T.S. ELIOT Η έρημη χώρα (απόσπασμα)

T.S. ELIOT Η έρημη χώρα (απόσπασμα) A΄. Η ΤΑΦΗ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ Ο Απρίλης είναι ο μήνας ο σκληρός, γεννώντας Μες απ’ την πεθαμένη γη τις πασχαλιές, σμίγοντας Θύμηση κι επιθυμία, ταράζοντας Με τη βροχή της άνοιξης ρίζες οκνές. Ο χειμώνας μας ζέσταινε, σκεπάζοντας Τη γη με το χιόνι της λησμονιάς, θρέφοντας Λίγη ζωή μ’ απόξερους βολβούς. Το καλοκαίρι μας ξάφνισε καθώς ήρθε πάνω απ’ το Σταρνμπέργκερζε Με μια μπόρα· σταματήσαμε στις κολόνες, Και προχωρήσαμε στη λιακάδα, ως το Χόφγκαρτεν, Κι ήπιαμε καφέ, και κουβεντιάσαμε καμιάν ώρα. Bin gar keine Russin, stamm’ aus Litauen, echt deutsch. Και σαν ήμασταν παιδιά, μέναμε στου αρχιδούκα, Του ξαδέρφου μου, με πήρε με το έλκηθρο, Και τρόμαξα. Κι έλεγε, Μαρία, Μαρία, κρατήσου δυνατά. Και πήραμε την κατηφόρα. Εκεί νιώθεις ελευθερία, στα βουνά. Διαβάζω, σχεδόν όλη νύχτα, και πηγαίνω το χειμώνα στο νότο. Ποιες ρίζες απλώνονται γρυπές, ποιοι κλώνοι δυναμώνουν Μέσα στα πέτρινα τούτα σαρίδια; Γιε του ανθρώπου, Να πεις ή να μαντέψεις, δεν μπορείς, γιατί γνωρίζεις μόνο Μια στοίβα σπασμένες εικόνες, όπου χτυπάει ο ήλιος, Και δε σου δίνει σκέπη το πεθαμένο δέντρο, κι ο γρύλος ανακούφιση, Κι η στεγνή πέτρα ήχο νερού. Μόνο Έχει σκιά στον κόκκινο τούτο βράχο, (Έλα κάτω απ’ τον ίσκιο του κόκκινου βράχου), Και θα σου δείξω κάτι διαφορετικό Κι από τον ίσκιο σου το πρωί που δρασκελάει ξοπίσω σου Κι από τον ίσκιο σου το βράδυ που ορθώνεται να σ’ ανταμώσει Μέσα σε μια φούχτα σκόνη θα σου δείξω το φόβο. Frisch weht der Wind Der Heimat zu, Mein Irisch KindWo weilest du? «Μου χάρισες γυάκινθους πρώτη φορά πριν ένα χρόνο· Μ’ έλεγαν h γυακίνθινη κοπέλα». —Όμως όταν γυρίσαμε απ’ τον κήπο των Γυακίνθων, Ήταν αργά, γεμάτη η αγκάλη σου, και τα μαλλιά σου υγρά, δεν μπορούσα Να μιλήσω, θολώσανε τα μάτια μου, δεν ήμουν Ζωντανός μήτε πεθαμένος, και δεν ήξερα τίποτε, Κοιτάζοντας στην καρδιά του φωτός, τη σιωπή. Oed’und leer das Meer. Η κυρία Σόζοστρις, διάσημη χαρτομάντισσα, Ήταν πολύ κρυολογημένη, μολαταύτα Λένε πως είναι η πιο σοφή γυναίκα της Ευρώπης, Με μια διαβολεμένη τράπουλα. Εδώ, είπε, Είν’ το χαρτί σας, ο πνιγμένος Φοίνικας Θαλασσινός, (Να, τα μαργαριτάρια, τα μάτια του. Κοιτάχτε!) Εδώ ’ναι η Μπελλαντόνα, η Δέσποινα των Βράχων, Η δέσποινα των καταστάσεων. Εδώ ’ναι ο άνθρωπος με τα τρία μπαστούνια, κι εδώ ο Τροχός, Κι εδώ ο μονόφθαλμος έμπορας, και τούτο το χαρτί, Τα’ αδειανό, κάτι που σηκώνει στον ώμο, Που ’ναι απαγορεμένο να το δω. Δε βρίσκω Τον Κρεμασμένο. Να φοβάστε τον πνιγμό. Βλέπω πλήθος λαό, να περπατά ένα γύρο. Ευχαριστώ. Α δείτε την αγαπητή μου Κυρίαν Ισοψάλτου, Πείτε της πως θα φέρνω τ’ ωροσκόπιο μοναχή μου: Πρέπει να φυλαγόμαστε πολύ στον καιρό μας. Ανύπαρχτη Πολιτεία, Μέσα στην καστανή καταχνιά μιας χειμωνιάτικης αυγής, Χύνουνταν στο Γιοφύρι της Λόντρας ένα πλήθος, τόσοι πολλοί, Δεν το ’χα σκεφτεί πως ο θάνατος είχε ξεκάνει τόσους πολλούς. Μικροί