15 ΜΕΡΕΣ ΑΔΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ.... ΚΡΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΠΟΥ ΦΟΙΤΟΥΝ ΣΕ ΣΧΟΛΕΙΑ.
Ο κοροναϊός φέρνει σε δυσχερή θέση τους εργαζόμενους γονείς
Ειδικό σχήμα αδειών για τους γονείς των παιδιών που φοιτούν σε σχολεία που κλείνουν εξετάζει το οικονομικό επιτελείο. Σύμφωνα με πληροφορίες στο τραπέζι βρίσκεται πρόταση για άδεια 15 + 15 ημέρων, δηλαδή έως 15 ημερών στη μητέρα και έως 15 ημερών στον πατέρα, προκειμένου να διευκολυνθούν οι γονείς μετά το λουκέτο στα σχολεία λόγω κοροναϊού.
Σύμφωνα με πληροφορίες, αναμένεται να εφαρμοστεί ένα μεικτό σύστημα με βάση το οποίοένα μέρος της άδειας θα αφαιρείται από την κανονική άδεια του εργαζόμενου (αυτή θα είναι η συνεισφορά του εργαζόμενου στο μέτρο) ενώ το υπόλοιπο τμήμα της άδειας θα επιβαρύνει τον εργοδότη και το κράτος. Οι ημέρες της άδειας τόσο στο Δημόσιο, όσο και στον ιδιωτικό τομέα θα ανέρχονται σε 15 για τον πατέρα και σε 15 για τη μητέρα και μπορεί να χορηγούνται σπονδυλωτά ανάλογα με τις ανάγκες.
Νωρίτερα, ότι κλείνουν όλα τα σχολεία, δημόσια και ιδιωτικά καθώς και τα Πανεπιστήμια λόγω κοροναϊού ανακοίνωσε ο υπουργός Υγείας Βασίλης Κικίλιας. Συγκεκριμένα, το μέτρο αφορά παιδικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία, δημόσια και ιδιωτικά εκπαιδευτήρια καθώς και δημόσια και ιδιωτικά πανεπιστήμια. Όπως ανέφερε ο υπουργός Υγείας θα μείνουν κλειστά για δύο εβδομάδες για προληπτικούς λόγους, έτσι ώστε να αποτραπεί η εξάπλωση του κοροναϊού. Θα ισχύσει για τις επόμενες 14 ημέρες και αφορά τους βρεφονηπιακούς σταθμούς, τα σχολεία, τα ΙΕΚ και τα πανεπιστήμια, ιδιωτικά και δημόσια. Το μέτρο όπως εξήγησε ο κ. Κικίλιας είναι προληπτικό και έχει ως κύριο στόχο να μειωθεί η διασπορά του ιού στην κοινότητα.
Ο ίδιος είπε ότι θα ληφθεί ειδική μέριμνα για εργαζόμενους γονείς και τις επιχειρήσεις που πλήττονται από τα μέτρα. Με έμφαση επανέλαβε ότι οι γονείς θα πρέπει να περιορίσουν τα παιδιά τους για να μειωθεί η διασπορά του ιού, έκανε λόγο για ατομική ευθύνη και είπε επί λέξη ότι «είναι η στιγμή που όλοι οι Έλληνες πρέπει να επιδείξουμε υπευθυνότητα».
Αρκούσε μια σκηνή από την «Ωραία των Αθηνών», ένα πλάνο από το «Λατέρνα, Φτώχεια και Φιλότιμο» και ένα μόνο κάδρο από την «Καφετζού» - εκείνο στο τέλος μαζί με την Γεωργία Βασιλειάδου στην καρέκλα του οδοντιάτρου - για να καταλάβεις το αστείρευτο, έμφυτο ταλέντο, το θεϊκό χάρισμα του Βασίλη Αυλωνίτη.
Ενός γίγαντας της κωμωδίας, του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, που αγαπήθηκε τόσο όταν ήταν στις δόξες του, όσο και μετά το θάνατό του, μέσα από τις ταινίες του στην τηλεόραση.
