Ο " ΙΩΝ " ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ ΚΑΙ Η " ΠΟΙΗΤΙΚΗ " ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ «Σχετικά με τις έννοιες του Μήμη και της Καθάρσεως».:

Ο «Ιων» του Πλάτωνα και η «ποιητική» του Αριστοτέλη: «Σχετικά με τις έννοιες του Μήμη και της Καθάρσεως».

από την Aquileana

________________________________________________________________________________________________

1) → "Ιόν" του Πλάτωνα: "Σχετικά με την έννοια του Mimesis ως" Η αναπαράσταση της φύσης ".

 Και της ποίησης ως "Αρετή της θείας κατοχής":

__________________________________________________________________________________________________

Τόσο ο Πλάτωνας όσο και ο Αριστοτέλης είδαν στη  μίμηση  την εκπροσώπηση της φύσης. Ο Πλάτωνας έγραψε για το μιμήσεις τόσο στο  "Ιόν" όσο  και στην  "Δημοκρατία"  (Βιβλία ΙΙ, ΙΙΙ και Χ). 

Στο «Ιόν», όπου το θέμα αυτό αναπτύσσεται περισσότερο, ο Σωκράτης συζητά με τον Ιόν, έναν επαγγελματικό ραψωδό, ο οποίος επίσης διαλέγει για τον Όμηρο, το ερώτημα εάν ο ραψωδός, ένας ερμηνευτής ποίησης, δίνει την απόδοσή του λόγω των δεξιοτήτων και των γνώσεων του λόγω της θείας κατοχής.

Ο Σωκράτης δεσμεύει τον Ιόν σε μια φιλοσοφική συζήτηση. Ο Ιων παραδέχεται, όταν ο Σωκράτης ζητάει, ότι η ικανότητά του στην απαγγελία επίδοσης περιορίζεται στον Όμηρο και ότι όλοι οι άλλοι ποιητές τον έφεραν.

Ο Σωκράτης λέει ότι ο θεός μιλάει πρώτα στον ποιητή, στη συνέχεια δίνει στον ραψόδη την ικανότητά του και έτσι οι θεοί επικοινωνούν με τον λαό. Ο Σωκράτης δηλώνει ότι ο Ιόν πρέπει να είναι εκτός σκέψης όταν ενεργεί, γιατί μπορεί να κλαπεί ακόμα κι αν δεν έχει χάσει τίποτα, και να ανατρέψει από φόβο όταν βρίσκεται μπροστά σε ένα θαυμάσιο ακροατήριο. Ο Ion λέει ότι η εξήγηση γι 'αυτό είναι πολύ απλή: είναι η υπόσχεση πληρωμής που εμπνέει τη σκόπιμη αποσύνδεσή του από την πραγματικότητα. Το λέει ότι όταν κοιτάζει το κοινό και τους βλέπει να κλαίει, ξέρει ότι θα γελάσει γιατί τον έκανε πλουσιότερο και ότι όταν γελάσουν, θα κλάψει να χάσει τα χρήματα (535e).

Ο Σωκράτης προσφέρει τη μεταφορά ενός μαγνήτη για να εξηγήσει πώς ο ραψωδός μεταδίδει την αρχική έμπνευση του ποιητή από τη μούσα στο ακροατήριο. Αυτό το επιχείρημα υποτίθεται ότι είναι ένα πρώιμο παράδειγμα ενός αποκαλούμενου γενετικού πλάνου, αφού το συμπέρασμά του προέρχεται από το περίφημο πλακόστρωτο ) αναλογία. 

Σύμφωνα με Koepp ε το επιχείρημα αυτό μπορεί να συνοψιστεί ως εξής: (α) ιόντων είναι εμπνευσμένο κάθε φορά που συναντά τα έργα του Ομήρου? (β) Το Ιόν δεν έχει τις ψυχικές καταστάσεις υψηλότερης τάξης που απαιτούνται για την επιστημολογική δικαιολόγηση ενώ είναι εμπνευσμένες. (γ) Το Ιόν δεν έχει άλλη σχετική πηγή δικαιολόγησης εκτός από τα έργα του Ομήρου.  

Ο Σωκράτης λέει ότι ο ραψωδός δεν καθοδηγείται από κανόνες της τέχνης, αλλά είναι ένας εμπνευσμένος άνθρωπος που παράγει μια μυστηριώδη δύναμη από τον ποιητή. και ο ποιητής, εμπνέεται από τον Θεό. Οι ποιητές και οι διερμηνείς τους μπορούν να συγκριθούν με μια αλυσίδα μαγνητικών δακτυλίων αναρτημένων μεταξύ τους και από έναν μαγνήτη. Ο μαγνήτης είναι η Μούσα και ο δακτύλιος που ακολουθεί αμέσως είναι ο ίδιος ο ποιητής. από αυτόν αναστέλλονται άλλοι ποιητές. Υπάρχει επίσης μια αλυσίδα ραψωδών και ηθοποιών, που κρέμονται επίσης από τις Μούσες, αλλά απογοητεύονται από την πλευρά τους. και ο τελευταίος δακτύλιος όλων είναι ο θεατής.

Μέσω του Σωκράτη, ο Πλάτωνας υποστηρίζει ότι «το ταλέντο του Ιον ως διερμηνέα δεν μπορεί να είναι τέχνη, ένα καθορισμένο σώμα γνώσης ή ένα ταξινομημένο σύστημα δεξιοτήτων», αλλά πρέπει να προέρχεται από τη θεϊκή τρέλα ή την έμπνευση της Μούσας.

Η παλιά διαμάχη ανάμεσα στη φιλοσοφία και την ποίηση, η οποία στην «Δημοκρατία» οδηγεί στον τελικό διαχωρισμό τους, λειτουργεί ήδη στο μυαλό του Πλάτωνα και ενσωματώνεται από αυτόν στην αντίθεση του Σωκράτη με τον Ιόν. Ωστόσο, όπως και στη Δημοκρατία, ο Σωκράτης δείχνει μια συμπάθεια με την ποιητική φύση. Επίσης, ο τρόπος με τον οποίο επηρεάζεται ο Ιων από τις δικές του παρακλήσεις δίνει μια ζωντανή απεικόνιση της εξουσίας που στη Δημοκρατία ο Σωκράτης αποδίδει στις δραματικές επιδόσεις πάνω από το μυαλό του ερμηνευτή.

