Από τα πρώτα μου χρόνια δεν ήμουνα όπως ήταν οι άλλοι δεν έβλεπα με το βλέμμα που βλέπουν οι άλλοι. Τα πάθη μου ν’ αντλήσω από νάμα κοινό δεν μπορούσα, από την ίδια πηγή δεν έλαβα τον πόνο μου και στην καρδιά μου δεν κατάφερνα τη χαρά να ξυπνήσω από τους ίδιους ήχους. Κι ό,τι αγάπησα, το αγάπησα μονάχος μου.
Έτσι, στα παιδικά μου τα χρόνια, στην αυγή μιας ζωής πολυκύμαντης, ξεπήδησε, απ’ όλα του καλού και του κακού τα βάθη, μυστήριο που ακόμη με κρατά δεμένο: Από τον χείμαρρο ή την πηγή Από τον κόκκινο βουνογκρεμό Από τον ήλιο που γύρω μου γλιστρά στο φθινοπωρινό χρυσό του χρώμα Από την αστραπή στον ουρανό που με προσπέρασε πετώντας δίπλα μου Από την καταιγίδα, τη βροντή κι από το σύννεφο
που πήρε τη μορφή
-ενώ ο υπόλοιπος ο ουρανός ήταν γαλάζιος- του δαίμονα στο βλέμμα μου.
Σε όλους αρέσουν τα ζυμαρικά και αν είναι στο φούρνο είναι και ποιο νόστιμα και εντυπωσιακά!!! Διαλέξτε ένα λουκάνικο καλής ποιότητας που σας αρέσει και φτιάξτε τα!!
Εγώ θα περιμένω τα σχόλια σας και τις φωτογραφίες σας στα social media!!!
Κανείς δε μπορεί να μας κακοποιήσει όσο ο ίδιος μας ο εαυτός. Πόσες φορές πρέπει να πληρώσουμε για ένα μας λάθος; Άπειρες φορές ή τόσες όσες θα χρειαστούν μέχρι να συγχωρήσουμε, να αποδεχτούμε και να αγαπήσουμε τον εαυτό μας. Ενώ τα υπόλοιπα ζώα πληρώνουν μονάχα μια φορά για κάθε λάθος που κάνουν, ο άνθρωπος είναι το μοναδικό ζώο πάνω στη γη που πληρώνει χιλιάδες φορές για το ίδιο λάθος. Εμείς έχουμε ισχυρή μνήμη. Κάνουμε ένα λάθος, κρίνουμε τον εαυτό μας σύμφωνα με το προσωπικό σύστημα των πεποιθήσεων μας, τον θεωρούμε ένοχο και του επιβάλουμε την τιμωρία. Αν υπήρχε πραγματική δικαιοσύνη αυτό θα συνέβαινε μια φορά και θα αρκούσε. Ωστόσο εμείς κάθε φορά που θυμόμαστε το παράπτωμα, κρίνουμε ξανά τον εαυτό μας, τον ξανακαταδικάζουμε και τον τιμωρούμε ξανά και ξανά και ξανά…
Σ’ αυτή την αέναο τιμωρία συμβάλλουν δυστυχώς και οι συνοδοιπόροι μας. Αν είμαστε παντρεμένοι, ο σύντροφος μας σπεύδει να μας υπενθυμίσει κι αυτός το λάθος μας, ώστε να μας βοηθήσει να κρίνουμε πάλι τον εαυτό μας, να τον καταδικάσουμε και για άλλη μια φορά να τον τιμωρήσουμε. Πόσες φορές αλήθεια δεν κάνουμε τον σύντροφό μας ή το παιδί μας να πληρώσουν για το ίδιο λάθος; Κάθε φορά που θυμόμαστε το λάθος, τους κατηγορούμε ξανά και τους ποτίζουμε με όλο εκείνο το συναισθηματικό δηλητήριο που παράγει η αίσθηση της αδικίας κι έπειτα τους αναγκάζουμε να πληρώσουν για το ίδιο λάθος. Είναι δικαιοσύνη αυτό;
Νιώθουμε δυστυχώς την ανάγκη να είμαστε αποδεχτοί και αγαπητοί από τους άλλους γι’ αυτό και συνήθως καταρρέουμε ψυχολογικά όταν μας κρίνουν και τραυματίζουν την εικόνα που προσπαθούμε να χτίσουμε, αλλά δεν μπορούμε να δεχτούμε και να αγαπήσουμε τον εαυτό μας. Όσο περισσότερο αγαπάμε τον εαυτό μας, τόσο λιγότερο τον κακοποιούμε. Η αυτοκακοποίηση προέρχεται από την απόρριψη του εαυτού και αυτή με τη σειρά της προέρχεται από μια εικόνα του τέλειου που ποτέ δεν μπορούμε να φτάσουμε. Το πρότυπο της τελειότητας που έχουμε δημιουργήσει είναι ο λόγος για τον οποίο απορρίπτουμε τον εαυτό μας, ο λόγος για τον οποίο δεν αποδεχόμαστε ούτε τον εαυτό μας, ούτε τους άλλους όπως πραγματικά είναι.
