Φτιάχνουμε μια πολύ εύκολη ζύμη για πίτσα που δεν χρειάζεται να την αφήσουμε να φουσκώσει!!! Δοκιμάστε την και περιμένω τα σχόλια σας!! Υλικά
-500gr αλεύρι που φουσκώνει μόνο του (φαρίνα)
-125-150ml ζεστό νερό (1/2 ποτήρι)
-125gr φυτικό βούτυρο
-αλάτι και ρίγανη Sotiria Amor https://www.youtube.com/c/Sotiriaamor
Ford: 3d printing μπουλόνια ασφαλείας αποθαρρύνoυν κλέφτες
Ένα μοναδικό στο είδος του μπουλόνι ασφαλείας, το οποίο αποτελεί πατέντα της Ford, αξιοποιεί την τεχνολογία 3D printing και τα βιομετρικά σας δεδομένα, προκειμένου να αποτρέψει τους επίδοξους κλέφτες ζαντών αλουμινίου
Οι ζάντες ελαφρού κράματος είναι ένα από τα πλέον "εκτεθειμένα" στην κλοπή τμήματα του αυτοκινήτου, καθώς μπορούν σχετικά εύκολα να αφαιρεθούν ακόμα και όταν το αυτοκίνητο προστατεύεται από κάποιο σύστημα ασφαλείας. Μία μέθοδος αποθάρρυνσης των κλεφτών είναι η χρήση μπουλονιών ασφαλείας – ένα σε κάθε τροχό - τα οποία απαιτούν ειδικό αντάπτορα ή κλειδί προκειμένου να αφαιρεθούν. Όμως, ακόμα και αυτά δεν είναι άτρωτα. Θέλοντας να δώσουν τη δική τους λύση στο συγκεκριμένο θέμα οι μηχανικοί της Ford εξέλιξαν και κατασκεύασαν μοναδικά στο είδος τους μπουλόνια ασφαλείας με τη χρήση της προηγμένης τεχνολογίας τρισδιάστατης (3D) εκτύπωσης.
Η φωνή σας καθορίζει το σχήμα του μπουλονιού!
Σε συνεργασία με την EOS, έναν κορυφαίο προμηθευτή στον τομέα της τρισδιάστατης εκτύπωσης εξαρτημάτων, η Ford δημιούργησε μπουλόνια ασφαλείας με περίγραμμα βασισμένο στη φωνή του οδηγού. Όπως συμβαίνει με το σκανάρισμα της ίριδας του ματιού ή το δαχτυλικό αποτύπωμα, έτσι και η ανθρώπινη φωνή μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μοναδική μέθοδος βιομετρικής ταυτοποίησης. Για την περίσταση, οι μηχανικοί καταγράφουν για τουλάχιστον ένα δευτερόλεπτο τη φωνή του οδηγού, ο οποίος λέει μία φράση όπως «Οδηγώ μία Ford Mustang» και εν συνεχεία χρησιμοποιούν το κατάλληλο λογισμικό προκειμένου να μετατρέψουν το μοναδικό κύμα ήχου σε φυσικό, εκτυπώσιμο μοτίβο. Αυτό το μοτίβο μετατρέπεται κατόπιν σε κύκλο και στη συνέχεια χρησιμοποιείται ως σχέδιο για τη χάραξη του μπουλονιού ασφαλείας και του κλειδιού.
Με δεδομένα τα παραπάνω, το μπουλόνι και το κλειδί σχεδιάζονται ως ένα εξάρτημα, το οποίο στη συνέχεια εκτυπώνεται με χρήση οξέος και αντιδιαβρωτικού ανοξείδωτου ατσαλιού. Αφού ολοκληρωθεί η διαδικασία, το μπουλόνι και το κλειδί αποχωρίζονται, και αφού υποβληθούν σε σχετική λείανση, είναι έτοιμα για χρήση.
Η σχεδίαση περιλαμβάνει επίσης χαρακτηριστικά προστασίας δευτέρου επιπέδου που αποτρέπουν την αναπαραγωγή ή την αντιγραφή του μπουλονιού. Τα ανομοιόμορφα νεύρα στο εσωτερικό του μπουλονιού και οι εγκοπές που διευρύνονται όσο βαθαίνουν, εμποδίζουν τον επίδοξο κλέφτη από το να δημιουργήσει ένα κέρινο αποτύπωμα του μοτίβου, καθώς το κερί θρυμματίζεται όταν τραβηχτεί από το μπουλόνι.