Επειδή ο ποιητής υπόκειται σε αυτή τη θεϊκή τρέλα, δεν είναι η λειτουργία του να μεταφέρει την αλήθεια. Όπως το έχει ο Πλάτωνας, μόνο η αλήθεια είναι η ανησυχία του φιλόσοφου.

_______________________________________________________________________________________________

Κάντε κλικ στην παραπάνω εικόνα για να διαβάσετε το διάλογο του Πλάτωνα "Ion" .-

________________________________________________________________________________________________

2) → «Ποιητική» του Αριστοτέλη: Σχετικά με τις έννοιες του Mimesis ως "η τελειότητα και η μίμηση της φύσης" 

Και ο Καθάρσις ως "καθαρισμός και καθαρισμός των συναισθημάτων":

________________________________________________________________________________________________

Παρόμοια με τα γραπτά του Πλάτωνα για τη μίμηση, ο Αριστοτέλης χαρακτήρισε επίσης τη μίμηση ως την τελειότητα και απομίμηση της φύσης. Η τέχνη δεν είναι μόνο απομίμηση, αλλά και η χρήση μαθηματικών ιδεών και συμμετρία στην αναζήτηση της τέλειας, της διαχρονικής και αντίθετης ύπαρξης με την ύπαρξη. Η φύση είναι γεμάτη αλλαγές, αποσύνθεση και κύκλοι, αλλά η τέχνη μπορεί επίσης να ψάξει για ό, τι είναι αιώνια και οι πρώτες αιτίες φυσικών φαινομένων

Η "Ποιητική" του Αριστοτέλη   αναφέρεται συχνά ως ομόλογο αυτής της πλατωνικής αντίληψης της ποίησης.

Ο Αριστοτέλης θεώρησε σημαντικό να υπάρχει κάποια απόσταση μεταξύ της τέχνης και της ζωής. Ως εκ τούτου, αντλούμε γνώση και παρηγοριά από τραγωδίες μόνο επειδή δεν μας συμβαίνουν. Χωρίς αυτή την απόσταση, η τραγωδία δεν μπορούσε να προκαλέσει καθάρσεις.

Η Καθάρσις   (από την  καθαρή κάθαρση που  σημαίνει "καθαρισμός" ή "καθαρισμός") είναι ο καθαρισμός και ο καθαρισμός των συναισθημάτων -ιδιαίτερα ο θλίψη και ο φόβος -μέσω της τέχνης ή οποιαδήποτε ακραία αλλαγή στο συναίσθημα που έχει ως αποτέλεσμα την ανανέωση

Η Catharsis μπορεί να επιτευχθεί μόνο αν βλέπουμε κάτι τόσο αναγνωρίσιμο όσο και απομακρυσμένο. Ο Αριστοτέλης ισχυρίστηκε ότι η λογοτεχνία είναι πιο ενδιαφέρουσα ως μέσο μάθησης παρά ιστορία, διότι η ιστορία ασχολείται με συγκεκριμένα γεγονότα που έχουν συμβεί και τα οποία εξαρτώνται, ενώ η λογοτεχνία, αν και μερικές φορές βασίζεται στην ιστορία, ασχολείται με γεγονότα που θα μπορούσαν να είχαν συμβεί ή έπρεπε έχουν λάβει χώρα.

Ο Αριστοτέλης σκέφτηκε το δράμα ως «μίμηση μιας ενέργειας» και της τραγωδίας ως «πτώση από ένα υψηλότερο σε ένα χαμηλότερο κτήμα». Κρατούσε τους χαρακτήρες στην τραγωδία ήταν καλύτεροι από τον μέσο άνθρωπο, ενώ οι κωμωδίες ήταν χειρότεροι.

_______________________________________________________________________________________________

Κάντε κλικ στην παραπάνω εικόνα για να διαβάσετε την "Poetics" του Αριστοτέλη.

______________________________________________________________________________________________

♠ Αποσπάσματα για την "Ποιητική" του Αριστοτέλη:

__________________________________________________________________________________________________

♠ Σύνδεσμοι Δημοσίευση:

http://ordinary-gentlemen.com/blog/2010/07/31/plato-ion-whats-the-problem-with-poets

http://www.gutenberg.org/files/1635/1635-h/1635-h.htm

http://en.wikipedia.org/wiki/Poetics_(Aristotle)

http://academic.brooklyn.cuny.edu/english/melani/cs6/poetics.html

http://www.novelguide.com/aristotles-poetics/novel-summary

http://en.wikipedia.org/wiki/Catharsis

________________________________________________________________________________________________

♠ Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό: Ευχαριστώ τον Salvela για το διορισμό:

Το βραβείο Chrispmouse Βραβείο Bloggywog:

Κάντε κλικ στην παραπάνω εικόνα για να ελέγξετε την υποψηφιότητα .-

https://aquileana.wordpress.com/

ΠΩΣ Η ΙΕΡΟΤΕΡΗ ΛΕΞΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΓΙΝΕ ΣΥΝΩΝΥΝΟ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ...

Πως η ιερότερη λέξη των αρχαίων έγινε συνώνυμο του κακού... 

(και μερικά που "ξέχασε" ο αρχαιολάτρης αρθρογράφος)

Η νοηματική μετάλλαξη της λέξης δαίμων θυμίζει κάτι από τα λάφυρα των νικητών. Θυμίζει τους αρχαίους αριστοκράτες που κατέληξαν στις γαλέρες των νικητών Ρωμαίων. Θυμίζει, θυμίζει… αναρίθμητες περιπτώσεις που επιβεβαιώνουν ότι ο νικητής ποτέ δε σέβεται «τα ιερά και τα όσια» των ηττημένων. 

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Στην αρχαιότητα η λέξη Δαίμων (αρσ. και θηλ.) ήταν, ίσως, η πιο ευσεβής λέξη. Παράγεται από το ρ. δαίω (: μοιράζω στον καθένα την τύχη του). Αν και συνυπήρχε με τη λέξη Θεός, εντούτοις, ο δαίμων αναφερόταν στην απρόσωπη και απροσδιόριστη δύναμη, ενώ ο θεός στην ανθρωπόμορφη θεϊκή οντότητα. Η έννοια του δαίμονος ισοδυναμούσε με την Μοίρα, την Ειμαρμένη.

