«Πέρασε» στο σύστημα Ηλεκτρονικής Συνταγογράφησης της ΗΔΙΚΑ (Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση Κοινωνικής Ασφάλισης) η μειωμένη κατά 50% συμμετοχή των ασθενών στην τιμή αποζημίωσης φαρμάκων.
Πρόκειται για την υλοποίηση της απόφασης της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Υγείας, η οποία είχε ψηφιστεί κατά πλειοψηφία από την Ολομέλεια τον περασμένο Μάιο και η οποία προέβλεπε μείωση του ήδη θεσμοθετημένου ποσοστού συμμετοχής κατά το ήμισυ, στην περίπτωση φαρμάκων για τα οποία ολοκληρώνεται επιτυχώς η διαδικασία διαπραγμάτευσης.
Βάσει των νέων δεδομένων, οι ασθενείς αντί για το 25% θα καταβάλουν το 12,5% και αντί για 10% το 5%.
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση της σχετικής τροπολογίας, η εν λόγω διάταξη δίνει ένα σημαντικό κίνητρο για την επιτυχή κατάληξη της διαπραγμάτευσης, που επιφέρει σημαντικά δημοσιονομικά οφέλη στο πλαίσιο της αποζημιωτικής πολιτικής φαρμάκων, αλλά και ταυτόχρονα ελάφρυνση του κόστους που καταβάλουν οι πολίτες.
Τι συμβαίνει ακριβώς στην Τουρκία του Ερντογάν με την παραίτηση συνολικά 60.000 μελών του κυβερνώντος κόμματος μετά τις δημοτικές εκλογές στην Κων/πολη;
Μετά την ήττα του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) και τις εκλογές της Κωνσταντινούπολης, περίπου 60.000 μέλη παραιτήθηκαν από το κόμμα, γράφει ο Τούρκος αρθρογράφος Güven Gürkan Öztan στην αριστερή καθημερινή εφημερίδα BirGün.
«Η συμμετοχή μελών στο ΑΚΡ, είχε ανοίξει τις πόρτες στους πολίτες της χώρας και ήταν σχεδόν υποχρεωτική, ειδικά αν κάποιος ήθελε να κερδίσει δημόσιες προσφορές μεγάλης κλίμακας ή να βρει δουλειά για τον ίδιο ή συγγενή του», δήλωσε ο Οζτάν, προσθέτοντας ότι η ήττα του ΑΚΡ στο οικονομικό κέντρο της Τουρκίας στην Κωνσταντινούπολη και στην πρωτεύουσα Άγκυρα στις τοπικές εκλογές, εξαφάνισαν τους πόρους διέθετε το κόμμα.
«Υπάρχει περισσότερη αντιπαλότητα ως προς το ποιος λαμβάνει πλέον τα κομμάτια της πίτας τώρα», δήλωσε ο Öztan, καθώς η ελίτ του κόμματος δεν είναι διατεθειμένη να μοιραστεί τίποτα και με κανέναν.
Καθώς τα σκάνδαλα διαφθοράς αποκαλύπτονται το ένα μετά το άλλο, σημαντικά ονόματα από το κόμμα παραιτούνται για την ίδρυση νέων κομμάτων, ενώ ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν φαίνεται να στερείται τη δύναμη να τους σταματήσει.
Η σημερινή στήριξη του Ερντογάν είναι θέμα λιγότερο του συνδυασμού της Λαϊκής Συμμαχίας και περισσότερο του Εθνικιστικού Κινήματος MHP, σύμφωνα με τον Öztan.
Ο εταίρος του Ερντογάν στη συμμαχία, ο ηγέτης της MHP Ν.Μπαχτσελί βλέπει να αυξάνεται συνεχώς ο αριθμός των αποχωρούντων ψηφοφόρων του AKP, με τους ίδιους να συρρέουν στο κόμμα του, με το σκεπτικό ότι το MHP θα ανέλθει στην κορυφή όταν η συμμαχία με τους ισλαμιστές αποτύχει. Έτσι ο ίδιος ζητά περισσότερα αυξάνοντας την εθνικιστική ρητορική του κατά του εσωτερικού και του εξωτερικού της χώρας.
