Κατατέθηκε στη Βουλή το νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας με τίτλο «Σύσταση Εθνικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ), Ρυθμίσεις για τα προϊόντα καπνού και άλλα ζητήματα του Υπουργείου Υγείας».
Σχετικά με την αντιμετώπιση του καπνίσματος σε δημόσιους και άλλους χώρους στην αιτιολογική έκθεση του ν/σ σημειώνεται πως καταργείται η διάταξη που επιτρέπει σε καζίνο και κέντρα διασκέδασης με ζωντανή μουσική εμβαδού άνω των 300 τμ καθώς και στα καταστήματα όπου νομίμως διεξάγονται τυχερά παίγνια, η διαμόρφωση κλειστών χώρων που επιτρέπεται το κάπνισμα.
Παράλληλα, επεκτείνεται η απαγόρευση κατανάλωσης προϊόντων καπνού που ισχύει για τους κλειστούς χώρους διεξαγωγής αθλοπαιδιών, ομαδικών αθλημάτων και αθλητικών εκδηλώσεων, και στους υπαίθριους χώρους διεξαγωγής αθλοπαιδιών ψυχαγωγίας και συγκέντρωσης ανηλίκων.
Τσουχτερά πρόστιμα
Για κάθε παράβαση της τροποποιούμενης ρύθμισης προβλέπεται επιβολή προστίμου ύψους 200 ευρώ στους παρανόμως καπνίζοντες, από 50 ευρώ που ισχύει και 500 ευρώ τους υπεύθυνους διαχείρισης των παραπάνω χώρων.
Μετατίθεται η έναρξη εφαρμογής των υφιστάμενων διατάξεων σχετικά με την κυκλοφορία των ηλεκτρονικών τσιγάρων και περιεκτών επαναπλήρωσης με μη νικοτινούχο υγρό, την απαγόρευση της κυκλοφορίας στην αγορά των μασώμενων καπνικών προϊόντων, του καπνού που λαμβάνεται από την μύτη και των υποκατάστατων καπνού.
Στο νομοσχέδιο του υπουργείο Υγείας περιλαμβάνονται, ακόμη, διατάξεις για την μετατροπή του Εθνικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ) σε Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου, όπου πλεόν θα υπάγεται στην εποπτεία του υπουργού Υγείας. Όπως σημειώνεται από τα 7 μέλη του δ.σ. τα έξι θα ορίζονται από τον υπουργό και το έβδομο μέλος θα προτείνεται από τον Σύλλογο εργαζομένων. Επιπλέον το σχέδιο νόμου, περιλαμβάνει διατάξεις για τα φάρμακα, την επιτροπή τιμών κ.α.
Το νομοσχέδιο αναμένεται να ψηφιστεί τις επόμενες ημέρες από την ολομέλεια της Βουλής.
Ένας τεράστιος, σχεδόν αόρατος, ιστός μιας μυστηριώδους κοσμικής «αράχνης» συνδέει τα πάντα στο σύμπαν και για πρώτη φορά οι επιστήμονες μπόρεσαν να τον παρατηρήσουν άμεσα σε μεγάλη κλίμακα. Οι «λεωφόροι», τα «ποτάμια» ή τα «δίχτυα» αυτού του ιστού, που διασυνδέουν γαλαξίες, αποτελούνται από αέρια κυρίως υδρογόνου.
Οι κοσμολόγοι είχαν αναπτύξει τη θεωρία ότι όλοι οι γαλαξίες του σύμπαντος διασυνδέονται μέσω ενός τεράστιου ιστού ή δικτύου, αλλά δεν είχε καταστεί δυνατή η ανίχνευσή του, επειδή είναι μια από τις πιο αχνές κοσμικές δομές και εύκολα σκεπάζεται από τη λάμψη των πέριξ γαλαξιών. Τώρα μια διεθνής ομάδα αστρονόμων ανακοίνωσε ότι κατάφερε να παρατηρήσει και να φωτογραφίσει για πρώτη φορά σε ένα αρχαίο σμήνος γαλαξιών τα «νήματα» αυτά, που συνδέουν δεκάδες γαλαξίες μεταξύ τους, παρέχοντας έτσι βάσιμες ενδείξεις ότι όντως η κοσμολογική θεωρία ισχύει.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αστρονόμο Χιντέκι Ουμεχάτα του Πανεπιστημίου του Τόκιο και του ερευνητικού κέντρου RIKEN, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science», εντόπισαν δύο τεράστια «πλοκάμια» του κοσμικού ιστού, αποτελούμενα από υδρογόνο, σε ένα γαλαξιακό σμήνος (SSA22) στον αστερισμό του Υδροχόου, σε απόσταση περίπου 12 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη.
Η παρατήρηση του αέριου ιστού έγινε με το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο (VLT) του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (ESO) στη Χιλή. «Είναι η πρώτη φορά που πραγματικά βλέπουμε τους ιστούς, οι οποίοι συνδέουν έναν αριθμό γαλαξιών» δήλωσε ο Ουμεχάτα.
Εκτιμάται ότι ο κοσμικός ιστός, ο οποίος σήμερα περιλαμβάνει πάνω από το 60% των συνολικών αερίων του σύμπαντος, εμφανίστηκε αρκετές εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια μετά τη «Μεγάλη Έκρηξη» (Μπιγκ Μπανγκ), μαζί με τους πρώτους γαλαξίες, καθώς η δύναμη της βαρύτητας βοήθησε να σχηματιστούν «ποτάμια» υδρογόνου ανάμεσά τους. Στα σημεία διασταύρωσης των «ποταμών» συντελέστηκε η δημιουργία γαλαξιών, άστρων, μαύρων οπών και κβάζαρ (ενεργών γαλαξιακών κέντρων).