Επίσης, στη λ. Δαίμονα απέδιδαν την έννοια του φύλακα αγγέλου «κατά φύλακα δαίμονα». Απ’ εδώ και η λέξη ευδαιμονία (: ευτυχία, προσδιόριζε τον έχοντα την εύνοια του Δαίμονος) 

Όμως, στου χρόνου τα γυρίσματα καθιερώνεται η νέα θρησκεία: ο Χριστιανισμός. Η λέξη που δήλωνε τον αγνό θεό των Αρχαίων έπρεπε να αποκτήσει αρνητική σημασία και από συνώνυμο του Θεού γίνεται συνώνυμο του Διαβόλου. Ο καλός άγγελος γίνεται κακό δαιμόνιο. 

Οι δαίμονες, πλέον, είναι τα κακά πνεύματα,( … ουαί τοις ηττημένοις… ) ο άγγελος του κακού, ο έκπτωτος άγγελος που έχει ως αρχηγό του τον σατανά (< satana στα εβραϊκά: ο αντίπαλος). Έτσι, δημιουργήθηκαν οι λέξεις: δαιμόνιος, δαιμονισμένος, δαιμονόπληκτος, δαιμονιστής, δαιμονολατρία, πανδαιμόνιο κ. α. Μ΄ αυτή τη σημασία μεταφέρθηκε και στην Εσπερία (Ιταλ: demoniaco, demonomania, pandemonio. Γαλλ.: demon. Αγγλ.:daemon, daimon. Γερμ: Dämon) 

Φαίνεται ότι η λέξη δε στέριωσε ούτε και στην Ελληνική πόλη Ευδαίμων, στην Ερυθρά θάλασσα, 1ο αιων. π.Χ. οι Ρωμαίοι θα την μετονομάσουν/μεταφράσουν σε “Arabia Felix”. Σήμερα, είναι το λιμάνι Aden (Υεμένη). 

Οι τελευταίες «εστίες αντίστασης» καταγράφονται στη λέξη: ευδαιμονία, όπου ο δαίμων μεταφέρεται με την έννοια του Θεού. Έτσι, για να θυμίζει ότι εκεί που τώρα φτύνουμε εμείς (π.χ. “φτου σου δαιμονισμένε”), κάποιοι είχαν εναποθέσει τη σωτηρία της ψυχής τους.

Τι τραβάνε και αυτές οι λέξεις… 

Παραπομπές 
α) Ηράκλειτος “ήθος ανθρώπω δαίμων” (: Δαίμων/θεός για τον άνθρωπο δεν είναι παρά ο χαρακτήρας του),
β) Δημόκριτος (είναι υπόθεση της ψυχής η ευδαιμονία και η κακοδαιμονία),
γ) Αριστοτέλης στα Ηθικά Νικομάχεια (η ευδαιμονία είναι κάποια ενέργεια με τους κανόνες της τέλειας αρετής),
δ) Λυσίας, επιτάφιος, 78, «ο δαίμων ο την ημητέραν μοίραν ειληχώς απαραίτητος»,
ε) Ξενοφών, απομνημονεύματα, Α,1, «ως φαίη ο Σωκράτης το δαιμόνιον εαυτω σημαίνειν»

πηγή

ΣΧΟΛΙΟ

Ενδιαφέροντα όλα αυτά...
 
Φυσικά ο αρθρογράφος "ξέχασε" να μας εξηγήσει πως διατηρείται μέχρι τις ημέρες μας το όνομα Ευδαίμων και πως η Εκκλησία μας βαπτίζει με το όνομα αυτό τους χριστιανούς...
Στις 20 Αυγούστου τιμώνται μεταξύ άλλων και οι 37 άγιοι μάρτυρες εν Βιζύη ανάμεσα στους οποίους βρίσκεται κι ο Ευδαίμων.... (ΕΔΩ)

Και κάτι ακόμα...
Ολόκληρη αυτήν την ετυμολογία της λέξης που μαθαίνουμε σήμερα την οφείλουμε στην διάσωση της ελληνικής μας γλώσσας σε όλες τις εκφάνσεις της (αρχαία, αρχαϊζουσα, καθαρεύουσα κλπ) από την Ελληνική Εκκλησία μας που κράτησε με ευλάβεια ζωντανή όλοκληρη την αρχαία και βυζαντινή μας ελληνική γραμματεία....

http://koukfamily.blogspot.gr/

Η ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΜΙΚΡΟΒΙΟΤΗΤΑΣ

Η ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΜΙΚΡΟΒΙΟΤΗΤΑΣ

Επειδή είμεθα αντιδραστικοί: Διαβάζουμε τι χρειάζεται για να ζήσουμε λίγο και κάνουμε ακριβώς τα αντίθετα - αρκεί να μπορούμε... 

Από τον Παναγιώτη Λιάκο 

Ο Μανώλης Γλέζος, αποκάλυψε τα μυστικά της μακροβιότητάς του σε διεθνές συνέδριο με θέμα «Μακροζωία, ένας ρεαλιστικός στόχος». Ο 95χρονος πολιτικός είπε ότι προσέχει τη διατροφή του, καταπίνει μια σκελίδα σκόρδο (αμάσητη) το πρωί, πίνει λεμονάδα, τρώει μέλι, έχει φρούτα στο πρόγευμά του, το γεύμα του είναι κανονικό και το δείπνο ένα γιαούρτι. Η στήλη προτείνει μια διαφορετική ανάγνωση της πραγματικότητας, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του αντιδραστικού μοντερνισμού και η οποία ιχνογραφεί την οδό που οδηγεί ταχέως στην τελευταία κατοικία (η οποία, περιέργως, ακόμα δεν επιβαρύνεται από ΕΝΦΙΑ). 

Πρώτα απ' όλα χολοσκάμε, σε βαθμό παράνοιας, με τα οικονομικά. Παρακολουθούμε διαρκώς το φέσι που βάζουμε εμείς στους άλλους να μεγαλώνει και νιώθουμε τύψεις γι' αυτό και ταυτόχρονα καθόμαστε σε αναμμένα κάρβουνα για το φέσι που μας φοράνε οι άλλοι. Ανά πάσα στιγμή αναλογιζόμαστε πόσο γκράντε είναι το ρεζιλίκι που μαθεύτηκε σ' όλη τη γειτονιά ότι χρωστάμε σ' όσους μιλούν ελληνικά και επαναφέρουμε στον νου μας, κατά προτίμηση ανά δίλεπτο, τη σκέψη πως εκείνοι που μας χρωστούν και δεν σηκώνουν το τηλέφωνο είτε κρύβονται και δεν σκοπεύουν να πληρώσουν γρόσι είτε έχουν αποδημήσει σε ξένη χώρα ή χρησιμοποίησαν το τελευταίο κέρμα τους για να πληρώσουν τον πορθμέα του Αδη (Χάρων το καλλιτεχνικό του). 

