Ο Σωκράτης, ο Κομφούκιος, ο Ράσελ, ο Νίτσε και μερικά ακόμη ιερά τέρατα της φιλοσοφίας ήξεραν όσα επιμένουμε να αγνοούμε και παραμένουμε δυστυχείς ή έστω συμβιβασμένοι

Στηριζόμαστε στα εγχειρίδια και τους οδηγούς ευτυχίας, ψάχνουμε μότο που φτιάχνουν τη μέρα μας και φυλαχτά που μας κρατούν μακριά από κακοτοπιές και στιγμές δυστυχίας και αγνοούμε το προφανές, αυτό που άλλοι -με πνεύματα σαφώς ευρύτερα από το δικό μας- είχαν ανακαλύψει και μοιραστεί με την ανθρωπότητα. Ποιος είπε ότι η φιλοσοφία είναι απλώς μια βαρετή επιστήμη και όχι μια πυξίδα για να ευτυχήσει κανείς στην καθημερινότητα του; Τι θα σκεφτόταν ο Σωκράτης, για παράδειγμα, αν μας έβλεπε να πνιγόμαστε σε μια κουταλιά νερό; Τι θεωρούσε ο Κομφούκιος ως πεμπτουσία της ευτυχίας; Μια ματιά σε όσα πίστευαν γι’ αυτήν -και το άπιαστο της- 9 από τους μεγαλύτερους φιλοσόφους όλων των εποχών, ίσως αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τη ζωή και τις (όποιες) δυσκολίες της.

Μπέρτραντ Ράσελ 

«Απ’ όλα τα προληπτικά μέτρα που λαμβάνουμε, το πιο θανάσιμο κι εκείνο που σκοτώνει την πιθανότητα μας να ευτυχήσουμε αληθινά, είναι το να προφυλασσόμαστε από την αγάπη». Κι αυτό το έλεγε ο Ράσελ, ένας εραστής των μαθηματικών, της επιστήμης και του ορθολογισμού, αν κάτι λέει αυτό. 

Φρίντριχ Νίτσε 

«Ευτυχία είναι η αίσθηση ότι η δύναμη αυξάνεται – ότι μία αντίσταση εξουδετερώνεται». Αναμενόμενη, αλλά ενδιαφέρουσα η προσέγγιση του μηδενιστή Νίτσε, που πίστευε ότι η ευτυχία κρύβεται στον έλεγχο που μπορεί κάποιος να ασκεί στο περιβάλλον του και στον εαυτό του. Αυτό το αίσθημα ότι κάποιος έχει τον έλεγχο των εμπειριών του, εγγυάται ευτυχισμένη ζωή, κατά τον φιλόσοφο πάντα. 

Τζον Στιούαρτ Μιλ 

«Έχω μάθει να αναζητώ την ευτυχία, οριοθετώντας τις επιθυμίες μου, παρά προσπαθώντας να τις ικανοποιήσω». Αναμενόμενη προσέγγιση από τον πατέρα του φιλελευθερισμού, που όταν η κουβέντα γύριζε στα περί προσωπικής ζωής και ευτυχισμένου βίου, ασπαζόταν περισσότερα τα αρχαιοελληνικά ιδανικά: κοινώς, η ευτυχία του είχε όριο, για να μπορέσουν να ευτυχήσουν και οι γύρω του.

Σωκράτης

«Το μυστικό της ευτυχίας, βλέπετε, δεν βρίσκεται στο να αναζητάτε περισσότερα, αλλά στο να διαμορφώσετε τη δεξιότητα του να απολαμβάνετε τα λιγότερα». Για τον δικό μας Σωκράτη, η ευτυχία δεν ήταν θέμα εξωτερικών παραγόντων, αλλά προϊόν εσωτερικών διεργασιών. Με το να τιθασεύουμε την επιθυμία για ολοένα και περισσότερα αγαθά -ή ό,τι επιθυμεί ο καθένας- μαθαίνουμε να εκτιμάμε τις απλές και αληθινές χαρές της ζωής. 