και σπάνιοι στεναγμοί αναδινόντουσαν, Και κάρφωνε ο καθένας μπρος στα πόδια του τα μάτια. Χύνουνταν πέρα στο ύψωμα και κάτω στο Κίνγκ Ουίλλιαμ Στρήτ, Εκεί που η Παναγία Γούλνοθ μέτραε τις ώρες Με ήχο νεκρό στο στερνό χτύπημα των εννιά. Εκεί είδα έναν που γνώριζα, και τον σταμάτησα, φωνάζοντας: «Στέτσον! Συ που ήσουνα μαζί μου στις Μύλες με τα καράβια ! Κείνο το λείψανο που φύτεψες στον κήπο σου τον άλλο χρόνο, Άρχισε να βλασταίνει; Πες μου, θ’ ανθίσει εφέτο; Ή μήπως η ξαφνική παγωνιά πείραξε τη βραγιά του; Ω κράτα μακριά το Σκυλί τον αγαπάει. τον άνθρωπο, Τι με τα νύχια του θα το ξεχώσει πάλι ! "Συ ! hypocrite lecteur ! – mon semblable, - mon frère !" Β΄. ΜΙΑ ΠΑΡΤΙΔΑ ΣΚΑΚΙ Το Κάθισμα όπου κάθονταν, σα στιλβωμένος θρόνος, Έλαμπε στο μάρμαρο, όπου ο καθρέφτης Που βάσταζαν κοντάρια πλουμισμένα με κλήματα Όθε ξεμύτιζε ένας χρυσός Ερωτιδέας (Με τη φτερούγα σκέπαζε τα μάτια του άλλος ένας) Ζευγάρωνε φλόγες από εφτάκλωνους κεροστάτες Αντιφεγγίζοντας το φως επάνω στο τραπέζι ενώ Των κοσμημάτων της η λάμψη ορμούσε να το συναντήσει, Πλούσια ξεχειλίζοντας σε θήκες μεταξωτές. Σε φιάλες από φίλντισι και χρωματιστό γυαλί Ξεβούλωτες, ενέδρευαν τ’ αλλόκοτα συνθετικά μυρωδικά της, Υγρά, σε σκόνη, ή σ’ αλοιφή – σκοτίζανε, συγχύζανε Και πνίγανε την αίσθηση με αρώματα· ερεθισμένα απ’ τον αγέρα Που έμπαινε δροσερός απ’ το παράθυρο, τούτα ανεβαίναν Παχαίνοντας τις τεντωμένες φλόγες των κεριών, Ρίχνανε τον καπνό τους στα λακουεάρια, Ξυπνώντας τα στολίσματα στο φατνωτό ταβάνι. Πελώρια ξύλα πελαγίσια ταγισμένα μπακίρι Έκαιγαν πράσινα και πορτοκαλιά, με πέτρα πολύχρωμη πλαισιωμένα, Και στο θλιμμένο τούτο φως ένα δελφίνι σκαλισμένο κολυμπούσε. Πάνω απ’ τ’ αρχαίο το τζάκι παρουσιάζονταν Λες κι άνοιγε παράθυρο σε μιαν υλαία σκηνή Η μεταμόρφωση της Φιλομήλας, της χαλασμένης τόσο βάναυσα Από το βάρβαρο βασιλέα· κι όμως εκεί τ’ αηδόνι Την έρημο όλη γέμιζε μ’ απαραβίαστη φωνή Κι ακόμη φώναζε κι ακόμη ο κόσμος κυνηγάει, «Γιακ, γιακ» σε βρώμικα αυτιά. Κι άλλες ακόμη ρίζες μαραμένες των καιρών Ήταν στον τοίχο ιστορισμένες· προσηλωμένα σχήματα Σκύβαν, δηλώνοντας τη σιωπή στην περίκλειστη κάμαρα. Πατήματα σερνόντουσαν στα σκαλοπάτια. Κάτω απ’ το φέγγος της φωτιάς, κάτω απ’ τη βούρτσα, η κόμη της Άπλωνε πύρινες ακίδες Έλαμπε με λόγια, Κι ύστερα έπεφτε σε μιαν άγρια γαλήνη. «Τα νεύρα μου είναι άσχημα σήμερα βράδυ. Ναι, άσκημα. Μείνε μαζί μου. Μίλησέ μου. Λοιπόν ποτέ σου δε μιλάς; Μίλησε. Τι συλλογίζεσαι τώρα; Τι συλλογιέσαι; Τι; Ποτές δεν ξέρω τι συλλογίζεσαι. Συλλογίσου». Συλλογίζομαι πως είμαστε στων ποντικών το μονοπάτι Εκεί που οι πεθαμένοι χάσανε τα κόκαλά τους. «Τι είναι αυτός ο θόρυβος;» Ο αγέρας κάτω απ’ την πόρτα. «Τι είναι αυτός ο θόρυβος τώρα; Τι κάνει ο αγέρας;» Τίποτε πάλι τίποτε. «Δεν Ξέρεις τίποτε; Δε βλέπεις τίποτε; Δε θυμάσαι Τίποτε;» Θυμάμαι Να, τα μαργαριτάρια τα μάτια του. «Είσαι ή δεν είσαι ζωντανός; Δεν έχεις τίποτε μες στο κεφάλι σου;» Αλλά Χο χο χο χο το