«Όσοι βλέπουν ότι το ΑΚΡ βυθίζεται αργά-αργά έχουν αρχίσει να εγκαταλείπουν το πλοίο», δήλωσε ο Öztan, ενώ τόνισε ότι ορισμένες προσωπικότητες των μέσων ενημέρωσης και γραφειοκράτες σταμάτησαν να υποστηρίζουν το AKP.
«Οι υπουργοί που ήρθαν στο AKP από τον ιδιωτικό τομέα, καθώς υποτίθεται ότι γνώριζαν πώς να υλοποιήσουν τα σχέδια του Ερντογάν, έχουν κάνει τα πράγματα χειρότερα», δήλωσε ο Öztan.
Ο γραφειοκρατικός μηχανισμός, τον οποίο υποτίθεται η τουρκική κυβέρνηση έπρεπε να εξορθολογίσει, δεν εκπληρώνει πλέον ούτε τα βασικότερα καθήκοντα του.
Η αιτία των σημερινών προβλημάτων στη χώρα είναι το προεδρικό σύστημα, ανέφερε ο αρθρογράφος.
Η δεξιά αντιπολίτευση, το κόμμα της πρώην υπουργού εσωτερικών Meral Akşener (Καλό Κόμμα), που ιδρύθηκε από πολιτικούς οι οποίοι ήταν ως επί το πλείστον δυσαρεστημένοι με την κατάσταση του MHP και ειδικότερα το συντηρητικό-θρησκευτικό κόμμα Felicity (SP) και ενδεχομένως τα νέα κόμματα, θα διεμβολίσουν τον δεξιό συνασπισμό που έχει συνάψει το ΑΚΡ, ενώ όλοι πιστεύουν ότι το κόμμα τους θα είναι το κλειδί για την επόμενη κυβέρνηση, εξήγησε ο Öztan.
Η συμμετοχή των Κεμαλιστών του CHP αυξάνεται, και η βάση των ψηφοφόρων έχει ανανεωθεί με ενθουσιασμό μετά τις τοπικές εκλογές, αλλά το κόμμα δεν έχει ακόμη αποκτήσει την απαιτούμενη δυναμική για να νικήσει το ΑΚΡ σε ολόκληρη την χώρα, καθώς η πλειοψηφία των Τούρκων πολιτών είναι αρκετά συντηρητική.
Με λίγα λόγια έχουμε μεγάλες παρασκηνιακές ζυμώσεις εντός της Τουρκίας στην οποίες ο Ερντογάν δεν έχει τον πρώτο λόγο, ενώ σε ενδεχόμενη μελλοντική εκλογική αναμέτρηση υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο ήττας των ισλαμιστών.
Πως όμως θα αντιδρούσε ο Σουλτάνος σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο;
Σύμφωνα με άρθρο μας, αναφέραμε τον Μάιο του 2019 ότι, ο Αμερικανός καθηγητής Henri J. Barkey, ανώτερος συνεργάτης του ινστιτούτου μελετών Μέσης Ανατολής και του αμερικανικού συμβουλίου εξωτερικών σχέσεων, προειδοποιούσε με σαφήνεια, περί κατάστασης «Βενεζουέλας», ή «τουρκικής Άνοιξης» στην χώρα, από την νέα παρέμβαση Ερντογάν στην εκλογή Δημάρχου στην Κων/πολη, ενώ οι σχέσεις Ουάσιγκτον-ΗΠΑ, επιδεινώνονται συνεχώς.
«Ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ενδέχεται να έχει ήδη προκαλέσει μια «τουρκική Άνοιξη», αναγκάζοντας την εκλογική επιτροπή να ανακοινώσει την επανάληψη των δημοτικών εκλογών για την Κωνσταντινούπολη», είχε δηλώσει ο Henri J. Barkey.
Ο Ερντογάν έκανε και δεύτερο μοιραίο λάθος εισάγοντας τον εαυτό του στις εκλογές, και χρησιμοποιώντας μια εθνικιστική ρητορική, ενέπλεξε στις τουρκικές δημοτικές εκλογές, εθνικά θέματα, ζητήματα τρομοκρατίας και ξένες συνωμοσίες εναντίον της χώρας, έγραψε ο ίδιος στην ιστοσελίδα του Foreign Policy.
Μοιραία λοιπόν μια ενδεχόμενη «Τουρκική Άνοιξη» θα σήμαινε πιθανότατα εμφύλιο πόλεμο εντός χώρας με διαλυτικά αποτελέσματα και για την ίδια την ύπαρξη της Τουρκίας.
