω πολύ πιο πειστική και πνευματώδη:

Ο τζίτζικας εργαζόταν σκληρά, έπαιρνε 800 ευρώ το μήνα, πλήρωνε φόρους, ασφαλιστικές εισφορές, λογαριασμούς κλπ, και τα βράδυα τραγουδούσε, διάβαζε κανένα βιβλίο, πήγαινε σινεμά, έβγαινε με φίλους κλπ.
Ο μέρμηγκας εργαζόταν επίσης σκληρά, αλλά αποταμίευε και εμπιστευόταν τις αποταμιεύσεις του στον χρυσοκάνθαρο.
Ο χρυσοκάνθαρος -ως πολυφάγο- ό,τι του έδιναν το έτρωγε. Και στα περιττώματά του παρασιτούσε ένας μικρός οργανισμός ονόματι miranda creatura miserabilis , o οποίος σε αντάλλαγμα συνέθετε δοξαστικά λογύδρια για τον χρυσοκάνθαρο και επιτιμητικά για τα έντομα που τον έτρεφαν.

Βλέπετε, τους μύθους μπορεί κανείς να τους διασκευάζει κατά βούληση.

Posted by sarant στο 27 Ιουνίου, 2019

https://sarantakos.wordpress.com/

Στάλες βροχής

 Βεατρίκη Α  

‘Όσο τα θεριά βγαίνουν από τα λημέρια τους, κυνηγοί άλλων ανθρώπων γινωμένα , άνθρωποι λογιζόμενα τα ίδια,

τόσο το σπαθί υψώνεται στα χέρια μου, πικρή με γεύση η νίκη

Όσο ο θόρυβος των ανθρώπων μεγαλώνει, τόση η κούρασή μου,

τόση η λύπη για τα περιττά βαθαίνει στην ψυχή μου,

Το κελί μου είναι εκεί, με περιμένει κι η μουσική θρόϊσμα και άκουσμα,  της ψυχής μου το βάλσαμο στην ησυχία

Οι νότες, στάλες βροχής στον καυτό άνεμο της ασχήμιας..

Ανασαίνω και πάλι..

Μέχρι να βραδιάσει, θαρθούν και απ’ τα όμορφα.. ‘Όλα του κόσμου είναι

Καλή μας ημέρα!

https://beatrikn.wordpress.com/

«Πράσινο φως» για το «East Med Act»: Εγκρίθηκε από τη Γερουσία το νομοσχέδιο για καταγραφή των παραβιάσεων & άρση του εμπάργκο στην Κύπρο

«Πράσινο φως» για το «East Med Act»: 

Εγκρίθηκε από τη Γερουσία το νομοσχέδιο 

για καταγραφή των παραβιάσεων & άρση

 του εμπάργκο στην Κύπρο

Δυνατό χτύπημα στην Τουρκία από τις ΗΠΑ, καθώς εγκρίθηκε με σημαντική πλειοψηφία το νομοσχέδιο «East Med Act», των Μενέντεζ και Ρούμπιο, και το οποίο προβλέπει λεπτομερή καταγραφή των παραβιάσεων των Τούρκων στο Αιγαίο και την Α.Μεσόγειο.

Η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας ενέκρινε το νομοσχέδιο «East Med Act», το οποίο προβλέπει την καταγραφή των παραβιάσεων σε Αιγαίο και κυπριακή ΑΟΖ.

Το πράσινο «φως» της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας έλαβε το «East Med Act», το οποίο μεταξύ άλλων προβλέπει την καταγραφή των παραβιάσεων και των παραβάσεων του ελληνικού εναέριου χώρου.

Πρόκειται για το νομοσχέδιο «Ασφάλεια και Ενεργειακή Συνεργασία στην Ανατολική Μεσόγειο», το οποίο εξετάστηκε και υπερψηφίστηκε από την πλειοψηφία των μελών της αρμόδιας Επιτροπής.