Απαραίτητο συστατικό της συνταγής είναι να μην αφήνουμε ώρα να περάσει που να μην υπολογίσουμε πόσες ημέρες έχουν περάσει από την εκπνοή εμπρόθεσμης καταβολής της δόσης για τον φόρο εισοδήματος, τον ΦΠΑ, τον ΕΝΦΙΑ κ.λπ. Πολλές ώρες από τη ζωή μας μπορούν να κόψουν και οι σχετικές με την οικονομία ειδήσεις σε τηλεόραση, ραδιόφωνο, εφημερίδες, διαδίκτυο, περιοδικά και λοιπά ΜΜΕ. Οσοι από εσάς το έχετε βάλει αμέτι μουχαμέτι να πλατσουρίσετε στα ύδατα του Αχέροντα μπορείτε να σύρετε τη βόλτα σας μέχρι την πλησιέστερη ΔΟΥ, να στηθείτε στην πρώτη ουρά που θα βρείτε και να περιμένετε να εξυπηρετηθείτε, διαπληκτιζόμενοι με τα υπόλοιπα θύματα του κράτους. 

Το κατ' όνομα ελληνικό κράτος τα έχει φτιάξει όλα στην εντέλεια για να μην απορούμε επί μακρόν για τη μεταθανάτια ζωή  

Από το 2009 κι έπειτα, την ημέρα που ανέλαβε ο ΓΑΠ κι έγινε, μόνο για Ελληνες, η τελετή προακρόασης των σαλπίγγων της Αποκαλύψεως, όλα βαίνουν καλώς μόνο στο μεταφυσικό πεδίο, το οποίο ούτως ή άλλως πάντα πάει καλά. Στα καθ' ημάς, τα τετριμμένα, τα πεζά, τα υλικά, όλα δείχνουν να πηγαίνουν ολοταχώς στον γκρεμό. Η θνησιμότητα ανεβαίνει, οι γεννήσεις μειώνονται, οι Ελληνες (όσοι μπορούν) την κοπανάνε στο εξωτερικό κι όλης της γης οι μουσουλμάνοι έρχονται εδώ. Το τοπίο αλλάζει και οι μόνοι που τη βγάζουν τζάμπα στην Ελλάδα και απολαμβάνουν προνόμια άνευ υποχρεώσεων είναι οι οικογένειες όσων εθνοσωτήρων «θυσιάζονται» για την πατρίδα και οι επήλυδες που αποφάσισαν να εποικήσουν το Γιουνανιστάν. 

Πολλοί από τους γηγενείς που έχουν απομείνει και βιάζονται να φτάσουν εκεί όπου δεν υπάρχει λύπη και δεν ακούγονται στεναγμοί έχουν μεθόδους που τους βοηθούν να βαδίσουν τον δρόμο προς το Επέκεινα. Η συντομοτέρα οδός προς το Απειρο είναι η πτώση από τα σύννεφα, όταν διαπιστώνεις πόσες ψεύτικες εξαγγελίες πίστεψες και πόσο δυσβάσταχτο είναι το κόστος της βλακείας. Είναι μυριάδες μυριάδων οι Ελληνες που πόνταραν τα ψυχολογικά και υλικά ρέστα τους σε «παραδείσους» που έταξαν οι συνήθεις ύποπτοι αρχηγοί και αρχηγίσκοι. Στην πορεία των πραγμάτων διαπίστωσαν βέβαια ότι ο παράδεισος ήταν μακέτα και τρισδιάστατο ολόγραμμα, και η κόλαση μια ολόφρεσκη, διαρκής και πανάκριβη πραγματικότητα. Συνελόντι ειπείν: Οποιος θέλει να διαμορφώσει ένα εχθρικό τοπίο για τον ίδιο, τα παιδιά του και τους λοιπούς οικείους του δίνει βάση σε όσα τάζουν στις τηλεοράσεις, ψηφίζει όλες τις μηδέποτε εργασθείσες ομιλούσες κεφαλές και πείθει και άλλους να πράξουν το ίδιο. 

Μόλις διαπιστωθεί ότι οι επιτήδειοι πολιτευτές είπαν περισσότερα ψέματα κι από τους πλασιέ φαρμάκων διά πάσαν νόσον, δέον είναι να επαναληφθεί το ίδιο λάθος με άλλα πρόσωπα. Για το τελευταίο, την ύπαρξη προσώπων που ψευδολογούν ασυστόλως, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Εχουμε τεράστιο πρωτογενές πλεόνασμα. 

Δημοκρατία

Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ ΕΦΙΑΛΤΗ

Ο θρίαμβος του Εφιάλτη!

Γράφει ο Νικόλαος Ταμουρίδης 

''Πορφυρέαν σοι Λεωνίδα, ώπασε χλαίνην Ξέρξης, ταρβήσας έργα τεάς αρετάς. Ου δέχομαι! Προδόταις αύτα χάρις. Ασπίς έχει με και νέκυν, ο πλούτος γαρ ουκ εμόν εντάφιον'', δηλ.

 ''Με πορφυρά χλαίνη σε σκέπασε ο Ξέρξης Λεωνίδα, φοβηθείς τα έργα των αρετών σου. (Αλλά είπες) Δεν δέχομαι! Αυτά είναι χάρη για τους προδότες. Είθε η ασπίδα να με σκεπάζει και νεκρόν, αφού ο πλούτος δεν (θέλω να) είναι δικό μου εντάφιο'',

 διατρανώνει επιτύμβιο επίγραμμα προς τιμήν του Λεωνίδα, τιμώντας τον άνδρα για την, μοναδικής ιστορικής και όχι μόνο αξίας, μάχη των Θερμοπυλών.

