ΣΕ ΤΙΜΈΣ ΧΡΥΣΟΎ ΤΟ ΝΕΡΌ: ΕΝΙΑΊΑ ΠΛΈΟΝ Η ΤΙΜΟΛΌΓΗΣΉ ΤΟΥ ΓΙΑ ΌΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΆΔΑ

Σε τιμές χρυσού το νερό: Ενιαία πλέον η τιμολόγησή του για όλη την Ελλάδα

Η Εθνική Επιτροπή Υδάτων με μια ισοπεδωτική απόφασή της επιβάλλει ενιαία υποχρεωτική τιμολόγηση του νερού για όλη τη χώρα, χωρίς να λαμβάνει υπόψη της κανένα κριτήριο και καμία τοπική ιδιαιτερότητα και χωρίς να έχει προηγηθεί μελέτη κατά νομαρχιακή περιφέρεια για τους τοπικούς υδάτινους πόρους που υπάρχουν, τις ανάγκες ύδρευσης των περιοχών, κ.λπ 

Σταγόνα και ευρώ... 

Στα ύψη θα φτάσει η τιμή του νερού σύμφωνα με το νέο ενιαίο πανελλαδικό τρόπο τιμολόγησης που θα γίνει από την Εθνική Επιτροπή Υδάτων, ενώ για τα νησιά που ήδη αντιμετωπίζουν ζωτικής σημασίας προβλήματα ύδρευσης και καταφεύγουν σε αφαλάτωση η τιμή του νερού θα ακουμπήσει την τιμή της ουγγιάς του χρυσού! 

Παράλληλα, πέρα από όλα αυτά, ανοίγει παράθυρο για να περάσει η διαχείριση των υδάτινων πόρων και το νερό σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, με ό,τι αυτό σημαίνει τόσο από θέμα εθνικής ασφαλείας, όσο και από πλευράς αύξησης της τιμής του νερού. 

Σήμερα, η ΕΥΔΑΠ (Αθήνα) και ΕΥΑΘ (Θεσσαλονίκη) προτείνουν την τιμή του νερού ανά κυβικό και ο εκάστοτε υπουργός Περιβάλλοντος εγκρίνει ή μειώνει ή αυξάνει την τιμολόγηση ανάλογα με την κυβερνητική πολιτική. Όσες περιοχές δεν υδρεύονται από τους δυο αυτούς οργανισμούς τα Δημοτικά Συμβούλια των Δήμων τιμολογούν το νερό ανάλογα με τους υδάτινους πόρους που έχουν (πηγές, λίμνες, κ.λπ.) και τις τοπικές ανάγκες ύδρευσης των κατοίκων. 

Η τιμολόγηση του νερού στα νησιά τα οποία αντιμετωπίζουν προβλήματα υδροδότησης (και ειδικά τους θερινούς μήνες που υπάρχει αυξημένη τουριστική κίνηση) και καταφεύγουν σε αφαλάτωση, γίνεται από τους τοπικούς και πάλι Δήμους, αφού προηγουμένως αφαιρεθεί η κρατική επιδότηση που χορηγείται για την κάλυψη του κόστους ή μέρους του κόστους της αφαλάτωσης. 

Τώρα τα πράγματα άλλαξαν άρδην. Η Εθνική Επιτροπή Υδάτων με μια ισοπεδωτική απόφασή της επιβάλλει ενιαία υποχρεωτική τιμολόγηση του νερού για όλη τη χώρα, χωρίς να λαμβάνει υπόψη της κανένα κριτήριο και καμία τοπική ιδιαιτερότητα και χωρίς να έχει προηγηθεί μελέτη κατά νομαρχιακή περιφέρεια για τους τοπικούς υδάτινους πόρους που υπάρχουν, τις ανάγκες ύδρευσης των περιοχών, κ.λπ. Πάντως, αναμένεται μέσα στο επόμενο διάστημα να καθορίσει η Εθνική Επιτροπή Υδάτων την τιμολόγηση του νερού πανελλαδικά. 

Κατόπιν αυτών, με δικηγόρους τον Αλέξανδρο Σαρηβαλάση και την Αικατερίνη Γεωργιάδου, προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας το σωματείο των εργαζομένων της Εταιρείας Ύδρευσης και Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης (ΕΥΑΘ) και 11 κάτοικοι της Θεσσαλονίκης, Σύρου και Τήνου. Όλοι στρέφονται κατά της απόφασης της Εθνικής Επιτροπής Υδάτων (19.5.2017) με την οποία επιβάλλεται ενιαία τιμολόγηση νερού. 

Σκοπός της απόφασης αυτής, μεταξύ των άλλων, είναι, «η έγκριση γενικών κανόνων κοστολόγησης και τιμολόγησης των υπηρεσιών ύδατος για διάφορες χρήσεις». 

Το σωματείο επισημαίνει ότι η τιμολόγηση του νερού θα γίνεται κατά τέτοιο τρόπο «ώστε να ανακτάται πλήρως από τους χρήστες το συνολικό κόστος, συμπεριλαμβανομένου του κόστους ευκαιρίας του επενδυμένου κεφαλαίου, του περιβαλλοντικού κόστους και του κόστους πόρου». 

Με άλλα λόγια, όλο το κόστος συντήρησης και δημιουργίας εγκαταστάσεων, μεταφοράς του νερού, κ.λπ., θα μετακυλύεται εξ ολοκλήρου στους καταναλωτές. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα σε εποχές Μνημονίων και μακράς οικονομικής κρίσης να καταστεί μη προσιτή η τιμή του νερού, αφού θα είναι σε πολύ υψηλά έως απρόσιτα επίπεδα, ενώ τα αδύναμα οικονομικά στρώματα των πολιτών δεν θα μπορούν να χρησιμοποιούν ένα από τα βασικά δημόσια αγαθά όπως είναι το νερό. 