Αν δεν χρησιμοποιηθεί η φωνή του οδηγού για τη δημιουργία του περιγράμματος, τα μπουλόνια θα μπορούσαν να έχουν σχεδιαστικά χαρακτηριστικά που συνάδουν με το συγκεκριμένο όχημα, όπως το λογότυπο της Mustang για παράδειγμα, ή ακόμα και τα αρχικά του ονόματος του οδηγού. Η σχεδίαση μπορεί επίσης να είναι εμπνευσμένη από κάτι που αρέσει στον οδηγό του οχήματος, όπως είναι λόγου χάρη η χάραξη μιας διάσημης πίστας αγώνων.
«Μία από τις χειρότερες εμπειρίες για έναν οδηγό είναι να βρίσκει το αυτοκίνητο του τακαρισμένο και με τους τροχούς να έχουν κάνει φτερά. Η αντικατάσταση ορισμένων ζαντών αλουμινίου μπορεί να επισύρει κόστος αρκετών χιλιάδων ευρώ, αλλά τα συγκεκριμένα μπουλόνια ασφαλείας αποτρέπουν εξαρχής τους κλέφτες. Παρέχοντας αυξημένη προστασία στις ζάντες και περισσότερες δυνατότητες εξατομίκευσης, αποδεικνύεται για μία ακόμα φορά ότι η τρισδιάστατη εκτύπωση αλλάζει τους κανόνες του παιχνιδιού στην παραγωγή αυτοκινήτων.», δήλωσε ο Raphael Koch, research engineer, Advanced Materials and Processes, Ford Ευρώπης.
Επεκτείνοντας τη χρήση της τρισδιάστατης εκτύπωσης
Η τρισδιάστατη εκτύπωση προσφέρει σχεδιαστική ευελιξία που βοηθά στη μείωση του βάρους, στη βελτίωση των επιδόσεων και ενγένει στη δημιουργία εξαρτημάτων που δεν θα ήταν εφικτή μέσω των συμβατικών μεθόδων. Για πάνω από 30 χρόνια, η Ford χρησιμοποιεί όλο και περισσότερο τη μέθοδο της τρισδιάστατης εκτύπωσης για την κατασκευή πρωτοτύπων εξαρτημάτων, κάτι το οποίο συμβάλλει επίσης στη μείωση του χρόνου εξέλιξης των νέων μοντέλων.
«Ο εκτυπωτής μας επιτρέπει να κατασκευάζουμε εργαλεία και εξαρτήματα ακριβώς όταν τα χρειαζόμαστε, και να τα αντικαθιστούμε ταχύτερα από ποτέ. Για μερικά εργαλεία, ο χρόνος παράδοσης ήταν μέχρι οκτώ εβδομάδες, αλλά με την τρισδιάστατη εκτύπωση, μπορεί να μειωθεί σε μόλις πέντε ημέρες. Το καλύτερο όλων είναι ότι ο καθένας μπορεί να δημιουργήσει το εξάρτημα που χρειάζεται και να αρχίσει να το εκτυπώνει, χρησιμοποιώντας ανακυκλωμένο πλαστικό» δήλωσε ο Lars Bognar, research engineer, Advanced Materials and Processes, Ford Ευρώπης.
Η Ford έχει υιοθετήσει αυτή την τεχνολογία για τη δημιουργία εξαρτημάτων στα Ford GT, Focus και Mustang GT500, ενώ στο μέλλον σκοπεύει να αυξήσει την κατασκευή τμημάτων και στοιχείων μέσω τρισδιάστατης εκτύπωσης. Μάλιστα, καποια εξαρτήματα «ειδικού σκοπού» είναι επίσης προϊόντα τρισδιάστατης εκτύπωσης, όπως η πολλαπλή εισαγωγής στο Hoonitruck του Ken Block και τα δύο πλευρικά αεροδυναμικά στοιχεία που υπάρχουν στο M-Sport Ford Fiesta World Rally Car.