Δεν τολμούμε φυσικά να κάνουμε σύγκριση των αρχόντων Ελλήνων της εποχής εκείνης με τους σημερινούς Έλληνες (;) άρχοντες, γιατί:

Τότε το κάθε λογής δώρο από τον εχθρό εθεωρείτο επαίσχυντο έγκλημα και ετιμωρείτο με ισόβια εξορία, δήμευση περιουσίας και γκρέμισμα συθέμελα της οικίας του παραβάτη.
Σήμερα τα δώρα (στην αγορά καλούνται μίζες) αποτελούν καθημερινότητα και οι αποδέκτες τους ''βασιλεύουν'' ανενόχλητοι!

Τότε έδιναν τη ζωή τους για την Πατρίδα ''τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι''.
Σήμερα παίρνουν τη ζωή της Πατρίδας, υποδουλώνοντάς την στους ξένους, μη λογαριάζοντας ''εκείνους'' για τους οποίους υπάρχουν.

Τότε αγωνίζονταν ''περί πάτρης'' βλέποντας μόνο το συμφέρον της χώρας τους.
Τώρα αγωνίζονται ''περί πάρτης'', κοιτάζοντας αποκλειστικά το ατομικό και το κομματικό συμφέρον.

Τότε έδιναν όρκο πίστης στην πατρίδα και έψαλλαν παιάνες βαδίζοντας προς την μάχη.
Σήμερα δεν υπάρχουν καν όρκοι, ούτε παιάνες, γεμίσαμε άθεους και απάτριδες.

Τότε οι μάνες έδιναν την ασπίδα στο παιδί τους λέγοντας ''ή ταν ή επί τας'' (ή θα έρθεις πίσω νικητής με αυτήν ή θα σε φέρουν νεκρό πάνω σε αυτήν).
Σήμερα δεν υπάρχουν καν ασπίδες, τις ρίξαμε όλες στον σύγχρονο καιάδα του φιλοτομαρισμού και του ωχαδελφισμού.

Τότε οι νέοι έδιναν υπόσχεση στους παλαιούς ''άμμες δε γ' εσόμεθα πολλώ κάρρονες'' (εμείς θα γίνουμε καλύτεροι από εσάς).
Σήμερα οι νέοι παρακολουθούν αποσβολωμένοι τους ''άρχοντες'' της χώρας να τους κλέβουν το μέλλον τους.

Τότε μισήθηκε ο Εφιάλτης, που έδειξε το προδοτικό μονοπάτι στους βάρβαρους εχθρούς, προκειμένου να διαβούν προς το εσωτερικό της Ελλάδας, προς το ιερόν πτολίεθρον!
Σήμερα λατρεύεται ο Εφιάλτης, καθόσον σύγχρονοι απόγονοί του άνοιξαν τα προδοτικά μονοπάτια και πλημμύρισε η ιερή χώρα των Ελλήνων από αλλόθρησκους και αλλοεθνείς σύγχρονους βαρβάρους από Ανατολή και Δύση! 

''Τιμή σ' εκείνους όπου στη ζωή των όρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες'' γράφει ο μεγάλος Αλεξανδρινός ποιητής, δίνοντας το στίγμα της αξίας της ανθρώπινης ζωής! 
Θερμοπύλες!

Όνομα μισητό στο ισχύον πολιτικό σύστημα, γιατί θυμίζει θυσία (άλλημισητή λέξη)! Θυσία υπέρ πατρίδας, θυσία των λίγων για τους πολλούς, θυσία των 300 για την Ελλάδα ολόκληρη!

Σήμερα οι 300 δεν υπάρχουν, δεν λειτουργούν, δεν εργάζονται, δεν νοιάζονται για την Ελλάδα. 

Σήμερα η χώρα ξεπουλιέται απ' άκρη σ' άκρη. Ο λαός φτωχοποιείται. Η ανεργία καλπάζει.
Τα παιδιά μας φεύγουν στο εξωτερικό για να δουλέψουν.  Η εγκληματικότητα έχει φτάσει στα ύψη. Η ελληνική παιδεία ''το μόνον εν ημίν αγαθόν αθάνατον και θείον'' διαλύεται, μέσα στην δίνη του μαρξιστικού διεθνισμού και της σύγχρονης ισοπεδωτικής παγκοσμιοποίησης. Τα ΜΜΕ συνεχίζουν το γνωστό ρόλο του πλυντηρίου εγκεφάλων. Οι γνωστοί γείτονες μας απειλούν και προκαλούν. Οι Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας απαξιώνονται. Οι εκατοντάδες χιλιάδες αλλόφυλοι και αλλόθρησκοι που κατακλύζουν τη χώρα  διαλύουν τον κοινωνικό μας ιστό. Ο πληθυσμός μας αλλοιώνεται.

Η Ελλάδα αποχριστιανοποιείται ή μάλλον, ορθότερα, ισλαμοποιείται! Η μεγαλύτερη ίσως εθνική καταστροφή της Ελληνικής ιστορίας ήδη πλησιάζει! 
Αυτό δεν μπορεί παρά να είναι ''ο θρίαμβος του Εφιάλτη''!

Ελλάς, όμως, και Ελευθερία είναι δυο έννοιες διαχρονικά ταυτόσημες! Γι αυτό τις κάθε μορφής ''Θερμοπύλες'', που αποτελούν παγκόσμια ανάμνηση αρετής και δόξας παντοτινής, ακολουθούν ''Σαλαμίνες και Πλαταιές''! Γιατί αυτό το έθνος των Ελλήνων πάντα γεννά Λεωνίδες, Θεμιστοκλήδες και Παυσανίες! 

Γιατί οι Έλληνες έχουν και αρετή και τόλμη κι έχουν μάθει να ξεσηκώνονται, να ενώνονται και να πολεμούν για ναν' η ΠΑΤΡΙΔΑ τους ΕΛΕΥΘΕΡΗ! 

Αντιστράτηγος (ε.α) Νικόλαος Ταμουρίδης
Επίτιμος Α’ Υπαρχηγός ΓΕΣ
Μέλος Διοικούσας Επιτροπής Ελεύθερης Πατρίδας

http://koukfamily.blogspot.gr/

ΤΑ 10 ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΕ ΗΡΩΕΣ ΠΟΥ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ

Τα 10 καλύτερα βιβλία με ήρωες που ταξιδεύουν στον χρόνο

Αυτό τον καιρό έχουμε σκοπό να σας ταξιδέψουμε πολύ και παντού. Σας πήγαμε στα ελληνικά νησιά,  σας μεταφέραμε στο διάστημα… και τώρα ετοιμαστείτε για το πιο παράδοξο όλων των ταξιδιών, ταξίδια στο χρόνο! Οι ήρωες των 10 μυθιστορημάτων που βρήκαμε  μεταφέρονται με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο απο την εποχή τους σε μία άλλη εποχή (τους ζηλεύω λίγο)! Enjoy!

