Δημοσιεύτηκε στις 30 Μαρ 2013
Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου 2017
ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΟΥΝ ΤΑ ΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΟΥ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Δείτε τι προβλέπουν τα Μερομήνια
για τον καιρό του Οκτωβρίου
" ΣΚΛΗΡΗ " ΜΑΧΗ ΜΕΤΑΞΥ ΦΩΚΙΑΣ ΚΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΟΥ ΧΤΑΠΟΔΙΟΥ - ( ΒΙΝΤΕΟ ) --ncredible Fight! Harbour Seal vs Giant Pacific Octopus
«Σκληρή» μάχη μεταξύ φώκιας και
τεράστιου χταποδιού (βίντεο)
Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΤΡΟΦΗ ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΧΑΡΙΖΕΙ ΜΑΚΡΟΖΩΙΑ !
H απαγορευμένη τροφή που τελικά
χαρίζει μακροζωία!
ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ, ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΕΥΦΥΪΑ ΚΑΙ ΑΤΟΜΙΚΗ ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ
Τεχνητή νοημοσύνη, συλλογική ευφυΐα και ατομική ηλιθιότητα
Στην ταινία «Μια νύχτα με τη Μέριλιν» (Insignificance,1985) ο Αϊνστάιν περνάει μια νύχτα με την Μ. Μονρόε συζητώντας για τα πάντα -εκτός απ’ το σεξ. Κάποια στιγμή ο Αλβέρτος της λέει ότι εμείς -οι απλοί άνθρωποι, δεν μπορούμε ν’ αντιληφθούμε τη θεωρία της σχετικότητας, αλλά τη χρησιμοποιούμε κάθε μέρα.
«Είναι σαν το μετρό», της λέει. «Δεν ξέρεις πώς φτιάχνονται τα βαγόνια, πώς κινούνται, πώς κατασκευάστηκαν οι σήραγγες, δεν χρειάζεται να τα ξέρεις όλ’ αυτά. Αρκεί να μπεις μέσα και να ξέρεις σε ποια στάση θέλεις να κατέβεις. Αυτό αρκεί.»
~~
Ο Jared Diamond έζησε πολύ καιρό στα οροπέδια της Νέας Γουινέας, με φυλές που βρίσκονται ανάμεσα στο τροφοσυλλεκτικό στάδιο και σ’ εκείνο της πρώιμης γεωργίας.
Ο συγγραφέας μας λέει ότι αντίθετα μ’ αυτό που πιστεύουμε, οι «πρωτόγονοι» της Νέας Γουινέας είναι πολύ πιο ευφυείς απ’ τους δυτικούς. Όχι μόνο φυσιοκρατικά, όπου βεβαίως δεν μπορεί να υπάρξει καμία σύγκριση με κάποιον άνθρωπο της πόλης που νομίζει ότι τα κοτόπουλα είναι ξεπουπουλιασμένα και ακέφαλα.
(Κάποια στιγμή, γράφει ο Diamond, του έφεραν να φάει μανιτάρια κι εκείνος αναρωτήθηκε -και ρώτησε- μήπως είναι δηλητηριώδη. Οι «πρωτόγονοι» γέλασαν. Είχαν εκατό διαφορετικά ονόματα για τα μανιτάρια και φυσικά ήξεραν εκείνα τα δύο ή τρία που δεν ήταν βρώσιμα.)
Όμως ακόμα και στις νέες τεχνολογίες οι πρωτόγονοι έδειχναν ευφυΐα και περιέργεια που δεν συνάντησε στον δυτικό κόσμο. Επεξεργάζονταν κάθε αντικείμενο. Κάθε απλή μηχανή την έλυναν και την συναρμολογούσαν ξανά, προσπαθώντας να καταλάβουν πώς λειτουργεί.
«Εμείς οι δυτικοί, μοιάζουμε πραγματικά ηλίθιοι σε σύγκριση με κάποιον πρωτόγονο απ’ τα οροπέδια της Νέας Γουινέας», λέει ο Ντάιμοντ.
~~
Στον δυτικό κόσμο δεν χρειάζεται να είσαι ιδιαίτερα έξυπνος για να επιβιώσεις. Στο σούπερ μάρκετ δεν πουλάνε δηλητηριώδη μανιτάρια κι ούτε χρειάζεται να κυνηγήσεις το φαΐ σου.