Σύμφωνα με το ΑΜΠΕ, μόνο δύο Γερουσιαστές δεν στήριξαν το επίμαχο νομοσχέδιο (σ.σ. Τζεφ Μέρκλεϊ και Εντ Μάρκι), των οποίων οι αντιρρήσεις σχετίζονταν με τον τομέα της ενέργειας.

Το διακομματικό νομοσχέδιο είχε κατατεθεί τους προηγούμενους μήνες, από τους Γερουσιαστές Μπομπ Μενέντεζ και Μάρκο Ρούμπιο, με στόχο την αναμόρφωση της γεωπολιτικής στρατηγικής των ΗΠΑ στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου.

Μεταξύ άλλων, προβλέπει την άρση του αμερικανικού εμπάργκο όπλων στην Κυπριακή Δημοκρατία και την καταγραφή των παραβιάσεων τόσο στην κυπριακή ΑΟΖ όσο και στον εναέριο χώρο του Αιγαίου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο έχει ήδη κατατεθεί και στη Βουλή των Αντιπροσώπων, χάρη σε πρωτοβουλία των βουλευτών Γκας Μπιλιράκη, Ντέιβιντ Σίσιλιν, και Τεντ Ντόιτς.

Χαιρετίζοντας την παραπάνω εξέλιξη, ο Μπομπ Μενέντεζ υποστήριξε ότι το Ισραήλ, η Ελλάδα και η Κύπρος είναι βασικοί εταίροι των ΗΠΑ στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και ότι η ψηφοφορία της Τρίτης επιβεβαιώνει ότι η Ουάσιγκτον χρειάζεται μια νέα στρατηγική, η οποία θα αντικατοπτρίζει τα αμοιβαία συμφέροντα.

«Η Ανατολική Μεσόγειος είναι μια περιοχή που έχει κεντρική σημασία για τη χώρα μας και γι’ αυτό πρέπει να διαδραματίσει σημαντικότερο ρόλο στον τρόπο, με τον οποίο διαθέτουμε τη διπλωματική ενέργεια, τη δέσμευση και τους πόρους μας» έσπευσε να προσθέσει, μετά την ολοκλήρωση της ψηφοφορίας.

https://www.pentapostagma.gr/

Το Βερολίνο «έριξε» την τουρκική κυβέρνηση – Γερμανικός τύπος: «Αρχή του τέλους της εποχής Ερντογάν οι εκλογές στην Κων/πολη»

Το Βερολίνο «έριξε» την τουρκική κυβέρνηση – 

Γερμανικός τύπος: 

«Αρχή του τέλους της εποχής Ερντογάν 

οι εκλογές στην Κων/πολη»

Στη νίκη του Εκρέμ Ιμάμογλου στις δημοτικές εκλογές της Κωνσταντινούπολης και στο τέλος του ερντογανισμού που αυτή συνεπάγεται αναφέρεται μια σειρά δημοσιευμάτων στον γερμανικό Τύπο, γεγονός που δείχνει για το Βερολίνο, ο Ερντογάν θεωρείται τελειωμένη υπόθεση.

Τα δημοσίευματα τονίζουν τη βαρύτητα των πολιτικών εξελίξεων στην Κωνσταντινούπολη και πώς από θέσεις Δημάρχων έχουν αναδειχθεί ηγέτες στην Άγκυρα, μεταξύ αυτών και ο ίδιος ο Ερντογάν, και καταλήγουν πως ο Ιμάμογλου, μετά τη συντριπτική νίκη στην Πόλη, αποτελεί το σημαντικότερο αντίπαλο δέος του επίδοξου «Σουλτάνου».

Όπως μεταδίδει η Deutsche Welle, η γερμανική Bild κάνει λόγο για το δεύτερο χαστούκι στον Ερντογάν μέσα σε διάστημα λίγων εβδομάδων.