Καθημερινές λέξεις και φράσεις που κάνουμε όλοι λάθος!
Σίγουρα έχεις πει κάποια από αυτές.
Κάθε μέρα λέμε πολλές λέξεις και φράσεις που είναι λάθος.
Σε αυτό συμβάλει και η δύναμη της συνήθειας και το ότι ποτέ δεν κάτσαμε να τις μάθουμε σωστά.
Εδώ δεν πρόκειται να σου μάθουμε γραμματική, θα σου δείξουμε όμως τα πιο συνηθισμένα λάθη που κάνουμε κάθε μέρα με το σκεπτικό πως την επόμενη φορά θα έχουμε μάθει κάτι.
Δες παρακάτω τι λες λάθος:
«Επί τούτω» Και όχι «επι τούτου»«εξεπιτούτου» και άλλα τέτοια χαριτωμένα, που τα λέμε για αστείο και κοντεύουν να ενσωματωθούν στην γλώσσα μας. Ομοίως και το «Επί τω έργω».
«Προπηλακίζω» Σημαίνει βρίζω χυδαία κάποιον, τον μπινελικώνω. Δεν σημαίνει σε καμιά περίπτωση ότι του επιτίθεμαι σωματικά.
«Ον ου τύπτει λόγος, ουδέ ράβδος» Και όχι «εκεί που δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος». Σημαίνει φυσικά ότι αυτόν που δεν παίρνει από λόγια, ούτε και το ξύλο μπορεί να τον συγκινήσει. Οπότε τσάμπα ο κόπος!
Υπέρ το δέον» Και όχι υπέρ του δέοντος! Είναι το δέον (αυτό που πρέπει να γίνει) και κάνουμε κάτι, παραπάνω κι από αυτό.
«Άνοιξε τον Ασκό του Αιόλου» Το ακούμε συχνά λανθασμένα από τους τηλεπαρουσιαστές, οι οποίοι λένε “τους ασκούς του Αιόλου”. Ο ασκός του Αιόλου σύμφωνα με τη μυθολογία ήταν ΕΝΑ σακούλι από δέρμα ζώου, που ο Αίολος, ο θεός των ανέμων είχε φυλακίσει μέσα όλους τους αέρηδες. Συνεπώς είναι λάθος να λέμε «άνοιξαν οι ασκοί του Αιόλου» γιατί ήταν μόνο ένα. Όπως και το κουτί της Πανδώρας
«Ελαφρά τη καρδία» Δηλαδή με ανάλαφρη καρδιά, άνετα, χωρίς να το πολυσκεφτώ. Τσιριμπίμ, τσιριμπόμ.
Με γεια!» Ευχή. Δύο λέξεις. Με υγεία και όχι μεγιά
Τα στύβουμε για να φύγουν τα νερά τους. Τα προσθέτουμε σε μία λεκανίτσα. Στη συνέχεια προσθέτουμε όλα τα υλικά μας με τη φέτα θρυμματισμένη και το μαϊντανό ψιλοκομμένο, εκτός το αλεύρι και τη φρυγανιά μας. Αλατοπιπερώνουμε... Προσθέτουμε σιγά σιγά το αλεύρι και ανακατεύουμε μέχρι να έχουμε ένα χυλό. Στη συνέχεια, παίρνουμε ένα στρογγυλό ταψί κουζίνας. Το λαδώνουμε. Το καλύπτουμε με φρυγανιά.
Προσθέτουμε το μείγμα μας και το απλώνουμε ομοιόμορφα στο ταψί. Τέλος, το καλύπτουμε από πάνω εντελώς με φρυγανιά. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για καμία ώρα περίπου...
Ο «εαυτός» είναι ένας από τους αρχαιότερους αφορισμούς της φιλοσοφίας. Υπάρχει όμως κάτι τέτοιο όπως ο εαυτός και, εάν υπάρχει, μπορεί να διερευνηθεί εμπειρικά με επιστημονικές μεθόδους; Οι αντιρεαλιστές αρνούνται την ύπαρξη του εαυτού γιατί γι’ αυτούς είναι μια ψευδαίσθηση, μια μυθοπλασία του νου. Αν δεν υπήρχε κάποιος που να τον αντιλαμβάνεται, δεν θα υπήρχε εαυτός. Η έννοια του εαυτού, στην αφήγηση τους, επινοείται από πολιτιστικές, κοινωνικές και γλωσσικές συμβάσεις. Δεν είναι παρά ένα χρήσιμο εννοιολογικό εργαλείο για την οργάνωση της ανθρώπινης εμπειρίας.