Καλημέρα σε όλους, σήμερα πρόκειται να προτείνω να φτιάξετε ένα εύκολο και καλό πιάτο με ζυμαρικά, ταλτατέλες με σάλτσα contadina, ζυμαρικά με ένα χαμηλό κόστος και γρήγορο χρόνο προετοιμασίας. Συνταγή για κάθε περίσταση ή μέρα.
Πληροφορίες:
Χαμηλή δυσκολία
Χρόνος προετοιμασίας 30-35 λεπτά
Δόση για 4 άτομα
Χαμηλό κόστος
ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ:
150 γρ. πράσινο φασόλι (κατεψυγμένο ή φρέσκο, χρησιμοποιούμε το φρέσκο αλλά πρέπει να βράσει πριν).
150 γρ. μανιταριών
50 γρ. αποξηραμένη ντομάτα
250 γρ στήθος κοτόπουλου
μισό ψιλοκομμένο κρεμμύδι
2 σκελίδες θρυμματισμένου σκόρδου
50 ml του ελαιολάδου
καλό αλάτι και μαύρο πιπέρι που χρειάζεστε
50 γρ. τριμμένη παρμεζάνα
200 ml κρέμας για το μαγείρεμα
μερικά φύλλα μαϊντανού για να διακοσμήσετε
40 γρ. ψιλοκομμένο μαϊντανό
30 ml λευκό κρασί
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ:
Ξεκινάμε με το κόψιμο του στήθους κοτόπουλου σε λωρίδες, το σοτάρουμε με ελαιόλαδο και σκόρδο, βάζουμε το ανάλογο αλάτι και μαύρο πιπέρι, μετά από περίπου 5 λεπτά και μόλις γίνει χρυσοκίτρινο, σβήνουμε τη φωτιά.
Τώρα σε ένα άλλο τηγάνι μαγειρεύουμε το μισό κρεμμύδι ψιλοκομμένο με το φασόλι (χρησιμοποιούμε το κατεψυγμένο που μπορούμε να το φτιάξουμε έτσι), τις αποξηραμένες ντομάτες και τα μανιτάρια που έχουμε προηγουμένως καθαρίσει και χωρίσαμε σε λωρίδες, βάζουμε το ανάλογο αλάτι, και σβήνουμε με το λευκό κρασί Σε περίπου 5-6 λεπτά, προσθέτουμε το κοτόπουλο συν την κρέμα που αφήνουμε στη φωτιά μέχρι να φτάσει η σάλτσα στην επιθυμητή πυκνότητα, περίπου χρειάζονται άλλα 5 λεπτά.
Τώρα μαγειρεύουμε τις ταλιατέλες σε αλμυρό νερό για 5 - 6 λεπτά, τις παίρνουμε al dente, και τις ρίχνουμε στο τηγάνι, με χαμηλή φωτιά με λίγο ελαιόλαδο παρμεζάνα και μαϊντανό και όταν βγάλουμε το κρεμώδες ζυμαρικό κλείνουμε το μάτι και ασχολούμαστε με τη διακόσμηση του πιάτου ανάλογα με τις προτιμήσεις μας.