«Στις δημοτικές εκλογές της Κων/πολης ο πολιτικός του αντιπολιτευόμενου Ρεπουμπλικανικού Κόμματος Εκρέμ Ιμάμογλου κέρδισε με 54,03%. Ο αντίπαλός του Μπιναλί Γιλντιρίμ έλαβε 45,09%. Ο δημαρχιακός θώκος μπορεί να αξιοποιηθεί ως εφαλτήριο για ανώτερα αξιώματα. Αυτό το γνωρίζει ο πρόεδρος της Τουρκίας Ερντογάν ο οποίος διετέλεσε δήμαρχος Κων/πολης μεταξύ 1994 και 1998.

«Όποιος κερδίζει την Κων/πολη κερδίζει την Τουρκία», είπε κατά τη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα ενόψει του πρώτου γύρου τον Μάρτιο. Οι εκλογές αυτές θα μπορούσαν να είναι η αρχή του τέλους της εποχής Ερντογάν» επισημαίνει η Bild ενώ στο ίδιο πνεύμα γράφει και η Frankfurter Allgemeine.

«…Η ήττα αυτή εντείνει την εικοτολογία για το εάν μπορεί να σημάνει την αρχή του τέλους της εποχής Ερντογάν, πόσο μάλλον που οι αποχωρήσεις στελεχών θα μπορούσαν να αποδυναμώσουν το κόμμα του, το AKP.

Ο νέος δήμαρχος Κων/πολης Εκρέμ Ιμάμογλου θα μπορούσε να εξελιχθεί σε αντίπαλο δέος για τον Ερντογάν. Η νίκη της κοσμικής αντιπολίτευσης στις δημοτικές εκλογές είναι εν πάση περιπτώσει ένα θετικό σημάδι: ο ‘ερντογανισμός’ δεν κατάφερε να συνθλίψει τις δυνάμεις της δημοκρατίας.

Οι νέοι άνθρωποι θέλουν μια λειτουργική δημοκρατία, μια φιλελεύθερη πλουραλιστική Τουρκία, που θα προοδεύει και που δεν θα υποφέρει από τις υπέρμετρες φιλοδοξίες του προέδρου», υποστηρίζει η Frankfurter Allgemeine

Η Neue Osnabrücker Zeitung υποστηρίζει και αυτή ότι «σπανίως οι ισχυροί άνδρες αντιλαμβάνονται πότε παύει να λειτουργεί το πολιτικό τους ένστικτο και πότε τελειώνει ο χρόνος τους».

«Πιο πρόσφατο παράδειγμα ο τούρκος πρόεδρος Ερντογάν. Εκβιάζοντας την επανάληψη των εκλογών έπεσε έξω στους υπολογισμούς του. Παρά τους αυταρχικούς μηχανισμούς διακυβέρνησης, που επέβαλε σε βάρος της αντιπολίτευσης και της φιλελεύθερης κοινωνίας, το πολιτικό σύστημα στην Τουρκία εξακολουθεί να έχει την ικανότητα δημοκρατικών διορθώσεων.

Με τις εκλογές στην Κων/πολη όμως δεν επισφραγίστηκε ακόμη των πολιτικό τέλος του Ερντογάν. Διότι ένα ακόμη χαρακτηριστικό ισχυρών ανδρών είναι ότι για μεγάλο διάστημα είναι σχετικά ακατάβλητοι», τονίζει η Neue Osnabrücker Zeitung.