Στη γραμμή παραγωγής της Ford, η μέθοδος της τρισδιάστατης εκτύπωσης χρησιμοποιείται για τη δημιουργία εργαλείων συναρμολόγησης, τα οποία είναι έως και 50% ελαφρύτερα σε σχέση με τα συμβατικά. Το πλεονέκτημα αυτό καθιστά τις επαναλαμβανόμενες εργασίες λιγότερο κουραστικές για τους εργαζόμενους, συμβάλλοντας συγχρόνως στη βελτίωση της ποιότητας στην παραγωγή. Καθώς πολλά από αυτά τα εργαλεία κατασκευάζονται από νάιλον, η Ford χρησιμοποιεί ένα πρόγραμμα ανακύκλωσης, το οποίο μετατρέπει παλιά εξαρτήματα τρισδιάστατης εκτύπωσης και πλαστικά από διάφορα σημεία της παραγωγής σε 100% ανακυκλωμένο νάιλον. Με τη μέθοδο της τρισδιάστατης εκτύπωσης, η Ford δημιουργεί επίσης εξοπλισμό που σχετίζεται με την ασφαλεία, όπως προστατευτικά μανίκια που χρησιμοποιούνται στη γραμμή παραγωγής με περιστρεφόμενα εργαλεία, αποτρέποντας τραυματισμούς των δακτύλων και των χεριών των χειριστών
Η νέα περιοδική έκθεση «Δι’ αυτά πολεμήσαμεν… Αρχαιότητες και Ελληνική Επανάσταση» εντάσσεται στο πρόγραμμα εορτασμού του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου για την επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση.
Το γνωστό απόφθεγμα του στρατηγού Ιωάννη Μακρυγιάννη προτάσσεται στον τίτλο της έκθεσης: Ο αγώνας για την ελευθερία θεμελιώθηκε όχι μόνο στην απαίτηση του ελληνικού λαού για ανεξαρτησία, αλλά και στα ιστορικά του δικαιώματα πάνω στα απαράμιλλα έργα των αρχαίων προγόνων.
Ο εκλεκτικός διάλογος
Είκοσι έξι επιλεγμένες αρχαιότητες (22 μαρμάρινα γλυπτά και ανάγλυφα, 2 πήλινα αγγεία, 2 χάλκινα ειδώλια) από τις συλλογές του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου παρουσιάζονται σε έναν εκλεκτικό «διάλογο» με είκοσι έξι νεότερα έργα του 18ου και 19ου αιώνα, στην πλειονότητά τους από Ευρωπαίους δημιουργούς: 8 ζωγραφικά έργα (ελαιογραφίες και υδατογραφίες), 11 λυτά χαρακτικά, 4 εικονογραφημένες εκδόσεις και 3 τέχνεργα των διακοσμητικών τεχνών, προσωρινά δάνεια από τη Βιβλιοθήκη και τη Συλλογή Έργων Τέχνης της Βουλής των Ελλήνων, το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, το Μουσείο Μπενάκη, το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών-Ίδρυμα Βούρου-Ευταξία, την Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλέξανδρου Σούτσου, τη Συλλογή Stephan Adler καθώς και τη Συλλογή Μιχάλη και Δήμητρας Βαρκαράκη.
Στη συνέντευξη Τύπου που πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Λίνα Μενδώνη, σημείωσε μεταξύ άλλων ότι «το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο κερδίζει μια πρωτιά ακόμη. Ξεκινά στην ουσία τις επετειακές εκδηλώσεις που είναι αφιερωμένες το 2021, ως επετειακό έτος των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση. [...] Η έκθεση έχει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον γιατί γεφυρώνει τις δύο επετείους. Γεφυρώνει την επέτειο των 2500 ετών από τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας και τη Μάχη των Θερμοπυλών, με την Ελληνική Επανάσταση. Η Επανάσταση δεν προέκυψε ξαφνικά. Ήταν απότοκο μίας σειράς διεργασιών που σχετίζονταν με την αφύπνιση της εθνικής συνείδησης, η οποία ήδη είχε αρχίσει να εντοπίζεται στους ύστερους βυζαντινούς χρόνους. Από εκεί και πέρα, τον 18ο αιώνα, ωρίμασε αυτή η διαδικασία και η Επανάσταση έρχεται σαν ένα απότοκο των πνευματικών, ιδεολογικών και πολιτικών κινημάτων της εποχής. Τον 18ο αιώνα, στην πραγματικότητα υιοθετούνται οι βασικές αξίες και αρχές της αρχαίας Ελλάδας. Το αποκορύφωμά τους είναι η Αρετή και η Ελευθερία, έτσι όπως τεκμηριώνεται μέσα από τη νίκη των Ελλήνων στους περσικούς πολέμους. Επομένως, οι δύο επέτειοι συνδέονται μεταξύ τους και έρχεται το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο μέσα από την έκθεση αυτή, που είναι μεν αφιερωμένη στα 200 χρόνια, να αναδεικνύει όλη αυτή τη ζύμωση, η οποία έχει συντελεστεί τους προηγούμενους αιώνες, με αποκορύφωμα τον 18ο.