Χειριζόμαστε κάποιες μηχανές για τις οποίες δεν ξέρουμε τίποτα. Ποιος ξέρει πώς λειτουργεί η τηλεόραση; Ποιος καταλαβαίνει τη λειτουργία του iphone και του pc που χρησιμοποιεί; Πόσοι μπορούν να λύσουν τη μηχανή ενός αυτοκινήτου; Πόσοι γνωρίζουν πώς φτιάχνεται το γυαλί;
Και βεβαίως δεν θα πω τίποτα για την κβαντομηχανική, τις διαστημικές αποστολές και τη νανοτεχνολογία. Όπως αναφέρει κι ο κινηματογραφικός Αϊνστάιν στη Μέριλιν, δεν χρειάζεται να ξέρεις γιατί πετάει το αεροπλάνο ή γιατί δεν βουλιάζουν τα πλοία. Αρκεί να ‘χεις λεφτά για ν’ αγοράσεις εισιτήριο και να μπεις μέσα.
Ο σύγχρονος κόσμος βασίζεται στη συλλογική ευφυΐα.
Για να μπορέσεις να μπεις στο καινούριο σου αυτοκίνητο πρέπει να υπάρξουν εκείνοι που θα επεξεργαστούν το μέταλλο, το γυαλί και το πλαστικό. Εκείνοι που θα φτιάξουν τη μηχανή, εκείνοι που θα φτιάξουν τα ηλεκτρικά κυκλώματα. Εκείνοι που θα κάνουν την κλασματική απόσταξη του πετρελαίου για να φτιάξουν βενζίνη -αφού πρώτα κάποιοι την βγάλουν απ’ το υπέδαφος.
Πρέπει να υπάρξει εκείνος που θα σχεδιάσει το αυτοκίνητο, εκείνος που θα σχεδιάσει το εργοστάσιο, εκείνος που θα πουλήσει. Πρέπει να υπάρξουν κι όλοι εκείνοι οι εργάτες που θα βιδώσουν ένα μπουλόνι, θα συνδέσουν ένα καλώδιο, θα εξορύξουν το μέταλλο, θα σκοτωθούν στα ορυχεία.
Όταν όμως μπαίνουμε στο αυτοκίνητο μας δεν γνωρίζουμε τίποτα απ’ αυτά, ούτε μας νοιάζει. Το αγοράσαμε δουλεύοντας σε μια δουλειά συγκεκριμένη (πουλώντας βιβλία ή κάνοντας τον κλόουν σε παιδικά πάρτι).
Μας αρκεί να παίρνει μπρος όταν γυρνάμε το κλειδί και να προχωράει -και κανείς δεν αναρωτιέται τι συμβαίνει όταν πατάει περισσότερο το γκάζι, πώς η χημική ενέργεια της βενζίνης μετατρέπεται σε μηχανική.
~~
Κατά κάποιο τρόπο η πρόοδος του πολιτισμού μας βασίζεται στη συλλογική ευφυΐα και στην ατομική άγνοια.
Είμαστε εξειδικευμένοι κι αδαείς. Αν -για οποιονδήποτε λόγο- σταματούσε να υπάρχει ηλεκτρισμός και μεταφορά τροφής απ’ τις αγροτικές περιοχές, όλοι οι κάτοικοι των πόλεων θα πεθαίναμε μόλις άδειαζαν τα ράφια του σούπερ μάρκετ -και τα ντουλάπια μας.
Νομίζουμε ότι είμαστε ανώτεροι απ’ τους παλιότερους, επειδή έχουμε smart-phones. Ή επειδή κατέχουμε μια θέση σημαντική στον μικρόκοσμο μας -διευθυντής τράπεζας.
Ποιος όμως απ’ τους κατοίκους της πόλης θα μπορούσε να καλλιεργήσει σιτάρι, να διαχωρίσει την ήρα απ’ το στάρι, να κάνει αλεύρι και ψωμί; (Ξέρετε πόσο δύσκολο είναι να φτιάξεις προζύμι; Γκούγκλαρε το, αλλά δεν θα καταλάβεις αν δεν προσπαθήσεις μόνος σου.)
Τίποτα απ’ αυτά δεν χρειάζεται να το μάθουμε, τίποτα απ’ αυτά δεν χρειαζόμαστε, οπότε γιατί να τα κάνουμε; Γιατί να μάθουμε;
Όμως καθώς αυξάνεται η εξειδίκευση κι ο καταμερισμός εργασίας, καθώς οι ηλεκτρονικές συσκευές όλο και περισσότερο σκέφτονται για μας, χάνουμε την ικανότητα επίλυσης προβλημάτων. Αντί να χειριζόμαστε τις μηχανές, μας χειρίζονται αυτές.