Ο ιστός που είδαν οι αστρονόμοι εκτείνεται σε μεγάλη απόσταση άνω των τριών εκατομμυρίων ετών φωτός, παρ’ όλα αυτά δεν αποτελεί παρά ένα μικρό μόνο μέρος του συνολικού συμπαντικού διαγαλαξιακού ιστού.
«Είδαμε απλώς την κορυφή του παγόβουνου του κοσμικού ιστού. Αλλά, πάντως, επιβεβαιώσαμε την ύπαρξή του. Είναι κάτι τρομερά παράξενο. Κοιτάζεις το διάστημα και νομίζεις ότι είναι άδειο, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι. Υπάρχει αυτή η γιγάντια θαυμάσια δομή του κοσμικού ιστού» δήλωσε η Έρικα Χάμντεν του Πανεπιστημίου της Αριζόνα.
Παράλυτος περπατά με τη βοήθεια ρομποτικού εξωσκελετού -
Τον κινεί με τη σκέψη του
Εξωσκελετός για παράλυτους FONDS DE DOTATION CLINATEC / ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ο 28χρονος τετραπληγικός κατάφερε να περπατήσει ξανά, φορώντας έναν ολόσωμο ρομποτικό εξωσκελετό, τον οποίο ελέγχει με τον νου του. "Ένιωσα σαν τον πρώτο άνθρωπο στο φεγγάρι" δήλωσε ο ίδιος.
Ένας 28χρονος άνδρας, τελείως παράλυτος από τους ώμους και κάτω, ο οποίος είχε σπάσει το λαιμό του μετά την πτώση του από ύψος 14 μέτρων σε ένα νυχτερινό κλαμπ πριν τέσσερα χρόνια, μπόρεσε να περπατήσει ξανά φορώντας έναν ολόσωμο ρομποτικό εξωσκελετό, τον οποίο ελέγχει με τον νου του.
Προς το παρόν, ο ασθενής δεν κινείται τελείως ανεξάρτητα, καθώς ο εξωσκελετός με την ονομασία "Ours" είναι συνδεμένος από ψηλά με έναν ιμάντα προσαρτημένο στο ταβάνι. Πάντως το επίτευγμα αποτελεί σημαντικό βήμα προόδου, καθώς στον εγκέφαλο του τετραπληγικού ασθενούς είναι εμφυτευμένοι αισθητήρες και όχι ηλεκτρόδια, όπως σε άλλες περιπτώσεις, οι οποίοι του επιτρέπουν να κινεί με τη σκέψη του και τα τέσσερα άκρα του και όχι μόνο ένα όπως στο παρελθόν.
Οι Γάλλοι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή νευροχειρουργικής Αλίμ Λουίς Μπεναμπίντ του Πανεπιστημίου της Γκρενόμπλ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό νευρολογίας "The Lancet Neurology", μελέτησαν τον εγκέφαλο του άνδρα και εντόπισαν τις περιοχές που ενεργοποιούνται, όταν σκέφτεται να περπατήσει ή να κινήσει τα άνω άκρα του. Στη συνέχεια, εισήγαγαν αισθητήρες στα συγκεκριμένα σημεία και στις δύο πλευρές του κρανίου του.
Ο ασθενής, ο οποίος είχε μείνει δύο χρόνια σε νοσοκομείο μετά το ατύχημα του, εκπαιδεύτηκε αρχικά να κινεί με το νου του ένα ψηφιακό ομοίωμα του (αβατάρ) που έβλεπε σε οθόνη υπολογιστή. Μετά φόρεσε τον εξωσκελετό και έμαθε να κινεί και αυτόν με τον νου του.
«Ένιωσα σαν τον πρώτο άνθρωπο στο φεγγάρι. Δεν είχα περπατήσει εδώ και δύο χρόνια. Είχα ξεχάσει πως κάποτε ήμουν ο ψηλότερος από τους περισσότερους ανθρώπους σε ένα δωμάτιο. Ήταν κάτι πολύ εντυπωσιακό», δήλωσε ο ίδιος για την εμπειρία του.
Στους σοβαρούς τραυματισμούς του αυχενικού νωτιαίου μυελού, περίπου το 20% των ασθενών μένουν τετραπληγικοί, με τα τέσσερα άκρα παράλυτα τελείως ή εν μέρει. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο άνδρας είχε μείνει σχεδόν πλήρως παράλυτος από τους ώμους και κάτω, εκτός από τον καρπό του αριστερού χεριού του, κάτι που του επέτρεπε να κινεί ένα αναπηρικό αμαξίδιο με ένα χειριστήριο.
Κάθε ένα από τα δύο εγκεφαλικά εμφυτεύματα στον ασθενή περιείχαν 64 ηλεκτρόδια που συνέλεγαν τα εγκεφαλικά σήματα του και τα μετέδιδαν σε έναν αλγόριθμο τεχνητής νοημοσύνης για να κάνει αποκωδικοποίηση. Το σύστημα του υπολογιστή μεταφράζει τα σήματα του εγκεφάλου (σκέψεις του ασθενούς για κινήσεις που θέλει να κάνει) στις ανάλογες εντολές, τις οποίες στέλνει στον εξωσκελετό για να τις εκτελέσει (με ποσοστό επιτυχίας 71% μέχρι στιγμής). Ο εξωσκελετός προς το παρόν μπορεί να κινηθεί με 14 διαφορετικούς τρόπους.