Δεν είναι τυχαίο ότι έχει προηγηθεί ο κλασικισμός, είναι σε εξέλιξη ο ρομαντισμός, κορυφώνεται ο Διαφωτισμός -ως ευρωπαϊκά ρεύματα αυτά- και έρχονται οι περιηγητές, οι οποίοι συνειδητοποιούν ότι αυτός ο λαός και αυτός ο τόπος έχει τα τεκμήρια όλων των αξιών, αλλά και όλων των έργων τέχνης που αυτοί θαυμάζουν.
Είναι πραγματικά ευτυχής η συγκυρία, που το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, η διευθύντριά του και το επιστημονικό προσωπικό αποφάσισαν να ασχοληθούν με τη συγκεκριμένη θεματική. Και μάλιστα, όταν η προστασία των τεκμηρίων αυτών, των υλικών καταλοίπων, έρχεται να απασχολήσει τους Νεοέλληνες, ήδη μέσα από την Επανάσταση. Μέσα από τα επαναστατικά κείμενα, μέσα από τις διακηρύξεις, μέσα από τα ψηφίσματα και τους νόμους των Εθνοσυνελεύσεων, προκύπτει η έννοια που έχουν οι υπόδουλοι ακόμη Έλληνες για την προστασία των αρχαίων λειψάνων, ως μνημείων, αλλά και ως εθνικών κειμηλίων. Ως τεκμηρίων της συνέχειας που έχει ο τόπος με το παρελθόν. Είναι αυτό το οποίο συνειδητοποιούν οι Ευρωπαίοι, οι οποίοι θέλουν να βοηθήσουν να αποκτήσουν ξανά ελευθερία οι Έλληνες, και γι΄ αυτό δημιουργείται το κύμα του Φιλελληνισμού, που είναι μία από τις παραμέτρους, τις οποίες αναπτύσσει η έκθεση.
Ο επισκέπτης θα συναντήσει κάποια από τα σπαράγματα που απέμειναν μετά τη λαφυραγώγηση των αρχαίων μνημείων στην Ακρόπολη της Αθήνας, τον θησαυρό του Ατρέα στις Μυκήνες, τον ναό της Αφαίας στην Αίγινα και τον ναό του Επικούριου Απόλλωνα στις Βάσσες της Αρκαδίας
Όταν λοιπόν ο Μακρυγιάννης αναφώνησε «Δια αυτά επολεμήσαμεν» συναισθάνονταν ότι «τ’ αγάλματα είναι γερά πράματα και πρέπει να χρησιμεύσουν δια την πατρίδαν». Λειτουργούσε επομένως ως γνήσιος εκφραστής, τόσο της επίσημης πολιτικής, όσο και του λαϊκού συναισθήματος. Για όλους αυτούς τους λόγους, η έκθεση είναι εξαιρετικά σημαντική. Είναι ένας εξαιρετικά καλός προάγγελος των εορτασμών των 200 ετών. Συγχρόνως, είναι η απόδειξη αυτής της εγγενούς και πολυδιάστατης σχέσης του νεότερου ελληνισμού με τις αρχαιότητές του. Όπως και να το κάνουμε, όλο το νεοελληνικό κράτος, ιδεολογικά στήθηκε μέσα από το προγονικό παρελθόν. Είναι μέρος της ταυτότητάς μας. Δεν θέλουμε να το αποποιηθούμε. Θέλουμε να αισθανόμαστε όλοι περήφανοι για αυτό που είμαστε, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είμαστε εγκλωβισμένοι στο παρελθόν και έχουμε μια σχέση τόσο σφιχτού εναγκαλισμού με τα τεκμήρια της αρχαιότητας, που πολλές φορές τα πνίγουμε» κατέληξε η κ. Μενδώνη.