Ο Αυλωνίτης είχε όλα τα χαρακτηριστικά των μεγάλων κωμικών που μπορούσαν με το τίποτα να χαρίσουν το γέλιο, να συγκινήσουν, να επικοινωνήσουν με το λαό, να περάσουν από το δράμα στην κωμωδία με μία σύσπαση του προσώπου, ένα βλέμμα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα πηγαίου ταλέντου που ποτέ δεν σπούδασε ηθοποιία, δικαιώνοντας τον θρυλικό Βιττόριο Γκάσμαν που έλεγε «θα βρεις περισσότερο ταλέντο σε μία λαϊκή αγορά της Νάπολη από όλο το Χόλιγουντ».
Συμπληρώνοντας μισό αιώνα από τον αιφνίδιο θάνατό του στις 10 Μαρτίου 1970, είναι ευκαιρία να θυμηθούμε πώς μπήκε στο χώρο του θεάματος, πώς γλύτωσε από μια «τρομοκρατική» επίθεση της εποχής του Μεσοπολέμου, το πάθος του για τα άλογα, που τον ανάγκασαν να παίξει σε απαράδεκτες ταινίες για να πληρώσει τα χρέη του και φυσικά τις κορυφαίες του στιγμές στη μεγάλη οθόνη.
Από πλακατζής θιασάρχης
Ο Βασίλης Αυλωνίτης γεννήθηκε την 1η Ιανουαρίου 1904 στο Θησείο. Ήταν το δεύτερο παιδί της οικογενείας. Ο πατέρας του, τους εγκατέλειψε και πριν τελειώσει το δημοτικό αναγκάστηκε να δουλέψει σε διάφορες δουλειές, για να βοηθήσει την μητέρα του. Με την ολοκλήρωση του στρατιωτικού του, έπιασε δουλειά ως βοηθός σκηνογράφου στο θέατρο «Έντεν» στο Θησείο.
Μετά το τέλος των παραστάσεων, ο θίασος πήγαινε στο κοντινό ταβερνάκι. Από κοντά και ο Αυλωνίτης, που εξελίχθηκε στον «πλακατζή» της παρέας. Ο θεατρικός επιχειρηματίας Θόδωρος Σκούρας δεν έχασε την ευκαιρία και μία μέρα τον έσπρωξε στη σκηνή. Αυτός όχι μόνο δεν σοκαρίστηκε από το γεγονός, αλλά με όπλο το αστείρευτο χιούμορ του και το έμφυτο ταλέντο του αυτοσχεδίασε, είπε τα δικά του και ανάγκασε τους θεατές της παράστασης να σηκωθούν και να τον καταχειροκροτήσουν. Είχε βρει θησαυρό. Έτσι, σε ηλικία 20 ετών θα πρωτοεμφανιστεί στην οπερέτα «Το κορίτσι της γειτονιάς» κερδίζοντας το χειροκρότημα.
Η συνεργασία του με τη Φίνος Φιλμ άρχισε το 1954 με τις ταινίες «Χαρούμενο Ξεκίνημα» του Δημόπουλου και «Η Ωραία των Αθηνών» του Τσιφόρου, όπου συνέθεσε ένα αχτύπητο δίδυμο με την Γεωργία Βασιλειάδου.
Το 1961, οι δυό τους παρέα με τον Νίκο Ρίζο φτιάχνουν ένα εκρηκτικό τρίο δημιουργώντας τον δικό τους θίασο που περιόδευσε σε όλη την Ελλάδα και την Γερμανία, χαρίζοντας άφθονο γέλιο σε χιλιάδες ανθρώπους.
Ακολούθησαν άλλες οκτώ ταινίες της Φίνος Φιλμ, που σημείωσαν μεγάλη επιτυχία, με πιο σημαντικές τις: «Λατέρνα, Φτώχεια και Φιλότιμο», «Ο Κλέαρχος η Μαρίνα κι ο Κοντός», «Λατέρνα Φτώχεια και Γαρύφαλλο» και «Το Αμαξάκι», στην οποία είχε για μοναδική φορά σε ταινία της Φίνος Φιλμ – και μία από τις ελάχιστες γενικότερα – δραματικό ρόλο.
Να σημειωθεί πως παρά το γεγονός πως σήμερα η ταινία «Ο Κλέαρχος η Μαρίνα και ο Κοντός» θεωρείται μία από τις πιο αγαπημένες του Ελληνικού Κινηματογράφου, εντούτοις το 1961 που προβλήθηκε, ο κόσμος δεν την είδε με «καλό μάτι». Η ιδέα πως ένας οικογενειάρχης φλέρταρε συστηματικά και χωρίς ενδοιασμούς με άλλες γυναίκες, πήγαινε κόντρα στα ήθη της εποχής.