Σαιξπηχήρειο τούτο φοξ – Είναι κομψότατο Είναι ξυπνότατο «Τι θα κάνω τώρα; Τι θα κάνω;» «Θα ξεπορτίσω όπως είμαι, και θα γυρνώ στους δρόμους Με τα μαλλιά μου ξέπλεκα, έτσι. Τι θα κάνουμε αύριο; Τι θα κάνουμε πάντα;» Ζεστό νερό στις δέκα. Κι αν βρέχει, το κλεισμένο αμάξι στις τέσσερεις. Και θα παίξουμε μια παρτίδα σκάκι, Πιέζοντας μάτια δίχως βλέφαρα και περιμένοντας ένα χτύπημα στην πόρτα. Όταν ο άντρας της Λιλ αποστρατεύτηκε, της λέω, Δεν τα μασούσα τα λόγια μου, της λέω αυτηνής ’γω που με βλέπεις, ΕΜΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑ Τώρα πού γυρίζει ό Γιάννης, κοίταξε να σουλουπιαστείς λιγάκι. Θα γυρέψει να μάθει τι τα ’κανες κείνα τα λεφτά που σου ’δωσε Να ξαναβάλεις καν ’να δόντι. Σ’ τα ’δωσε, ήμουν εκεί. Άει να τα βγάλεις, Λιλ, και βάλε μια καλή μασέλα, Μα το Θεό, σου ’πε, σιχαίνουμαι που σε βλέπω. Κι εγώ το ίδιο, της λέω, σκέψου τον κακόμερο το Γιάννη, Τέσσερα χρόνια στρατιώτης, θα θέλει καλοπέραση, Κι α δεν του τη δώσεις, άλλες θα του τη δώσουν, της λέω. Α έτσι, μου λέει. Κάτι σαν τέτοιο, της λέω. Τότες θα ξέρω ποιανού χρωστάω χάρη, μου λέει και με καρφώνει με τα μάτια. ΕΜΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑ Κι α δε σ’ αρέσει τράβα τον κατήφορο, της λέω, Άλλοι διαλέγουνε και παίρνουνε σαν εσύ δεν τα καταφέρνεις. Μ’ α σου το στρίψει ο Γιάννης, δε θα πει πως δε βρέθηκε άνθρωπος να σου κουβεντιάσει. Είναι να ντρέπεσαι, της λέω, που μοιάζεις τέτοια αρχαιολογία. (Κι αυτή μονάχα τριάντα ενός.) Μα τι να κάνω, μου λέει, και στραβομουτσούνιασε, Φταίνε κείνα τα χάπια, μου λέει, που πήρα για να το ρίξω. (Έκανε κιόλας πέντε, και πήγε να πεθάνει απ’ το μικρό της το Γιωργή.) Ο φαρμακοποιός είπε θα ’ναι εν τάξει, μα ποτές δεν ξανάγινα όπως ήμουν. Είσαι ντιπ άμυαλη, της λέω. Το λοιπόν, αν ο Γιάννης δε σ’ αφήνει ήσυχη, εδώ ’ναι ό κόμπος, της λέω, Τι πας και μου παντρεύεσαι σα δεν τα θέλεις τα παιδιά; ΕΜΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑ Λοιπόν, κείνη την Κυριακή ήταν ο Γιάννης σπίτι, κι είχανε ζεστό χοιρομέρι, Και με καλέσανε το βράδυ, να τ’ απολάψω ζεστό – ΕΜΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑ ΕΜΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑ Καληνύχτα Μπιλλ. Καληνύχτα Λου. Καληνύχτα Μαίη. Καληνύχτα. Γεια γεια. Καληνύχτα. Καληνύχτα. Καληνύχτα, κυρίες, καληνύχτα, γλυκιές μου κυρίες, καληνύχτα, καληνύχτα. Δ΄. ΘΑΝΑΤΟΣ ΑΠΟ ΠΝΙΓΜΟ Φληβάς ο Φοίνικας, δεκαπέντε μέρες πεθαμένος, Λησμόνησε την κραυγή των γλάρων, και το φούσκωμα του βαθιού πελάγου Και το κέρδος και τη ζημιά. Κάτω απ’ τη Θάλασσα ένα ρέμα Έγλειψε τα κόκαλά του ψιθυρίζοντας. Μ’ ανεβοκατεβάσματα Πέρασε τα στάδια των γερατειών του και της νιότης του Μπαίνοντας μέσα στη ρουφήχτρα. Εθνικέ ή Εβραίε Ω εσύ που γυρίζεις το τιμόνι κοιτάζοντας προς τον αγέρα, Στοχάσου το Φληβά, που ήταν κάποτες όμορφος κι αψηλός σαν εσένα. Θ. Σ. Έλιοτ, Η Έρημη Χώρα (1922), Μετάφραση Γιώργος Σεφέρης (1936), Εκδόσεις Ίκαρος, Αθήνα 1997.