Όπως οι άνθρωποι εξελίχτηκαν μαζί με τους σκύλους, έτσι έχουμε εξελιχτεί (πολύ πιο αστραπιαία) με τις μηχανές -και ειδικά τους υπολογιστές. Η περαιτέρω ανάπτυξη της τεχνολογίας και της Τεχνητής Νοημοσύνης θα καταστήσει εντελώς αχρείαστη την προσωπική ευφυΐα.
Η Συλλογική Ευφυΐα της ανθρωπότητας θα αγγίξει δυσθεώρητα ύψη, όμως ο καθένας από τους Νέους Ανθρώπους θα είναι πιο ηλίθιος, πιο ανίκανος από ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία.
Κι αυτό σημαίνει ότι κάθε απειλή για τον Άνθρωπο, είτε από δικτάτορες είτε από την ίδια την Τεχνητή Νοημοσύνη είτε από αστάθμητους παράγοντες (το χάος ελλοχεύει), θα βρει πολλά δισεκατομμύρια από ανήμπορους κι ηλίθιους που δεν θα μπορούν να σκεφτούν πώς να λύσουν το πρόβλημα (ίσως να μην μπορούν καν να κατανοήσουν ότι υπάρχει πρόβλημα).
~~
Νομίζετε ότι πρόκειται για κάποια δυστοπία μυθιστορήματος; Κάτι που δεν θα συμβεί ποτέ ή μπορεί να συμβεί στο μακρινό μέλλον; Αναλογιστείτε το παρόν.
Πόσο εξαρτόμαστε από μηχανήματα που δεν γνωρίζουμε πώς λειτουργούν; Τι θα κάναμε (αύριο) αν δεν υπήρχε ηλεκτρισμός και ηλεκτρικές συσκευές; Τι ποσοστό του πληθυσμού ζει στα αστικά κέντρα και περιμένει να του φέρουν την τροφή του; Πόσοι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι υπάρχει πρόβλημα, ότι βρισκόμαστε σ’ ένα κομβικό σημείο; (οικολογικά και πληθυσμιακά πρωτίστως, αλλά και κοινωνικοπολιτικά) Και πόσοι άνθρωποι κάνουν κάτι γι’ αυτό;
Τελικά, αν έρθει αυτό το Τέλος του Κόσμου, θα αφορά κυρίως σε μας τους εξελιγμένους αδαείς που θα ψάχνουμε για φαΐ στους υπονόμους των πόλεων, κουβαλώντας άχρηστα κινητά τηλέφωνα και θα πεθαίνουμε απ’ το κρύο προσπαθώντας ν’ ανάψουμε φωτιά.
Γιατί δεν θα υπάρχει διαδίκτυο, προκειμένου να γκουγκλάρουμε: «Τι κάνω στο Τέλος του Κόσμου;»
πηγή:
Η ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ΟΠΛΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΟΠΛΑ ΤΗΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑΣ
Η Διπλωματία των όπλων και τα όπλα της διπλωματίας, όψεις του ίδιου κυριαρχικού νομίσματος
«Η εγκαθίδρυση προτεκτοράτου στην Αρμενία και η διατήρηση σχέσεων καλής γειτονίας με το βασίλειο των Πάρθων συνέδεε την Ρώμη με τα κράτη της κεντρικής Ασίας, και, μέσω αυτών, και με την Κίνα. Οι εμπορικές και οι διπλωματικές σχέσεις της Ρώμης με την Κίνα αρχίζουν από τον Ι αιώνα μ.Χ. Η κυρία αρτηρία που τις ένωνε, ήταν η λεγόμενη Σηρική οδός». Η «Σηρική οδός» άρχιζε από την Συρία, περνούσε από τις πόλεις Έδεσσα, Νίσιβι, Ράγα, Φάργα κι έφτανε ως το μεγάλο Σινικό Τείχος. Μαζί με τα καραβάνια, τη «Σηρική οδό» την ακολουθούσαν οι πρεσβείες από την Ρώμη στην Κίνα κι αντίθετα». Β. Ποτέμκιν, Η Ιστορία της Διπλωματίας