Ο David Hume, σκωτσέζος φιλόσοφος του 18ου αιώνα, παραμένει ο πιο εξέχων αντιρεαλιστής. Προτείνει ότι δεν έχουμε εμπειρία από μια απλή, μεμονωμένη εντύπωση που μπορούμε να ονομάσουμε εαυτό. Στην Πραγματεία της ανθρώπινης φύσης (1740), ο Hume έγραψε: «Ποτέ δεν μπορώ να συλλάβω τον εαυτό μου ανά πάσα στιγμή χωρίς αντίληψη και ποτέ δεν μπορώ να παρατηρήσω τίποτα παρά την αντίληψη». Ο Νίτσε τονίζει ότι αγνοούμε τον εαυτό μας: «Κανένας δεν είναι πιο ξένος προς τον εαυτό του από τον εαυτό του» ( Η Γενεαλογία της Ηθικής).
Ο Daniel Dennett, φιλόσοφος του νου και γνωστικός επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο Tufts στη Μασαχουσέτη, υπερασπίζεται επίσης την αντιρεαλιστική άποψη. Για τον Dennett, κάθε «φυσιολογικό» άτομο του είδους Homo sapiens δημιουργεί έναν εαυτό με την περιγραφή ιστοριών για τον εαυτό του σε άλλους μέσω της γλώσσας. Η τάση για τη δημιουργία εαυτού μέσω της δημιουργίας ιστοριών για τους ανθρώπους, είναι παρόμοια με το πώς οι αράχνες υφαίνουν ιστούς για να προστατεύσουν τον εαυτό τους, λέει. Επειδή ο εαυτός είναι κατασκευασμένος από αφηγήσεις, είναι διαπερατός και ευέλικτος, και λόγω της διαπερατότητας και της ευελιξίας του, δεν μπορεί να επικυρωθεί διυποκειμενικά.
Η εικόνα του Mead για το ανθρώπινο ον ως δρών υποκείμενο διαφέρει ριζικά από τη σύλληψη του ανθρώπου που κυριαρχεί στις τρέχουσες ψυχολογικές και κοινωνικές επιστήμες. Αυτός βλέπει το ανθρώπινο ον σαν οργανισμό που έχει εαυτό. Τόνισε ότι ο άνθρωπος είναι ένα αντικείμενο του εαυτού του και παρουσίασε τον εαυτό ως διαδικασία και όχι ως δομή. Για αυτόν η ανθρώπινη πράξη αποκτά ένα ριζικά διαφορετικό χαρακτήρα ως αποτέλεσμα διαμόρφωσής της μέσα από μια διαδικασία αυτό-αλληλεπίδρασης. Ο Heidegger πάλι, αναγνωρίζει τη δυσκολία της προσέγγισης του αυθεντικού εαυτού την οποία προκαλούν τα κοινωνικά συστήματα και η προσπάθεια υπέρβασης αυτών που οδηγεί στην αυθεντικότητα, είναι και το μεγάλο στοίχημα για κάθε υπαρκτικό υποκείμενο. Ουσιαστικά κατά τον Heidegger, βρισκόμαστε ριγμένοι σε ένα κόσμο προκατασκευασμένο, σε ένα εξωτερικό περιβάλλον που έχει επικαθορίσει το σύνολο των ατομικών μας χαρακτηριστικών και η πορεία προς την αυθεντικότητα σημαίνει υπέρβαση αυτού του εξωτερικού καθορισμού. Για τους ρεαλιστές ο εαυτός υπάρχει. Η φαινομενική εμπειρία της ύπαρξης ενός εαυτού, των αισθήσεων του πόνου και της ευχαρίστησης, του ελέγχου και της πρακτικής σύμφωνα με τις πεποιθήσεις και τις επιθυμίες κάποιου, η αίσθηση του δεσμού με τον φυσικό κόσμο και τον κοινωνικό κόσμο -όλα αυτά δείχνουν την ύπαρξη του εαυτού.