Μπράβο σας...Ετοιμάσατε ένα υπέροχο πιάτο και είσαστε έτοιμοι να το απολαύσετε και όπως πάντα για οποιαδήποτε ερώτηση ή αμφιβολία μπορείτε να γράψετε σε αυτό το blog. Δείτε τη φωτογραφία του τελικού πιάτου. Σας χαιρετώ μέχρι την επόμενη συνταγή, με κάτι νέο και γευστικό.
Έχεις αναρωτηθεί ποτέ, πώς θα ήταν η ζωή σου αν είχες απλά προσπεράσει εκείνη την ανάρτηση στο Internet; Αν είχες κανονίσει κάτι εκείνο το Σαββατοκύριακο και έπρεπε να λείπεις; Αν δεν σταματούσε η βροχή; Πώς μία στιγμή θα μπορούσε να αλλάξει την ζωή σου…
Έτσι έγινε και με τον Ίαν. Παλιοί γνώριμοι που χαθήκαμε για χρόνια. Τα χιλιόμετρα που μας χώριζαν, ήταν ένας από τους πολλούς λόγους. Το πώς ξαναβρεθήκαμε ήταν τόσο τυχαίο και απρόβλεπτο (σίγουρα κάπως έτσι αρχίζουν και πιστεύουν κάποιοι, στις θεωρίες περί συνωμοσίας του σύμπαντος)!
Επέστρεψα σπίτι αργά το βράδυ, έπειτα από μια κουραστική μέρα. Πήρα το κινητό και άρχισα να χαζεύω στα Social. Ήταν η μόνη ώρα της ημέρας που μπορούσα να χαλαρώσω. Πέφτω πάνω στο πρόγραμμα ενός φεστιβάλ, θεσμού πια, που διαδραματιζόταν στην πόλη και ενώ συνήθως δεν δίνω σημασία, γιατί το πρόγραμμα είναι γεμάτο τα σαββατοκύριακα, κοιτάζω τις συναυλίες. Μου κινεί το ενδιαφέρον το όνομα ενός συγκροτήματος και το ψάχνω λιγάκι παραπάνω. Βλέπω ένα όνομα γνωστό. «Κοίτα τι σύμπτωση!» σκέφτομαι. Μπαίνω στο site και βλέπω την φωτογραφία του. Πόσα χρόνια! Πόσες αναμνήσεις! Και έτσι ξαφνικά, εκείνο το βράδυ ξαναμπήκε στη ζωή μου…
Μετά την συναυλία, βρεθήκαμε και περάσαμε ώρες γελώντας, νοσταλγώντας και αναπολώντας τα παλιά. Τίποτα όμως, δεν ήταν όπως τότε. Ανήκαμε και οι δυο αλλού, δώσαμε όμως την υπόσχεση να μην χαθούμε ποτέ ξανά! Όντως από την επόμενη μέρα, η επικοινωνία συνεχίστηκε και έγινε όλο και πιο συχνή, όλο και πιο ευχάριστη, όλο και πιο οικεία.
Ο Ίαν έγινε η φωνή που κάλμαρε την ψυχή μου. Έγινε το φαρμακάκι μου. Η ήρεμη δύναμη που είχα ανάγκη να νιώθω κοντά μου. Μέχρι που έγινε συνήθεια και ανάγκη. Και το ένα συναίσθημα διαδέχθηκε πολύ γρήγορα το άλλο. Δεν ήξερα τι ήταν αυτό που ένιωθα για εκείνον, δεν είχα βάλει ποτέ την σχέση αυτή σε κανένα κουτάκι, δεν μπορούσα άλλωστε! Το μόνο που ήξερα, ήταν ότι μου έλειπε πολύ και ήθελα να τον δω.