«Στα Βαλκάνια, οι Ηνωμένες Πολιτείες ουσιαστικά εκπληρώνουν τις ίδιες λειτουργίες με εκείνες που επιτελούσαν η Αυστριακή και η Οθωμανική Αυτοκρατορία στις αρχές του 20ου αιώνα, διατηρούν δηλαδή την ειρήνη ιδρύοντας προτεκτοράτα που παρεμβάλλονται ανάμεσα σε εμπόλεμες εθνότητες». Henry Kissinger, ΗΠΑ Αυτοκρατορία ή ηγετική δύναμη, Για μια διπλωματία του 21ου αιώνα
Ένας πρόχειρος, αλλά και απλουστευτικός, ορισμός θέτει τη διπλωματία ως «επιστήμη και πρακτική τέχνη διαχείρισης των εξωτερικών σχέσεων ενός κράτους». Ο ίδιος όρος χρησιμοποιείται ακόμη για να δηλώσει το σύνολο των υπηρεσιών του εκάστοτε υπουργείου Εξωτερικών, που ασχολείται με τις υποθέσεις αυτές. Γεγονός παραμένει, ότι είναι δύσκολο κανείς να προσεγγίσει μια στοιχειώδη εικόνα της πραγματικότητα, χωρίς να δεχτεί την συγκρότηση στις μέρες μας ενός «παγκόσμιου διπλωματικού συστήματος» (universal diplomatic system).
Ο Θουκυδίδης διαπίστωνε πως σ’ ένα (διεθνές) σύστημα, που εξ ορισμού στερείται κοινωνικά νομιμοποιημένης ρυθμιστικής εξουσίας, «το δίκαιο λογαριάζεται, όταν υπάρχει ίση δύναμη για την επιβολή του» και πως όταν αυτό δεν ισχύει, «οι δυνατοί κάνουν όσα τους επιτρέπει η δύναμή τους και οι αδύναμοι υποχωρούν και αποδέχονται». Μ’ άλλα λόγια αποδεχόταν ότι οι λεγόμενοι διεθνείς θεσμοί είναι όργανα τάξης και υποταγής για τους ισχυρούς και όχι δικαιοσύνης.
Η φράση «είμαστε εντελώς αντίθετοι σε κάθε απειλή που έχει στόχο να επιλύσει με στρατιωτικά μέτρα το πρόβλημα» είναι ίσως η πιο πολυχρησιμοποιημένη από τους εντεταλμένους διπλωμάτες ή όπως λέγονται μεσολαβητές είτε κρατών είτε διακρατικών οργανισμών.
Μέρος της διπλωματίας μπορεί να είναι η στρατηγική του εκβιασμού, που συνίσταται στο να προβάλλει, ο αδιαμφισβήτητα κυρίαρχος σε μια διαμάχη, απαιτήσεις προς ικανοποίηση στον ασθενέστερο, οι οποίες συνοδεύονται με την απειλή τιμωρίας σε περίπτωση άρνησης ή μη προθυμίας.
Σ’ άλλη περίπτωση η στρατηγική μπορεί να προκρίνει περιορισμένη ή ανακλήσιμη πρόκληση, ώστε να δοκιμάζεται ο αντίπαλος. Πρόκειται για στρατηγική που μπορεί κάλλιστα να εναλλάσσεται με εκείνη των τετελεσμένων γεγονότων εις βάρος του αντίπαλου, με την χρήση στρατιωτικών μέσων.
Η χρήση της καταλληλότερης επικοινωνιακής πολιτικής, η αυξομείωση των θεμάτων στην λεγόμενη επικοινωνιακή ατζέντα κλπ., η εξοικονόμηση χρόνου, ώστε να προστατευθούν τα εκάστοτε εξουσιαστικά συμφέροντα και να προετοιμάζεται περαιτέρω το έδαφος τόσο στο «εσωτερικό» όσο και στην επαναδιαμόρφωση συμμαχιών στο «εξωτερικό», είναι συνηθισμένες μέθοδοι αντιμετώπισης των λεγομένων εθνικών κρίσεων ή θεμάτων.