You are subscribed to email updates from Ζωή Σαν Ποίημα !. To stop receiving these emails, you may unsubscribe now.	Email delivery powered by Google
Google, 1600 Amphitheatre Parkway, Mountain View, CA 94043, United States

Τι είναι το Fortnite και γιατί προκαλεί ντελίριο σε εκατομμύρια χρήστες

20.10.2019   SciTech   SigmaLive

Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι αριθμοί λένε την αλήθεια και δείχνουν μία πραγματικότητα που είναι εντελώς διαφορετική από αυτή που έχει ως εικόνα το ευρύ κοινό. Και ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι το Fortnite, ένα video game το οποίο έχει δείξει ότι η αγορά των gaming είναι πολύ μεγαλύτερη από όσο εκτιμούμε.

Το Fortnite έγινε θέμα σε όλα τα ειδησεογραφικά sites του κόσμου την περασμένη εβδομάδα όταν ξαφνικά στις 13 Οκτωβρίου η πιο πρόσφατη «σεζόν» έληξε με τέτοιο τρόπο ώστε κάποιοι ανησύχησαν ότι το πιο δημοφιλές online παιχνίδι των τελευταίων ετών σταματά. Πολλοί αναρωτήθηκαν γιατί τόση δημοσιότητα, αν όμως αναλογιστεί κανείς ότι ο αριθμός των λογαριασμών στο Fortnite φθάνει στα 250 εκατομμύρια (!) και τα μηνιαία έσοδα της Epic Games, της δημιουργού εταιρείας, ξεπερνούν τα 300 εκατ. δολάρια καταλαβαίνει κανείς ότι τα μεγέθη είναι τεράστια. Και το ενδιαφέρον είναι τεράστιο. Ευτυχώς, για τα εκατομμύρια φανατικών του Fortnite, το παιχνίδι έκανε νέο ξεκίνημα την περασμένη Τρίτη (15 Οκτωβρίου) προκαλώντας τεράστιο ενθουσιασμό σε μία ιδιαίτερα διευρυμένη βάση φανατικών χρηστών που δεν περιλαμβάνει -όπως πολλοί νομίζουν- μόνο έφηβους αλλά καλύπτει και μεγαλύτερες ηλικίες με παίκτες που έχουν μπει ακόμη και στην τέταρτη δεκαετία της ζωής τους. Αν σκεφτεί κανείς ότι οι χρήστες του Fortnite είναι διπλάσιοι σε σχέση με τους συνδρομητές του Netflix, καταλαβαίνει κανείς τη σημασία που έχει το συγκεκριμένο παιχνίδι.

Τι είναι το Fortnite

Το Fortnite είναι ένα online παιχνίδι που δημιούργησε η Epic Games, ένας από τους μεγαλύτερους δημιουργούς video games παγκοσμίως. Το γεγονός ότι η κεφαλοποίηση της Epic Games, στην οποία περίπου το 40% ανήκει στον κινεζικό κολοσσό στο χώρο της ψυχαγωγίας Tencent, εκτιμάται σε 15 δισ. δολάρια αποτελεί μία σαφή ένδειξη ότι το gaming είναι ένας κλάδος πολύ πιο σημαντικός από όσο νομίζουν πολλοί.

Το Fortnite έκανε την εμφάνιση του το 2017 και η πιο δημοφιλής έκδοση του είναι το Fortnite Battle Royale. Είναι διαθέσιμο σχεδόν σε όλες τις πλατφόρμες (Windows, macOS, Playstation 4, Xbox One, Nintendo Switch, Android και iOS) κάτι που σημαίνει ότι οι χρήστες μπορούν να παίζουν από οποιαδήποτε συσκευή και από οπουδήποτε και αν βρίσκονται.

Το παιχνίδι είναι online, όπερ σημαίνει ότι χρειάζεσαι απαραίτητα πρόσβαση στο Διαδίκτυο, και μπορείς να εγγραφείς και να παίξεις δωρεάν. Όμως, αν θες να είσαι ανταγωνιστικός, καλό θα είναι να κάνεις αγορές εξοπλισμού και από εκεί είναι που η Epic Games έχει έσοδα. Μία εκτίμηση που υπάρχει αναφέρει ότι κατά μέσο όρο η δαπάνη ξεπερνά τα 80 δολάρια ανά χρήστη!

Πανικός στον κόσμο του gaming: Έπεσε «μαύρο» στο Fortnite

Στο Fortnite Battle Royale, κάθε παιχνίδι ξεκινά με 100 παίκτες να «πέφτουν» με αλεξίπτωτο σε ένα νησί και να μάχονται μεταξύ τους. Μπορούν να παίξουν μόνοι τους ή σε ομάδες έως τρία άτομα. Μία διαφορά σε σχέση με άλλα παιχνίδια είναι ότι οι παίκτες καλούνται να χτίσουν διάφορα πράγματα αλλά και να εντοπίσουν αντικείμενα, οπότε το παιχνίδι γίνεται αρκετά πιο δημιουργικό και ενδιαφέρον. Όπως και πιο δύσκολο, αλλά αυτός είναι και ένας από τους βασικούς λόγους της τεράστιας δημοτικότητας που έχει αποκτήσει. Σε σημείο που υπάρχουν άνθρωποι που αρέσκονται να παρακολουθούν άλλους παίκτες να παίζουν στο Fortnite μέσα από πλατφόρμες όπως είναι το Twitch.