https://www.pentapostagma.gr/

Ὁ σκύ­λος καὶ ἡ γά­τα

Χάρης Ψαρρᾶς: Ὁ σκύλος καὶ ἡ γάτα

Posted on 23 Ἰουνίου 2019 by planodion

Χά­ρης Ψαρ­ρᾶς

Ὁ σκύ­λος καὶ ἡ γά­τα

ΠΟ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ φο­ρὰ ποὺ εἴ­χα­με μι­λή­σει πά­ει και­ρός. Πῆ­ρε τη­λέ­φω­νο σή­με­ρα. Μοῦ εἶ­πε γιὰ τὸν σκύ­λο του ποὺ πέ­θα­νε. Τὸν εἶ­χε κά­ποι­α χρό­νια. Τὸν σκό­τω­σε αὐ­το­κί­νη­το προ­χθές. Εἶ­πα νὰ τὸν πα­ρη­γο­ρή­σω. Ἔ­πει­τα ἄρ­χι­σε νὰ θέ­λει συμ­βου­λές. Νὰ πά­ρει ἄλ­λο σκύ­λο ἢ νὰ μὴν πά­ρει; Μὲς στὸν χει­μώ­να; Ἀρ­γό­τε­ρα; Ἀ­φό­του κλεί­σει χρό­νος; Τί ρά­τσα καὶ τί χρῶ­μα; Νὰ μοιά­ζει στὸν πα­λιό; Ὅ­ση ὥ­ρα κου­βεν­τι­ά­ζα­με, ἡ γά­τα μου, ἡ Μέρ­λιν, χου­ζού­ρευ­ε. Στὸ χα­λί. Ὅ­ταν ἔ­κλει­σα, ση­κώ­θη­κε με­μιᾶς. Μὲ ἀ­κο­λού­θη­σε στὴν κου­ζί­να. Πῆ­γα νὰ βρά­σω γά­λα. Μιὰ κού­πα ζε­στή, πρὶν πέ­σω γιὰ ὕ­πνο. Ἄ­να­ψα τὸ γκα­ζά­κι. Ἐ­κεί­νη κου­λου­ρι­ά­στη­κε σ’ ἕ­να σκα­μνί. «Ἐ­γὼ εἶ­μαι ὑ­πεύ­θυ­νη γιὰ τὸν θά­να­το τοῦ σκύ­λου τοῦ Νι­κό­λα», τὴν ἄ­κου­σα νὰ λέ­ει. Δὲν τα­ρά­χτη­κα. Τὴν εἶ­χα ἱ­κα­νὴ γιὰ πα­νουρ­γί­ες. Ἦ­ταν φο­ρέ­ας σκο­τει­νῶν δυ­νά­με­ων. Μι­λᾶ τὴ γλώσ­σα μας κο­φτά. Μι­λᾶ λὲς κι εἶ­ναι σὰν κι ἐ­μᾶς. Τὴν πλη­σί­α­σα. Τὴν ἄ­κου­σα νὰ γουρ­γου­ρί­ζει. «Ἐ­γώ, με­τὰ τὸν θά­να­τό σου, δὲν θὰ πά­ρω ἄλ­λο γα­τί», τῆς εἶ­πα, «σοῦ τὸ ὑ­πό­σχο­μαι». Σκέ­φτη­κα ὅ­τι αὐ­τὸ θὰ τὴν εὐ­χα­ρι­στοῦ­σε. Δὲν ἔ­δει­ξε νὰ χαί­ρε­ται. Οὔ­τε νὰ δυ­σα­να­σχε­τεῖ. Τὴν πῆ­ρα στὸ κρε­βά­τι. Κοι­μη­θή­κα­με ἀγ­κα­λιά, ὅ­πως κά­νου­με κι ἄλ­λες φο­ρὲς τὶς κρύ­ες νύ­χτες. Περ­νοῦ­σαν οἱ ὧ­ρες. Μᾶς κα­τά­πι­νε τὸ σκο­τά­δι. Ξάφ­νου εἶ­δα τὰ μά­τια της νὰ γυ­α­λί­ζουν κά­τω ἀ­πὸ ἕ­να ὑ­πό­στε­γο, μὲς στὴ βρο­χή. «Ἐ­σὺ θὰ πε­θά­νεις πρώ­τη», τὴν ἄ­κου­σα νὰ λέ­ει μέσ’ ἀ­π’ τὰ δόν­τια της, «ἐ­σύ». Πε­τά­χτη­κα ἱ­δρω­μέ­νη. Ἀ­να­κά­θη­σα. Ἡ ὥ­ρα δύ­ο καὶ μι­σή. Στὸν δρό­μο ἕ­να σκυ­λὶ γά­βγι­ζε πει­σμω­μέ­νο. Ζη­τοῦ­σε ἐ­ξή­γη­ση γιὰ κά­ποι­ο ἀ­πρό­σμε­νο κα­κό. Καὶ λέ­ω τό­τε, τί κα­λὰ ποὺ θά ‘ταν ὁ Νι­κό­λας κι ἐ­γὼ νὰ μὴν εἴ­χα­με χω­ρί­σει. Νὰ μὴν εἴ­χα­με ἐμ­πι­στευ­τεῖ τὴ μο­να­ξιά μας σὲ τε­τρά­πο­δα τέ­ρα­τα. Μι­λοῦν τὴ γλώσ­σα μας φαρ­σί, ἀλ­λὰ δὲν ἔ­χουν ἀν­θρω­πιὰ οὔ­τε γιὰ δεῖγ­μα.