Η απήχηση που είχε ο Αυλωνίτης στο κοινό, τον έκανε μέσα σε μόλις τέσσερα χρόνια θιασάρχη. Το ισχυρότερο όπλο του ήταν ο αυτοσχεδιασμός και ειδικά στο απαιτητικό είδος της επιθεώρησης που ανέβαζε με το θίασο του. Πολλές φορές δεν χρειαζόταν ούτε κείμενο ούτε σκηνοθέτη για να κάνει τους θεατές να παραληρούν.
Το πηγαίο χιούμορ του, το ανεξίτηλο ταλέντο του και η ετοιμολογία του, τον οδηγούσαν συχνά σε αυτοσχεδιασμούς, οι οποίοι όχι μόνο δεν απορρίπτονταν από τους σκηνοθέτες, αλλά έδιναν χρώμα στα σενάρια και στους ρόλους του. Η κινησιολογία του, οι γκριμάτσες του και οι μορφασμοί του αποτελούν σημεία αναφοράς για τον ίδιο και τις κωμωδίες που έχει συμμετάσχει.
Γλυτώνοντας από θαύμα
Στις 22 Αυγούστου του 1931 κι ενώ έπαιζε στην επιθεώρηση «Κατεργάρα» που σατίριζε τον Ελευθέριο Βενιζέλο, φανατικός οπαδός των βενιζελικών εισέβαλε στο θέατρο πυροβολώντας προς τη σκηνή, σκοτώνοντας έναν τεχνικό, τραυματίζοντας θεατές, ενώ ο πρωταγωνιστής γλίτωσε από θαύμα. Ο Αυλωνίτης το πήρε προσωπικά - ειδικά για τον αδόκητο θάνατο του τεχνικού και είχε δηλώσει «Θα περάσουν πολλά χρόνια για να βγω σε αθηναϊκή σκηνή».
Η αρρώστια με τα άλογα
Όμως, ο Βασίλης Αυλωνίτης είχε κι ένα αρρωστημένο πάθος. Τον ιππόδρομο. Ο εθισμός του ήταν τόσο μεγάλος που παρά τις τεράστιες επιτυχίες του στο θέατρο και το σινεμά δεν του έμενε δραχμή. Προσπάθησε να τον βοηθήσει η αγαπημένη του φίλη Γεωργία Βασιλειάδου, αλλά δεν τα κατάφερε. Οι υποσχέσεις και οι όρκοι γινόντουσαν θεατρικός αυτοσχεδιασμός και τα χρέη του μεγάλωναν πιο γρήγορα και από τη δημοφιλία του. Έτσι, αναγκάστηκε να ζητά δουλειές στο σινεμά, κυρίως ρολάκια, με λίγα χρήματα, τα οποία σκορπούσε αμέσως στα άλογα του ιπποδρόμου.
Γι αυτό τον λόγο οι επιτυχίες του στον κινηματογράφο δεν ήταν ανάλογες του ταλέντου του. Ακόμη και η μεγαλύτερη επιτυχία του, το «Λατέρνα, Φτώχεια και Φιλότιμο» ήρθε «κόντρα» στον Φίνο, σύμφωνα με τα λεγόμενα της εποχής, αφού πίστευε ότι δεν έπρεπε να πάρει το ρόλο του Παυλάρα επειδή είχε παίξει εκείνη την εποχή σε κατώτερες του επιπέδου του ταινίες.
Πέρα από τις κλασικές κωμωδίες «Η Ωραία των Αθηνών», «Ο Θησαυρός του Μακαρίτη», «Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο Κοντός», έπαιξε πολλές φορές και ρόλους συμπρωταγωνιστή, με εξαιρετική επιτυχία, όπως στην «Καφετζού», στο αριστουργηματικό «Το Αμαξάκι» σε σκηνοθεσία Ντίνου Δημόπουλου και δίπλα στον μέγιστο Ορέστη Μακρή τον οποίο εγκαταλείπει για να γίνει ταξιτζής, λιγωμένος με τις ευκολίες του αυτοκινήτου και το «πουαμόρ»….