Η «μαύρη τρύπα»

Σε τακτά χρονικά διαστήματα η Epic Games αναβάθμιζε το παιχνίδι προσφέροντας νέους χάρτες, καινούρια αντικείμενα και χαρακτηριστικά. Κάθε «κύκλος» αποκαλείται season, κάτι αντίστοιχο με τις τηλεοπτικές σειρές, και συνήθως διαρκούσε 2-3 μήνες. Τους τελευταίους μήνες, υπήρχε η αίσθηση ότι η Epic Games ετοίμαζε μία μεγάλη αναβάθμιση και αυτή η αίσθηση επιβεβαιώθηκε την περασμένη Κυριακή όταν ήρθε το «τέλος» της season 10.

Το τέλος ήταν άκρως εντυπωσιακό καθώς ξαφνικά γύρω στα μεσάνυχτα ώρα Ελλάδος πάνω από το ψηφιακό «νησί» όπου παιζόταν το Battle Royale εμφανίστηκε μία «μαύρη τρύπα» μέσα στην οποία «εξαφανίστηκε» το «νησί». Τα video με τους χρήστες να ουρλιάζουν έκαναν τον γύρο του Διαδικτύου καθώς υπήρξε ο φόβος ότι το παιχνίδι τελείωσε. Η Epic Games, μάλιστα, έσπευσε να αφήσει τους λογαριασμούς του Fortnite στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης χωρίς περιεχόμενο, ενώ δεν προέβη σε καμία επίσημη ανακοίνωση, προκαλώντας ακόμη μεγαλύτερη αναστάτωση.

Νέο κεφάλαιο

Το μάρκετινγκ τρικ της Epic Games ήταν εντυπωσιακό καθώς ξαφνικά το Fortnite επανήλθε στο προσκήνιο, δημιουργώντας νέο ενδιαφέρον για το παιχνίδι. Σε μία αγορά όπου είναι δύσκολο για ένα video game να κρατήσει ζωντανό το ενδιαφέρον για πάνω από 2-3 χρόνια, η κίνηση αυτή είναι πιθανό να αποδειχθεί κλειδί για την προσέλκυση νέων παικτών.

Τελικά, στα μέσα της περασμένης εβδομάδας η αναμονή έληξε με την Epic Games να παρουσιάζει το Chapter 2, Season 1 του Fortnite Battle Royale. Πρόκειται για μία πολύ μεγάλη αναβάθμιση για το παιχνίδι και δεν είναι τυχαίο ότι αποκαλείται «Κεφάλαιο 2».

Η αναβάθμιση περιλαμβάνει αρκετά νέα χαρακτηριστικά και δυνατότητα αλλά επιπλέον φαίνεται πως ως στόχο και να μειώσει την απόσταση που είχε υπάρξει μεταξύ των «έμπειρων» και των νέων παικτών, δημιουργώντας έτσι νέο ενδιαφέρον για το Fortnite. Και προσελκύοντας πιθανότατα και μία νέα γενιά παικτών που δεν είχαν ασχοληθεί τώρα.

Πηγή: CNN

https://www.sigmalive.com/

«Όσοι δεν έχουν να πληρώσουν, δεν θα πλησιάζουν καν τα νοσοκομεία»

Αλέξανδρος Ζέρβας

Αίσθηση αλλά και έντονες αντιδράσεις προκάλεσε η πρόταση της «γαλάζιας» ηγεσίας του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου να μετατραπούν τα δημόσια νοσοκομεία από Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ) σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ) Μη Κερδοσκοπικού Χαρακτήρα. Όχι τόσο γιατί σε κάποιους φαντάζει ως «ξεπατίκωμα» των προτάσεων που είχε παρουσιάσει προεκλογικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης για είσοδο ιδιωτών στα δημόσια νοσοκομεία και ιδιωτικοποίηση της Δημόσιας Υγείας, αλλά γιατί στην πραγματικότητα πηγαίνουν πολύ πιο πέρα από αυτές.

Σε κάθε περίπτωση, η ηγεσία του ΠΙΣ μοιάζει να προχωράει ακάθεκτη, αφού μετά την παρουσίαση των εν λόγω προτάσεων, έγινε δεκτή «μετά Βαϊων  και κλάδων δεκτή από τον υπουργό Υγείας, Βασίλη Κικίλια. Ο δε πρόεδρός του Αθανάσιος Εξαδάκτυλος κατά τη συνέντευξη τύπου που παραχώρησε για το ζήτημα έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο νοσοκομείο Παπαγεωργίου της Θεσσαλονίκης ως υποδειγματικό παράδειγμα λειτουργίας ενός τέτοιου μοντέλου. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Και ποιες είναι οι πραγματικές σκοπιμότητες  της παρουσίασης μια τέτοιας πρότασης σε αυτή τη συγκυρία;