Το επόμενο βήμα για τους ερευνητές θα είναι να καταστήσουν τον βάρους 65 κιλών ημι-επεμβατικό εξωσκελετό πλήρως αυτόνομο και αυτο-ισορροπούμενο, έτσι ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί εκτός εργαστηρίου. Οι Γάλλοι επιστήμονες σχεδιάζουν δοκιμές των εμφυτευμάτων και του εξωσκελετού σε τρεις ακόμη παράλυτους ανθρώπους.
Σε κάθε περίπτωση, οι ερευνητές επεσήμαναν ότι το νέο σύστημα θα χρειαστεί χρόνο, εωσότου βελτιωθεί και κριθεί κατάλληλο για ευρεία κλινική χρήση. Επίσης διευκρίνισαν ότι αν και μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα της ζωής ενός ασθενούς, δεν είναι σε θέση να αλλάξει την κλινική κατάσταση του.
Ο καθηγητής Τομ Σέξπιρ της Σχολής Υγιεινής και Τροπικής Ιατρικής του Λονδίνου σχολίασε ότι «υπάρχει πάντα ένας κίνδυνος υπερβολής σε αυτό το πεδίο. Ακόμη κι αν μια λύση αποδειχθεί πράγματι λειτουργική, το αυξημένο κόστος της σημαίνει ότι τέτοιες επιλογές υψηλής τεχνολογίας ποτέ δεν πρόκειται να καταστούν διαθέσιμες για τους περισσότερους ανθρώπους στον κόσμο που έχουν μείνει παράλυτοι. 'Αλλωστε, σύμφωνα με μια μελέτη, μόνο το 15% των αναπήρων παγκοσμίως έχουν πρόσβαση σε αναπηρικά αμαξίδια ή άλλες τεχνολογίες υποβοήθησης, τις οποίες έχουν ανάγκη».
ήθελα απλά να σου πω, πόσο σε αγαπώ και πόσο μου έχεις λείψει.
Θέλω να σου ζητήσω ταπεινά συγνώμη, για όλες τις φορές που σε άφησα μόνη. Τις στιγμές εκείνες, που με χρειαζόσουν πιο πολύ. Για όλες εκείνες τις φορές που σε παραμέλησα, που δεν συνειδητοποίησα τα σημάδια που μου έδινες, διεκδικώντας την προσοχή μου. Για όλες εκείνες τις φορές, που σε ανάγκασα να καταπιέσεις τα θέλω σου και να ικανοποιήσεις τα πρέπει και τα λόγια του περίγυρου. Για όλες εκείνες τις φορές που σε υπέκρυπτα από τον έξω κόσμο οικειοθελώς, μη τυχόν σε δουν και δε σε αποδεχτούν, μη τυχόν πληγωθείς. Για όλες εκείνες τις φορές που δεν σε άκουσα, να μου ψιθύριζες στο αυτί τις πιο ενδόμυχες σκέψεις σου κι επέλεγα να τις απωθήσω χωρίς επιστροφή. Για όλες τις φορές που δεν σε φρόντισα όταν μου το ζητούσες, αλλά σε αποστράγγιζα με επιπλέον προσπάθεια για άλλη μια φορά. Για όλες τις φορές που δεν σε κανάκευα, που δεν σε ταχτάρισα και δεν σε πήρα αγκαλιά. Αλλά κυρίως για όλες εκείνες τις φορές που δεν σε άφησα να λάμψεις, πνίγοντας σε στην απραγία και στο κρυφτό. Που δεν σε άφησα να ορθώσεις το ανάστημα και το λόγο σου, για να διεκδικήσεις όλα αυτά που αξίζεις και σου αναλογούν. Για όλες αυτές τις φορές σου ζητώ ταπεινά συγνώμη…
Σε ευχαριστώ…. σε ευγνωμονώ για όλα τα λάθη, για όλα τα πάθη. Χωρίς αυτά, δεν θα ήμουν σήμερα αυτή που είμαι.
Σε φιλώ γλυκά και δεσμεύομαι ότι θα είμαι δίπλα σου ότι και αν συμβεί..
Υ.Γ. Μπορεί να μην είσαι τέλεια, άλλα είσαι σίγουρα ξεχωριστή!
Ήταν 1968 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μεξικό, όταν συνέβησαν εκτεταμένες σφαγές οι οποίες πλέον έχουν λησμονηθεί.
Το 1968 οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα γίνονταν στο Μεξικό. Ο Μάης του ‘68 είχε φέρει ένα παγκόσμιο κύμα αμφισβήτησης, με την χώρα της κεντρικής Αμερικής να έχει έναν λόγο παραπάνω για αντίδραση. Ο πρόεδρος της χώρας, Γκουστάβο Ντίας Ορντάς, βρισκόταν 40 χρόνια στην εξουσία, χρησιμοποιώντας σκοτεινές τακτικές που υπονόμευαν την δημοκρατία. Οι φοιτητές της χώρας είδαν σαν ευκαιρία τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ώστε να τραβήξουν, μέσω των διαμαρτυριών τους, την παγκόσμια προσοχή στο Μεξικό.
Αυτή όμως η προσοχή μετατράπηκε σε μια ανείπωτη τραγωδία, που έμεινε ξεχασμένη στο χρόνο και αποσιωπήθηκε για χάρη του πνεύματος και του θεάματος των Ολυμπιακών Αγώνων του ’68, των αγώνων των ρεκόρ όπως θεωρήθηκαν τότε.