Δεν παραλείπουν να επισημάνουν με νόημα ότι οι νέοι κανόνες τιμολόγησης σε αυστηρά οικονομικά και μόνο κριτήρια εξυπηρετεί τις ιδιωτικές επιχειρήσεις («ιδιωτικά οργανωμένα συλλογικά δίκτυα παροχής υπηρεσιών ύδατος» όπως αναφέρονται στο άρθρο 2 της επίμαχης απόφασης) που πρόκειται να δραστηριοποιηθούν στη χώρα μας στον ευαίσθητο τομέα της παροχής νερού. 

Υπογραμμίζεται ακόμη, ότι η κατάσταση στα νησιά που έχουν ανεπάρκεια υδάτινων πόρων, όπως είναι η Σύρος, Τήνος, κ.λπ., θα είναι τραγική, αφού η ύδρευση παρέχεται μέσω αφαλάτωσης, η οποία σήμερα επιδοτείται από το κράτος κατά ένα μεγάλο μέρος, ενώ σύμφωνα με τη νέα απόφαση της Εθνικής Επιτροπής Υδάτων, δεν προβλέπεται καμία επιδότηση. Έτσι, η έλλειψη νερού στα νησιά αυτά θα έχει ως άμεση συνέπεια να ανέβει σε υψηλή τιμή το νερό. 

Ο νέος τρόπος τιμολόγησης του νερού είναι αντισυνταγματικός, αντίθετος στην Ευρωπαϊκή και Ελληνική νομοθεσία. Και αυτό, γιατί το κράτος εγγυάται τη στοιχειώδη αξιοπρεπή διαβίωση και επιβίωση των πολιτών και έχει υποχρέωση να διασφαλίζει τη συνεχή, ασφαλή και προσιτή παροχή συγκεκριμένων αγαθών υψίστης ζωτικής σημασίας, όπως είναι το νερό.

Ακόμη, το κράτος πρέπει να εγγυάται την πολιτική του δημοσίου συμφέροντος και της κοινωνικής αλληλεγγύης ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής και των κατοίκων της, Δηλαδή, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη το είδος της περιοχής (ορεινή - νησιωτική), εάν είναι σε μικρή ή μεγάλη απόσταση από υδάτινο πόρο, εάν επαρκή ή όχι η υπάρχουσα ποσότητα του νερού, κ.λπ. 

Με τον νέο τρόπο τιμολόγηση παραβιάζεται ευθέως και η Ευρωπαϊκή οδηγία 2000/60/ΕΚ που καθιερώνει την περιβαλλοντική ορθολογική πολιτική στον τομέα των υδάτων. 

protothema.gr
το είδαμε ΕΔΩ

http://koukfamily.blogspot.gr/

Ο ΚΑΙΡΟΣ ΤΡΕΛΑΘΗΚΕ

Τα Ελληνικά μέσα ενημέρωσης δήλωσαν ότι ο καιρός στη χώρα 'τρελάθηκε'

© RIA Novosti / Βλαντιμίρ Rodionov

Άποψη της πόλης των Αθηνών. Φωτογραφία αρχείου
ΑΘΗΝΑ, 11 Αυγούστου - RIA Novosti, Gennady Melnik. Η Ελληνική μετεωρολογική υπηρεσία EMY εξέδωσε μια ειδική πρόγνωση  για τις καιρικές συνθήκες σύμφωνα με την οποία στη χώρα μετά από μια ζέστη των 40 βαθμών , αναμένονται καταιγίδες,  βροχοπτώσεις και  χαλάζι.


'Ο καιρός τρελάθηκε – μετά την ζέστη των 41 βαθμών έρχονται θύελλες και χαλάζι”, γράφει η Ελληνική Εφημερίδα  “Πρώτο Θέμα.”
“Από την καυτή ζέστη στη βροχή”,  περιγράφει  η κρητική δημοσίευση
cretedoc.gr [1]  περιγράφοντας την έντονη αλλαγή του καιρού.

Από την αρχή της εβδομάδας σχεδόν σε όλη την επικράτεια της Ελλάδας υπάρχει μια θερμότητα - συν 40-42 βαθμούς κελσίου  υπό σκιά, στην Αθήνα - 37-38. Οι δείκτες  των θερμομέτρων θα  βρίσκονται στην  'κόκκινη ζώνη' μέχρι το Σάββατο και στη συνέχεια σε αρκετές περιοχές θα αλλάξει ο καιρός  σε  βροχές,  θύελλες,  χαλάζι και ισχυρούς ανέμους.

Οι καταιγίδες  και οι  βροχές αναμένονται στη βόρεια Ελλάδα, στη Δυτική και Κεντρική Μακεδονία, θα ακολουθηθούν από έντονους ανέμους  και χαλάζι. Από την Κυριακή αναμένεται γενική μείωση της θερμοκρασίας  στην πλειονότητα των περιφερειών της χώρας, ωστόσο, παρόλα αυτά θα είναι υψηλότερη από το μέσο όρο για αυτή την εποχή του έτους.

Στην Ελλάδα, κατά την γνώμη των ειδικών  κάθε δέκα χρόνια σημειώνεται η ασυνήθιστη θερμότητα. Το 2007, σε ορισμένες περιοχές, το θερμόμετρο έφθασε στους 46 βαθμούς  Κελσίου, στη συνέχεια σε όλη την Αττική και σε πολλές περιοχές της Ελλάδας οι πυρκαγιές πυροδοτήθηκαν , εκατοντάδες εκτάρια δάσους  κάηκαν.