Η «αμαρτωλή» ανάδειξη της ηγεσίας του ΠΙΣ

Μιλώντας στο tvxs.gr ο Δημήτρης Βαρνάβας, μέλος του Μετώπου Νοσοκομειακών Γιατρών στο Δ.Σ. του ΠΙΣ και πρώην πρόεδρος της ΟΕΝΓΕ, εκτιμά ότι «αναμένονται ραγδαίες το επόμενο διάστημα, με επίκεντρο τη απόπειρα ιδιωτικοποίησης, ένα θέμα το οποίο θα επιχειρήσουν να ανοίξουν με διάφορους τρόπους και διάφορα προσχήματα. Κυρίως -όπως βλέπουμε τώρα- βάζουν τα δουλικά τους, του υπηρέτες τους να κάνουν τη βρόμικη δουλειά. Θέλουν δηλαδή να εμφανίσουν πως κατόπιν απαίτησης του κοινού μας το κάνουμε. Μας το ζήτησαν οι γιατροί, άρα τι να κάναμε; Το υλοποιούμε».

Αναφορικά με τα πραγματικά αίτια της εν λόγω πρότασης εκ μέρους της ηγεσίας του ΠΙΣ αναφέρει ότι σε καμιά περίπτωση ο ίδιος αλλά και όσοι παρακολουθούσαν τα τεκταινόμενα δε βρέθηκαν προ εκπλήξεως: «Αυτή η ομάδα, η οποία σήμερα βρίσκεται στη διοίκηση το ΠΙΣ τα είχε πει από το Φλεβάρη αυτά τα πράγματα. Το Φλεβάρη έγινε η γενική συνέλευση του Συλλόγου. Στη συνέχεια τον Μάρτιο έγιναν εκλογές. Τότε η ομάδα Εξαδάκτυλου (σ.σ. του προέδρου του ΠΙΣ) είχε πει όλες αυτές τις προτάσεις κι εμείς τις είχαμε σημειώσει διότι πήγαιναν τότε για νέα ηγεσία του ΠΙΣ» σημειώνει χαρακτηριστικά.

Υπενθυμίζει δε το «ύποπτο» χρονικό ανάδειξης της εν λόγω ηγεσίας του Συλλόγου, επισημαίνοντας: «Αυτή η ομάδα λοιπόν, όταν έγιναν οι εκλογές του Μαρτίου, ήταν εκείνη που έκανε τη νοθεία στις κάλπες του Συλλόγου. Μιλάμε για διαπιστωμένη νοθεία πλέον. Στη συνέχεια όταν ο τότε υπουργός Υγείας, ο Ξανθός, λόγω του γεγονότος ότι υπήρξαν καταγγελίες μέσα από το ίδιο το ψηφοδέλτιο του Εξαδάκτυλου, ακύρωσε τις εκλογές κι έδωσε εντολή για επανάληψή τους -καθώς ο υπουργός εποπτεύει τη διαδικασία, καθώς ο ΠΙΣ είναι Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, δεν είναι απλό συνδικαλιστικό Σωματείο —  τότε αυτοί υπεξαίρεσαν την κάλπη προκειμένου να μην υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία».

«Με άλλα λόγια πρόκειται για μια ομάδα (σσ Εξαδάκτυλου) που δε διστάζει μπροστά σε τίποτα. Προφανώς λοιπόν δε δίσταζε να πει ό,τι θα τους υπαγόρευαν, ό,τι πιο ακραίο έχουν στο μυαλό τους. Και να σκεφτεί κανείς πως πρόκειται για μια ομάδα ελευθεροεπαγγελματιών γιατρών, οι οποίοι το μόνο που έχουν στο νου τους είναι πώς θα εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα της αντίστοιχης ομάδας νεοφιλελεύθερων, προκειμένου να βάλουν πόδι στα νοσοκομείο ούτως ώστε να αυξήσουν την πελατεία και τα έσοδά τους» επισημαίνει ο κ. Βαρνάβας.

Είσοδος ιδιωτών στα νοσοκομεία και έξοδος νοσοκομειακών γιατρών στον ιδιωτικό τομέα

Αναφορικά με την ουσία των προτάσεων τονίζει: «Ουσιαστικά τα νοσοκομεία χάνουν τον δημόσιο χαρακτήρα τους, οι γιατροί και οι εργαζόμενοι παύουν να έχουν μονιμότητα και πλέον μπαίνουν οι ιδιώτες στα νοσοκομεία -κάτι που προέβλεπε η πρόταση Μητσοτάκη. Μόνο που δεν μπαίνουν απλά με βάση τις προβλέψεις της πρότασης Μητσοτάκη -δηλαδή να μπει ένας ιδιώτης με έναν αξονικό και να τον δουλεύει- αλλά αυτό που προτείνει ο ΠΙΣ είναι να μπουν οι ελευθεροεπαγγελματίες και να δουλεύουν κανονικά, δηλαδή να φέρνουν την πελατεία τους μέσα στα δημόσια νοσοκομεία».