Σάσεναχ (Outlander)– Diana Gabaldon

Η σειρά Outlander  μεταφράστηκε σε περισσότερες από 10 γλώσσες, κατέκτησε τις σημαντικότερες λίστες best-sellers παγκοσμίως και ενέπνευσε την ομότιτλη τηλεοπτική παραγωγή.
Κύρια χαρακτηριστικά της σειράς είναι ο ρομαντισμός, το μυστήριο, η περιπέτεια, οι έρωτες και το στοιχείο του φανταστικού, όλα δεμένα περίτεχνα σε ένα εξαίσιο λογοτεχνικό αποτέλεσμα, που σαγηνεύει τον αναγνώστη και τον ταξιδεύει σε ένα επικό παραμύθι. Η ιστορία ξεκινά λίγο μετά το Β’ Παγκόσμιο, όταν η Κλαιρ Ράνταλ ξαναβρίσκεται με το σύζυγό της για ένα δεύτερο μήνα του μέλιτος στη Σκοτία. Εκεί, η ηρωίδα θα περάσει μέσα από έναν κύκλο μονόλιθων στα Χάιλαντς και θα μεταφερθεί ως διά μαγείας στη Σκοτία του 1743… όπου θα ζήσει ένα συγκλονιστικό έρωτα με τον νεαρό Σκοτσέζο πολεμιστή Τζέιμι Φρέιζερ.
Το 1946, η Κλαιρ Ράνταλ, μια στρατιωτική νοσοκόμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ξαναβρίσκεται με το σύζυγό της για ένα δεύτερο μήνα του μέλιτος στη Σκοτία. Η μοίρα όμως τους χωρίζει ξανά, όταν η ηρωίδα περνά μέσα από έναν κύκλο μονόλιθων στα Χάιλαντς και μεταφέρεται ως διά μαγείας στη Σκοτία του 1743. Εκεί, γίνεται ξαφνικά μια Σάσεναχ, μια ξένη σε έναν τόπο που μαστίζεται από τον πόλεμο και τις διαμάχες των φατριών.
Διχασμένη ανάμεσα στο πάθος και το καθήκον, τη βία και την προκατάληψη, η Κλαιρ θα ζήσει ένα συγκλονιστικό έρωτα με τον νεαρό Τζέιμι Φρέιζερ, ένα θαρραλέο Σκοτσέζο πολεμιστή. Το πάθος του Τζέιμι για τη μοιραία γυναίκα είναι τόσο παράφορο, που σύντομα η Κλαιρ θα πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στην πίστη και τον έρωτα, παγιδευμένη ανάμεσα σε δύο ζωές εντελώς ασυμβίβαστες.

---

Η μηχανή του χρόνου και άλλες θαυμαστές ιστορίες– H.G. Wells

Η κλασική ιστορία του H.G. Wells Η μηχανή του χρόνου πρωτοεκδόθηκε το 1895. Απο τότε γυρίστηκαν 3 ταινίες βασισμένες στην ιστορία, εκδόθηκαν πολλά graphic novels ενώ ήταν η αρχική έμπνευση για πολλά μυθιστορήματα μετέπειτα.

Ένας αναρχικός κλέβει από το εργαστήριο του Βακτηριολόγου μια θανατηφόρα ουσία… Ένας εξερευνητής έρχεται αντιμέτωπος με ένα προϊστορικό τέρας… Μια ηλεκτρική γεννήτρια αποκτάει θεϊκές ιδιότητες… Ένας διάσημος πολιτικός ανακαλύπτει μια πόρτα σε ένα δρόμο του Λονδίνου που οδηγεί σε έναν μυστηριώδη κόσμο… Ένας ορειβάτης χάνεται στις Άνδεις για να βρεθεί αναπάντεχα στη θρυλική Χώρα των Τυφλών… Ένας επιστήμονας ξαφνικά τυφλώνεται και αποκτάει την ικανότητα να βλέπει στην άλλη άκρη του κόσμου… Ένας περιφερόμενος κουρελής ισχυρίζεται πώς ανακάλυψε τη μυστική φόρμουλα για την κατασκευή διαμαντιών… Ένας εκκεντρικός επιστήμονας κατασκευάζει την πρώτη Χρονομηχανή και ταξιδεύει στο πολύ μακρινό μέλλον…
Οκτώ θαυμαστές ιστορίες του Χ. Τζ. Γουέλς, που αποκαλύπτουν την παράδοξη πραγματικότητα που καραδοκεί κάτω από την επιφάνεια της συνηθισμένης ζωής και κρύβει το μεγαλύτερο μυστήριο του κόσμου..

---

Το τέλος της αιωνιότητας– Isaac Asimov

Ο εξαιρετικός συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας και καθηγητής βιοχημείας Isaac Asimov εξέδωσε το έργο του Το τέλος της αιωνιότητας το 1955 για να μας σαγηνεύσει με τα ταξίδια στον χρόνο και τα χρονικά παράδοξά του!

Ο Χάρλαν μπήκε στο θαλαμίσκο και κοίταξε πίσω του για να βεβαιωθεί ότι το παραπέτασμα που χώριζε τον αγωγό από την αιωνιότητα ήταν εντάξει και ότι ο κοινωνιολόγος Βόυ δεν τον παρακολουθούσε. Τις τελευταίες τρεις εβδομάδες του είχε γίνει συνήθεια, μια αυτόματη κίνηση, αυτή η γρήγορη ματιά πάνω από τον ώμο του, για να βεβαιωθεί πώς κανείς δεν βρισκόταν πίσω του στον αγωγό του θαλαμίσκου. Και τότε, παρ όλο που βρισκόταν κιόλας στον 2456ο, ξεκίνησε για τον ανωχρόνο. Παρακολούθησε τους αριθμούς του χρονόμετρου να αυξάνονται. Μ όλο που άλλαζαν με μεγάλη ταχύτητα, είχε αρκετό καιρό στη διάθεσή του για να σκεφτεί. Πώς είχαν αλλάξει τα πράγματα με την ανακάλυψη του προγραμματιστή! Πώς είχε αλλάξει το ίδιο του το έγκλημα!