Πη­γή: Μι­κρο­κύ­μα­τα. 99+1 μι­κρο-δι­η­γή­μα­τα με­λῶν τῆς Ἑ­ται­ρεί­ας Συγ­γρα­φέ­ων, ἔκδ. Ἡ Ἐ­φη­με­ρί­δα τῶν Συν­τα­κτῶν, 04-06.01.2019.

Χά­ρης Ψαρ­ρᾶς (Ἀ­θή­να, 1982). Ὁ Χά­ρης Ψαρ­ρᾶς σπού­δα­σε Νο­μι­κὰ στὰ Πα­νε­πι­στή­μια Ἀ­θη­νῶν καὶ Ὀξ­φόρ­δης. Ἔ­λα­βε δι­δα­κτο­ρι­κὸ στὴ Φι­λο­σο­φί­α τοῦ Δι­καί­ου ἀ­πὸ τὸ Πα­νε­πι­στή­μιο τοῦ Ἐ­διμ­βούρ­γου. Εἶ­ναι λέ­κτο­ρας καὶ fellow Νο­μι­κῆς τοῦ Κο­λε­γί­ου St Catharine’s στὸ Πα­νε­πι­στή­μιο τοῦ Καίμ­πρι­τζ. Ἔ­χει ἐκ­δώ­σει τὰ βι­βλία ποι­η­μά­των Σπίρ­τα χει­ρός (Πλα­νό­διον, 2002), Στὴν ἀγ­κα­λιὰ τοῦ κύ­κλου (Κέ­δρος, 2004), Τὰ ὄν­τως ὄν­τα (Κέ­δρος, 2012) κ.ἄ. Ποι­ή­μα­τά του ἔ­χουν με­τα­φρα­στεῖ στὰ ἀγ­γλι­κά, γαλ­λι­κά, γερ­μα­νι­κά, ρου­μα­νι­κὰ καὶ σλο­βε­νι­κά. Ἔ­χει, κα­τὰ και­ρούς, δη­μο­σι­εύ­σει δο­κί­μια, με­λέ­τες, με­τα­φρά­σεις καὶ ἀ­φη­γή­μα­τα. Τε­λευ­ταῖ­ο του βι­βλί­ο: Gloria in Excelsis (Κέ­δρος, 2017).

https://bonsaistoriesflashfiction.wordpress.com/

Επτά Έλληνες πρωθυπουργοί πέθαναν πάμφτωχοι

Μπορεί τη σημερινή εποχή να κυριαρχεί αρνητική άποψη για τους καλοβολεμένους πολιτικούς, ωστόσο υπήρχαν (πολύ παλιά) ακόμη και πρωθυπουργοί που πέθαναν πάμφτωχοι, είτε γιατί χάρισαν την περιουσία τους είτε γιατί επέλεξαν σε όλη τους τη ζωή ένα λιτό τρόπο διαβίωσης.

Ιωάννης Καποδίστριας



Από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα ο Ιωάννης Καποδίστριας, με τον πρώτο κυβερνήτη της χώρας να κάνει λιτή ζωή, παρότι ήταν εύπορος, όπως αναφέρει σε σχετικό αφιέρωμα η εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος». Μάλιστα, μοίρασε αρκετή από την περιουσία του στις ανάγκες του κράτους και των συμπολιτών του, ενώ αρνήθηκε να λαμβάνει το μισθό του κυβερνήτη, δηλώνοντας ότι τα ιδιαίτερα εισοδήματά του του αρκούν για να ζήσει.