Από τους φιλοσόφους πιο ωραία τα λέει ο ποιητής Walt Whitman στο «Τραγούδι του εαυτού μου»: «Είμαι σύντροφος και συνοδοιπόρος των ανθρώπων, όλοι το ίδιο αθάνατοι και / ανεξήγητοι όπως κι εγώ, / (δεν ξέρουν πόσο αθάνατοι, αλλά εγώ το ξέρω). Και εγώ είμαι ανήμερος, και εγώ είμαι αμετάφραστος. Ξεφωνίζω τη βαρβαρική μου υλακή πάνω από τις σκέπες του κόσμου. Η τελευταία ουριοδρόμηση της μέρας με περιμένει. Εκσφενδονίζει τη μορφή μου στα εναπομείναντα και αληθινά σαν εκείνα στις ισκιωμένες ερημιές. Με παρασύρει στην άχνη και τη σκοτεινιά. Απέρχομαι σαν τον αέρα, τινάζω τα λευκά μαλλιά μου στον δραπέτη ήλιο. Σκορπίζω το σώμα μου στους στροβίλους, και το παρασύρω σε δαντελωτές αιχμές βράχων. Κληροδοτώ τον εαυτό μου στο χώμα να φυτρώσω από τη χλόη που αγαπώ. Αν με θέλεις πάλι, ψάξε με κάτω από τα πέλματα των παπουτσιών σου. Δύσκολα θα μάθεις ποιός είμαι ή τι εννοώ. Αλλά για σένα θα είμαι πλησμονή υγείας παρόλα αυτά. Και θα διυλίζω και θα διεγείρω το αίμα σου. Αν αποτύχεις να με βρεις στην αρχή μην αποθαρρύνεσαι. Αν με χάσεις σε κάποιο σημείο ψάξε σε άλλο. Σταματώ κάπου και σε περιμένω.» (Το τραγούδι του εαυτού μου, μετάφραση: Ζωή Ν. Νικολοπούλου, Εκδόσεις Ηριδανός, 2006)
Οι φόβοι για ντόμινο ανατιμήσεων και τα γεωπολιτικά "παιχνίδια"
Φωτογραφία αρχείου AP
Νευρικότητα στις διεθνείς αγορές αλλά και ανησυχία στους καταναλωτές ενόψει της έλευσης του χειμώνα στο βόρειο ημισφαίριο προκαλούν οι ραγδαίες εξελίξεις στον Περσικό Κόλπο. Μιλάνε στο News 24/7 ο ακαδημαϊκός και καθηγητής Αιμίλιος Αυγούλεας και ο πρόεδρος και Εκτελεστικός Διευθυντής του Ινστιτούτου Ενέργειας Νοτιοανατολικής Ευρώπης Κωστής Σταμπολής.
Αλυσιδωτές αντιδράσεις στις αγορές και διεθνή ανησυχία προκαλούν οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών στον Περσικό Κόλπο, καθώς εκφράζονται πλέον ανοιχτά φόβοι για σημαντικές αυξήσεις στην τιμή του πετρελαίου, προκαλώντας επακόλουθα αναταράξεις στην παγκόσμια οικονομία.
Storage tanks are seen at the North Jiddah bulk plant, an Aramco oil facility, in Jiddah, Saudi Arabia, Sunday, Sept. 15, 2019. The weekend drone attack in Buqyaq on one of the world's largest crude oil processing plants that dramatically cut into global oil supplies is the most visible sign yet of how Aramco's stability and security is directly linked to that of its owner -- the Saudi government and its ruling family. (AP Photo/Amr Nabil) AP
Πέραν του φόβου ανάφλεξης στην περιοχή, μετά το βομβαρδισμό πετρελαϊκών εγκαταστάσεων της εταιρείας Aramco στην Σαουδική Αραβία, την κατάσχεση πλοίου από τους Ιρανούς με τη δικαιολογία της παράνομης διακίνησης καυσίμων στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, αλλά και τις απειλές του Ντόναλντ Τραμπ για δυναμική "απάντηση" στους υπεύθυνους των επιθέσεων, αυτό που πλέον μοιάζει να "φλέγεται" είναι η τσέπη των καταναλωτών. Πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των ανατιμήσεων, ενώ αναπόφευκτα πρόκειται να ακολουθήσουν και είδη πρώτης ανάγκης που πωλούνται στα σούπερ μάρκετ.