Τα τέσσερα μέρη της έκθεσης και η θεϊκή μορφή της Νίκης
Στο πρώτο μέρος της έκθεσης παρατίθενται πληροφορίες και τεκμήρια για τα επαναστατικά κινήματα που προηγήθηκαν τον 17ο και 18ο αιώνα, καθώς και για την ιδεολογική προετοιμασία του αγώνα, κατά την οποία οι αναφορές στο αρχαίο παρελθόν και στην ιστορική συνέχεια του έθνους, αποτέλεσαν σταθερή συνιστώσα. Εκτίθενται έργα που σχετίζονται με τους μεγάλους Έλληνες διαφωτιστές Αδαμάντιο Κοραή και Ρήγα Φεραίο ή Βελεστινλή, καθώς και χαρακτηριστικές εκδόσεις που σηματοδότησαν την έναρξη του φιλελληνικού ενδιαφέροντος, ενώ οι αρχαιότητες που πλαισιώνουν την ενότητα παρουσιάζουν χαρακτηριστικά εικονογραφικά πρότυπα, σαν αυτά που ενέπνευσαν την εικαστική απόδοση της υποδουλωμένης Ελλάδας.
Το δεύτερο μέρος σχολιάζει το φαινόμενο της διαρπαγής αρχαιοτήτων, ως μία από τις όψεις με τις οποίες η αρχαιοφιλία επέδρασε στη γνωριμία της Δύσης με την ελληνική αρχαιότητα προεπαναστατικά, έχοντας ολέθριες επιπτώσεις όμως στην ακεραιότητα των μνημείων. Ο επισκέπτης θα συναντήσει κάποια από τα σπαράγματα που απέμειναν μετά τη λαφυραγώγηση των αρχαίων μνημείων στην Ακρόπολη της Αθήνας, τον θησαυρό του Ατρέα στις Μυκήνες, τον ναό της Αφαίας στην Αίγινα και τον ναό του Επικούριου Απόλλωνα στις Βάσσες της Αρκαδίας, πράξεις που συνέβαλαν στη συνειδητοποίηση του ελληνικού λαού ως προς τη σημασία των αρχαιοτήτων για τη συλλογική του ταυτότητα.
Το τρίτο μέρος παρουσιάζει το φαινόμενο του φιλελληνισμού, που στην προσπάθεια ευαισθητοποίησης της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης αξιοποίησε στην τέχνη οπτικές αναφορές και εικονογραφικά μοτίβα του αρχαίου κόσμου. Διακοσμητικά τέχνεργα που διακινούνταν στα φιλελληνικά σαλόνια και αντλούσαν την έμπνευσή τους από τις μορφές αρχαίων πολεμιστών, καθώς και η παρουσίαση της σημαντικής για την καταγραφή των αρχαίων μνημείων δράσης της Γαλλικής Επιστημονικής Αποστολής του Μοριά, αποτελούν χαρακτηριστικά εκθέματα.
ΥΠΠΟΑΗ διευθύντρια του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου Μαρία Λαγογιάννη ξεναγεί στην έκθεση την υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη και τον γενικό γραμματέα του ΥΠΠΟΑ, Γιώργο Διδασκάλου.
Το τέταρτο μέρος παρουσιάζει τη μέριμνα των Ελλήνων ήδη από την επαναστατική περίοδο να δημιουργήσουν τους θεσμούς που θα διαφυλάξουν και θα προστατεύσουν τα αρχαία μνημεία, συμβάλλοντας στην περαιτέρω μελέτη του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Παραδείγματα από τις πρώτες συλλογές και τις ανασκαφές που διενεργήθηκαν μετά την ίδρυση του νέου ελληνικού κράτους παρουσιάζονται στην ενότητα αυτή.
Η έκθεση ολοκληρώνεται με τη θεϊκή μορφή της Νίκης, εμβληματικό σύμβολο του επιτυχούς αγώνα. Αρχαίες φτερωτές νίκες θα διατρέξουν και τις επόμενες επετειακές δράσεις του Μουσείου, μεταφέροντας στο σήμερα ισχυρούς συμβολισμούς και μηνύματα για όσα κινούν και εμπνέουν τον άνθρωπο.
Την έκθεση συμπληρώνουν ψηφιακές προβολές που παρουσιάζουν τοπία της προεπαναστατικής Ελλάδας, συνοδευόμενες από κείμενο του Σατωβριάνδου, ένθερμου υποστηρικτή του ελληνικού ζητήματος, που με τον γλαφυρό του λόγο σχολιάζει την αρμονική σχέση του φυσικού τοπίου με τις αρχαιότητες.
Τα εγκαίνια της έκθεσης θα τελέσει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, παρουσία της υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνας Μενδώνη την Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2020.