Πόσοι και πόσοι, όμως, άνθρωποι δεν εγκλωβίστηκαν σε εθνικιστικές αυταπάτες, πόσο αίμα δεν χύθηκε για να χαραχτούν νέα συρματοπλέγματα που δεν έπαψαν να ονομάζονται σύνορα; Πόσοι και πόσοι πόλεμοι δεν δικαιολογήθηκαν λόγω της «χαμένης εθνικής αξιοπρέπειας»;
Πόσοι και πόσοι κήρυκες του μίσους δεν πληρώθηκαν τα δέοντα για τις υπηρεσίες τους για τον ίδιο αυτό σκοπό, αλλά και πόσοι και πόσοι δεν ανταμείφθηκαν επίσης δεόντως, όχι για την πολιτική ευγλωττία τους, αλλά για την πολιτική τους σιωπή τις κρίσιμες στιγμές;
Ο Πωλ Βαλερύ έλεγε ότι πολιτική είναι η τέχνη του να εμποδίζεις τους ανθρώπους να παίρνουν μέρος στις υποθέσεις που τους αφορούν. Ο Έρνεστ Ρενάν θεωρούσε το έθνος ως μια ομάδα ανθρώπων που τους ενώνει μια εσφαλμένη άποψη για το παρελθόν τους και το μίσος για τους γείτονες τους, ενώ ο Σίλλερ ότι το πνεύμα δεν μπορεί να ικανοποιείται από μια ευμετάβλητη, τυχηματική και αυθαίρετη μορφή της ανθρωπότητας, από ένα αποσπασματικό μέρος της ανθρωπότητας, γιατί τι άλλο είναι το έθνος;
Αλλά ας κάνουμε μια βουτιά στο παρελθόν.
Αν ανατρέξει κανείς στην αρχαιότερη γνωστή συνθήκη, που συνάφθηκε στα 1278 π.χ. ανάμεσα στον Φαραώ της ΧΙΧ δυναστείας Ραμσή Β΄ και στον βασιλιά των Χετταίων Χαττουσίλ Γ΄, εύκολα θα εντοπίσει ανεξίτηλα χαρακτηριστικά των κυριαρχικών διευθετήσεων μέσα στο πέρασμα χιλιάδων χρόνων. Οι Χετταίοι και η Αίγυπτος έκλεισαν τόσο αμυντική όσο και επιθετική συμμαχία, αφού είχαν προηγηθεί αιματηροί πόλεμοι που εξάντλησαν και τα δύο αντιμαχόμενα μέρη που έχασαν κάθε ελπίδα για ολοκληρωτική νίκη: «Αν κανένας εχτρός εκστρατεύσει ενάντια στις κτήσεις του Ραμσή, ας πει τότε ο Ραμσής στο μεγάλο βασιλιά των Χετταίων: έλα μαζί μου ενάντια στον εχθρό, μ’ όλες τις δυνάμεις σου».
Η συνθήκη, όμως προέβλεπε και παροχή αλληλοβοήθειας όχι μόνο ενάντια στον εξωτερικό εχθρό, αλλά και στον εσωτερικό, δηλαδή στις περιπτώσεις εξεγέρσεων και ανταρσιών στις υποτελείς τους χώρες, κυρίως συρο-παλαιστινιακές, όπου δεν σταματούσαν οι πόλεμοι, οι λεηλασίες, οι ανταρσίες και οι ληστρικές επιδρομές: «Αν ο Ραμσής οργιστεί ενάντια στους δούλους του (τους υποτελείς της Ασίας), όταν εκείνοι εξεγερθούν, και ξεκινήσει για να τους πατάξει, τότε ο βασιλιάς των Χετταίων πρέπει να ενεργήσει από συμφώνου μαζί του».
Ξεχωριστό άρθρο προέβλεπε την αμοιβαία έκδοση των πολιτικών φυγάδων: «Αν αποδράσει κανένας από την Αίγυπτο και έρθει στην χώρα των Χετταίων, ο βασιλιάς των Χετταίων δεν πρέπει να τον κρατάει στο κράτος του, αλλά να τον στέλνει πίσω στην χώρα του Ραμσή».
Η συνθήκη αυτή δεν είναι μόνο το αρχαιότερο γνωστό διπλωματικό κείμενο, αλλά και υπόδειγμα γι’ όλες τις μετέπειτα συνθήκες ανάμεσα σε κράτη της αρχαίας ανατολής, του ελλαδικού χώρου και της Ρώμης. Θα πρέπει να σημειώσουμε εκτός των άλλων ότι στην συνθήκη αυτή υπογραμμίζεται η πλήρης συνταύτιση του κρατικού καθεστώτος της αρχαίας ανατολής με το πρόσωπο του βασιλιά.