Η ίδια θερμοκρασία  ήταν επίσης το 1997, και το πιο τρομερό, σύμφωνα με τους ειδικούς, υπήρξε ο καιρός το 1987.
Τον Ιούλιο μέσα σε οκτώ ημέρες η θερμοκρασία το απόγευμα έφθανε τους 44 βαθμούς , το βράδυ το θερμόμετρο δεν έπεφτε  χαμηλότερα από τους  30 βαθμούς . Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, τότε 1300 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους,  ενώ ανεπίσημα  - μιλούσαν για 1500 ανθρώπους. Μερικοί εμπειρογνώμονες δήλωναν  ότι τα θύματα του καιρού ήταν  από 3,5 έως 4 χιλιάδες άτομα. Μετά από αυτό το 1988 άρχισε η μαζική εγκατάσταση των κλιματιστικών στο κράτος και τα δημόσια κτίρια και στα  σπίτια, έτσι ώστε τα επόμενα χρόνια η υψηλή θερμοκρασία πέρασε σχετικά ανώδυνα.

Ο αφρικανικός αντικυκλώνας, τον οποίο οι Ιταλοί μετεωρολόγοι ονόμασαν 'Lyutsifer', έφερε τώρα τις μάζες του πυρακτώδους αέρα από τη Σαχάρα στην Ευρώπη. Η ανωμαλία της θερμότητας βρίσκεται στα νότια της Ευρώπης, ιδιαίτερα, σε ολόκληρη την Ιταλία. Οι Ιταλοί κλιματολόγοι σημειώνουν ότι το τρέχον καλοκαίρι είναι μία από τις καυτότερες μετεωρολογικές παρατηρήσεις των Απεννίνων κατά τη διάρκεια ολόκληρης της ιστορίας των τακτικών παρατηρήσεων εδώ και 200 χρόνια.

https://ria.ru

https://tokoutsavaki.blogspot.gr/

Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΥ ΧΑΡΙΖΕΙ ΜΑΚΡΟΖΩΙΑ

Η μυστική διατροφή των αρχαίων Ελλήνων που χαρίζει μακροζωία

Το ημερήσιο διατροφικό πρόγραμμα των Αθηναίων

Το πρωινό των Αθηναίων ήταν λιτό. Περιελάμβανε το «ακράτισμα» που ήταν συνήθωςλίγο κριθαρένιο ψωμί βουτηγμένο σε ανέρωτο κρασί , το λεγόμενο άκρατο οίνο. Μερικές φορές στο πρώτο αυτό γεύμα πρόσθεταν ελιές και σύκα . Πιο συχνά, όμως, το πρωινό ήταν απλά μια κούπα από «κυκεώνα», δηλαδή ένα ρόφημα από βρασμένο κριθάρι αρωματισμένο με μέντα ή θυμάρι, για το οποίο οι αρχαίοι πίστευαν ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες.
Κατά τη διάρκεια της ημέρας οι Αθηναίοι ελάμβαναν ακόμη τρία γεύματα: 
Το μεσημεριανό τους (το άριστον), το απογευματινό τους (δειλινό) και το δείπνο , το οποίο ήταν και το κύριο γεύμα της ημέρας και το ελάμβαναν αφού έπεφτε ο ήλιος. Ήταν πλούσιο και πολλές φορές τελείωνε με τραγήματα (επιδόρπια), φρούτα φρέσκα ή ξηρά, κυρίως σύκα, καρύδια, σταφύλια ή γλυκά με μέλι.
Το προϊόντα που έβαζαν στο τραπέζι τους
Το κρέας βρισκόταν συχνά στο μενού τους. Έδειχναν ιδιαίτερη προτίμηση στο χοιρινό και στο μοσχάρι, ενώ σπανιότερα έτρωγαν κατσίκι και αρνί, ενώ έτρωγαν και κυνήγι και κυρίως τσίχλες, ορτύκια και ελάφια.
Μάλιστα, για να είναι μαλακά τα κρέατα έκαναν ότι και εμείς σήμερα δηλαδή τα μαρίναραν, κυρίως με χορταρικά.
Οι Αθηναίοι είχαν ιδιαίτερη αδυναμία στα θαλασσινά και στα όστρακα , ενώ από τα ψάρια φέρονται να προτιμούσαν τις τσιπούρες, τα μπαρμπούνια, τις σαρδέλες και τα χέλια, ενώ θέση στο τραπέζι τους είχαν και τα παστά ψάρια.
Στο μενού τους θέση είχαν και τα όσπρια, όπως τα φασόλια, οι φακές, τα ρεβίθια (ψημένα), τα μπιζέλια και τα κουκιά σε πουρέ (έτνος).
Εκλεκτό έδεσμα για τους αρχαίους ήταν τα σαλιγκάρια, τα οποία οι Κρητικοί έτρωγαν από την εποχή του Μίνωα.
Ιδιαίτερη ζήτηση είχαν και τα λαχανικά, τα οποία οι Αθηναίοι καλλιεργούσαν στους κήπους τους. Προτιμούσαν τους βολβούς, τα μαρούλια, τον αρακά, τις αγκινάρες, τα βλίτα, το σέλινο, τον άνηθο και το δυόσμο. Άλλα χορταρικά, όπως τα μανιτάρια, το μάραθο, τα σπαράγγια, ακόμα και τις τρυφερές τσουκνίδες , τα αναζητούσαν στις ακροποταμιές και στα χωράφια. Από τα πιο αγαπημένα προϊόντα των αρχαίων ήταν τα αγγούρια και τα σύκα.