Η ένταση υπήρχε από τον Ιούλιο. Ο στρατός εισέβαλε στην πανεπιστημιούπολη όπου θα γινόταν η τελετή έναρξης. Σκότωσε δεκάδες φοιτητές. Οι οδομαχίες που ακολούθησαν ήταν έντονες. Περισσότεροι από 1.000 φοιτητές συνελήφθησαν μέσα στο καλοκαίρι. Ο στρατός γινόταν όλο και πιο σκληρός και το φοιτητικό κίνημα όλο και πιο φανατισμένο.
Οι φοιτητές είχαν ξεκαθαρίσει πως δεν θα εμπλακούν στην διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων. Η CIA όμως που συνεργαζόταν με τις κρατικές αρχές, χαρακτήρισε το κίνημα ως «απειλή». Στις 13 Σεπτεμβρίου, 250.000 φοιτητές και πολίτες βγήκαν στους δρόμους με φωτογραφίες του «Τσε» Γκεβάρα και του Εμιλιάνο Ζαπάτα, κάνοντας σιωπηλή πορεία διαμαρτυρίας. Όμως η κυβέρνηση δεν πείστηκε από την ειρηνική διαδήλωση.
Στις 2 Οκτωβρίου του 1968, δέκα μέρες πριν από την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων, οι φοιτητές έκαναν ειρηνική πορεία στην πλατεία «Tres Culturas» στην συνοικία Τλατελόλκο. Η κυβέρνηση κατέλαβε το κέντρο της πόλης και τοποθέτησε ελεύθερους σκοπευτές στις κορυφές των κτιρίων. Μεξικανοί και Αμερικανοί πράκτορες ανακατεύτηκαν με τους φοιτητές, φορώντας ένα λευκό μαντήλι ή ένα λευκό γάντι για να ξεχωρίζουν.
Το απόγευμα ένα ελικόπτερο εμφανίστηκε πάνω από την πλατεία και έριξε τρεις φωτοβολίδες. Το έναυσμα είχε δοθεί. Οι πρώτοι πυροβολισμοί έπεσαν και ακολούθησε πανικός. Οι ελεύθεροι σκοπευτές πυροβολούσαν εναντίον των φοιτητών, ενώ πράκτορες και στρατιώτες έκαναν το ίδιο μέσα στο πλήθος. Τους έστηναν στους τοίχους και όποιος προσπαθούσε να ξεφύγει, τον εκτελούσαν. Ο απολογισμός ήταν τραγικός. 350 νεκροί, περισσότεροι από 1.000 τραυματίες και χιλιάδες συλληφθέντες.
Ο κρατικός μηχανισμός έδρασε αστραπιαία για να αποσιωπήσει το γεγονός. Οι εφημερίδες δεν έγραψαν τίποτα και τα πτώματα φορτώθηκαν σε αεροπλάνα και πετάχτηκαν στον Κόλπο του Μεξικού. Η κυβέρνηση μίλησε για μόλις 25 νεκρούς, με τους υπόλοιπους να ήταν σαν μην υπήρξαν ποτέ. Απείλησε πως αν γραφτεί κάτι διαφορετικό, θα θεωρούνταν σαμποτάζ των Ολυμπιακών Αγώνων, με βαριές συνέπειες.
Πολλοί από τους επιζώντες, που βρίσκονταν στα νοσοκομεία, εξαφανίστηκαν από την κυβέρνηση, με τις οικογένειές τους να μην γνωρίζουν που κατέληξαν. Όσοι προσπάθησαν περισσότερο να μάθουν, έπαθαν το ίδιο. Για πολλά χρόνια, δεν έγινε καμία διαδήλωση στο Μεξικό.
Η σφαγή του Τλατελόλκο αποσιωπήθηκε για πολύ καιρό. Ήταν μια σφαγή που όμοια της δεν έχει ξαναγίνει ποτέ, ειδικότερα με πρόσχημα τους Ολυμπιακούς Αγώνες, που από την ίδρυσή τους, αποτελούσαν περίοδο ειρήνης και παύσης οποιονδήποτε εχθροπραξιών.
Αν την ώρα που ανεβοκατεβαίνετε τις σκάλες, αυτό που τρίζει δεν είναι τα ίδια τα σκαλοπάτια, αλλά τα γόνατά σας, τότε μάλλον έχετε πρόβλημα.
Σύμφωνα με μια έρευνα που έγινε σε σχεδόν 5.000 ανθρώπους, ο πόνος στα γόνατα, όταν ανεβαίνουμε τις σκάλες, είναι το πρώτο σημάδι της αρθρίτιδας.
Η ανακάλυψη αυτή είναι σημαντική, επειδή η οστεοαρθρίτιδα πολύ συχνά δεν «ανιχνεύεται» παρά μόνο όταν έχει ήδη φτάσει σε τόσο προχωρημένο στάδιο, με τις αρθρώσεις να έχουν καταστραφεί σε τέτοιο βαθμό, που η χειρουργική επέμβαση είναι πια η μόνη επιλογή.
Ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Leeds επισημαίνουν ότι η έγκαιρη διάγνωση είναι το «κλειδί» για την αντιμετώπιση της ασθένειας αυτής. Αν εντοπιστούν νωρίς τα πρώτα σημάδια, ακόμη και μόνο η απώλεια βάρους θα μπορούσε να καθυστερήσει την εξέλιξη της κατάστασης.