Σχεδόν χίλια χρόνια αργότερα η καθυπόταξη των ελληνικών κρατών στη Μακεδονία καθοριζόταν τόσο από τα στρατιωτικά, όσο και από τα διπλωματικά μέσα.
Ο Φίλιππος Β’ (359-336 π.χ.) χρησιμοποιούσε όλα τα μέσα που είχε στην διάθεσή του: εξαγορά, διπλωματικές προκηρύξεις, («επιστολές του Φιλίππου»), υλική και ηθική βοήθεια στους φίλους της Μακεδονίας, συμμαχίες με τους γειτονικούς «βάρβαρους» ηγεμόνες, φιλία με τον βασιλιά της Περσίας, οργάνωση ανταρσιών στα εχθρικά προς αυτόν κράτη. Ιδιαίτερα μεγάλη σημασία απόδινε ο Φίλιππος στην εξαγορά, λέγοντας πως ένας γάιδαρος φορτωμένος χρυσάφι μπορεί να πάρει οποιοδήποτε φρούριο.
Ο διάδοχος του, Αλέξανδρος, μέσα σε δέκα χρόνια θα υποτάξει όλη την Περσία, που περιελάμβανε όλη την Εγγύς Ανατολή ως τις Ινδίες και οι σφαγές δεν υπήρξαν ο μόνος τρόπος. Με την διπλωματία πήρε με το μέρος του τις μικρασιατικές πόλεις, εξασφάλισε συμμαχία με τους αιγύπτιους ιερείς και εκμεταλλεύθηκε τις έριδες των ηγεμόνων (ρατζάδων) των Ινδιών. Μετά τον θάνατο του ακολουθεί η πολυδιάσπαση της αυτοκρατορίας, με τα «ελληνιστικά βασίλεια», που προέκυψαν και αποτέλεσαν για περίπου δύο αιώνες ένα κράμα «ελληνικής πολιτείας» και «αρχαίας ανατολικής δεσποτείας», μια περίοδος κατά την οποία συνήφθησαν αμέτρητες συμμαχίες και επιμαχίες.
Τα «ελληνιστικά βασίλεια» θα πέσουν, όμως, με το πέρασμα του χρόνου, όσο δυνάμωνε η Ρώμη στην οποία ο θεσμός της προξενίας και το σώμα των φιταλίων υπήρχε από αμνημονεύτων χρόνων.
Το σώμα των φιταλίων το συγκροτούσαν 20 μέλη που κατάγονταν από παλιά τζάκια και παρέμεναν στην θέση αυτή όλη τους την ζωή. Προέβαιναν σε διάφορες τελετουργίες με την προφορά «μαγικών λέξεων» αγνώστων στους «κοινούς» θνητούς, φορούσαν μάλλινα ρούχα, έναν επίδεσμο στο κεφάλι και ένα σβώλο «ιερό» χώμα με χόρτα και ρίζες που προμηθεύονταν από τον λόφο του καπιτωλίου, που τοποθετούσαν στο κεφάλι για να συμβολίζει την εδαφική επικράτεια που εκπροσωπούσαν. Καμία σοβαρή στρατιωτική επιχείρηση δεν μπορούσε ούτε ν’ αρχίσει, ούτε να τελειώσει χωρίς την δική τους επικύρωση.
Παρ’ όλα αυτά η κήρυξη πολέμου, αλλά και ειρήνης στην αρχαία Ρώμη ήταν μια πολύπλοκη διαδικασία, αφού μια επιτροπή με επικεφαλής τον pater patratus πήγαινε πολλές φορές στην αντίπαλη πόλη και με δυνατές φωνές, «μαγικές» λέξεις και κατάρες στρέφονταν ενάντια σε εκείνους που είχαν παραβεί τις συμφωνίες. Αφού δεν έπαιρναν απάντηση, προχωρούσαν σε εισήγηση στην σύγκλητο και στον λαό, που είχαν δικαίωμα να κηρύξουν πόλεμο.
Το σώμα των φιταλίων αναφέρεται σε πηγές που ανάγονται τόσο στην τελευταία εποχή της δημοκρατίας όσο ακόμα και σε εκείνη της αυτοκρατορίας.