Οι συνθήκες ήταν πολύ δύσκολες για να βρεθούμε. Ήταν η απόσταση που μας χώριζε, ήταν το ότι και οι δύο πια δεν ήμασταν ελεύθεροι… αυτή η θέλησή μου όμως να τον δω, ολοένα και μεγάλωνε. Ήθελα να περάσουμε έστω λίγες ώρες μαζί! Σήμερα! Τώρα! Τώρα που ακόμα μπορούμε! Τώρα, πριν γίνουμε απλά μια ανάμνηση, γιατί αύριο κανείς δεν ξέρει…
Σκέφτομαι με τόση λαχτάρα, την ώρα που θα με δει μπροστά του! Την ώρα που θα τον δω και θα τον πάρω στο κινητό, λέγοντάς του «γύρνα». Εκείνη την ώρα περιμένω! Την ώρα που θα τρέξω να τον αγκαλιάσω όπως εκείνο το βράδυ και θα δω το χαμόγελό του, τα μάτια του! Ή μήπως θα αντικρίσω ένα παγωμένο βλέμμα; Δεν ξέρω!
Θέλω τόσο πολύ να δω αυτόν τον άνθρωπο που με έκανε να βγω από την ρουτίνα μου, που έδιωξε τους φόβους μου, αυτόν που γκρέμισε τις άμυνες μου, τα τείχη των ανασφαλειών μου, που έκανε πιο όμορφες τις μέρες μου κ εμένα λίγο πιο ευτυχισμένη. Τόσο, που νομίζω ότι το να πάω να τον βρω θα είναι το πιο μεγάλο μου κατόρθωμα! Αυτόν τον άνθρωπο που δεν ξέρω τι νιώθω, αλλά ξέρω πως αξίζει να κάνω άπειρα χιλιόμετρα για να φτάσω κοντά του.
Πόσο σκέφτομαι αυτές τις ώρες που θα σταματήσει ο χρόνος και θα είμαστε μόνο οι δυο μας! Πόσο σκέφτομαι αυτές τις στιγμές που θα φτάσουμε γελώντας ως το τέρμα!
Δεν ξέρω τι θα κάνει όταν με δει μπροστά του. Ξέρω μόνο, ότι αυτός ο άνθρωπος αξίζει να υπάρχει στη ζωή μου, για όλα αυτά που με κάνει να νιώθω!
Δεν ξέρω αν είχα προσπεράσει εκείνη την ανάρτηση στο internet, πως θα ήταν η ζωή μου σήμερα…
Νόμος που «υποτίθεται ότι αναθεωρείται από το 2014» προκάλεσε το πρόβλημα με τους ελέγχους
Το υπουργείο Πολιτισμού έχει ήδη διατάξει ειδική ΕΔΕ – Τι ακριβώς έγινε στους δυο κινηματογράφουςκαι τι προβλέπουν οι σχετικές διατάξεις – Οι έλεγχοι προκάλεσαν και πολιτική κόντρα ανάμεσα σε Χρυσοχοΐδη-Τσίπρα
Τη στιγμή που όλοι αναρωτιούνται ποιοι ακριβώς είναι οι υπεύθυνοι για τα ατυχή συμβάντα κατά την προβολή της ταινίαςΤζόκερη Υπουργός Πολιτισμού κ. Λίνα Μενδώνη κάνει λόγο για “υπέρβαση αρμοδιοτήτων” εκ μέρους συγκεκριμένων υπαλλήλων του ΥΠΠΟΑ, ενώ το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη δείχνει ξεκάθαρα προς τη Μπουμπουλίνας υποστηρίζοντας πως το υπ. Πολιτισμού είναι καθ' ύλην αρμόδιο αφού δίνει την εντολή για τη διενέργεια ελέγχων.
Χωρίς να αρνείται τη δυνατότητα άσκησης ελέγχου “που ωστόσο δεν έχει ζητηθεί εδώ και 15 χρόνια” όπως είπε η Υπουργός Πολιτισμού με τη σειρά της επισημαίνει πως θα “μπορούσε να ασκηθεί με άλλον τρόπο”. Τα βέλη εξαπολύονται και προς την πλευρά της αντιπολίτευσης με την Υπουργό να δηλώνει πως “είναι τουλάχιστον ατυχής η επιχείρηση από την Αξιωματική Αντιπολίτευση να πολιτικοποιήσει το θέμα και να αναφερθεί σε σκοτεινές εποχές”.