«Κάτι τέτοιο θα αλλοιώσει προφανώς ολοσχερώς το νόημα ενός δημόσιου νοσοκομείου, διότι όταν άλλος φέρνει τον πελάτη του από τον οποίο έχει αμειφθεί, προφανώς και θα ενδιαφέρεται μόνο για αυτόν, δε θα ενδιαφέρεται για το σύνολο των ανθρώπων που νοσηλεύονται εκεί» υπογραμμίζει ο κ. Βαρνάβας και προσθέτει: «Αντίστοιχα, ένας γιατρός του ΕΣΥ δε θα έχει κανένα ενδιαφέρον να νοσηλέψει τον πελάτη του ελευθεροεπαγγελματία, ή αν το έχει θα το έχει γατί έκανε deal μαζί του, ούτως ώστε να κάνει τη δουλειά αυτή»

Ταυτόχρονα, όπως λέει υπάρχουν τα παρεπόμενα και από τη σκοπιά όσων γιατρών εργάζονται σήμερα στα δημόσια νοσοκομεία. «Από την άλλη, μια μερίδα των νοσοκομειακών γιατρών θα διεκδικήσουν να δραστηριοποιηθούν κι αυτοί στον ιδιωτικό τομέα. Να σταματήσει δηλαδή η πλήρης κι αποκλειστική απασχόλησή τους στα δημόσια νοσοκομεία και να ανοίξουν και αυτοί ιδιωτικά ιατρεία. Αυτό θα το κάνουν και για να έχουν πρόσθετα έσοδα αλλά και για έναν επιπλέον λόγο: όταν μπαίνεις σε μια διαδικασία ιδιωτικοποίησης καμιά κυβέρνηση δε συζητάει για βελτίωση μισθών ή οτιδήποτε άλλο. Σου λέει: κύριε, μπορείς να βγεις στην πιάτσα και να βγάλεις τα λεφτά που ζητάς. Βρες λοιπόν κι όσα αρπάξεις άρπαξες» σημειώνει.

«Συνεπώς έχουμε είσοδο ιδιωτών στα νοσοκομεία κι έξοδο των νοσοκομειακών γιατρών στον ιδιωτικό τομέα. Ποιοι θα βγουν ζημιωμένοι; Θα βγουν οι  ασθενείς προφανέστατα, θα βγουν όμως και οι ελευθεροεπαγγελματίες γιατροί, τους οποίους υποτίθεται ότι εκπροσωπεί. Κι αυτό γιατί ο γιατρός του ΕΣΥ που θα βγει στον ιδιωτικό τομέα θα έχει πίσω του ένα νοσοκομείο στο οποίο εργάζεται κι όπου ο ίδιος έχει προνομιακή θέση, την οποία δε θα έχει ο ελευθεροεπαγγελματίας που μπήκε να νοσηλέψει κάποιους ασθενείς του» τονίζει ο κ. Βαρνάβας.

«Θολώνουν την εικόνα με το παράδειγμα του Παπαγεωργίου»

Σε ό,τι έχει να κάνει με το παράδειγμα του νοσοκομείου Παπαγεωργίου, το οποίο ανάφεραν, υπογραμμίζει πως  «Εδώ προσπαθούν να θολώσουν την εικόνα. Φέρνουν δηλαδή ως παράδειγμα το νοσοκομείο Παπαγεωργίου στη Θεσσαλονίκη, το οποίο όντως είναι Νομικό Πρόσωπο ιδιωτικού Δικαία, καθώς ήταν δωρεά. Το εμφανίζουν λοιπόν ως προπέτασμα καπνού, διότι αυτό που δε λένε είναι πως -όπως προκύπτει κι από τη Διαύγεια- το συγκεκριμένο νοσοκομείο επιχορηγείται κάθε μήνα με ένα ποσό τριών εκατομμυρίων ευρώ για τη μισθοδοσία αλλά και τις λειτουργικές του δαπάνες».

«Αυτό που προτείνουν οι Εξαδάκτυλοι είναι τελείως διαφορετικό, αφού ζητάνε τα νοσοκομεία να είναι αυτοσυντηρούμενα» συνεχίζει ο κ. Βαρνάβας και προσθέτει: «Δηλαδή να μην επιχορηγούνται πλέον από τον κρατικό προϋπολογισμό, να φροντίζουν να τα βγάζουν πλέον μόνα τους. Και πως μπορούν να τα βγάζουν πέρα μόνα τους;Από τη μια, κάνοντας συμβάσεις με ασφαλιστικές εταιρίες, οι οποίες βέβαια θα βάλουν πόδι χοντρά μέσα  στα νοσοκομεία. Άλλωστε, καμιά ασφαλιστική εταιρία  -κι ιδιαίτερα οι μεγάλες- δεν δίνει πόρους χωρίς να επιβάλλει τους δικούς της όρους.  Κι αφετέρου, παίρνοντάς τα από τους ίδιους του ασθενείς και τους ασφαλιστικούς τους φορείς».