Επιστήμονες υποστηρίζουν: Έρχεται μία «μίνι εποχή των Παγετώνων»
Ο ήλιος μπαίνει σε «χειμερία νάρκη» - «Ελπίζω το φαινόμενο αυτό να δώσει στο ανθρώπινο είδος και τη Γη μια προθεσμία 30 χρόνων για να αντιμετωπίσει την ατμοσφαιρική ρύπανση», δηλώνει η καθηγήτρια Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Northumbria
Mια μίνι εποχή των Παγετώνων μπορεί να βιώσει η Γη μέσα στις επόμενες δεκαετίες, ικανή να αποτρέψει τις ολέθριες επιπτώσεις του φαινομένου του θερμοκηπίου.
Η απότομη πτώση της θερμοκρασίας σε όλη την υδρόγειο από το 2020 έως το 2050 μπορεί να προκληθεί από τη μείωση της ηλιακής δραστηριότητας, σύμφωνα με έρευνα που δημοσίευσε η καθηγήτρια Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Northumbria, Βαλεντίνα Ζάρκοβα.
Η ίδια επισημαίνει ότι την φετινή χρονιά η ηλιακή δραστηριότητα μπορεί να διανύσει μία περίοδο «χειμερίας νάρκης».
«Ελπίζω το φαινόμενο αυτό να δώσει στο ανθρώπινο είδος και τη Γη μια προθεσμία 30 χρόνων για να αντιμετωπίσει την ατμοσφαιρική ρύπανση», δηλώνει.
Για τους περισσότερους ακαδημαικούς, η ηλιακή δραστηριότητα θα επιβραδυνθεί εκ νέου πυροδοτώντας την έναρξη μιας «μίνι εποχής Παγετώνων», αναφέρει η βρετανική εφημερίδα «Express».
Οι ειδικοί εξηγούν ότι ο Ήλιος διέρχεται κύκλους που προκαλούν περιοδικά μια πτώση της θερμότητας που παράγει.
Το φαινόμενο αυτό πιστεύεται ότι προκάλεσε τη «μικρή εποχή παγετώνων» που διήρκεσε πενήντα χρόνια:από το 1645 έως το 1700. Τότε οι αστρονόμοι είχαν παρατηρήσει σαφώς λιγότερες ηλιακές κηλίδες στην επιφάνεια του Ήλιου.
Αλλά δεν συμφωνούν όλοι οι επιστήμονες με τις απόψεις της Ζάρκοβα.
Ο Μάικλ Μπράουν, αναπληρωτής καθηγητής Αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο Monash της Αυστραλίας, θεωρεί ότι οι λιγότερες ηλιακές κηλίδες στην επιφάνεια του ήλιου μπορεί να προκλήθηκαν από άλλους παράγοντες, όπως οι εκρήξεις ηφαιστείων.
«Στην ατμόσφαιρα της εποχής μας υπάρχουν 40% περισσότερα αέρια του θερμοκηπίου σε σύγκριση με τον 17ο αιώνα. Ένα νέο φαινόμενο όπως είναι η μείωση των ηλικιακών κηλίδων στην επιφάνεια του ήλιου θα καθυστερούσε την κλιματική αλλαγή, αλλά δεν θα ήταν αρκετό για να τη σταματήσει», τονίζει. https://www.protothema.gr/
Μία πολύ μεγάλη επιτυχία αλλά και πρωτιά για τη χώρα μας είχε το νοσοκομείο Κέρκυρας που πιστώνεται στους ιατρούς της οφθαλμολογικής κλινικής και το διευθυντή της Σπύρο Δραζίνο: η επιτυχημένη επέμβαση τοποθέτησης τεχνητής ίριδας σε ασθενείς.
Μία επέμβαση η οποία υπάρχει ως τεχνική εδώ και λίγα χρόνια και, συνήθως, γίνεται σε εξειδικευμένα οφθαλμολογικά κέντρα του εξωτερικού, πραγματοποιήθηκε στην Κέρκυρα από Κερκυραίους ιατρούς που, μαζί με την απερχόμενη διοίκηση, την προετοίμαζαν τους τελευταίους έξι μήνες.
Σχεδιασμός από την Άνοιξη του 2009!
Ο σχεδιασμός είχε ξεκινήσει από την περασμένη Άνοιξη και η προμήθεια της τεχνητής ίριδας έγινε από τον προϋπολογισμό του Νοσοκομείου στις αρχές του καλοκαιριού. Σύμφωνα με τον πρώην διοικητή Φοίβο Κακαβίτσα, η επέμβαση επρόκειτο να γίνει εδώ και μερικούς μήνες, ωστόσο, οι θεράποντες ιατροί έκριναν ότι θα έπρεπε να καθυστερήσει μέχρις ότου ήταν έτοιμος ιατρικά ο ασθενής.