Έντονη ήταν η απάντηση και του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη στον Αλέξη Τσίπρα για το επικριτικό σχόλιο του πρώην πρωθυπουργού με ένα κολάζ που δείχνει τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη να κυνηγά τον Joker, κάνοντας λόγο για αισθητική και πολιτική ρηχότητα. «Τη δολοφονία χαρακτήρων, ανάμεσα σε άλλα, καταδικάζει η ταινία. Την είδε και πάλι δεν κατάλαβε ο Α.Τσίπρας», σχολίασε.
Είναι φτηνό, ενδεικτικό της αισθητικής και πολιτικής ρηχότητας του Α.Τσίπρα να συνοδεύει την ανάρτηση με δική μου φωτογραφία μονταρισμένη ως διώκτη του #Τζόκερ. Τη δολοφονία χαρακτήρων, ανάμεσα σε άλλα, καταδικάζει η ταινία. Την είδε και πάλι δεν κατάλαβε ο Α.Τσίπρας.
Όπως είπε χαρακτηριστικά η κ. Μενδώνη απαντώντας στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων στη συνέντευξη τύπου που παραχωρήθηκε στο Υπουργείο Πολιτισμού χτες το μεσημέρι: “Ομολογώ ότι με ενοχλεί η εικόνα να δημιουργούνται προβλήματα από δυνάμεις καταστολής, σε ανήλικα παιδιά και στις οικογένειές τους” για να διευκρινίσει πως όντως δυο υπάλληλοι του Υπουργείου Πολιτισμού “υπερέβησαν το όριο των αρμοδιοτήτων τους. Έλεγχος δεν σημαίνει ότι αυτομάτως φωνάζεις δυνάμεις καταστολής. Έχουν δικαίωμα να ελέγξουν, ο έλεγχος μπορεί να είναι σε πάρα πολλά επίπεδα. Μπορούν να ελέγξουν, για παράδειγμα, τον αιθουσάρχη, αν πραγματικά ζητάει ταυτότητες για την είσοδο ανηλίκων μέσα στην αίθουσα. Από τη διαδικασία αυτή, μέχρι τη διαδικασία του καλώ δυνάμεις καταστολής, αυτό απέχει πάρα πολύ”.
Αφήνοντας να εννοηθεί ότι η υπέρβαση καθήκοντος δεν αφορούσε μόνο τις αρμόδιες υπαλλήλους αλλά και τους αστυνομικούς που έδειξαν υπερβάλλοντα ζήλο ως προς τη διενέργεια των ελέγχων, υποστήριξε ότι επικοινώνησε αργά το βράδυ της Κυριακής με τον Υπουργό κ. Μιχάλη Χρυσοχοίδη ο οποίος όντως της επιβεβαίωσε ότι πρόκειται για δυο υπαλλήλους του Υπουργείου Πολιτισμού δίνοντας μάλιστα τα ονόματά τους. Όπως είπε χαρακτηριστικά η Υπουργός: “Πράγματι οι δύο κυρίες ήταν, είναι υπάλληλοι του Υπουργείου Πολιτισμού, οι οποίες εκτός από υπάλληλοι του Υπουργείου είναι και μέλη Α’ βάθμιας Γνωμοδοτικής Επιτροπής η οποία παρέχει γνώμη για την κατάταξη των κινηματογραφικών έργων. Αυτό σημαίνει ότι το Υπουργείο Πολιτισμού διαθέτει τέσσερις επιτροπές, οι οποίες γνωμοδοτούν για το αν μία ταινία είναι κατάλληλη για όλους, για το αν μία ταινία είναι κατάλληλη για ανηλίκους άνω των 12 ετών, αν μία ταινία είναι κατάλληλη για ανηλίκους άνω των 15 ετών και αν είναι ακατάλληλη για ανηλίκους. Οι δύο λοιπόν αυτές υπάλληλοι είναι μέλη της Α’ βάθμιας Γνωμοδοτικής Επιτροπής, η οποία επιτροπή ανάμεσα στα άλλα, έχει δυνατότητα άσκησης, μάλλον έχει δυνατότητα εισόδου ελευθέρως με βάση ένα ειδικό δελτίο εισόδου, σε χώρους δημοσίων θεαμάτων και ακροαμάτων για άσκηση ελέγχου αποκλειστικώς στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους”.