Κομφούκιος

«Όσο περισσότερο διαλογίζεται ο άνθρωπος πάνω το καλό, τόσο καλύτερος θα γίνεται ο κόσμος του και ο κόσμος όλος». Αυτά από τον φιλόσοφο που ενέπνευσε το κίνημα της θετικής σκέψης και της συμπεριφορικής ψυχολογίας, που παρακίνησε την ανθρωπότητα να αναζητήσει τη βαθύτερη σύνδεση αισθημάτων, σκέψεων και συμπεριφορών. Κατά το κομφουκιανό θεώρημα η ευτυχία δεν είναι παρά μία προφητεία που ο καθένας εκπληρώνει για τον εαυτό του, ανακαλύπτοντας τα βαθύτερα ιδανικά που τρέφουν την ύπαρξη του.   

Σενέκας

«Οι μεγαλύτερες ευλογίες της ανθρωπότητας βρίσκονται μέσα μας. Ο σοφός άνθρωπος είναι ικανοποιημένος με όσα έχει, όσα κι αν είναι αυτά, χωρίς να προσεύχεται για όσα δεν έχει». Ο στωικός φιλόσοφος με ρήσεις σαν κι αυτή εδραίωσε αυτό που στη σύγχρονη ψυχολογία γνωρίζουμε ως κέντρο ελέγχου των επιθυμιών μας.  Για τους οπαδούς της θεωρίας του αυτό το κέντρο ζει για πάντα και καθοδηγεί με ασφάλεια και σοφία τις κινήσεις τους σαν εμπνευσμένη εξωγενής δύναμη.

Λάο Τσε

«Αν νιώθεις θλιμμένος ζεις στο παρελθόν. Αν είσαι αγχωμένος, ζεις στο μέλλον. Αν είσαι γαλήνιος, ζεις στο παρόν». Μία από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες της κινεζικής φιλοσοφίας, ήδη από τον 6ο αιώνα π.Χ γνώριζε αυτό που συνεχώς λέμε στον εαυτό μας -μήπως και το πιστέψουμε: ζήστε τη στιγμή. Η σύγχρονη ψυχολογία υιοθετώντας την άποψη του υποστηρίζει ότι οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι είναι οι αφοσιωμένοι σ’ αυτό που κάνουν, τη στιγμή που το κάνουν. 

Σόρεν Κίρκεγκαρντ 

«Η ζωή δεν είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να λυθεί, αλλά μία πραγματικότητα που οφείλουμε να βιώσουμε». Ο δανός φιλόσοφος, θεολόγος και ποιητής πηγαίνοντας λίγο μακρύτερα τη σκέψη του Λάο Τσε είχε να προτείνει το εξής: όλα αντιμετωπίζονται καλύτερα, όταν παύουμε να τα θεωρούμε προβλήματα, αλλά εμπειρίες που κάπως πρέπει να χειριστούμε. Από τον χειρισμό εξαρτάται η ευτυχία μας. Απλό. 

Χένρι Ντέιβιντ Θορώ 

«Η ευτυχία είναι σαν μια πεταλούδα. Όσο περισσότερο την κυνηγάς, τόσο σου ξεφεύγει. Αλλά αν στρέψεις την προσοχή σου σε κάτι άλλο, θα έρθει να καθίσει απαλά στον ώμο σου». Με άλλα λόγια, ένας από τους μεγαλύτερους προβοκάτορες της παγκόσμιας λογοτεχνίας εξηγεί γιατί το κυνήγι της ευτυχίας -και η ρουτίνα που αυτό επισύρει- διαλύει τη μαγεία του αιφνιδιασμού. Όσο λιγότερο δεσμεύεται κανείς στη συνήθεια, τόσο αποκτά μια ευρύτερη, σχεδόν κοσμική άποψη για όλα εκείνα που -όποτε θέλει- φέρνει η ζωή. Τα οποία έρχονται, όταν παύουμε να τα περιμένουμε με το ρολόι στο χέρι.

Πηγή

http://anthologion.gr/

ON ΟΙ «ΑΟΡΑΤΟΙ» ΤΟΥΡΚΟΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ: ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΤΟ FACEBOOK

Οι «αόρατοι» Τούρκοι στην Ελλάδα: Διώκονται ακόμα και για μία ανάρτηση στο Facebook

Ακολουθούν τις διαδρομές των προσφύγων από Συρία, Ιράκ κ.α. που αναζητούν ασφάλεια και έναν ελεύθερο, ειρηνικό τόπο για να ζήσουν.

Ανησυχία προκαλούν στις ελληνικές Αρχές οι συνεχείς αφίξεις Τούρκων στα ελληνικά νησιά, οι οποίοι δηλώνουν ότι διώκονται από το καθεστώς Ερντογάν.