Θα αναφέρουμε χαρακτηριστικά την οργάνωση ενός επιβλητικού αντιμακεδονικού συνασπισμού ελληνικών κρατών (Σπάρτης και Αιτωλικής Συμπολιτείας) που οργανώθηκε από τους Ρωμαίους ως απάντηση στην μακεδονο-καρχηδονιακή συμμαχία. Ο Φιλίππος ο Ε΄ (221-179 π.χ.) αναγκάζεται να υποχωρήσει σε εδαφικές εκχωρήσεις εις όφελος της Ρώμης ενώ, το σπουδαιότερο, υποχρεώνεται να αρνηθεί την συμμαχία με τον Αννίβα. Η επίδραση για τους Ρωμαίους ήταν άμεση στο κυρίως θέατρο των πολεμικών επιχειρήσεων, που αφορούσε την Ιταλία, την Ισπανία και την Αφρική.
Ο Αννίβας διορατικός και χωρίς καμία διάθεση να καταθέσει τα όπλα πρότεινε νέα τριπλή συμμαχία με Συρία, Καρχηδόνα και Μακεδονία να συντάσσονται, ως μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου που συμπεριελάμβανε το ξέσπασμα εξέγερσης σε Ετρουρία, Λιγυρία και στην εντεύθεν των Άλπεων Γαλατία, ενώ ταυτόχρονα ο Αννίβας θα εμφανιζόταν ξαφνικά κάτω από τα τείχη της Ρώμης: «θα ‘χετε», έλεγε ο Αννίβας, «ενωμένες ενάντια στην Ρώμη όλες τις δυνάμεις της Ασίας και της Ευρώπης. Τη δύναμη της Ρώμης δεν την αποτελεί η στρατιωτική της ισχύς, αλλά η ικανότητά της να χωρίζει τους αντιπάλους της»…
Ο Αννίβας τελικά θα αυτοκτονήσει με δηλητήριο μη δεχόμενος την έκδοση του στους Ρωμαίους, ως μέρος της συμφωνίας που έκλεισε η Συρία η οποία αναγκάστηκε και σε παραχώρηση εδαφών της στα 188 π.χ. Σειρά είχε η μετατροπή της Μακεδονίας σε ρωμαϊκή επαρχία και τέλος η φθορά της Αχαϊκής Συμπολιτείας και η στρατιωτική συντριβή της στα 147 π.χ. την ίδια χρονιά που υποτάσσεται και η Καρχηδόνα ύστερα από τον τρίτο καρχηδονιακό πόλεμο.
Η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ήταν γεγονός, το ίδιο όμως και η κατάτμησή της όπως και κάθε αυτοκρατορίας. Πολύ αργότερα με τον ίδιο τρόπο τα μεσαιωνικά όνειρα μιας οικουμενικής αυτοκρατορίας θα γκρεμιστούν από ένα πλήθος κρατών που αναδύθηκαν μέσα από τις στάχτες των αυτοκρατορικών επιδιώξεων…
Δημοσιεύθηκε στην ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ. 70, Μάρτιος 2008
Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου 2017
ΠΩΣ ΦΩΤΙΣΤΗΚΕ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ;
Πώς φωτίστηκε το σύμπαν;
Το πώς περάσαμε από το κοσμικό σκοτάδι σε μια κατάσταση όπου υπάρχει φως παραμένει μέχρι σήμερα ένα μυστήριο. Μια πρόσφατη έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Iowa δίνει μια θεωρία μετά από παρατήρηση σε μαύρες τρύπες.
Κατά το Big Bang, το γεγονός που δημιούργησε το σύμπαν, υπήρξε τόσο καυτό, πυκνό αέριο, ώστε το φως είχε παγιδευτεί εντελώς. Γι’ αυτό και το σύμπαν ήταν εντελώς σκοτεινό. Πολύ αργότερα, ίσως ένα δισεκατομμύριο χρόνια μετά, το σύμπαν διεστάλη, έγινε περισσότερο διαφανές και τελικά γέμισε γαλαξίες, πλανήτες, αστέρια κτλ., τα οποία εξέπεμπαν φως. Έτσι δημιουργήθηκε το σύμπαν που γνωρίζουμε σήμερα.
Οι ερευνητές του Πανεπιστήμιου της Iowa θεωρούν ότι από τις μαύρες τρύπες που βρίσκονται στο κέντρο των γαλαξιών φεύγει ύλη με τέτοια βία ώστε το υλικό αυτό τρυπάει τα περιβάλλοντα νέφη και έτσι επιτρέπει στο φως να διαφύγει. Οι ερευνητές κατέληξαν σε αυτήν τη θεωρία μετά από παρατήρηση ενός κοντινού γαλαξία, απ’ όπου διέφευγε υπεριώδης ακτινοβολία.