Αυγουλέας: "Κάποιοι θα κερδοσκοπήσουν, οι ελεγκτικές αρχές να είναι σε συναγερμό
"Δεν νομίζω ότι είμαστε ενώπιον μιας πετρελαϊκής κρίσης", αναφέρει μιλώντας στο News 24/7 ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και καθηγητής Διεθνούς Τραπεζικού Δικαίου και Χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, ο Αιμίλιος Αυγουλέας,¨"
Όπως επισημαίνει, "υπάρχουν πιθανότητες να είναι μία κατασκευασμένη ιστορία από ένα ασταθές καθεστώς του οποίου τα οικονομικά δεν πάνε καλά". Στο πλαίσιο αυτό, δεν αποκλείει το ενδεχόμενο το ίδιο το καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας να βομβάρδισε τις δικές της πετρελαϊκές πηγές για να πάρει περισσότερες παραχωρήσεις από τους Αμερικανούς και όπλα και πυρομαχικά για την Υεμένη όπου ο πόλεμος δεν πάει καλά.
Ανησυχία στις διεθνείς αγορές AP
Αναφορικά με το τι μπορεί να σημαίνουν οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών για την τιμή του πετρελαίου και την τσέπη των καταναλωτών, ο κ Αυγουλέας εκτιμά ότι "η τιμή του πετρελαίου μπορεί να ανέβει άλλο ένα 10% - 15%". Τονίζει ωστόσο ότι αν η τιμή του πετρελαίου ξεπεράσει τα 70 δολάρια το βαρέλι, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ μπορεί να μπει σε συνομιλίες με το Ιράν, καθώς υπάρχουν τεράστια αποθέματα πετρελαίου που η Τεχεράνη μπορεί να ρίξει στην αγορά. Αντίστοιχα, αν ξεπεράσει τα 80 δολάρια το βαρέλι, τότε θα μπει σε συνομιλίες με τον Νίκολας Μαδούρο, καθώς και από την πλευρά της Βενεζουέλας υπάρχουν μεγάλα αποθέματα.
Όπως υπογραμμίζει ο κ. Αυγουλέας, "υπάρχει έτοιμο στοκ που θα μπορούσε να καλύψει τις διεθνείς πετρελαϊκές ανάγκες. Το πρόβλημα είναι κατά βάση γεωπολιτικό και σπάνια πετρελαϊκό". Τονίζει επίσης ότι στην περίπτωση που η τιμή ανέβει στα 100 δολάρια το βαρέλι, οι ΗΠΑ θα μπουν σε φάση ύφεσης λίγο πριν εισέλθουν επίσημα στην προεκλογική περίοδο για τις προεδρικές εκλογές του 2020, κάτι που ο Ντόναλντ Τραμπ δεν θα επιτρέψει να συμβεί.
"Βραχυπρόθεσμα θα υπάρξει μία αύξηση στις τιμές του πετρελαίου, η οποία δεν αποκλείεται να είναι και τεχνητή καθώς η αγορά έχει συμπληρώσει τις παραγγελίες και τις παραλαβές για τις πωλήσεις του Οκτωβρίου και εντεύθεν. Άρα το πιθανότερο είναι ότι κάποιοι θα κερδοσκοπήσουν, πράγμα που σημαίνει ότι οι ελεγκτικές αρχές θα πρέπει να είναι σε συναγερμό", προειδοποιεί ο κ. Αυγουλέας. Κρούει δε τον κώδωνα του κινδύνου, λέγοντας ότι αν οι εποπτικές αρχές δεν προλάβουν ένα κύμα ανατιμήσεων στο πετρέλαιο, "θα ακολουθήσουν ανατιμήσεις σε όλα τα βασικά αγαθά άσχετα από το αν συνδέονται με την τιμή του πετρελαίου ή όχι, καθώς όλα αυτά είναι σαν μία αλυσίδα μια χιονοστιβάδα".
Σταμπολής: Υπάρχει κίνδυνος γενικότερης ανάφλεξης
"Στην αγορά υπάρχει υπέρ-επάρκεια από πλευράς πετρελαίου", δηλώνει στο News 24/7 ο Κωστής Σταμπολής, Πρόεδρος και Εκτελεστικός Διευθυντής του Ινστιτούτου Ενέργειας Νοτιοανατολικής Ευρώπης (ΙΕΝΕ). "Αυτό που έγινε είναι επεισόδιο που μπορεί κάλλιστα να επαναληφθεί, αλλά δεν οδηγεί σε κρίση", συμπληρώνει.