---

Οι φύλακες του χρόνου (TimeRiders #1)- Alex Scarrow

Η σειρά TimeRiders πρωτοκυκλοφόρησε το 2010 και αποτελείται συνολικά απο 9 τόμους.

Ο Λίαμ Ο’Κόνορ έπρεπε να πεθάνει στο ναυάγιο του Τιτανικού το 1912.
Η Μάντι Κάρτερ έπρεπε να πεθάνει σε αεροπορικό δυστύχημα το 2010.
Η Σαλ Βίκραμ έπρεπε να πεθάνει σε πυρκαγιά το 2029.
Όμως λίγα δευτερόλεπτα προτού πεθάνουν, εμφανίστηκε κάποιος από το πουθενά και είπε: «Πιάσε το χέρι μου…».
Αλλά ο Λίαμ, η Μάντι και η Σαλ δε σώζονται έτσι απλά. Στρατολογούνται από μία μυστική υπηρεσία που κανείς δε γνωρίζει την ύπαρξή της, με έναν και μοναδικό σκοπό: να διορθώσουν τις ασυνέχειες της ιστορίας. Επειδή το ταξίδι στον χρόνο υπάρχει, και υπάρχουν κι εκείνοι που πηγαίνουν πίσω στον χρόνο για να αλλάξουν το παρελθόν.
Γι’ αυτό υπάρχουν οι Φύλακες του Χρόνου: για να μας προστατεύουν. Για να μην αφήσουν το ταξίδι στον χρόνο να καταστρέψει τον κόσμο…
Το πρώτο βιβλίο μιας νέας σειράς που θα σας ΚΟΨΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ.

---

Οι γυναίκες του ταξιδευτή– Audrey Niffenegger

Το best seller μυθιστόρημα Οι γυναίκες του ταξιδευτήτιμήθηκε με τα βραβεία Exclusive Books Boeke Prize και British Book Award και έγινε ταινία το 2009.

Η Κλερ γνώρισε τον Χένρι όταν ήταν έξι χρόνων κι αυτός τριάντα έξι. Παντρεύτηκαν όταν η Κλερ ήταν είκοσι τριών και ο Χένρι τριάντα ενός. Απίστευτο αλλά αληθινό, γιατί ο Χένρι πάσχει από μιαν ασθένεια που τον στέλνει σε διάφορα μέρη στο χωροχρόνο κι έτσι εξαφανίζεται, συχνά άθελά του.
Δυο άνθρωποι, που γεννήθηκαν ο ένας για τον άλλο, προσπαθούν να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή, να κάνουν φίλους, να αποκτήσουν παιδιά, κάτω από την απειλή μιας πραγματικότητας που δεν μπορούν να ελέγξουν. Πόσο δυνατός θα αποδειχθεί ο έρωτάς τους για να τα βάλει με το χρόνο;

---

11/22/63– Stephen King

Το βιβλίο απέσπασε το LOS ANGELES TIMES BOOK PRIZE for Best Mystery/Thriller 2011.
Ήταν στη βραχεία λίστα για τα LOCUS AWARD for Best Science Fiction Novel 2012, International Thriller Writers Award for Best Novel 2012, British Fantasy Award for Best Novel 2012 ενώ έγινε σειρά στην τηλεόραση το 2016 αποσπώντας θετικές κριτικές.

Στις 22 Νοεμβρίου του 1963 τρεις πυροβολισμοί αντήχησαν στο Ντάλας. Ο Πρόεδρος Κένεντι έπεσε νεκρός, και άλλαξε ολόκληρος ο κόσμος. Κι αν κάποιος μπορούσε να γυρίσει πίσω και να τον αλλάξει ξανά…;
Ο τριανταπεντάχρονος καθηγητής αγγλικής φιλολογίας Τζέικ Έπινγκ ζει ήσυχα στο Λίσμπον Φολς του Μέιν. Ώσπου μια μέρα, ο φίλος του ο Αλ του εκμυστηρεύεται ένα μυστικό… Η αποθήκη στο μικρό εστιατόριό του είναι μια πύλη στο χρόνο –βγάζει σε μια συγκεκριμένη μέρα του 1958. Κι ο Αλ κάνει στον Τζέικ μια παράξενη πρόταση: Να γυρίσει στο παρελθόν και να προσπαθήσει να αποτρέψει τη δολοφονία του Κένεντι.
Ο Τζέικ έχει πολλούς λόγους να δεχτεί. Κι έτσι ξεκινάει μια καινούρια ζωή σ’ ένα διαφορετικό κόσμο, τον κόσμο του Αϊζενχάουερ και του Έλβις, όπου τα αμερικάνικα αυτοκίνητα είναι τεράστια, τα κορίτσια φοράνε σοσόνια και το κάπνισμα επιτρέπεται παντού.
Σ’ αυτό τον κόσμο ο Τζον Κένεντι είναι ακόμη ένας νέος γερουσιαστής κι ο Τζέικ, στην καινούρια του πόλη, ερωτεύεται επικίνδυνα μια όμορφη βιβλιοθηκάριο. Κανείς δεν έχει ακούσει να μιλάνε για τον διαταραγμένο Λη Χάρβεϊ Όσβαλντ, αλλά, αναπόφευκτα, κάθε βήμα οδηγεί σ’ αυτόν και στο Ντάλας, όπου το παρελθόν γίνεται ασφυκτικά αγωνιώδες και η Ιστορία μπορεί να πάψει πια να είναι όπως την ξέρουμε.
Το ταξίδι στο χρόνο δεν ήταν ποτέ τόσο πιστευτό. Ούτε τόσο τρομακτικό.

---

Κόκκινο ρουμπίνι (The Ruby Red Trilogy)- Kerstin Gier

Η τριλογία The Ruby Red αποτελείται (σαφώς) απο τρία βιβλία τα οποία έγιναν κινηματογραφικές ταινίες γερμανικής παραγωγής το 2013, το 2014 και το 2016.