Πρόκειται για τους «αόρατους» Τούρκους, οι οποίοι μπαίνουν σε λέμβους (και συνηθέστερα σε ταχύπλοα) διακινητών και έρχονται στην Ελλάδα, με τα ίδια «δρομολόγια» που πραγματοποιούνται για τους μετανάστες και πρόσφυγες των άλλων χωρών (Συρία, Αφγανιστάν, Ιράκ, Πακιστάν).

Την προπερασμένη εβδομάδα έφτασαν στην Κάλυμνο 22 Τούρκοι, ενώ στα τέλη Αυγούστου στο ίδιο νησί είχαν φτάσει 13 Τούρκοι. Μπορεί να μη δήλωσαν όλοι διωχθέντες αλλά ανάμεσά τους υπήρχαν πολλοί άνθρωποι που αυτοπροσδιορίστηκαν ως γκιουλενιστές και διωχθέντες από το καθεστώς Ερντογάν.

Ένας από αυτούς ανέφερε ότι κυνηγήθηκε για μία ανάρτηση που έκανε στο Facebook. Η ανάρτηση αυτή έγινε αφορμή για να μπει στο στόχαστρο. Υποχρεωτικά, όπως εξήγησε, έπρεπε να δίνει καθημερινά το παρών στο Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής του, όπου έπρεπε να παραμένει για δύο ώρες κάθε πρωί. Αν μία ημέρα δεν εμφανιζόταν στο Τμήμα απειλούνταν με φυλάκιση. Το αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης ήταν να μην μπορεί να πάει στην ώρα του στη δουλειά του και λίγο καιρό μετά να αναγκαστεί να μείνει άνεργος. Πήρε την απόφαση να έρθει με ταχύπλοο στην Κάλυμνο, όπως πρόσθεσε, λόγω του μεγάλου φόβου του ότι η κατάσταση θα γίνει ακόμα χειρότερη.

Ανάμεσα στους Τούρκους που έφτασαν τον Αύγουστο στην Κάλυμνο ήταν δημόσιοι υπάλληλοι, καθηγητές και ένας αστυνομικός.

Συνολικά το πρώτο 6μηνο του 2019 συνελήφθησαν για παράνομη είσοδο στη χώρα 3.228 Τούρκοι. Ένας σημαντικός αριθμός αυτών είναι διωχθέντες του καθεστώτος Ερντογάν, ενώ υπάρχουν και κάποιοι που είναι οικονομικοί μετανάστες. Σε κάθε περίπτωση σχεδόν όλοι ζητούν πολιτικό άσυλο. Αρχικά παίρνουν ένα έγγραφο που τους επιτρέπει να παραμείνουν στην Ελλάδα για 30 ημέρες και στη συνέχεια ταξιδεύουν από τα νησιά στην Αθήνα.

«Είμαι Γκιουλενιστής. Έδωσα λεφτά στον διακινητή και έφτασα στην Ελλάδα. Πίσω στη χώρα μου δεν υπάρχει ασφάλεια. Συνεχίζονται οι διώξεις», είναι μία χαρακτηριστική φράση που λένε αρκετοί Τούρκοι που φτάνουν στα νησιά. Ενδεικτικό της κατάστασης στη γειτονική χώρα είναι ότι έχουν μεταναστεύσει Τούρκοι ακόμα και από περιοχές πλούσιες και με μεγάλη τουριστική κίνηση, όπως η Αλικαρνασσός (Μπόντρουμ).

Ο δικηγόρος Δημήτρης Δρόσος, ο οποίος έχει χειριστεί υποθέσεις Τούρκων που δηλώνουν διωχθέντες και ζητούν διεθνή προστασία, εξηγεί στη HuffPost Greece ότι «οι αφίξεις Τούρκων που δηλώνουν Γκιουλενιστές έχουν αυξηθεί σημαντικά. Είναι άνθρωποι που ανήκουν στη μεσαία αστική τάξη της Τουρκίας και οι οποίοι φεύγουν για να αποφύγουν τις διώξεις. Είναι τρομοκρατημένοι. Σε τέτοιο βαθμό που θέλουν να φύγουν -σε δεύτερο χρόνο- και από την Ελλάδα για να μην βρίσκονται κοντά στην Τουρκία. Οι άνθρωποι αυτοί παίρνουν μαζί τους όσα λεφτά διαθέτουν, πουλάνε ότι μπορούν να πουλήσουν και εγκαταλείπουν την πατρίδα τους. Κανένας από αυτούς δεν θέλει να παραμείνει στα νησιά. Φεύγουν για Αθήνα, όπου συνεχίζουν την προσπάθεια είτε για να πάνε στην κεντρική Ευρώπη είτε για να πάρουν άσυλο και να ζήσουν μόνιμα στην Ελλάδα». 