Ανδρέας Λόντος


Ο εκ των πρωταγωνιστών της επανάστασης του 1821 Ανδρέας Λόντος, πρώην μεγαλοκτηματίας έδωσε στον εθνικό αγώνα μεγάλο τμήμα της περιουσίας του. Έφτασε στη θέση του υπουργού Εσωτερικών και μοίρασε τα χρήματά του και τη σύνταξη που λάμβανε ως στρατηγός σε πρώην συναγωνιστές του. Τα τελευταία του χρόνια ζούσε πάμφτωχος, ξεπουλώντας τα τελευταία του υπάρχοντα, ενώ το 1846 αυτοκτόνησε.

Ζηνόβιος Βάλβης

Ο Ζηνόβιος Βάλβης, που έκανε δύο θητείες ως πρωθυπουργός, ζούσε αρκετά λιτά και είχε τη συνήθεια να ντύνεται με κάπα τσοπάνου. Πέθανε πάμφτωχος το 1872 και κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη.

Επαμεινώντας Δεληγιώργης



Το ίδιο φτωχός έφυγε από τη ζωή το 1879 ο εξάκις πρωθυπουργός Επαμεινώντας Δεληγιώργης. Την επόμενη της κηδείας του η Πολιτεία χορήγησε στην οικογένειά του σύνταξη 500 δραχμών το μήνα, για να μην πεινάσουν τα παιδιά του.

Χαρίλαος Τρικούπης



Φτωχότερος από ότι μπήκε στην πολιτική έφυγε και ο επτάκις πρωθυπουργός Χαρίλαος Τρικούπης. Είχε αναγκαστεί να πουλήσει σχεδόν ολόκληρη την πατρική του περιουσία, ενώ τα τελευταία χρόνια της ζωής του έμενε σε νοικιασμένο σπίτι.

Γεώργιος Καφαντάρης



Ανάλογη στάση κράτησε και ο Γεώργιος Καφαντάρης, ο οποίος διετέλεσε πρωθυπουργός το 1924. Όταν μάλιστα πληροφορήθηκε ότι κάποιος πολιτικός μηχανικός θέλησε να του παραχωρήσει δωρεάν κάποιο σπίτι για να μείνει, καθώς γνώριζε τα οικονομικά και προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε, αρνήθηκε κατηγορηματικά, δηλώνοντας «πού ξέρω τι αξιώσεις θα προβάλει και τι θέματα θα έχει να επιλύσει για να προτείνει τέτοιο πράγμα». Χρειάστηκε να κάνει συμβολαιογραφικό έγγραφο ο πολιτικός μηχανικός, στο οποίο δήλωνε ρητά ότι δεν θα προβάλει καμία αξίωση, για να γίνει τελικά δεκτή η δωρεά του.

Νικόλαος Πλαστήρας



Τέλος, ο Νικόλαος Πλαστήρας έμεινε στην ιστορία ως φτωχός πρωθυπουργός, για τον λιτό τρόπο ζωής του. Απαγόρευε στους συγγενείς του να χρησιμοποιούν το όνομά του για δικό τους όφελος έμενε στο νοίκι, ενώ αρνήθηκε να βάλει τηλέφωνο φωνάζοντας «Μα τι λέτε; Η Ελλάδα πένεται και εμένα θα μου βάλετε τηλέφωνο;».

Μάλιστα, είχε επιστρέψει ένα χρυσό στυλό που του είχε στείλει ο εκδότης Δημήτρης Λαμπράκης, ενώ στο σπίτι του κοιμόταν σε στρατιωτικό ράντσο. Όταν πέθανε το 1953, άφησε μόνο 216 δραχμές στην ψυχοκόρη του, δέκα δολάρια και μία προφορική διαθήκη «Όλα για την Ελλάδα».

https://www.zougla.gr/