Θα πρέπει να επισημανθεί ότι πολλές φορές έπεσε θύμα και της ανεπάρκειας των σκηνοθετών ή της επιλογής να τον φορτώνουν με άσκοπες ατάκες και γκριμάτσες, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τους «Γαμπρούς της Ευτυχίας», θέλοντας να ικανοποιήσουν το κοινό που ήθελε σε κάθε σκηνή τον Αυλωνίτη. Πρέπει να παραδεχτούμε όμως ότι ακόμη και σε μέτριες ταινίες κατάφερνε αβοήθητος από σενάριο και σκηνοθέτη να μας κλέβει την καρδιά.
Τελευταία ταινία που έπαιξε ήταν η «Αριστοκράτισσα και ο Αλήτης» το 1970, λίγες μέρες πριν από το θάνατό του,
Ο Αυλωνίτης έφυγε στις 10 Μαρτίου, παίρνωντας μαζί του την αγάπη του κόσμου.
Το 1970, ένα κρυολόγημα εξελίχθηκε σε βρογχοπνευμονία η οποία νίκησε την ταλαιπωρημένη υγεία του, αφήνοντας πίσω του μεγαλειώδης εμφανίσεις.
Προς τιμήν του μεγάλου αυτού κωμικού, το πρώην θέατρο Βεργή στην Αθήνα, ονομάστηκε θέατρο «Βασίλης Αυλωνίτης».
Με πληροφορίες από την Φίνος Φιλμ και το ΑΠΕ - ΜΠΕ
Εκεί που οι ματιές συναντιούνται. Εκεί να έρθεις να με βρεις. Έλα να μιλήσουμε για απωθημένα. Από εκείνα, που δύσκολα ξεπερνιούνται. Στροβιλίζουν μερόνυχτα στο μυαλό σου και είναι μία διαφορετική μορφή καψούρας. Έλα να σιγοψιθυρίσουμε το πόσο αμαρτωλά, γλυκά και βασανιστικά, ξεκλέβουν από μέσα σου το σκίρτημα της προσμονής.
Όσος καιρός και αν περάσει, το απωθημένο θα έχει πάντα πρωταγωνιστικό ρόλο στην κρυφή σου επιθυμία. Χαζεύεις στη μαγεία του, απορροφάς κάθε αμαρτωλή σκέψη, ξεσπαθώνει από μέσα σου όλα τα βασικά σου ένστικτα. Είναι εκεί και μέσα από το παιχνίδι του, σου κλείνει πονηρά το μάτι γιατί γνωρίζει εξαρχής ότι είναι κυρίαρχος του και όταν έρθει η στιγμή, η λογική θα υποκλιθεί περίτρανα μπροστά του και όλα θα σβήσουν μεμιάς. Ένα είναι σίγουρο. Ότι την ώρα που τα βλέμματα θα διασταυρωθούν σε απόσταση αναπνοής, ο χρόνος θα έχει ήδη σταματήσει.
Αυτόματες ερωτικές παρωπίδες που όλα θα μείνουν από έξω και η στιγμή θα είναι τόσο μοναδική, όσο η επαφή την ώρα που τα σώματα σας θα έχουν πάρει φωτιά. Ζεις για εκείνη τη στιγμή, που αναγεννάτε η ηδονή και αργοσβήνει η λογική μέσα από το ερωτικό παραλήρημα. Φλέγεται το «είναι» σου για εκείνο το σιωπηλό κάλεσμα. Μοιάζει με φλόγα που τρεμοπαίζει μέσα σου και όσο και αν ξέρεις ότι θα σε κάψει, εσύ νιώθεις πάντα έτοιμος να αφεθείς.
Τα απωθημένα δεν έχουν μάθει να σβήνουν το φως. Γεννιούνται όμως και επιβιώνουν μέσα στο σκοτάδι. Διατηρούν την επιθυμία αναλλοίωτη μέσα στο χρόνο. Κρατάνε το σκήπτρο της γοητείας. Στέκονται αλώβητα μπροστά από τα δεδομένα. Γνωρίζουν τη δύναμη που κρύβουν μέσα στην αδυναμία τους. Υποκλίνονται στην σκέψη που τα διατηρεί ζωντανά.
Γελιέσαι αν πιστεύεις ότι δεν έχουν την δική τους διεκδίκηση μέσα στην ψυχή σου. Είναι το ξέχωρο κομμάτι των σκοτεινών πλευρών σου. Εκείνων, που τις περισσότερες φορές σου είναι ακατόρθωτο να μοιραστείς με τον οποιονδήποτε και είσαι πάντοτε σε θέση να αναγνωρίζεις ότι είναι ότι πιο δικό σου έχεις.