Πρόκειται για έναν προβληματικό νόμο που η τελευταία του αναθεώρηση υπόκειται στον μεγάλο νόμο για τον κινηματογράφο του 2010, ο οποίος, όπως υποστηρίζει η Υπουργός Πολιτισμού, είναι προβληματικός και πρέπει να αλλάξει επιμένοντας πως “το συγκεκριμένο εδάφιο υποτίθεται ότι αναθεωρείται από το 2014” και αφορά τον τρόπο διενέργειας των ελέγχων, της έκδοσης δελτίων εισόδων κλπ. Όπως όμως τόνισε: “Έλεγχος δεν σημαίνει ότι αυτομάτως φωνάζεις δυνάμεις καταστολής. Έχουν δικαίωμα να ελέγξουν, ο έλεγχος μπορεί να είναι σε πάρα πολλά επίπεδα. Μπορούν να ελέγξουν, για παράδειγμα, τον αιθουσάρχη, αν πραγματικά ζητάει ταυτότητες για την είσοδο ανηλίκων μέσα στην αίθουσα. Από τη διαδικασία αυτή μέχρι τη διαδικασία του "καλώ δυνάμεις καταστολής", αυτό απέχει πάρα πολύ”.
Τι έγινε στους δυο κινηματογράφους-Γιατί οι υπάλληλοι λειτούργησαν αυθαίρετα
Όλα ξεκίνησαν, τουλάχιστον σύμφωνα με τις πληροφορίες από το Σάββατο, το απόγευμα στο εμπορικό κέντρο Mall στο Μαρούσι και το ίδιο ή σχεδόν παρόμοιο σκηνικό επαναλήφθηκε την επόμενη μέρα στο “ΑΕΛΛΩ” στην Κυψέλη όταν δυο γυναίκες επικοινώνησαν με την Άμεσο Δράση λέγοντας πως η Αστυνομία πρέπει να παρέμβει για να εφαρμοστούν τα νόμιμα επιμένοντας ότι ενεργούν εκ μέρους του Υπουργείο Πολιτισμού.
Σύμφωνα με την κατάθεση της μιας υπαλλήλου είχε ενημερωθεί ήδη εισαγγελέας ο οποίος έδωσε και την τελική εντολή να διενεργηθούν οι έλεγχοι. Αστυνομικοί μετέβησαν στα σημεία και μπήκαν στην αίθουσα την ώρα της προβολής αναζητώντας ασυνόδευτους ανηλίκους, οι οποίοι συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν στο τμήμα.
Γονείς καταγγέλλουν ότι τα παιδιά στους κινηματογράφους τρομοκρατήθηκαν και ότι μάλιστα ζητήθηκε κάποια από αυτά -τουλάχιστον σύμφωνα με δήλωσε γονέα σε ραδιοφωνικό σταθμό- να μεταφερθoύν σε κλούβα. Ύστερα από ανακρίσεις οι ανήλικοι αφέθηκαν ελεύθεροι. Και οι δυο υπάλληλοι στην κατάθεσή τους επέμεναν ότι είχαν εντολή για να διενεργήσουν τους ελέγχους αλλά ότι δεν κατάφεραν να επικοινωνήσουν με κάποιον αρμόδιο στο κινητό. Ωστόσο η μια υπάλληλος κατέθεσε στην Αστυνομία ότι δεν κινήθηκε αυθαίρετα αλλά ότι είχε την έγκριση της διευθύντριας της κ. Μαργαρίτας Αλεξομανωλάκη, χωρίς ωστόσο να διευκρινήσει τον ακριβή τρόπο.