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 21, 2019

GEOPELA

ΠΗΓΗ : https://www.huffingtonpost.gr

https://georgepelagia.wordpress.com/

SPAGHETTI ΜΕ ΣΑΛΤΣΑ ΣΚΟΡΔΟΥ ΚΑΥΤΕΡΟ ΠΙΠΕΡΙ ΚΑΙ ΛΑΔΙ

Καταχωρήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2019από τον elganspo

Καλημέρα, σήμερα θα κάνουμε ένα κλασικό ζυμαρικό Ιταλικής κουζίνας όπως ένα "Σπαγγέτι με σάλτσα σκόρδου, καυτερό πιπέρι και λάδι. Πιάτο προσαρμοσμένο σε οποιαδήποτε ημέρα της εβδομάδας με χαμηλό κόστος και πολύ γρήγορο χρόνο προετοιμασίας.

Και ξεκινάμε με  τη σάλτσα που είναι πολύ απλή:

- Σοτάρετε με ελαιόλαδο, μερικά σκελίδες σκόρδο, ψιλοκομμένες και 1 ή 2 πιπεριές τσίλι, επίσης ψιλοκομμένες (η ποσότητα των τσίλι εξαρτάται από το ανι μας αρέσει περισσότερο ή λιγότερο πικάντικη), μόλις αρχίσουν να βράζουν βρέχουμε με λευκό κρασί, προσθέτουμε μια πρέζα αλάτι και μαύρο πιπέρι, και όταν το κρασί εξατμίζεται (δεν το αφήνουμε να εξατμιστεί  όλο το κρασί)  το βγάζουμε τη φωτιά.

Εν τω μεταξύ μαγειρεύουμε τα σπαγγέτι al dente, τα στραγγίζουμε  και ενώ τα σοτάρουμε με τη σάλτσα σε χαμηλή φωτιά, προσθέτουμε λίγο μαϊντανό, μια κουταλιά  νερό μαγειρικής και λίγο παρμεζάνα που μας αρέσει · όταν η σάλτσα δέσει,  τη γαρνίρουμε με λίγο ψιλοκομμένο μαϊντανό .

Ετοιμάσατε λοιπόν το σπαγγέτι στα γρήγορα και είστε έτοιμοι για να φάτε. ΚΑΛΗ  ΣΑΣ ΟΡΕΞΗ και όπως πάντα για τυχόν ερωτήσεις ή απορίες εδώ είμαι.

 Θα τα ξαναπούμε με την επόμενη συνταγή.

 Χαιρετισμούς σε όλους.

https://cocinaitaly.wordpress.com/

Τραμπ – Μητσοτάκης-Εξοπλιστικά: Θα παρουμε τα F35 της Τουρκιας, η παλι με σαπακια θα μας γελασουν;

Τραμπ – Μητσοτάκης-Εξοπλιστικά: 

Θα παρουμε τα F35 της Τουρκιας, η παλι με σαπακια θα μας γελασουν;

Μεχρι τωρα μαζευουμε ολα τα σαραβαλα που πετουν οι Αμερικανοι και λεμε κι ευχαριστω..
Μηπως ειναι καιρος να απαιτησουμε κατι καλυτερο με ανταλαγμα την συνεχιση της λειτουργιας των Βασεων ;
Με τις υπαρχουσε συγκυριες , ειναι μια λογικη απαιτηση...

Ένα μπρα ντε φερ για γερά νεύρα παίζεται το τελευταίο διάστημα στα εξοπλιστικά. Η Τουρκία ναι μεν όπως φαίνεται δεν θα πάρει τα F-35 όταν ενεργοποιηθούν οι S-400, όμως οι ΗΠΑ συνεχίζουν να εκλιπαρούν την Άγκυρα να αλλάξει άποψη.