Επαναστατικές εξελίξεις για τις Ελληνικές ναυτικές δυνάμεις.
Φωτογραφία του πρώτου ελληνικού περιπολικού σκάφους CNV P355GR, που κατασκευάζεται σε ιταλικά ναυπηγεία έρχεται στη δημοσιότητα, καταδεικνύοντας ένα ακόμη σοβαρότατο εξοπλιστικό πρόγραμμα της ΕΛΑΚΤ, με σκοπό να σταματήσουμε τις ροές μεταναστών κυρίως που απειλούν τα νησιά μας.
Πρόκειται για ένα σκάφος μήκους 37 μέτρων που είναι υπό κατασκευή στα ναυπηγεία Vittoria της Ιταλίας. Η χώρα μας έχει παραγγείλει 4 (+2) τέτοια σκάφη από την ιταλική εταιρεία Cantiere Navale Vittoria SpA μετά από μια διεθνή διαδικασία υποβολής προσφορών.
EXCLUSIVE: Photo of the first CNV P355GR 37-metre coastal patrol vessel for the @HCoastGuard, under construction at Vittoria Shipyard in Italy. Greece has ordered 4 (+2) such vessels from Cantiere Navale Vittoria SpA after an international bid process.
Η ελληνική ηγεσία του λιμενικού οφείλει να λάβει υπόψιν ότι οι Τούρκοι εδώ και μεγάλο διάστημα έχουν μεταμορφώσει το λιμενικό τους ουσιαστικά, σε μια μικρή δύναμη που δρα σε συνθήκες “πολεμικού ναυτικού”.
Σύμφωνα με παλαιότερο άρθρο μας, το τουρκικό λιμενικό σώμα αναβαθμίζεται κατακόρυφα με την τοποθέτηση αυτομάτου οπλικού συστήματος (STAMP), σε δεκαεννέα ήδη υπάρχοντα σκάφη τα οποία μετατρέπονται αυτόματα, σε ταχύπλοα πολεμικά πλοία τα οποία θα έχουν την δυνατότητα «ναυτικών επιχειρήσεων».
Η τουρκική αμυντική εταιρεία ROKETSAN η οποία κατασκευάζει το εν λόγω σύστημα, τοποθέτησε τα συστήματα στα σκάφη αυτά.
Πρόκειται για τηλεχειριζόμενα σταθεροποιημένα βάθρα πολυβόλου (STAMP) 12,7mm της Aselsan. Μια τέτοιου τύπου πλατφόρμα με οπλικό σύστημα, το οποίο θα πραγματοποιεί βολές ακριβείας θα πρέπει να τοποθετήσουμε σε πολλά σκάφη του ελληνικού λιμενικού, αναβαθμίζοντας κατακόρυφα την δυνατότητα των σκαφών αυτών κατά των προκλήσεων του τουρκικού λιμενικού, τις οποίες προπαγανδίζουν μάλιστα όπως παρακάτω:
Ακόμα και με αντιαρματικά συστήματα μπορούμε να εξοπλίσουμε τα τα σκάφη αυτά, όπως κάνουν οι Τούρκοι, που τοποθετούν το αντιαρματικό πυραυλικό σύστημα Mizrak-U UMTAS (Uzun Menzilli Tanksavar Sistemi) στα νέα ταχύπλοα σκάφη κλάσης Κ του λιμενικού τους.
Στο Αιγαίο πέλαγος έχουμε ένα καθημερινό “πόλεμο” με πολλές μορφές, για αυτό οφείλουμε να προετοιμαστούμε ανάλογα όσο γίνεται ταχύτερα.
Όπως γίνεται κατανοητό η αναβάθμιση και η μετατροπή του λιμενικού μας σώματος σε κατ΄ουσία «παρακλάδι» του ελληνικού πολεμικού ναυτικού, αποτελεί τη μόνη λύση για την ελληνική ακτοφυλακή και τα μύρια όσα προβλήματα αντιμετωπίζει αυτή την στιγμή στο Αιγαίο από τα «κύματα» των λαθρομεταναστών.