*Οι πληροφορίες που περιέχονται στην σελίδα ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας. Αν αποφασίσετε να ακολουθήσετε κάποια θεραπεία ή διατροφή ρωτήστε τον προσωπικό ιατρό σας.

 

https://therapeftis.blogspot.gr/

Ο ΕΟΦ απαγόρευσε τις παράλληλες εξαγωγές σε 21 φάρμακα – Διαβάστε ποια είναι

Ο ΕΟΦ απαγόρευσε τις παράλληλες εξαγωγές σε 21 φάρμακα – Διαβάστε ποια είναι

Author: Σταύρος Φυντικάκης

Τις παράλληλες εξαγωγές σε 21 νέα σκευάσματα αποφάσισε ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων, προκειμένου να μην υπάρξει πρόβλημα στην κάλυψη των ασθενών.

Επιπλέον ο ΕΟΦ, σύμφωνα με την απόφαση, απαγορεύει την αποθεματοποίηση των σκευασμάτων αυτών όσο ισχύει η απόφαση απαγόρευσης εξαγωγής τους

Ειδικότερα, τα φάρμακα που βρίσκονται σε έλλειψη και για το οποία εκδόθηκε η απαγόρευση εξαγωγών είναι τα ASACOL, MEZAVANT, PENTASA και SALOFALK που περιέχουν την ουσία μεσαλαζίνη – κατά των ΙΦΝΕ και ηπαρίνες διαφόρων κατηγοριών που χρησιμοποιούνται ως αντιπηκτικα όπως το CLEXANE (ελοξαπαρίνη), FRAXIPARINE ηπαρίνη χαμηλού μοριακού βάρους, INNOHEP τινζαπαρίνη και ARIXTRA φονταπαρινόξη.

Σύμφωνα με την απόφαση, η υποχρέωση της διάθεσης αποκλειστικά στην εγχώρια αγορά ισχύει για όλα τα φαρμακευτικά προϊόντα που εισέρχονται στην Ελλάδα μετά από έγκριση του Ε.Ο.Φ. για έκτακτη εισαγωγή ή κατ’ εξαίρεση κυκλοφορία με ξενόγλωσση επισήμανση.

Σε κάθε περίπτωση, η διάθεση των φαρμάκων στους ασθενείς στην εγχώρια αγορά κατά προτεραιότητα από όλους τους συμμετέχοντες στην αλυσίδα διακίνησης (κάτοχοι άδειας κυκλοφορίας, φαρμακαποθήκες, φαρμακεία) σύμφωνα με τη ζήτηση και τη συνταγογράφησή τους, είναι επιβεβλημένη.

Ο ΕΟΦ επιτηρεί την τήρηση των υποχρεώσεων επάρκειας των προϊόντων.

Δείτε εδώ την απόφαση του ΕΟΦ. 

     

http://ameiniasopallineus.blogspot.gr/

Ο ΕΛΛΑΔΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΕΠΙΛΕΧΤΗΚΕ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΙΠΟΤΕ ΤΥΧΑΙΟ !!!

Ο Ελλαδικός χώρος ΕΠΙΛΕΧΘΗΚΕ, 

δεν ήταν τίποτε τυχαίο!!!

Από Σπύρος Μακρής 

Ο αριθμός τρία εθεωρείτω «ευτυχής αριθμός».

Το τρία συμβόλιζε τον «Λόγο τον Νου και τη Θέλησης»,

δηλαδή μια αποκρυφιστική εκδοχή της δημιουργίας του κόσμου,

που ήταν κι αυτός ιερό σχήμα,αλλά επιπροσθέτως το «Κέντρο, την Ακτίνα και την Περιφέρεια» του κύκλου,

γιατί συμβόλιζε τον Ήλιο, την πηγή της Δημιουργίας.

Έτσι φαίνεται ότι ο νόμος, τον οποίο αναφέρει ο Αριστοτέλης, επέβαλε την διάταξη αυτή των πόλεων, ιερών κ.λ.π. ώστε,

ανά δύο, να σχηματίζουν ισοσκελή τρίγωνα, συνδεδεμένα μέσω της κορυφής τους με τους Δελφούς, τον ομφαλό, αν όχι της γης, τουλάχιστον της Ελλάδας!