Βέβαια όταν μιλάμε για business, όλα γίνονται, όμως πίσω από αυτή την διαμάχη, κρύβονται και γεωπολιτικές προεκτάσεις.

Μάλιστα όπως ανέφερε πρώτο το Πενταπόσταγμα, η Ουάσινγκτον συνεχίζει να τρέχει πίσω από τον Ερντογάν, προσπαθώντας να τον απομακρύνει από τη ρωσική σφαίρα επιρροής, πλασσάροντας Patriot, F-35 και άλλα αμερικανικά όπλα, με αντάλλαγμα τη μη ενεργοποίηση του ρωσικού αντιαεροπορικού συστήματος S-400.

Βέβαια κάτι τέτοιο μάλλον δεν θα επιτευχθεί, με τις ΗΠΑ να ψάχνουν εναλλακτικές. Σύμφωνα λοιπόν με πληροφορίες, τα εξοπλιστικά θα βρεθούν στην ατζέντα Τραμπ – Μητσοτάκη. Ο Αμερικανός πρόεδρος έχει στόχο να εντάξει με ένα τρόπο την Ελλάδα στην παραγωγή των F35 μετά την κρίση στις σχέσεις με την Τουρκία. Το κόστος όμως είναι υψηλό για μια χώρα όπως η Ελλάδα που μόλις βγήκε από τα μνημόνια.

Μόνο εάν υπάρχει μια καλύτερη πρόταση, ένα καλύτερο οικονομικό πακέτο θα βρεθούν τα F-35 στη χώρα μας. Βέβαια, αυτά τα μαχητικά ίσως δεν είναι και η καλύτερη επιλογή για την χώρα μας, αλλά πρέπει να βιαστούμε, καθώς η Τουρκία ξεφεύγει πλέον.


πηγη 

https://apagoreuetai-group.blogspot.com/

Έτσι απλά καταστρέφεται μια ιστορική χώρα, η Ελλάδα, από το υπερόπλο της Τουρκίας, που λέγεται "προσφυγικό-μεταναστευτικό"

Έτσι απλά καταστρέφεται μια ιστορική χώρα, η Ελλάδα, από το υπερόπλο της Τουρκίας, που λέγεται "προσφυγικό-μεταναστευτικό"