Η πιο κοινή μορφή αρθρίτιδας, η οστεοαρθρίτιδα, προκαλείται από τη φθορά του αρθρικού χόνδρου που βοηθά τις αρθρώσεις να κάνουν τις διάφορες κινήσεις. Τα προβλήματα στα γόνατα είναι ιδιαίτερα κοινά, ενώ η μειωμένη κινητικότητα προκαλεί έναν φαύλο κύκλο, στον οποίο η απώλεια της ανεξαρτησίας κίνησης μπορεί να επιφέρει άλλου είδους προβλήματα, από κατάθλιψη μέχρι αύξηση του σωματικού βάρους και διαταραχή του ύπνου.
Οι ερευνητές ανέλυσαν τα δεδομένα από 4.673 άνδρες και γυναίκες. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το ανεβοκατέβασμα από τις σκάλες ήταν η πρώτη δραστηριότητα που σχετιζόταν με εμφάνιση πόνου στα γόνατα, αναφέρει δημοσίευμα της MailOnline.
Ένας από τους πιο ανθεκτικούς ελληναράδικους μύθους είναι, χωρίς αμφιβολία, ο μύθος για τη «δήλωση Κίσινγκερ». Όπως πιθανότατα θα ξέρετε, ο μύθος συνίσταται στο ότι ο Αμερικανός πολιτικός είχε πει:
Ο ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι’ αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ, δηλαδή, να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει, για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, να μη μας παρενοχλεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή τη νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για μας, για την πολιτική των ΗΠΑ.
Τον μύθο τον έκανε γνωστό η Λιάνα Κανέλλη, σήμερα βουλεύτρια του ΚΚΕ, το 1997 (λίγα χρόνια πριν αρχίσει να συνεργάζεται με το ΚΚΕ). Η Κανέλλη εξέδιδε τότε το (εθνικιστικό και τουρκοφαγικό, λέω εγώ) περιοδικό Νέμεσις και στο τεύχος του Φεβρουαρίου 1997 δημοσίευσε την πλαστή δήλωση, φυσικά παρουσιάζοντάς την για αληθινή, που έγινε τάχα το 1994.
Κι ένα μικρό παιδί καταλαβαίνει πως για έναν διπλωμάτη καριέρας τέτοιες δηλώσεις είναι αδιανόητες. Επιπλέον, όπως αναφέρω σε παλιό άρθρο του ιστολογίου, ο ίδιος ο Κίσινγκερ διέψευσε τον ισχυρισμό ενώ όταν προκλήθηκε να τον τεκμηριώσει η κ. Κανέλλη επικαλέστηκε ένα φύλλο της Turkish Daily News το οποίο τελικά βρέθηκε αλλά δεν περιέχει τίποτα σχετικό (Είμαστε στην εποχή όπου δεν έχουν περάσει τα πάντα στο Διαδικτυο κι έτσι η κ. Κανέλλη μπορούσε να διατηρεί για καιρό το ψέμα της).
Η δήλωση Κίσινγκερ λοιπόν αποδείχτηκε πέρα από κάθε αμφιβολία πλαστή, αν και αυτό δεν εμπόδισε πολλούς να την αναπαράγουν -και να την «τεκμηριώνουν» με το «επιχείρημα»: Μήπως δεν επαληθεύτηκαν τα όσα λέει;
Μια περιπλοκή στο θέμα είναι πως, όπως αποκάλυψαν οι ερευνητές της ομάδας του Ιού, τον Ιανουάριο του 1987, ο δικηγόρος Θ. Σταυρόπουλος, σε άρθρο του στην Ελευθεροτυπία υπέρ της επαναφοράς των αρχαίων στο γυμνάσιο από το πρωτότυπο, παρέθεσε μια συντομότερη, αλλά σαφώς ιδίου κλίματος δήλωση του Κίσινγκερ, η οποία, κατ’ αυτόν, είχε ειπωθεί το 1973, αμέσως μετά τη σφαγή του Πολυτεχνείου! Συγκεκριμένα, η δήθεν δήλωση είναι: «Τους Έλληνες δεν μπορούμε να τους δαμάσουμε. Είναι μη κυβερνήσιμοι (ingouvernables). Πρέπει να τους χτυπήσουμε στις πολιτικές τους βάσεις» HenryKissinger (Νοέμβρης 1973).
Σε δεύτερο άρθρο του ιστολογίου θέλησα να βρω τις απαρχές των ψευτοδηλώσεων Κισινγκερ και βρήκα μια ρήση του Κάστλρι, λόρδου Λοντόντερι, όπως την παραθέτει ο Αμερικανός διπλωμάτης Τσαρλς Τάκερμαν: Lord Londonderry, who wished to render Greece » as harmless as possible, and to make her people like the spiritless nations of Hindostan.»
Η ρήση αυτη έχει συμπεριληφθεί στο βιβλίο του Γεωργίου Φιλάρετου «Ξενοκρατία και βασιλεία εν Ελλάδι», που έχει διαβαστει αρκετά και που επανεκδόθηκε μετά την πτώση της δικτατορίας, και στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε από διάφορους δημοσιολόγους όπως ο Μάριος Πλωρίτης.
Οπότε, η υπόθεση εργασίας που κάνω είναι πως η ρήση αυτή χρησίμεψε σαν έναυσμα για να χαλκευθει, άγνωστο από ποιον και πότε ακριβώς, η δήλωση Κισινγκερ που εμφανίζεται αθορυβα και απαρατήρητη το 1987 στο άρθρο του Θ. Σταυρόπουλου και δέκα χρόνια αργότερα με τυμπανοκρουσίες από τη Λιανα Κανέλλη.