«Είναι πιθανό η μαύρη τρύπα να δημιουργεί ανέμους που βοηθούν να διαφύγει από τα αστέρια η ιονίζουσα ακτινοβολία. Έτσι είναι πιθανό οι μαύρες τρύπες να έχουν βοηθήσει στο να καταστεί το σύμπαν πιο διάφανο», λέει ο Philip Kaaret, καθηγητής στο UI Department of Physics and Astronomy.
Ο Kaaret και η ομάδα του εστίασαν το ερευνητικό τους ενδιαφέρον στον γαλαξία Tol 1247-232, που βρίσκεται περίπου 600 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη. Το Μάιο του 2016, χρησιμοποιώντας ένα τηλεσκόπιο που βρίσκεται σε τροχιά και ονομάζεται Chandra, είδαν μια πηγή ακτίνας Χ, της οποίας η φωτεινότητα παρουσίαζε διακυμάνσεις. Η ομάδα αποφάσισε πως δεν πρόκειται για άστρο.
«Τα άστρα δεν έχουν αλλαγές στη φωτεινότητα», παρατηρεί ο Kaaret. «Ένα καλό παράδειγμα είναι ο ήλιος μας. Για να υπάρξει αλλαγή στη φωτεινότητα, θα πρέπει να είναι ένα μικρό αντικείμενο και αυτό σημαίνει, τελικά, μαύρη τρύπα».
Ωστόσο, πώς μπορεί μια μαύρη τρύπα να εκτινάσσει ύλη, από τη στιγμή που η βαρυτική έλξη ρουφάει τα πάντα γύρω της;
Η γρήγορη απάντηση είναι ότι κανείς δεν γνωρίζει σίγουρα. Εξάλλου δύσκολα μπορεί κανείς να τις μελετήσει. Ωστόσο, πρόσφατα οι αστρονόμοι έχουν προσφέρει μια ερμηνεία. Η ύλη που διαφεύγει χτυπάει στην επιταχυνόμενη περιστρεφόμενη ενέργεια της ίδιας της μαύρης τρύπας. Καθώς η βαρύτητα έλκει την ύλη προς τα μέσα της μαύρης τρύπας, η μαύρη αυτή τρύπα περιστρέφεται ταχύτερα. Κι ενώ αυξάνει η βαρυτική έλξη της, η ταχύτητα επίσης δημιουργεί ενέργεια.
«Καθώς η ύλη πέφτει μέσα σε μια μαύρη τρύπα, αρχίσει να περιστρέφεται και η ταχεία περιστροφή ωθεί ορισμένα κομμάτια ύλης έξω», λέει ο Kaaret. «Δημιουργούνται αυτοί οι έντονοι άνεμοι που θα μπορούσαν να δημιουργούν ένα δρόμο διαφυγής για την υπεριώδη ακτινοβολία. Αυτό μπορεί να συνέβη με τους πρώτους γαλαξίες».
Πηγή: Science Daily
http://indeepanalysis.gr/
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Η ολλανδική υπηρεσία Πληροφοριών επιβεβαιώνει ότι η Ρωσία αναπτύσσει στρατεύματα της Βόρειας Κορέας
on Η ολλανδική υπηρεσία Πληροφοριών επιβεβαιώνει ότι η Ρωσία αναπτύσσει στρατεύματα της Βόρειας Κορέας Η ολλανδική υπηρεσία Πληροφοριών επιβ...
-
Ιούλιος: λαογραφία - παροιμίες- ήθη - έθιμα - τραγούδια 09:01 Σάββατο, 1 Ιουλίου 2017 ΓΙΟΡΤΕΣ ΕΛΛΑΔΑ Ιούλιος, Γιούλ... -
Ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τους γλάρους Οι Γλάροι είναι θαλασσοπούλια, συνήθως γκρι ή άσπρο, συχνά με μαύρα σημ...
-
Το πρώιμο κύμα ψύχους στις ΗΠΑ – Πόσο σπάνιο είναι; Μία πρώιμη γεύση χειμώνα πήραν οι κάτοικοι των κεντροδυτικών πολιτειών στις ΗΠΑ εξαιτί...