Σάββας Καλεντερίδης

Άρθρο που πρωτοδημοσιεύθηκε ακριβώς πριν δύο χρόνια, τις 23/9/17

Το θέμα της μετακίνησης πληθυσμών είναι ένα φαινόμενο που εμφανίστηκε σε διάφορες φάσεις της ιστορίας. Όμως μπορούμε να πούμε ότι περιορίστηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό από τότε που ιδρύθηκαν τα κράτη και οροθετήθηκαν τα μεταξύ τους σύνορα. Έκτοτε, και ιδιαίτερα στη διάρκεια του 20ού αιώνα, το μόνο φαινόμενο σχετικό με το θέμα που μπορούμε να πούμε ότι συνεχίστηκε, ήταν αυτό της μετανάστευσης – νόμιμης και παράνομης.
Σε έκτακτες δε περιπτώσεις, είχαμε και κύματα προσφύγων από περιοχές που τις έπληξε ο πόλεμος ή από χώρες με ανελεύθερα καθεστώτα.
Το καθεστώς των προσφύγων καθορίζεται από τη Σύμβαση του 1951 για τους Πρόσφυγες, του ΟΗΕ, που βασίζεται στο άρθρο 14 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του 1948.
Σύμφωνα με τη Σύμβαση του 1951, ως πρόσφυγας ορίζεται «Ένα άτομο που λόγω βάσιμου φόβου δίωξης για λόγους φυλής, θρησκείας, εθνικότητας, συμμετοχής σε ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα ή πολιτικών πεποιθήσεων ευρίσκεται εκτός της χώρας της ιθαγένειάς του και δεν είναι σε θέση ή –λόγω του φόβου– δεν επιθυμεί να θέσει εαυτόν υπό την προστασία της εν λόγω χώρας, ή που δεν έχει υπηκοότητα και είναι εκτός της χώρας της προηγούμενης συνήθους διαμονής του, ως αποτέλεσμα των γεγονότων αυτών, δεν είναι σε θέση ή –λόγω του φόβου αυτού– δεν επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτήν».
Όσον αφορά το θέμα της επαναπροώθησης, στο άρθρο 33 αναφέρεται ότι «Κανένα συμβαλλόμενο κράτος θα απελάσει ή επιστρέψει (επαναπροωθήσει) πρόσφυγα με οποιονδήποτε τρόπο στα σύνορα εδαφών όπου η ζωή ή η ελευθερία του θα απειλούνταν λόγω της φυλής του, της θρησκείας, εθνικότητας, συμμετοχής σε ιδιαίτερη κοινωνική ή πολιτική άποψη».
Στα τέλη του 20ού αιώνα η Ευρωπαϊκή Ένωση, λόγω των κοινωνικών παροχών, του κράτους δικαίου και των ευκαιριών στην εργασία και την εκπαίδευση που δίνει στους πολίτες της, άρχισε να γίνεται σταδιακά πόλος έλξης για λαούς με χαμηλό βιοτικό επίπεδο αλλά και για λαούς στις χώρες των οποίων υπήρχαν πολεμικές συγκρούσεις. Μετά δε την υπογραφή της Συνθήκης Σέγκεν (1985), με την οποία καταργήθηκαν οι έλεγχοι στα σύνορα των συμβεβλημένων χωρών, ασχέτως αν οι μεταναστευτικές ή προσφυγικές ροές έλυναν σε ένα βαθμό το δημογραφικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν ορισμένες αναπτυγμένες βιομηχανικά χώρες της Ευρώπης λόγω γήρανσης του πληθυσμού τους, η ΕΕ φρόντισε να αποκτήσει μηχανισμούς ελέγχου του φαινομένου, μέσω του Κανονισμού Δουβλίνου.
Με τον Κανονισμό αυτό και με τις τροποποιήσεις του οι ισχυρές χώρες αποκτούν ένα προστατευτικό δίχτυ, ενώ στην ουσία «φορτώνονται» το πρόβλημα οι χώρες εισόδου, οι οποίες στην ουσία καλούνται να... τετραγωνίσουν τον κύκλο.
Ποιες είναι χώρες αυτές; Ισπανία, Ιταλία, Ελλάδα.
Η Ισπανία φρόντισε να ελέγξει τις «ροές» παίρνοντας αποτελεσματικά πολιτικά και περιοριστικά μέτρα, ένθεν κακείθεν των Στενών του Γιβραλτάρ. Όσο ήταν εν ζωή ο Καντάφι και υπήρχε κράτος στη Λιβύη, και η Ιταλία είχε υπό σχετικό έλεγχο το ζήτημα. Χάθηκε ο έλεγχος μετά την ανατροπή του και όταν επικράτησε το χάος. Για τους παραπάνω λόγους και για μια σειρά από άλλους, το μεγαλύτερο βάρος κλήθηκε να σηκώσει η Ελλάδα.
Οι άλλοι λόγοι είναι οι πόλεμοι που είναι σε εξέλιξη στο Αφγανιστάν και τη Μέση Ανατολή, και το γεγονός ότι η Τουρκία –ιδιαίτερα μετά την επικράτηση του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης και του Ερντογάν– έχει ένα συγκεκριμένο σχέδιο: Τον εκτουρκισμό και την εξισλαμισμό της Ευρώπης.
Το παραπάνω δεν χρειάζεται καν απόδειξη. Η Ευρώπη αντιλαμβάνεται πλέον ότι...
Η συνέχεια του άρθρου στο Pontos-news
Αναρτήθηκε από Σάββας Καλεντερίδης στις 8:30 π.μ.
Αντιδράσεις:

Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!
Μοιραστείτε το στο Twitter
Μοιραστείτε το στο Facebook
Κοινοποίηση στο Pinterest
Ετικέτες Ευρωπαϊκή Ένωση, Λαθρομετανάστευση, Σάββας Καλεντερίδης, Τουρκία

https://infognomonpolitics.blogspot.com/

Μωρό μαχητής της ζωής: Γεννήθηκε τόσο πρόωρο που το αίμα του φαινόταν να κυκλοφορεί στο κορμί του – Βίντεο

Μωρό μαχητής της ζωής: 

Γεννήθηκε τόσο πρόωρο που το αίμα του

 φαινόταν να κυκλοφορεί στο κορμί του – Βίντεο

Μία συγκλονιστική ιστορία δύναμης και θέλησης για ζωή, κάνει το γύρο του κόσμο, με ένα μωρό, [που γεννήθηκε τόσο πρόωρα που φαινόταν το αίμα να κυλά στο σώμα του!