Ως εδώ έχετε διαβάσει μια απαραίτητη (και αναπόφευκτη) περίληψη των δύο προηγούμενων άρθρο μου για τον μύθο της δήλωσης Κίσινγκερ. Από εδώ και πέρα, το νέο στοιχείο.
Το νέο στοιχείο δεν ανατρέπει τα πράγματα αλλά προσθέτει μια νέα ψηφίδα στην ανίχνευση του μύθου. Το οφείλουμε εξ ολοκλήρου σε ένα εύρημα του φίλου Παναγιώτη Ανδριόπουλου, που το αποκάλυψε με διαδοχικές δημοσιεύσεις στο Τουίτερ και στην ομάδα Υπογλώσσια του Φέισμπουκ. Ο ίδιος έκανε και όλη την υπολοιπη έρευνα που θα παρουσιάσω.
Λοιπόν, όσοι έζησαν στη δεκαετία του 1980 θα θυμούνται ότι το 1986, τότε που δεν υπήρχε ακόμα ιδιωτική τηλεόραση, ο Διονύσης Σαββόπουλος άρχισε στην ΕΡΤ μιαν εκπομπή «Ζήτω το ελληνικό τραγούδι». Την έβλεπα και μου άρεσε. Θα θυμούνται επίσης οι ίδιοι ότι την ευλογημένη εκείνη εποχή οι μαθητές Γυμνασίου δεν διδάσκονταν αρχαία από το πρωτότυπο αλλά μόνο από μετάφραση. Αρχαία κείμενα μάθαιναν στο Λύκειο -και αυτό δεν εμπόδισε πολλούς να γίνουν άριστοι κλασικοί φιλόλογοι. Το μέτρο αυτό είχε αρχίσει από το 1976 με τη μεταρρύθμιση Ράλλη, ωστόσο το 1986 ο τότε υπουργός Παιδείας Αντώνης Τρίτσης άκουγε ευμενώς τις εισηγήσεις συντηρητικών κύκλων όπως η Πανελλήνια Ένωση Φιλολόγων και ο Γ. Μπαμπινιώτης και είχε εκφράσει τον προβληματισμό μήπως πρεπει να επανέλθει η διδασκαλία των αρχαίων στο γυμνάσιο ώστε να αντιμετωπιστεί η (ανύπαρκτη) νόσος της λεξιπενίας.
Μην ανησυχείτε, φτάνω στο ψητό. Στις 27 Δεκεμβριου 1986, και ενώ έχει ανάψει η συζήτηση για τα αρχαια ελληνικά, στο 6ο επεισόδιο της εκπομπής «Ζήτω το ελληνικό τραγούδι» ο Διον. Σαββόπουλος αφιερώνει τη μισή εκπομπή στη γλώσσα (την εκπομπή μπορείτε να τη δείτε εδώ) και μεταξύ άλλων λέει τα εξής:
Aπομαγνητοφωνώ:
Το 1958, ο τότε υπουργός Εθνικής Αμύνης των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής έδωσε συνέντευξη στον μακαρίτη τον Κόκκα της Ελευθερίας και έλεγε το εξής: Το πρόβλημα του Κυπριακού, η λύση του Κυπριακού, προσκρούει εδώ σε δύο παράγοντες. Ο ένας είναι ο εθνικισμός των Ελλήνων. Ο άλλος είναι η παιδεία τους. Και για το μεν πρώτο δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε. Για το δεύτερο ίσως κάτι μπορούμε να κάνουμε.
Αμέσως μετά, συστάθηκε η πρώτη επιτροπή παιδείας με κατευθυνσεις σαφώς τεχνολογικές και πάντως εις βάρος των ουμανιστικών σπουδών. Ακολούθησαν μεταρρυθμίσεις, οι οποίες μας έφεραν εδώ που μας έφεραν, στο σημείο να υποψιάζεται τώρα, επιτέλους, ευτυχώς, ο υπουργός Παιδείας, μήπως πρέπει να ξαναγυρίσουν τα αρχαία στα σχολειά μας, μήπως πρέπει να το ξανασκεφτούμε. Ναι κύριε Τρίτση, κάντε το, καιρός ήταν!
Υπάρχουν πολλές διαφορές από την μετέπειτα «δήλωση Κίσινγκερ» αλλά ο πυρήνας της είναι εδώ: ένας ανώτατος πολιτειακός παράγοντας των ΗΠΑ εκφράζει δυσφορία για την ανυπότακτη στάση των Ελλήνων και θεωρεί ότι θα την υπονομεύσει ασχολούμενος με την παιδεία των Ελλήνων.
Σημειώνω ότι η δήλωση Σαββόπουλου αυτή γίνεται ένα μήνα πριν από το άρθρο του Θ. Σταυρόπουλου, άρα είναι το παλαιότερο πρόπλασμα της «δήλωσης Κίσινγκερ» που έχει έρθει στο φως.
Ο Σαββόπουλος και παλιότερα είχε εκφράσει συντηρητικές απόψεις για τη γλώσσα -τον Γενάρη του 1985, σε ημερίδα που είχε διοργανώσει το ΚΚΕ εσωτ. στον Μίλωνα με θέμα τη γλώσσα, είχε υποστηρίξει σοβαρότατα πως με τους παλμογράφους του μπόρεσε να ξεχωρίσει τα μακρά από τα βραχέα φωνήεντα. Φυσικά, και πάλι μπαρουφολογούσε ασύστολα (δείτε μια κριτική του Γιάννη Χάρη).