Η επέμβαση έγινε τελικά την προηγούμενη Τετάρτη σε συνδυασμό με αντι-γλαυκωματική επέμβαση, στον ασθενή ο οποίος έπασχε από απώλεια ίριδας μετά από τραυματισμό. Όπως αναφέρει το δελτίο Τύπου του Νοσοκομείου, «το συγκεκριμένο είδος της τεχνητής ίριδας εισήχθη για πρώτη φορά στην Ελλάδα μετά από αίτημα της Οφθαλμολογικής κλινικής και θετικής ανταπόκρισης του Επιστημονικού Συμβουλίου και της Διοίκησης του Νοσοκομείου μας. Πρόκειται για υψηλής ποιότητας τεχνητής ίριδας στα μέτρα και στη χρωματική απόχρωση του ασθενούς, της οποίας το κόστος καλύφθηκε πλήρως από το ΓΝΚ και η οποία τοποθετήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα».
Τι είναι η τεχνητή ίριδα
Τεχνητή ίριδα τοποθετείται σε αρθενή όταν απουσιάζει λόγω μιας συγγενούς (εκ γενετής) πάθησης που λέγεται ανιριδία, είτε έχει υποστεί σοβαρή βλάβη λόγω τραυματισμού. Προορίζεται επίσης για άτομα με προβλήματα της ίριδας λόγω άλλων διαταραχών, όπως ο αλμπινισμός και η χειρουργική αφαίρεση της ίριδας εξαιτίας καρκίνου (μελάνωμα της ίριδας).
Αποτελείται από μία λεπτή, αναδιπλούμενη μεμβράνη ιατρικής σιλικόνης, η οποία προσαρμόζεται στο σχήμα και στο χρώμα της φυσικής ίριδας των ματιών κάθε ασθενούς ξεχωριστά.
Εισάγεται στο μάτι μέσω μιας πολύ λεπτής τομής, ξετυλίγεται στην επιθυμητή θέση και ύστερα «λειαίνονται» οι άκρες της με τη βοήθεια ειδικών χειρουργικών εργαλείων. Στη θέση της συγκρατείται από τις άλλες δομές του ματιού, αλλά αν παραστεί ανάγκη μπορεί να στηριχθεί και με ράμματα.
Δεν μπορείς να εξηγήσεις το γιατί. Μπορεί φαινομενικά όλα να είναι καλά ή τουλάχιστον σταθερά. Από καιρό όμως, νιώθεις μια πίεση μέσα σου. Έναν ανεξήγητο εκνευρισμό. Τα νεύρα σου μοιάζουν πειραγμένα κι η υπομονή σου εξαντλημένη. Μελαγχολείς χωρίς λόγο. Νιώθεις το στομάχι σου να σφίγγεται από άγχος, χωρίς αιτία. Νιώθεις μια ανεξήγητη απογοήτευση να σε κατακλύζει. Μια ματαιότητα έχει γεμίσει την ψυχή σου και το μαύρο χρώμα θαρρείς πλαισιώνει κάθε σκέψη σου.
Η ανάγκη που νιώθεις για απομόνωση και μοναξιά, μοιάζει ακατανίκητη. Δεν θες να βλέπεις, να ακούς, να νιώθεις. Δεν θες να μιλάς, να συμμετέχεις, να εξηγείς. Ιδανικά θα ήθελες να κλειστείς σ’ ένα σκοτεινό δωμάτιο και να μην σκέφτεσαι καν. Ξέρεις ότι δεν γίνεται και στις καθημερινές συναναστροφές σου, προσπαθείς να μην δείχνεις αυτό που νιώθεις. Προσπαθείς να είσαι εντάξει με όλους. Στη δουλειά, στο σπίτι, στις παρέες σου. Εξάλλου, τι να εξηγήσεις; Αφού κι εσύ δεν μπορείς να κάνεις λέξεις αυτό που νιώθεις. Θα περάσει λες…
Κι έρχεται όλο αυτό και γίνεται ένα ασήκωτο βάρος στο στήθος σου. Όχι μόνο δεν περνάει, αλλά γιγαντώνεται μέσα σου. Βλέπεις ότι αρχίζεις να χάνεις τον εαυτό σου. Έχεις γίνει απίστευτα νευρικός ή σχεδόν ανύπαρκτος. Έχει γεμίσει η καρδιά σου το κόκκινο της έντασης ή το λευκό της απόλυτης (και παράλογης) ηρεμίας. Ξέρεις πως το μπαμ θα γίνει από στιγμή σε στιγμή. Σαν χύτρα έτοιμη να εκραγεί, με άγνωστες συνέπειες.