Αναφορικά με τις ανησυχίες για επικείμενες αυξήσεις, επισημαίνει ότι στην αγορά υπάρχουν αποθέματα που έχουν ήδη αγοραστεί με συγκεκριμένες τιμές.
Από γεωπολιτικής πλευράς εκτιμά ότι υπάρχει κίνδυνος γενικότερης ανάφλεξης. "Εβλήθη η καρδιά της πετρελαϊκής παραγωγής", τονίζει χαρακτηριστικά. "Αυτό έδειξε ότι η περιοχή είναι ευάλωτη, άρα αυξάνεται ο γεωπολιτικός κίνδυνος. Άρα η αγορά θα βάλει από εδώ και εμπρός ένα γεωπολιτικό πριμ". Εκτιμά ωστόσο ότι δεν θα υπάρξει μεγάλη ανατίμηση, καθώς περί το 20% της παγκόσμιας παραγωγής προέρχεται από τη συγκεκριμένη περιοχή.
Οι τελευταίες εξελίξεις είναι πιθανό να οδηγήσουν σε μία πιο δυναμική επέμβαση των Αμερικανών στην περιοχή, υποστηρίζει. Εκτιμά ωστόσο ότι ο Αμερικανός πρόεδρος δεν θέλει να ανακατευθεί περισσότερα στα εσωτερικά της Μέσης Ανατολής. "Αυτό είναι μια πολύ σημαντική πρόκληση", τονίζει χαρακτηριστικά.
Επίθεση σε πετρελαϊκές εγκαταστάσεις στη Σ. Αραβία AP
Τα σενάρια της Goldman Sachs για την τιμή του πετρελαίου
Σύμφωνα με τους αναλυτές της Goldman Sachs, οι επιθέσεις εναντίον της Aramco, που είναι η «καρδιά» της οικονομίας της Σαουδικής Αραβίας, έριξαν σχεδόν κατά το ήμισυ την παραγωγή πετρελαίου, δηλαδή στα 5,7 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα. Οι εκτιμήσεις αναφέρουν ότι η Σαουδική Αραβία παράγει 9,7 εκατομμύρια βαρέλια, δηλαδή το 5% της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου.
Ακόμη, δεν έχει υπάρξει επίσημη ενημέρωση των αγορών για το πότε η Σαουδική Αραβία θα είναι σε θέση να επαναφέρει στο κανονικό την παραγωγή πετρελαίου της. Το χρονικό διάστημα που μειώνεται η παραγωγή θα κρίνει και τις τιμές στις παγκόσμιες αγορές.
Σύμφωνα με τα σενάρια της Goldman Sachs:
- Αν η μειωμένη παραγωγή διατηρηθεί για περισσότερες από έξι εβδομάδες, τότε οι τιμές του πετρελαίου μπρεντ θα μπορούσαν γρήγορα να ανέβουν πάνω από τα 75 δολάρια το βαρέλι. Μία τέτοια εξέλιξη θα οδηγούσε τις ΗΠΑ να διοχετεύσουν βαρέλια πετρελαίου στην αγορά από Στρατηγικά Αποθέματα Πετρελαίου, που χρησιμοποιούνται σε έκτακτες περιπτώσεις,
- Εφόσον η ζημιά αποκατασταθεί εντός μίας εβδομάδας, τότε οι τιμές του πετρελαίου ενδέχεται να ανέβουν κατά τρία με πέντε δολάρια το βαρέλι, προκειμένου να δείξουν τους αυξανόμενους κινδύνους για την αγορά.
- Αν η μισή παραγωγή της Σαουδικής Αραβίας μείνει εκτός αγοράς από δύο έως έξι εβδομάδες, αυτό θα ανεβάσει τις τιμές πετρελαίου μπρεντ κατά πέντε με 14 δολάρια το βαρέλι.
- Μία σημαντική απώλεια στην αγορά για περισσότερους από τρεις μήνες με τιμή στο βαρέλι πετρελαίου πάνω από 75 δολάρια θα μπορούσε να οδηγήσει σε μεγάλη ζήτηση και προσφορά πετρελαίου.