Ένα μωράκι γεννήθηκε τόσο πρόωρο που η μαμά του μπορούσε να δει το αίμα του να κυκλοφορεί στο μικροσκοπικό του κορμάκι. Η Έμα Χόουπ μπορούσε να μετρήσει τα πλευράκια του μικρού της γιου στο στήθος του, όταν αυτός γεννήθηκε περισσότερο από 4 μήνες πρόωρος.

Αλλά ο μικρός μαχητής τα κατάφερε. Πλέον έχει γυρίσει σπίτι στην οικογένειά του, όπως μεταδίδει η βρετανική εφημερίδα, Daily Star.

«Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι κάποιος τόσο μικροσκοπικός θα μπορούσε να επιβιώσει», λέει η 28χρονη μητέρα του μικρού αγοριού. «Κυριολεκτικά, χωρούσε στην παλάμη του χεριού μου, αλλά είναι μαχητής και τα κατάφερε. Τον ονόμασα Άρλο, που σημαίνει πολεμιστής», τονίζει η Έμα Χόουπ.

«Μπορούσα να δω μέσα από το δέρμα του το αίμα να κυκλοφορεί στο μικρό του κορμάκι και να μετράω τα πλευρά του ένα-ένα».

Τα νερά της Έμα «έσπασαν» ενώ ήταν μόλις 21 εβδομάδων έγκυος και οι γιατροί της είπαν να προετοιμαστεί για το χειρότερο, καθώς πίστευαν ότι ο μικρούλης ήταν πολύ πρόωρος για να επιβιώσει.

«Διαρκώς αναφέρονταν στον Άρλο ως έμβρυο γιατί η εγκυμοσύνη μου ήταν πολύ πρώιμη. Τους είπα να σταματήσουν να τον αποκαλούν έτσι, γιατί ήταν ο γιος μου!», είπε η μητέρα του μωρού.

«Όμως το ιατρικό προσωπικό μου εξήγησε ότι τα μωρά δεν θεωρούνται βιώσιμα πριν τις 24 εβδομάδες, οπότε είναι πιθανό γι’ αυτά να επιβιώσουν».

Όμως, σχεδόν 5 μήνες από τη γέννησή του και 3 εβδομάδες μετά από την αρχική καταληκτική ημερομηνία τοκετού, ο Άρλο πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο και πήγε σπίτι με τους γονείς του.

Δείτε το βίντεο:

https://www.pentapostagma.gr/

Ναυμαχία της Σαλαμίνας: Τα “ξύλινα τείχη” κι η «πονηριά» ου Θεμιστοκλή σώζουν την Αθήνα το 480

Ναυμαχία της Σαλαμίνας: 

Τα “ξύλινα τείχη” κι η «πονηριά» 

ου Θεμιστοκλή σώζουν την Αθήνα το 480 π.Χ

Μία από τις περιβόητες νίκες των Ελλήνων απέναντι στους Πέρσες, καθοριστικής σημασίας ήταν η «Ναυμαχία της Σαλαμίνας».

H ναυμαχία της Σαλαμίνας το 480 π.Χ υπήρξε η πιο καθοριστική της δεύτερης φάσης των Μηδικών πολέμων, όταν ο Ξέρξης, που ηγούνταν της δεύτερης κατά σειρά εκστρατείας της Περσίας εναντίον των αρχαίων ελληνικών πόλεων είχε ήδη πετύχει μια δύσκολη, όσο και σημαντική νίκη στις Θερμοπύλες, που ανέδειξε όμως ανάγλυφα πως ο μοναδικός τρόπος να κριθεί η έκβαση του πολέμου ήταν ποιος θα ήταν ο νικητής σε μια μεγάλης κλίμακας ναυμαχία. Το ίδιο είχε αντιληφθεί και ο Θεμιστοκλής, που μια παράδοση που παραδίδει ο Πλούταρχος λέει πως ήθελε οπωσδήποτε να μοιάσει στον Μιλτιάδη και να μιμηθεί το κατόρθωμά του στο Μαραθώνα. Λέγεται πως είχε κλειστεί στον εαυτό του κι απέφευγε ακόμα και τα συμπόσια, καθώς “δεν τον άφηνε να κοιμηθεί η δόξα του Μιλτιάδη”.