«Αυτό σημαίνει παύει η κρατική επιχορήγηση παύει η κρατική εποπτεία πάνω στα δημόσια νοσοκομεία, τα οποία μπαίνουν σε ένα κυνήγι επιβίωσης. Και τα μένουν μεγάλα νοσοκομεία θα μπορέσουν να επιβιώσουν, τα μικρά νοσοκομεία όμως όπως για παράδειγμα τα ακριτικά, όπως της Φλώρινας και του Διδυμοτείχου, ή ενός νησιού, όπως της Λήμνου -το οποίο αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα- πώς θα επιβιώσουν; Το πιθανότερο είναι να μην επιβιώσουν. Εκείνο που μένει λοιπόν είναι, όπως έχουμε δει στο παρελθόν με τα μεγάλα funds του εξωτερικού που έρχονται κι αγοράζουν τα ιδιωτικά νοσηλευτήρια στην Ελλάδα, να δούμε κάτι ανάλογο να συμβαίνει με την αγορά κι εκμετάλλευση από τα ίδια funds των πρώην δημόσιων νοσοκομείων, προκειμένου να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους με πολύ χαμηλές αμοιβές αλλά κι εξαγορά των νοσοκομείων σε εξευτελιστικές τιμές» σημειώνει παράλληλα.

Ταξικός διαχωρισμός των υπηρεσιών Υγείας

Όσον αφορά στις επιπτώσεις των προτάσεων στους ασθενείς τονίζει: «Είναι σαφές πως δε θα έχουν όλοι την ίδια πρόσβαση στα νοσοκομεία. Κατ’ αρχάς, όπως συμβαίνει και τώρα με τις ασφαλιστικές εταιρίες, θα δημιουργηθούν πακέτα υγείας. Με άλλα λόγια, ένα σύστημα αντίστοιχο του Obamacare στις ΗΠΑ. Άλλωστε προς τα εκεί πάει το  πράγμα, στο αμερικάνικο μοντέλο, δεν πάει σε κάτι ευρωπαϊκό αυτή η πρόταση. Μόνο που εκεί δημιουργήθηκε μετά από πολύ συζήτηση, προκειμένου να καλύψει εκεί ο Ομπάμα τους πολύ φτωχούς που πέθαιναν στις εισόδους των νοσοκομείων, καθώς δεν μπορούσαν να μπουν μέσα».

Όπως διευκρινίζει ο κ. Βαρνάβας: «Θα δημιουργήσουν λοιπόν ένα μικρό, φτηνό πακέτο για τους πολύ φτωχούς, θα έχεις ένα δεύτερο πακέτο για αυτούς που είναι ασφαλισμένοι με μια μέτρια εισφορά και θα έχεις κι ένα τρίτο πακέτο για τους εύπορούς, οπότε θα έχεις κι αντίστοιχους θαλάμους κι αντίστοιχες υπηρεσίες κλπ». «Με άλλα λόγια λοιπόν παύει να υπάρχει μια ισοτιμία των πολιτών που θα μπαίνουν στα  νοσοκομεία -ακόμη κι αν αυτή η ισονομία είναι θεωρητική, ξέρουμε ότι υπάρχουν φακελάκια κι ό,τι άλλο συμβαίνει. Τώρα πλέον αυτό το πράγμα θέλουν να του δώσουν θεσμική υπόσταση, δηλαδή το φακελάκι και η αμοιβή του γιατρού θα είναι μέσα στις θεσμοθετημένες υποχρεώσεις των ασθενών. Δε θα υπάρχει λοιπόν κανένας δημόσιος χαρακτήρας των νοσοκομείων» λέει ο πρώην πρόεδρος των νοσοκομειακών γιατρών.

Ο κ.  Βαρνάβας καταλήγει δε ανασύροντας μια ανάλογη πρόταση από το μακρινό παρελθόν:  «Το 2001 ο Αλέκος Παπαδόπουλος, ο οποίος είναι ο προπάτορας των νεοφιλελεύθερων αλλαγών στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, είχε προτείνει τα νοσοκομεία να δημιουργήσουν ιδιαίτερους θαλάμους για να νοσηλεύουν ασθενείς, οι οποίοι θα πληρώνουν από την τσέπη τους. Αυτό τότε δεν προχώρησε, καθώς οι νοσοκομειακοί γιατροί αντιδράσαμε σθεναρά και είπαμε πως εμείς δεν διαχωρίζουμε τους ασθενείς σε κατηγορίες και τονίσαμε ότι θα νοσηλεύουμε στους θαλάμους πολυτελείας όσους ασθενείς το έχουν ανάγκη, κι ας έρθει ο Παπαδόπουλος να κάνει τον διαχωρισμό. δεν περπάτησε λοιπόν τότε το σχέδιο.  Τώρα επανέρχεται το ίδιο νεοφιλελεύθερο μοντέλο, που λέει πως τα νοσοκομεία -κατά το πρότυπο των ιδιωτικών κλινικών- θα χωρίζουν τους ασθενείς σε Α, Β και Γ θέση . Αν πληρώνεις δηλαδή λίγα θα νοσηλεύεσαι σε τετράκλινο κι αν θες να μπεις σε μονόκλινο θα πρέπει να βάλεις πιο βαθια το χέρι στην τσέπη.  Σε τέτοιο μοντέλο θα πάμε, δηλαδή οι ασθενείς θα διαχωρίζονται, όσοι δεν έχουν να πληρώσουν τα περαιτέρω -τα φακελάκια, τις εισφορές κλπ- δε θα μπορούν να πλησιάσουν στα νοσοκομεία».

https://tvxs.gr/