Ο φίλος Ανδριόπουλος, όμως, θέλησε να ανατάμει τον σαββοπουλικό μύθο. Έχει ενδιαφέρον να δουμε πώς κατασκευάστηκε από μισές αλήθειες και ψεματα.
Την περίοδο εκείνη υπουργός Εθνικής Αμύνης των ΗΠΑ ήταν ο Νιλ ΜακΕλρόι (και γι’ αυτό ο Ανδριόπουλος, που είναι και σινεφίλ, έβαλε στο βίντεο κλιπ που είδατε τον τίτλο The Assassination of Henry Kissinger by the Coward Neil McElroy -εγώ που είμαι πιο πεζός τον άλλαξα). Ο ΜακΕλρόι λοιπόν υποτίθεται ότι είπε για την παιδεία των Ελλήνων.
Ο Παναγιώτης Ανδριόπουλος σχολιάζει ειρωνικά: Η «δήλωση» ΜακΕλρόι έχει μία αχίλλειο πτέρνα. Ο δηλών δεν είναι Εβραίος. Άρα στην κλίμακα συνωμοσιολογικού ενθουσιασμού βρισκόμαστε στο 0,72, με άριστα το 100. Ας μετρηθεί όμως στα θετικά του πως ήταν στέλεχος της P&G (πολυεθνική άρα σατανάδες) και είχε κάνει καινοτομίες στην οργάνωση της διαφήμισης (άρα ειδικός στην πλύση εγκεφάλου). Επιπλέον είχε προεδρεύσει σε μια επιτροπή για την παιδεία στην Αμερική. Σαν να ανεβαίνει ο ενθουσιασμός.
Ο ΜακΕλρόι πράγματι είχε επισκεφτεί την Ελλάδα εκείνη την περίοδο, ενώ πράγματι την εποχή εκείνη συγκροτήθηκε επιτροπή παιδείας. Ωστόσο, το πόρισμα της επιτροπής δημοσιεύτηκε τον Ιανουάριο του 1958, ενώ ο ΜακΕλρόι ήρθε στην Αθήνα τον Νοέμβριο του 1958 και δεν φαίνεται να συναντήθηκε με τον Πάνο Κόκκα. Για το πόρισμα θα τα πουμε και πιο κάτω.
Ψαχνοντας τα υλικά από τα οποία κατασκευάστηκε ο μύθος, ο Ανδριόπουλος βρήκε το εξής άρθρο στην Ελευθερία, την εφημερίδα του Πάνου Κόκκα:
«Είναι σχεδόν αδύνατον δια τον ξένον να εννοήση διατί η φιλόπονος αυτή και εν τω συνόλω της σχετικώς ευημερούσα χώρα, με ολιγώτερα πραγματικά προβλήματα παρά ποτέ άλλοτε εις την σύγχρονον ιστορίαν της, φλέγεται με τόσον πάθος δια την τύχην μιας νήσου.
Γενικώς η Κύπρος δεν έτυχεν αδίκου μεταχειρίσεως από τους Άγγλους κυρίους της. Ο εθνικισμός όμως, με τον οποίον είναι αναμεμιγμένη μια σχεδόν μυστικιστική θρησκευτική έντασις, επικρατεί εις τον ελληνικόν χαρακτήρα.
Η ελληνική ιδιοσυγκρασία είναι πληθωρική και αγαπά την περιπέτειαν και ενίοτε τείνει να θαυμάζη την λογικήν περισσότερον ποσοτικώς παρά ποιοτικώς. Η σκηνή είναι έτοιμη δια μίαν νέαν πράξιν του κυπριακού δράματος. Και όλοι οι Έλληνες θα είναι και ηθοποιοί και μέλη του ακροατηρίου»
Υπάρχει Κύπρος, υπάρχει εθνικισμός, υπάρχει ελληνική ιδιοσυγκρασία. Αλλά από πού είναι αυτό το απόσπασμα;
Ελευθερία, 4 Σεπτεμβρίου1957 «Η Αμερική και το Κυπριακόν», συγγραφέας ο διάσημος Σάιρους Σουλτσμπέργκερ.
Έψαξε και βρήκε ο Ανδριόπουλος:
Ο Σουλτσμπέργκερ, διευθυντης των NYT, ήρθε στην Ελλάδα τον Αύγουστο του 1957. Στις 23 του μήνα συναντήθηκε με τον Καραμανλή. Στην Ελευθερία της 4ης Σεπτεμβρίου αναδημοσιεύεται η ανταπόκρισή του στους Τάιμς.
Είναι πολύ πιθανό ο Σουλτσμπέργκερ να κάθισε στο ίδιο τραπέζι με Έλληνες εκδότες. Φιλική συζήτηση, πώς βλέπετε τα πράγματα κύριε Σάιρους, πείτε καμία κουβέντα στους Άγγλους για την Κύπρο. Και τέτοια. Δεν πιστεύω να ρώτησε ο Σουλτσμπέργκερ πόσες ώρες διδάσκοναι τα αρχαία. Αλλά είναι τραβηγμένο να είπε με λιγότερο δουλεμένα λόγια αυτό που έγραψε στην ανταπόκριση περί εθνικισμού;
Βάσιμα λοιπόν ο Ανδριόπουλος υποθέτει ότι η επίσκεψη Σουλτσμπέργκερ μπορεί να αποτελεί τον σπόρο πάνω στον οποίο βλάστησε, μέσα από διάφορα σπασμένα τηλέφωνα, ο μύθος που ο Σαββόπουλος έκρινε σκόπιμο να διαδώσει στο ανυπεράσπιστο πανελλήνιο τα Χριστούγεννα του 1986.