Δείτε το βίντεο και θα καταλάβετε…

thesecretrealtruth

https://www.diadrastika.com/

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

Αριστοτέλης

by Vequinox

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

4. Πολιτική και Ηθική

Στο βιβλίο Έξι της  Ηθικής ο Αριστοτέλης λέει ότι όλες οι γνώσεις μπορούν να ταξινομηθούν σε τρεις κατηγορίες: θεωρητικές γνώσεις, πρακτικές γνώσεις και παραγωγικές γνώσεις. Με απλά λόγια, αυτά τα είδη γνώσεων διακρίνονται από τους στόχους τους: η θεωρητική γνώση στοχεύει στην παρατήρηση, η παραγωγική γνώση στοχεύει στη δημιουργία και η πρακτική γνώση στοχεύει στη δράση. Η θεωρητική γνώση περιλαμβάνει τη μελέτη της αλήθειας για χάρη της. Είναι η γνώση για πράγματα που είναι αμετάβλητα και αιώνια και περιλαμβάνει πράγματα όπως οι αρχές της λογικής, της φυσικής και των μαθηματικών (στο τέλος της  Ηθικής ο Αριστοτέλης λέει ότι η άριστη ανθρώπινη ζωή είναι αυτή που ζούσε στην αναζήτηση αυτού του είδους της γνώσης, Γιατί αυτή η γνώση μας φέρνει πιο κοντά στο θεϊκό). Οι παραγωγικές και πρακτικές επιστήμες, αντίθετα, Αντιμετωπίζουμε τις καθημερινές μας ανάγκες ως ανθρώπινα όντα και έχουμε να κάνουμε με πράγματα που μπορούν και να αλλάξουν. Παραγωγικές γνώσεις σημαίνει, κατά προσέγγιση, την τεχνογνωσία. Η γνώση του πώς να φτιάξεις ένα τραπέζι ή ένα σπίτι ή ένα ζευγάρι παπούτσια ή πώς να γράψεις μια τραγωδία θα ήταν παραδείγματα αυτού του είδους της γνώσης. Αυτή η καταχώρηση αφορά στην πρακτική γνώση, η οποία είναι η γνώση του τρόπου ζωής και δράσης. Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, είναι η κατοχή και η χρήση πρακτικών γνώσεων που καθιστούν δυνατή την καλή ζωή. Η δεοντολογία και η πολιτική, οι οποίες είναι οι πρακτικές επιστήμες, ασχολούνται με τους ανθρώπους ως ηθικούς παράγοντες. Η ηθική αφορά κυρίως τις ενέργειες των ανθρώπων ως ατόμων και η πολιτική αφορά τις ενέργειες των ανθρώπων στις κοινότητες, αν και είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι για τον Αριστοτέλη οι δύο είναι στενά συνδεδεμένες και το καθένα επηρεάζει το άλλο. Και έχουν να κάνουν με πράγματα που μπορούν και να αλλάξουν. Παραγωγικές γνώσεις σημαίνει, κατά προσέγγιση, την τεχνογνωσία. Η γνώση του πώς να φτιάξεις ένα τραπέζι ή ένα σπίτι ή ένα ζευγάρι παπούτσια ή πώς να γράψεις μια τραγωδία θα ήταν παραδείγματα αυτού του είδους της γνώσης. Αυτή η καταχώρηση αφορά στην πρακτική γνώση, η οποία είναι η γνώση του τρόπου ζωής και δράσης. Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, είναι η κατοχή και η χρήση πρακτικών γνώσεων που καθιστούν δυνατή την καλή ζωή. Η δεοντολογία και η πολιτική, οι οποίες είναι οι πρακτικές επιστήμες, ασχολούνται με τους ανθρώπους ως ηθικούς παράγοντες. Η ηθική αφορά κυρίως τις ενέργειες των ανθρώπων ως ατόμων και η πολιτική αφορά τις ενέργειες των ανθρώπων στις κοινότητες, αν και είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι για τον Αριστοτέλη οι δύο είναι στενά συνδεδεμένες και το καθένα επηρεάζει το άλλο. Και έχουν να κάνουν με πράγματα που μπορούν και να αλλάξουν. Παραγωγικές γνώσεις σημαίνει, κατά προσέγγιση, την τεχνογνωσία. Η γνώση του πώς να φτιάξεις ένα τραπέζι ή ένα σπίτι ή ένα ζευγάρι παπούτσια ή πώς να γράψεις μια τραγωδία θα ήταν παραδείγματα αυτού του είδους της γνώσης. Αυτή η καταχώρηση αφορά στην πρακτική γνώση, η οποία είναι η γνώση του τρόπου ζωής και δράσης. Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, είναι η κατοχή και η χρήση πρακτικών γνώσεων που καθιστούν δυνατή την καλή ζωή. Η δεοντολογία και η πολιτική, οι οποίες είναι οι πρακτικές επιστήμες, ασχολούνται με τους ανθρώπους ως ηθικούς παράγοντες. Η ηθική αφορά κυρίως τις ενέργειες των ανθρώπων ως ατόμων και η πολιτική αφορά τις ενέργειες των ανθρώπων στις κοινότητες, αν και είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι για τον Αριστοτέλη οι δύο είναι στενά συνδεδεμένες και το καθένα επηρεάζει το άλλο. τεχνογνωσία; Η γνώση του πώς να φτιάξεις ένα τραπέζι ή ένα σπίτι ή ένα ζευγάρι παπούτσια ή πώς να γράψεις μια τραγωδία θα ήταν παραδείγματα αυτού του είδους της γνώσης. Αυτή η καταχώρηση αφορά στην πρακτική γνώση, η οποία είναι η γνώση του τρόπου ζωής και δράσης. Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, είναι η κατοχή και η χρήση πρακτικών γνώσεων που καθιστούν δυνατή την καλή ζωή. Η δεοντολογία και η πολιτική, οι οποίες είναι οι πρακτικές επιστήμες, ασχολούνται με τους ανθρώπους ως ηθικούς παράγοντες. Η ηθική αφορά κυρίως τις ενέργειες των ανθρώπων ως άτομα και η πολιτική αφορά τις ενέργειες των ανθρώπων στις κοινότητες, αν και είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι για τον Αριστοτέλη οι δύο συνδέονται στενά και το καθένα επηρεάζει το άλλο. τεχνογνωσία; Η γνώση του πώς να φτιάξεις ένα τραπέζι ή ένα σπίτι ή ένα ζευγάρι παπούτσια ή πώς να γράψεις μια τραγωδία θα ήταν παραδείγματα αυτού του είδους της γνώσης. Αυτή η καταχώρηση αφορά στην πρακτική γνώση, η οποία είναι η γνώση του τρόπου ζωής και δράσης. Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, είναι η κατοχή και η χρήση πρακτικών γνώσεων που καθιστούν δυνατή την καλή ζωή. Η δεοντολογία και η πολιτική, που είναι οι πρακτικές επιστήμες, ασχολούνται με τους ανθρώπους ως ηθικούς παράγοντες. Η ηθική αφορά κυρίως τις ενέργειες των ανθρώπων ως ατόμων και η πολιτική αφορά τις ενέργειες των ανθρώπων στις κοινότητες, αν και είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι για τον Αριστοτέλη οι δύο συνδέονται στενά και το καθένα επηρεάζει το άλλο. Η γνώση του πώς να φτιάξεις ένα τραπέζι ή ένα σπίτι ή ένα ζευγάρι παπούτσια ή πώς να γράψεις μια τραγωδία θα ήταν παραδείγματα αυτού του είδους της γνώσης. Αυτή η καταχώρηση αφορά στην πρακτική γνώση, η οποία είναι η γνώση του τρόπου ζωής και δράσης. Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, είναι η κατοχή και η χρήση πρακτικών γνώσεων που καθιστούν δυνατή την καλή ζωή. Η δεοντολογία και η πολιτική, που είναι οι πρακτικές επιστήμες, ασχολούνται με τους ανθρώπους ως ηθικούς παράγοντες. Η ηθική αφορά κυρίως τις ενέργειες των ανθρώπων ως άτομα και η πολιτική αφορά τις ενέργειες των ανθρώπων στις κοινότητες, αν και είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι για τον Αριστοτέλη οι δύο συνδέονται στενά και το καθένα επηρεάζει το άλλο. Η γνώση του πώς να φτιάξεις ένα τραπέζι ή ένα σπίτι ή ένα ζευγάρι παπούτσια ή πώς να γράψεις μια τραγωδία θα ήταν παραδείγματα αυτού του είδους της γνώσης. Αυτή η καταχώρηση αφορά στην πρακτική γνώση, η οποία είναι η γνώση του τρόπου ζωής και δράσης. Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, είναι η κατοχή και η χρήση πρακτικών γνώσεων που καθιστούν δυνατή την καλή ζωή. Η δεοντολογία και η πολιτική, που είναι οι πρακτικές επιστήμες, ασχολούνται με τους ανθρώπους ως ηθικούς παράγοντες. Η ηθική αφορά κυρίως τις ενέργειες των ανθρώπων ως άτομα και η πολιτική αφορά τις ενέργειες των ανθρώπων στις κοινότητες, αν και είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι για τον Αριστοτέλη οι δύο συνδέονται στενά και το καθένα επηρεάζει το άλλο. Είναι η κατοχή και η χρήση πρακτικών γνώσεων που καθιστούν δυνατή τη σωστή ζωή. Η δεοντολογία και η πολιτική, που είναι οι πρακτικές επιστήμες, ασχολούνται με τους ανθρώπους ως ηθικούς παράγοντες. Η ηθική αφορά κυρίως τις ενέργειες των ανθρώπων ως άτομα και η πολιτική αφορά τις ενέργειες των ανθρώπων στις κοινότητες, αν και είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι για τον Αριστοτέλη οι δύο συνδέονται στενά και το καθένα επηρεάζει το άλλο. Είναι η κατοχή και η χρήση πρακτικών γνώσεων που καθιστούν δυνατή τη σωστή ζωή. Η δεοντολογία και η πολιτική, οι οποίες είναι οι πρακτικές επιστήμες, ασχολούνται με τους ανθρώπους ως ηθικούς παράγοντες. Η ηθική αφορά κυρίως τις ενέργειες των ανθρώπων ως ατόμων και η πολιτική αφορά τις ενέργειες των ανθρώπων στις κοινότητες, αν και είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι για τον Αριστοτέλη οι δύο συνδέονται στενά και το καθένα επηρεάζει το άλλο.