Καμιά φορά είναι μεγάλο βάσανο να ζεις σε μια οικογένεια που έχει ένα σωρό κρυμμένα μυστικά.
Έτσι τουλάχιστον πιστεύει η Γκουέντολιν. Ώσπου μια μέρα, εντελώς ξαφνικά, ανοίγει τα μάτια της και βρίσκεται στο Λονδίνο των αρχών του περασμένου αιώνα. Και συνειδητοποιεί ότι το μεγαλύτερο μυστικό της οικογένειάς της δεν είναι παρά η ίδια. Αυτό που δεν ξέρει όμως είναι ότι, όταν ταξιδεύεις στο χρόνο, είναι καλύτερο να μην ερωτευτείς. Σίγουρα όχι τον υπερόπτη (αν και κούκλο) Γκιντεόν. Γιατί τότε τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο περίπλοκα!
Αν ένα μυθιστόρημα μπορεί να είναι τόσο αφράτο, γλυκό και δελεαστικό όσο ένα μάφιν, τότε αυτό είναι το Κόκκινο Ρουμπίνι. Ένας απίστευτα ελκυστικός συνδυασμός μυστηρίου, επιστημονικής φαντασίας και ρομαντικής περιπέτειας, που οι αναγνώστριες, ακόμη και άνω των 18, θα αταβροχθίσουν εν μιά νυκτί.

---

Απόδραση από το χρόνο– Γκρέγκορυ Μπένφορντ

Το βιβλίο του συγγραφέα και αστροφυσικού Γκρέγκορυ Μπένφορντ τιμήθηκε με τα βραβεία Nebula (1981), British Science Fiction Award (1980) και το John W. Campbell Memorial Award for Best Science Fiction Novel (1981).

1998. η ανθρωπότητα έχει φτάσει στο χείλος της καταστροφής. Πόλεμοι, οικονομική κρίση, ανεργία, πείνα. Για όλα αυτά ευθύνονται λανθασμένες πολιτικές και επιστημονικές επιλογές που έγιναν τη δεκαετία του ’60. Στο Κέιμπριτζ, ο Ρένφρου, επιχειρεί, χρησιμοποιώντας ταχυόνια, άυλα σωματίδια, να επικοινωνήσει με το παρελθόν και να στείλει μηνύματα στους ανθρώπους του ’60, να τους ειδοποιήσει. 1963 Ο Γκόρντον, φιλόδοξος φυσικός, κάνει πυρηνικό πείραμα και διαπιστώνει ότι αυτό παρεμποδίζεται από ανεξήγητης προέλευσης παράσιτα που μάλλον έρχονται από το μέλλον..

---

Αιχμάλωτοι του χρόνου– Michael Crichton

Το μυθιστόρημα Timeline έγινε ταινία το 2003.

Ο καθηγητής ιστορίας Έντουαρντ Τζόνστον, επικεφαλής μιας αρχαιολογικής ανασκαφής στην Ντορντόν της Γαλλίας, εξαφανίζεται. Λίγο αργότερα, ανάμεσα σε άλλα ευρήματα, οι συνεργάτες του ανακαλύπτουν μια περγαμηνή μ’ ένα απεγνωσμένο μήνυμα: ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΕ. Έχει ημερομηνία 7/4/1357 -κι έχει γραφτεί από τον Τζόνστον…
Νιου Μέξικο, στα εργαστήρια της εταιρείας υψηλής τεχνολογίας ITC, σημαίνει συναγερμός. Εδώ και καιρό διεξάγεται εκεί ένα πείραμα κβαντικής τεχνολογίας που καταργεί τα όρια του χωροχρόνου. Αυτοί γνωρίζουν τι συνέβη στον καθηγητή. Και είναι οι μόνοι που μπορούν να τον φέρουν πίσω από το παρελθόν, όπου έχει εγκλωβιστεί…
Η αποστολή διάσωσης οργανώνεται αστραπιαία. Πέντε άνθρωποι μεταφέρονται στη φεουδαρχική Γαλλία του 14ου αιώνα. Ανάμεσα σε αδίστακτους άρχοντες, ραδιούργους επισκόπους και ληστές των δρόμων, κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή να βρεθούν με κομμένο το λαιμό ή αλυσοδεμένοι στα μπουντρούμια κάποιου κάστρου. Αλλά ο μεγαλύτερος κίνδυνος απ’ όλους είναι να μην προλάβουν να επιστρέψουν στο παρόν. Να μείνουν πάντα αιχμάλωτοι του χρόνου…

---

Μις Πέρεγκριν: Στέγη για ασυνήθιστα παιδιά (Miss Peregrine’s Peculiar Children #1)– Ransom Riggs

Η σειρά αποτελείται απο 3 βιβλία, ένα μόνο εκ των οποίων κυκλοφόρησε στην Ελλάδα απο τις εκδόσεις Platypus, που δεν υπάρχουν πια… (σνιφ).
Το πρώτο μέρος Miss Peregrine’s Home for Peculiar Children έγινε ταινία το 2016.

Ένα μυστηριώδες νησί. Ένα εγκαταλειμμένο ορφανοτροφείο. Μία περίεργη συλλογή από πολύ παράξενες φωτογραφίες.
Όλα αναμένουν να ανακαλυφθούν στο Μις Πέρεγκριν – Στέγη για Ασυνήθιστα Παιδιά, ένα αξέχαστο μυθιστόρημα που αναμειγνύει τη λογοτεχνία και τη φωτογραφία σε μία συναρπαστική αναγνωστική εμπειρία. Στο ξεκίνημα της ιστορίας μας, μία φοβερή οικογενειακή τραγωδία ωθεί τον δεκαεξάχρονο Τζέικομπ να ταξιδέψει σε ένα απομονωμένο νησί κοντά στις ακτές της Ουαλίας όπου ανακαλύπτει τα καταρρέοντα χαλάσματα της Στέγης για Ασυνήθιστα Παιδιά της Μις Πέρεγκριν. Καθώς ο Τζέικομπ εξερευνά τα εγκαταλειμμένα υπνοδωμάτια και τους διαδρόμους, συνειδητοποιεί ότι τα παιδιά ήταν κάτι περισσότερο από απλά ασυνήθιστα. Μπορεί να ήταν επικίνδυνα. Μπορεί να βρίσκονταν σε καραντίνα σε ένα ερημονήσι για σωστούς λόγους. Και με κάποιο τρόπο -όσο αδιανόητο κι αν φαίνεται- μπορεί να είναι ακόμη ζωντανά.

https://wordpress64426.wordpress.com/author/nikolitsa84/

https://wordpress64426.wordpress.com/