Η ανακοίνωση της ΓΑΔΑ
Σε ανακοίνωση που εξέδωσε τη Δευτέρα η Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής αναφέρεται: «Χθες (Κυριακή, 20-10-2019) και προχθές (Σάββατο, 19-10-2019), μετά από καταγγελίες υπαλλήλων του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, για παρουσία ανηλίκων σε κινηματογραφικές αίθουσες σε Μαρούσι και Κυψέλη, όπου προβαλλόταν ταινία που έχει χαρακτηριστεί ως ακατάλληλη για ανηλίκους, αστυνομικοί από τα Αστυνομικά Τμήματα Αμαρουσίου και Πατησίων αντίστοιχα, μετέβησαν στους κινηματογράφους και επελήφθησαν των καταγγελιών. Αναφορές για παρουσία αστυνομικών της Ειδικής Κατασταλτικής Αντιτρομοκρατικής Μονάδας (Ε.Κ.Α.Μ.), δεν ανταποκρίνονται σε καμία περίπτωση στην πραγματικότητα».
Ποιοι έδωσαν ή δεν έδωσαν την εντολή - Ποιοι είναι οι καθ'ύλην αρμόδιοι
Σε κάθε περίπτωση οι αρμόδιοι για να δώσουν την εντολή είναι οι καθ'ύλην υπεύθυνοι δηλαδή η Υπουργός Πολιτισμού κ. Λίνα Μενδώνη, ο Γενικός Γρραμματέας Σύγχρονου Πολιτισμού κ. Νικόλας Γιατρομανωλάκης, ο Γενικός Διευθυντής κ. Μάριος Κωστάκης, η Τομεάρχης Παραστατικών Τεχνών κ. Μαργαρίτα Αλεξομανωλάκη, οι οποίοι όλοι με τη σειρά τους δηλώνουν άγνοια του γεγονότος. Η Υπουργός Πολιτισμού επέμεινε ιδιαίτερα στο όνομα της κ. Αλεξομανωλάκη λέγοντας πως “διενεργείται ΕΔΕ για να διαπιστωθεί κατά πόσο ήταν ενήμερη για τις κινήσεις τους” με την οποία συναντήθηκε ο κ. Γιατρομανωλάκης αλλά υποστήριξε ότι η ίδια δήλωσε άγνοια. Η κ. Μενδώνη, με τη σειρά της , θεωρεί αψυχολόγητη την αυθαίρετη κίνηση των υπαλλήλων επιμένοντας πως “μόνο ένας ψυχολόγος μπορεί να την εξηγήσει” και όλοι μένουν να απορούν πώς γίνεται κανείς να προβαίνει σε τέτοια πράξη χωρίς ανάλογη εντολή!
Ανταγωνιστική εταιρεία διανομής έκανε την καταγγελία!
Πάντως στο μεγάλο ερώτημα του ποιος έκανε την αρχική καταγγελία αναγκάζοντας τις δυο υπαλλήλους να προβούν σε ελέγχους ο αρμόδιος διευθυντής κ. Κωστάκης υποστήριξε πως προηγήθηκε τηλεφώνημα από άνθρωπο ανταγωνιστικής εταιρείας διανομής. Μένει να εξεταστεί κατά πόσον το τηλεφώνημα έγινε για να προκληθεί πρόβλημα στην προβολή της ταινίας ή αν υπήρξαν οικονομικά κίνητρα πίσω από την πράξη των υπαλλήλων. Ωστόσο, όποια και αν είναι οι λόγοι της αψυχολόγητης αυτής πράξης, που θα αποκαλυφθούν από την ΕΔΕ, αυτό που προξενεί απορία, σύμφωνα με τα λεχθέντα της κ. Υπουργού είναι προς τι ο υπερβάλλων ζήλος. Όπως τόνισε χαρακτηριστικά είναι η πρώτη φορά που ασκείται αυτός ο τρόπος ελέγχου και ακολουθείται αυτή η διαδικασία καθώς εδώ και 15 χρόνια κάτι τέτοιο δεν έχει ζητηθεί για καμία άλλη ταινία. Όσο για τα δελτία εισόδου που επιτρέπουν στις υπαλλήλους την είσοδο στις αίθουσες για έλεγχο η κ. Μενδώνη τόνισε πως “δεν είναι στιγμιαία, έχουν συγκεκριμένη διάρκεια και αφορούν όλες τις αίθουσες”. Η συνέχεια, όλα δείχνουν, πως δεν θα παιχτεί στις οθόνες αλλά στα κλειστά γραφεία των αρμόδιων Υπουργείων. https://www.protothema.gr/