Επίσης όπως διαβάσαμε, εκτός της πρότασης Γαλλίας-Ιταλίας, για τη συμμετοχή της Ελλάδος στο πρόγραμμα κατασκευής της ευρωπαϊκής Κορβέτας σε ελληνικά ναυπηγεία, μέσω του προγράμματος PESCO, έχουμε και προγράμματα μη επανδρωμένων σκαφών επιφανείας για διάφορες αποστολές, τα οποία μας λύνουν τα χέρια σε πολλά προβλήματα στα αχανή θαλάσσια σύνορα του Αιγαίου, διότι υπάρχουν σύνορα ότι και να δηλώνουν διάφοροι πολιτικοί και ανεύθυνοι. Κινούμενη σε αυτήν τη «λογική» η ηγεσία της ΕΛΑΚΤ θα μετατρέψει μέρος των σκαφών που διαθέτει σε μάχιμη δύναμη, η οποία δύναται κάτω από αντίξοες συνθήκες να αναλάβει ακόμη και ναυτικές πολεμικές αποστολές μικρής “εμβέλειας”.
Η ίδια επιτροπή άμυνας της ΕΕ τρέχει και τα παρακάτω προγράμματα εγκεκριμένα από το 2018, και για μη επανδρωνόμενα αυτόνομα σκάφη επιφανείας.
Maritime (semi-) Autonomous Systems for Mine Countermeasures (MAS MCM
Harbour & Maritime Surveillance and Protection (HARMSPRO)
Upgrade of Maritime Surveillance
Cyber Threats and Incident Response Information Sharing Platform
Cyber Rapid Response Teams and Mutual Assistance in Cyber Security
Strategic Command and Control (C2) System for CSDP Missions and Operations
Η Ελλάδα, μέσω αυτό του προγράμματος που αφορά την δημιουργία ευρωπαϊκού αμυντικού μηχανισμού, έχει μια τεράστια πραγματικά ευκαιρία αναβάθμισης της δυνατότητας της να κατασκευάσει πολεμικά πλοία (επανδρωμένα και μη) με ευρωπαϊκά κονδύλια.
Πρόκειται για ένα πεδίο δράσης των ελληνικών πανεπιστημίων, στα οποία θα βρεθούν πολλά "φωτισμένα μυαλά" για να βοηθήσουν στην κατασκευή ενός ελληνικής κατασκευής μη επανδρωμένου θαλάσσιου σκάφους για τις ανάγκες του ΠΝ και της ΕΛΑΚΤ.
Δεν πρέπει όμως σε καμία περίπτωση να μείνουμε πίσω, διότι η ιστορία δεν πρόκειται να μας το συγχωρέσει ποτέ.
Τα χρόνια περνούν κι εσύ νιώθεις όλο και πιο μόνος. Έρχονται γιορτές, χαρά και ευτυχία για όλους. Κοιτάζεις γύρω σου και μέσα σου και βλέπεις μόνο σκοτάδι και απέραντη μοναξιά.
Πώς πέρασαν τα χρόνια; Θυμάσαι τότε που το σπίτι σου έλαμπε από την παρουσία των δικών σου ανθρώπων. Θυμάσαι τα γλέντια σας μέχρι πρωίας, με την μουσική να παίζει στην διαπασών, το κρασί να ρέει άφθονο και το σπίτι να γεμίζει με φίλους και συγγενείς. Και φυσικά την κουτσομπόλα γειτόνισσα που χτυπούσε την πόρτα για να κάνετε ησυχία, όταν όμως την κερνούσες ένα ποτηράκι, όλα τα ξεχνούσε η Κυρά Σαπφώ…
Κι όλα ξαφνικά άλλαξαν, σαν να φύσηξε ο άνεμος και σας σκόρπισε, όταν έφυγε ο πυρήνας σας, η μάνα σας… Ο Γιάννης έμεινε στο πατρικό σας, η Αλέκα πήγε στο χωριό του άντρα της και τώρα βλέπεστε το πολύ μία φορά το χρόνο. Μήπως ήρθε η ώρα να πάρω το ΚΤΕΛ, να πάω να δω τα αδέλφια μου;
Γιατί χάνονται οι άνθρωποι; Γιατί φτάσαμε να κλεινόμαστε μέσα στην ρουτίνα της ζωής μας; Τι μένει στο τέλος; Μόνο η αγάπη, τα λόγια και οι πράξεις μας. Πόσο εύκολα ξεχνάμε και νομίζουμε ότι θα ζούμε για πάντα…
From central to eastern Mediterranean 
Turkish Maritime Patrol Aircrafts are everywhere 