Το γεγονός ότι η δεοντολογία και η πολιτική είναι είδη πρακτικής γνώσης έχει αρκετές σημαντικές συνέπειες. Πρώτον, σημαίνει ότι ο Αριστοτέλης πιστεύει ότι απλή αφηρημένη γνώση της ηθικής και της πολιτικής είναι άχρηστη. Η πρακτική γνώση είναι χρήσιμη μόνο εάν ενεργήσουμε επ 'αυτής. Πρέπει να ενεργήσουμε κατάλληλα για να είμαστε ηθικοί. Λέει στην  Ethics 1103b25: "Ο σκοπός της παρούσας μελέτης [ηθικής] δεν είναι, όπως σε άλλες έρευνες, η επίτευξη της θεωρητικής γνώσης: δεν διεξάγουμε αυτή την έρευνα για να μάθουμε ποια είναι η αρετή, αλλά για να Για να γίνει καλός, αλλιώς δεν θα υπήρχε κανένα πλεονέκτημα στη μελέτη του. "

Δεύτερον, σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, μόνο μερικοί άνθρωποι μπορούν να μελετήσουν καλά την πολιτική. Ο Αριστοτέλης πιστεύει ότι οι γυναίκες και οι δούλοι (ή τουλάχιστον όσοι είναι σκλάβοι από τη φύση) δεν μπορούν ποτέ να επωφεληθούν από τη μελέτη της πολιτικής και επίσης δεν πρέπει να επιτρέπεται να συμμετέχουν στην πολιτική, για την οποία θα ειπωθούν περισσότερα. Υπάρχει όμως και ένας περιορισμός στην πολιτική μελέτη που βασίζεται στην ηλικία, ως αποτέλεσμα της σχέσης μεταξύ πολιτικής και εμπειρίας: "Ένας νεαρός άνδρας δεν είναι εξοπλισμένος για να είναι μαθητής της πολιτικής? Γιατί δεν έχει εμπειρία στις πράξεις που απαιτεί η ζωή του και οι ενέργειες αυτές αποτελούν τη βάση και το αντικείμενο της συζήτησης »( Ηθική 1095a2). Ο Αριστοτέλης προσθέτει ότι οι νεαροί θα ενεργούν συνήθως με βάση τα συναισθήματά τους, και όχι σύμφωνα με τη λογική, και δεδομένου ότι η πρακτική γνώση απαιτεί τη χρήση λόγου, Οι νεαροί άνδρες δεν είναι έτοιμοι να μελετήσουν την πολιτική για αυτόν τον λόγο. Έτσι, η μελέτη της πολιτικής θα είναι χρήσιμη μόνο σε όσους έχουν την εμπειρία και την πνευματική πειθαρχία να επωφεληθούν από αυτήν, και για τον Αριστοτέλη αυτό θα ήταν ένα σχετικά μικρό ποσοστό του πληθυσμού μιας πόλης. Ακόμα και στην Αθήνα, την πιο δημοκρατική πόλη της Ελλάδας, το 15% του πληθυσμού δεν έλαβε ποτέ τα οφέλη της ιθαγένειας, συμπεριλαμβανομένης της πολιτικής συμμετοχής. Η αθηναϊκή ιθαγένεια περιοριζόταν σε ενήλικα αρσενικά που δεν ήταν σκλάβοι και που είχε έναν γονέα που ήταν αθηναϊκός πολίτης (μερικές φορές η ιθαγένεια περιοριζόταν περαιτέρω στην απαίτηση και των δύο γονέων να είναι αθηναίοι πολίτες). Ο Αριστοτέλης δεν πιστεύει ότι αυτό το ποσοστό θα πρέπει να αυξηθεί - αν μη τι άλλο, θα πρέπει να μειωθεί. Έτσι, η μελέτη της πολιτικής θα είναι χρήσιμη μόνο σε όσους έχουν την εμπειρία και την πνευματική πειθαρχία να επωφεληθούν από αυτήν, και για τον Αριστοτέλη αυτό θα ήταν ένα σχετικά μικρό ποσοστό του πληθυσμού μιας πόλης. Ακόμα και στην Αθήνα, την πιο δημοκρατική πόλη της Ελλάδας, το 15% του πληθυσμού δεν έλαβε ποτέ τα οφέλη της ιθαγένειας, συμπεριλαμβανομένης της πολιτικής συμμετοχής. Η αθηναϊκή ιθαγένεια περιοριζόταν σε ενήλικα αρσενικά που δεν ήταν σκλάβοι και που είχε έναν γονέα που ήταν αθηναϊκός πολίτης (μερικές φορές η ιθαγένεια περιοριζόταν περαιτέρω στην απαίτηση και των δύο γονέων να είναι αθηναίοι πολίτες). Ο Αριστοτέλης δεν πιστεύει ότι αυτό το ποσοστό θα πρέπει να αυξηθεί - αν μη τι άλλο, θα πρέπει να μειωθεί. Έτσι, η μελέτη της πολιτικής θα είναι χρήσιμη μόνο σε όσους έχουν την εμπειρία και την πνευματική πειθαρχία να επωφεληθούν από αυτήν, και για τον Αριστοτέλη αυτό θα ήταν ένα σχετικά μικρό ποσοστό του πληθυσμού μιας πόλης. Ακόμα και στην Αθήνα, την πιο δημοκρατική πόλη της Ελλάδας, το 15% του πληθυσμού δεν έλαβε ποτέ τα οφέλη της ιθαγένειας, συμπεριλαμβανομένης της πολιτικής συμμετοχής. Η αθηναϊκή ιθαγένεια περιοριζόταν σε ενήλικα αρσενικά που δεν ήταν σκλάβοι και που είχε έναν γονέα που ήταν αθηναϊκός πολίτης (μερικές φορές η ιθαγένεια περιοριζόταν περαιτέρω στην απαίτηση και των δύο γονέων να είναι αθηναίοι πολίτες). Ο Αριστοτέλης δεν πιστεύει ότι αυτό το ποσοστό θα πρέπει να αυξηθεί - αν μη τι άλλο, θα πρέπει να μειωθεί. Και για τον Αριστοτέλη αυτό θα ήταν ένα σχετικά μικρό ποσοστό του πληθυσμού μιας πόλης. Ακόμα και στην Αθήνα, την πιο δημοκρατική πόλη της Ελλάδας, το 15% του πληθυσμού δεν έλαβε ποτέ τα οφέλη της ιθαγένειας, συμπεριλαμβανομένης της πολιτικής συμμετοχής. Η αθηναϊκή ιθαγένεια περιοριζόταν σε ενήλικα αρσενικά που δεν ήταν σκλάβοι και που είχε έναν γονέα που ήταν αθηναϊκός πολίτης (μερικές φορές η ιθαγένεια περιοριζόταν περαιτέρω στην απαίτηση και των δύο γονέων να είναι αθηναίοι πολίτες). Ο Αριστοτέλης δεν πιστεύει ότι αυτό το ποσοστό θα πρέπει να αυξηθεί - αν μη τι άλλο, θα πρέπει να μειωθεί. Και για τον Αριστοτέλη αυτό θα ήταν ένα σχετικά μικρό ποσοστό του πληθυσμού μιας πόλης. Ακόμη και στην Αθήνα, την πιο δημοκρατική πόλη της Ελλάδας, το 15% του πληθυσμού δεν έλαβε ποτέ τα οφέλη της ιθαγένειας, συμπεριλαμβανομένης της πολιτικής συμμετοχής. Η αθηναϊκή ιθαγένεια περιοριζόταν σε ενήλικα αρσενικά που δεν ήταν σκλάβοι και που είχε έναν γονέα που ήταν αθηναϊκός πολίτης (μερικές φορές η ιθαγένεια περιοριζόταν περαιτέρω στην απαίτηση και των δύο γονέων να είναι αθηναίοι πολίτες). Ο Αριστοτέλης δεν πιστεύει ότι αυτό το ποσοστό θα πρέπει να αυξηθεί - αν μη τι άλλο, θα πρέπει να μειωθεί. Η αθηναϊκή ιθαγένεια περιοριζόταν σε ενήλικα αρσενικά που δεν ήταν σκλάβοι και που είχε έναν γονέα που ήταν αθηναϊκός πολίτης (μερικές φορές η ιθαγένεια περιοριζόταν περαιτέρω στην απαίτηση και των δύο γονέων να είναι αθηναίοι πολίτες). Ο Αριστοτέλης δεν πιστεύει ότι αυτό το ποσοστό θα πρέπει να αυξηθεί - αν μη τι άλλο, θα πρέπει να μειωθεί. Η αθηναϊκή ιθαγένεια περιοριζόταν σε ενήλικα αρσενικά που δεν ήταν σκλάβοι και που είχε έναν γονέα που ήταν αθηναίος πολίτης (μερικές φορές η ιθαγένεια περιοριζόταν περαιτέρω στην απαίτηση και των δύο γονέων να είναι αθηναίοι πολίτες). Ο Αριστοτέλης δεν πιστεύει ότι αυτό το ποσοστό θα πρέπει να αυξηθεί - αν μη τι άλλο, θα πρέπει να μειωθεί.