Φτάνοντας στην Αθήνα ο Πέρσης βασιλιάς βρήκε μια έρημη πόλη, καθώς οι κάτοικοι την είχαν εγκαταλείψει. Οι Πελοποννήσιοι με επικεφαλής τους Σπαρτιάτες είχαν υψώσει αμυντικό τείχος στο ισθμό, ενώ την ίδια ώρα ο Θεμιστοκλής ήταν σε αντιπαράθεση με τον Σπαρτιάτη αρχηγό του στόλου Ευρυβιάδη για την καταλληλότητα του στενού της Σαλαμίνας. Ο Θεμιστοκλής επέμεινε πως στον περιορισμένο αυτό χώρο ήταν αδύνατον να παρατάξουν οι Πέρσες τα πλοία τους, σε αντίθεση με τις μικρές κι ευέλικτες τριήρεις των Ελλήνων. Οι Σπαρτιάτες μεταπείστηκαν, η αρχηγία του στόλου παρέμενε τυπικά τουλάχιστον στα χέρια του Ευρυβιάδη.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο στόλος ήταν πρόσφατο απόκτημα των Αθηναίων, που ως τότε δε διέθεταν κάποια ιδιαίτερα αξιόλογη ναυτική παράδοση και οφείλεται στο λεγόμενο “τέχνασμα του Θεμιστοκλή”.

Αδυνατώντας να πείσει με λογικά επιχειρήματα τους συμπολίτες του, κατέφυγε σε χρησμούς, ερμηνεύοντας ως θεϊκό σημάδι την εξαφάνιση του ιερού φιδιού της Αθηνάς στο Ερέχθειο, δήθεν για να δείξει στους Αθηναίους το δρόμος προς τη θάλασσα. Ερμήνευσε επίσης το χρησμό της Πυθίας που είχε ζητήσει η πόλη από την Πυθία περί “ξύλινων τειχών” ως πλοία στην πραγματικότητα, πείθοντας τελικά την πόλη να χρηματοδοτήσει τον πολυδάπανο στόλο. Στο μεταξύ οι Αθηναίοι που μπορούσαν να πολεμήσουν πήραν θέσεις στις τριήρεις έχοντας στείλει γυναικόπαιδια και δούλους στην Τροιζήνα, όπου λέγεται πως οι ντόπιοι υποδέχτηκαν με θέρμη τους φιλοξενούμενους, πληρώνοντας ακόμα και δασκάλους για τη μόρφωση των παιδιών.

Όταν οι Πέρσες αντίκρυσαν τη συγκέντρωση των ελληνικών πλοίων στη Σαλαμίνα αποφάσισαν να περικυκλώσουν το νησί και ο Μεγάλος Βασιλιάς με μεγάλη αυτοπεποίθηση ανέβηκε σε πλαγιά του όρους Αιγάλεω για να έχει εποπτεία της ναυμαχίας.

Γρήγορα αποδείχτηκε ότι πράγματι ο περσικός στόλος δεν μπορούσε να αντέξει σε τέτοιες συνθήκες καθότι εξαιρετικά δυσκίνητος. Ως το απόγευμα είχε πρακτικά καταστραφεί ο στόλος τους, κατά την παράδοση 300 πλοία, αν και οι αριθμοί των πλοίων εκατέρωθεν πρέπει να αντιμετωπίζονται με σημαντική επιφυλακτικότητα. Η εξοικίωση των Ελλήνων με το κολύμπι έσωσε σε πολλούς στη ζωή, σε αντίθεση με τους μαθημένους σε ηπειρωτικά περιβάλλοντα Πέρσες. Σύμμαχοι των Αθηναίων υπήρξαν οι Αιγινήτες, που αναλάμβαναν να αποτελειώσουν όποιον Πέρση γλίτωνε από τους πρώτους. Την αυλαία στους Περσικούς πολέμους, τουλάχιστον όπως τους διδασκόμαστε στο σχολείο, καθώς στην πραγματικότητα η αντιπαράθεση Περσών και Ελλήνων θα συνεχιζόταν για ακόμα μία τριακονταετία περίπου, έριξε μια άλλη ναυμαχία εκείνη της Μυκάλης το 479 π.Χ, που αν και λιγότερο προβεβλημένη ήταν εξίσου “επικών” διαστάσεων.

https://www.pentapostagma.gr/