Όσο για το… πνευματοκτόνο πόρισμα της Επιτροπής Παιδείας του 1958, ο Ανδριόπουλος το βρήκε και αυτό. Παραθέτει μάλιστα ένα τμημα που κάθε άλλο παρά αντιουμανιστικό και τεχνοκρατούμενο φαίνεται:
Ιδιαιτέρως πρέπει το Ελληνικόν Σχολείον να φροντίση, ώστε να γίνη συνειδητή εις τους νέους η αρραγής ενότης του Έθνους κατά την μακράν ιστορικήν σταδιοδρομίαν του. Από το γεγονός τούτο της «ελληνικής διαρκείας», του οποίου σκόπιμον είναι εις πάσαν περίπτωσιν να εξαίρεται η έκτασις και η σημασία, οι νέοι μας δεν θα αντλούν μόνον αυτοπεποίθησιν και αισιοδοξίαν, αλλά καταλλήλως οδηγούμενοι θα μάθουν να εξηγούν πολλά φαινόμενα του συγχρόνου εθνικού μας βίου. Ο «Ελληνισμός» πρέπει δια της αγωγής να γίνη μέσα εις την συνείδησίν των ζωηρόν βίωμα. Να διδαχθούν όμως ότι υπάρχει ένας αρχαίος, ένας μεσαιωνικός και ένας νέος «Ελληνισμός», διαφοριζόμενος με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά εις τας μεγάλας φάσεις της ιστορικής ζωής του, διατηρών όμως κάτω από τας διαφοράς την ουσιαστικήν του ενότητα, την ψυχήν του. Αυτήν την ψυχήν εκφράζουν τα αρχαία ελληνικά κείμενα και μνημεία, τα βυζαντινά της μεγάλης ακμής, καθώς και τα νεοελληνικά. Προς όλα λοιπόν πρέπει οι νέοι μας να στραφούν με σεβασμόν και θαυμασμόν και από όλα να εμπνευσθούν. Ευνόητον είναι πόσον έχει να ωφεληθή η εθνική μας Εκπαίδευσις από μίαν τοιαύτην επίσης ευρύχωρον και υψηλόφρονα έννοιαν του «Ελληνισμού». Μέσα εις αυτό το πνευματικόν και ηθικόν κλίμα θα καταστή δυνατόν να τεθή και το γλωσσικόν ζήτημα εις την ορθήν θέσιν του και να παύση πλέον να ταλαιπωρή την Εκπαίδευσίν μας. Το Ελληνικόν Σχολείον έχει την υποχρέωσιν να διδάξη εις τους μαθητάς του και την Δημοτικήν και την Καθαρεύουσαν, εφ’ όσον και η μία και η άλλη αποτελούν την σημερινήν μας πραγματικότητα. Θα δώση όμως εις αυτούς δια της διδαχής την πεποίθησιν ότι τόσον η κοινή όσον και η λόγια γλώσσα μας είναι ισότιμοι κλάδοι του αυτού εθνικού κορμού, των οποίων η διαφοροποίησις οφείλεται εις τον μακρόν ιστορικόν βίον και τον πλούσιον πνευματικόν κόσμον του Γένους, μαρτυρούν δε εις όσους μελετούν την υφήν των την βραδείαν εξέλιξιν και την εσωτερικήν ενότητα της εθνικής μας γλώσσης.
Επομένως, ο μύθος τον οποίο πλάσαρε από τηλεοράσεως ο Δ. Σαββόπουλος δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Δεν φαίνεται να υπήρξε καμιά αμερικανική παρέμβαση στα εκπαιδευτικά μας πράγματα το 1958 στην κατεύθυνση της υποβάθμισης των ανθρωπιστικών σπουδών. Είναι ένα ψέμα, που βασίζεται σε κάποια πραγματικά περιστατικά: ότι το 1958 το Κυπριακό μονοπωλούσε το ενδιαφέρον, ότι έγινε επίσκεψη του Αμερικανού υπουργού Αμυνης, ότι υπήρξε (λίγο νωρίτερα) ένα πόρισμα Επιτροπής Παιδείας.
Ο μύθος της «δήλωσης ΜακΕλρόι» θα μπορούσε να έχει χαλκευτεί στις νεορθόδοξες παρέες όπου σύχναζε ο Διον. Σαββόπουλος στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Μίλησα για πρόπλασμα της δήλωσης Κίσινγκερ, επειδή έχει κάποια βασικά κοινά στοιχεία, αλλά δεν αποκλείω καθόλου η δήλωση Κισινγκερ να έχει χαλκευτεί εντελώς ανεξάρτητα.
Οπότε, το σημερινό άρθρο δεν καταλήγει μεν πουθενά, αλλά προσθέτει μια ψηφίδα στο μωσαϊκό της νεοελληνικής μυθολογίας.
Την επίμαχη εκπομπή για τη γλώσσα δεν θυμάμαι να την έχω παρακολουθήσει. Τώρα που τη βλέπω, 33 χρόνια μετά, στενοχωριέμαι που ένας αγαπημένος καλλιτέχνης, που με τα τραγούδια του γαλουχήθηκα, έχει βάλει το λιθαράκι του σε αυτή την επίθεση του σκοταδισμού και της αγυρτείας. Κρίμα…