Τρίτον, ο Αριστοτέλης διακρίνει μεταξύ της πρακτικής και της θεωρητικής γνώσης όσον αφορά το επίπεδο ακρίβειας που μπορεί να επιτευχθεί όταν τις μελετάτε. Οι πολιτικές και ηθικές γνώσεις δεν έχουν τον ίδιο βαθμό ακρίβειας ή βεβαιότητας με τα μαθηματικά. Ο Αριστοτέλης λέει στην  Ethics 1094b14: "Τα προβλήματα όσων είναι ευγενείς και δίκαιοι, που η πολιτική εξετάζει, παρουσιάζουν τόσο μεγάλη ποικιλία και παρατυπία, που κάποιοι πιστεύουν ότι υπάρχουν μόνο με σύμβαση και όχι με τη φύση ... Συνεπώς, σε μια συζήτηση τέτοιων θεμάτων, Που πρέπει να ξεκινήσει με βάση αυτού του είδους, πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι να υποδείξουμε την αλήθεια με ένα τραχύ και γενικό σκίτσο: όταν το θέμα και η βάση μιας συζήτησης αποτελείται από θέματα που κρατούν καλό μόνο ως γενικό κανόνα, αλλά όχι πάντα , Τα συμπεράσματα που συνάπτονται πρέπει να είναι της ίδιας τάξης. "Ο Αριστοτέλης δεν πιστεύει ότι ο ευγενής και ο δίκαιος υπάρχουν μόνο με σύμβαση, παρά μόνο, ας πούμε, οι αρχές της γεωμετρίας. Ωστόσο, οι αρχές της γεωμετρίας είναι σταθερές και αμετάβλητες. Ο ορισμός ενός σημείου, μιας γραμμής ή ενός αεροπλάνου μπορεί να δοθεί με ακρίβεια και μόλις ο συγκεκριμένος ορισμός είναι γνωστός, είναι σταθερός και αμετάβλητος για όλους. Ωστόσο, ο ορισμός του είδους της δικαιοσύνης μπορεί να γίνει γνωστός μόνο γενικά. Δεν υπάρχει σταθερός και αμετάβλητος ορισμός που θα είναι πάντα σωστός. Αυτό σημαίνει ότι σε αντίθεση με τους φιλοσόφους όπως ο Hobbes και ο Kant, ο Αριστοτέλης δεν μπορεί και δεν μας δίνει σταθερό σύνολο κανόνων που πρέπει να ακολουθούνται όταν πρέπει να ληφθούν ηθικές και πολιτικές αποφάσεις. Αντ 'αυτού προσπαθεί να κάνει τους μαθητές του το είδος των ανδρών που, όταν αντιμετωπίζουν κάποια συγκεκριμένη ηθική ή πολιτική απόφαση, θα γνωρίζουν το σωστό πράγμα που πρέπει να κάνουν, Θα καταλάβει γιατί είναι η σωστή επιλογή και θα επιλέξει να το κάνει για τον λόγο αυτό. Ένας τέτοιος άνθρωπος θα γνωρίζει τους γενικούς κανόνες που πρέπει να τηρούνται, αλλά θα γνωρίζει επίσης πότε και γιατί να παρεκκλίνει από αυτούς τους κανόνες. (Θα χρησιμοποιήσω τον «άνθρωπο» και τους «άντρες» όταν αναφερθώ στους πολίτες, έτσι ώστε ο αναγνώστης να έχει κατά νου ότι ο Αριστοτέλης και οι Έλληνες γενικά απέκλεισαν τις γυναίκες από την πολιτική συμμετοχή. Στην πραγματικότητα, μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα, Οι προσπάθειες για την απόκτηση του δικαιώματος του εκλέγειν για τις γυναίκες ξεκινούν πραγματικά και ακόμα και σήμερα στον 21ο αιώνα υπάρχουν ακόμη πολλές χώρες που αρνούνται τις γυναίκες να ψηφίζουν ή να συμμετέχουν στην πολιτική ζωή). 

Πηγή : www.iep.utm.edu