Και κάπου εκεί, την ύστατη ώρα, αποφασίζεις να κατεβάσεις ρολά. Επιλέγεις να μην ακούς, να μην συμμετέχεις, να μην μιλάς, να μην αντιδράς. Αποφασίζεις να μην ξεσπάσεις και να καταπιείς όσα σε βαραίνουν. Γιατί υπάρχουν πολλά που σε βαραίνουν…
Ασήμαντα, ανούσια γεγονότα τα οποία σε πείραξαν, αλλά αποφάσισες να μην δώσεις έκταση. Φαινομενικά αθώες ατάκες και ντυμένες με χιούμορ κριτικές, στις οποίες επέλεξες να μην απαντήσεις. Μικρά, αόρατα σχεδόν λιθαράκια, που ήρθαν σιγά σιγά και μπούκωσαν την ψυχή σου. “Δεν πειράζει” που από θεωρητικές άμυνες, έγιναν εκρηκτική ύλη, σε μια βόμβα έτοιμη να απασφαλίσει από στιγμή σε στιγμή.
Θα σταματήσουν όμως τα κατεβασμένα σου ρολά, την περόνη απ’ το να βγει απ’ τη θέση της; Η επιμονή σου ότι αντέχεις κι άλλο, η απόφασή σου να προσπαθήσεις να συμπιέσεις λίγο ακόμη αυτά που σε πνίγουν, θα βοηθήσει να αποφύγεις την έκρηξη;
Μήπως τελικά, έπρεπε να επιτρέπεις στον εαυτό σου μικρές αποσυμπιέσεις πού και πού; Μήπως να ελάττωνες λίγο τα “δεν πειράζει”; Μήπως να έκανες κανένα μικρό ξέσπασμα καμιά φορά; Και δεν πειράζει, ας μην σε λένε όλοι “το καλύτερο παιδί”.Εξάλλου, μην ξεχνάς πως μια λεπτή κλωστή τα κρατάει όλα. Μυαλό, ψυχραιμία, υπομονή…
Αντιμέτωποι με την τουρκική προκλητικότητα έρχονται καθημερινά πλέον οι Έλληνες ψαράδες στο δέλτα του Έβρου, καθώς ο στρατός των γειτόνων σηκώνει εναντίον τους όπλα, και μάλιστα εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων!
Ενδεικτική της κατάστασης που επικρατεί στο σημείο είναι η περίπτωση του 40χρονου Θανάση Καμηλάρη, ο οποίος τα τελευταία δύο χρόνια έχει βιώσει συνολικά τέσσερις φορές τις κυριαρχικές αξιώσεις των Τούρκων.
Όπως εξηγεί στη «δημοκρατία», καλείται κάθε πρωί να βγει για το «μεροκάματο του τρόμου», αναλαμβάνοντας παράλληλα και τον ρόλο του εθνοφύλακα.
Της Κέλλυς Φαναριώτη
«Την πρώτη φορά που τους είδα να με απειλούν σηκώνοντας εναντίον μου τέσσερα όπλα και να μου λένε ότι βρίσκομαι σε ξένα ύδατα, ενώ ψάρευα εντός της ελληνικής επικράτειας, φοβήθηκα, θύμωσα και παράλληλα ένιωσα μίσος τόσο για τους ίδιους όσο και για τους Έλληνες πολιτικούς, που τους αφήνουν ανεξέλεγκτους να μπαινοβγαίνουν στον Έβρο» αναφέρει χαρακτηριστικά, τονίζοντας πως, αν και εκείνος είχε πάνω του όπλο, σήμερα πιθανότατα δεν θα ζούσε. Όπως λέει, η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο και η χώρα δεν φαίνεται διατεθειμένη να υψώσει ανάστημα και να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα.
Στο μεταξύ, ο κ. Καμηλάρης καταγγέλλει ότι οι Τούρκοι στρατιώτες δεν περιορίζονται μονάχα στις ένοπλες απειλές, αλλά φτάνουν στο σημείο να τραβήξουν τις ελληνικές τράτες στα τουρκικά χωρικά ύδατα και, εν συνεχεία, κατηγορούν τους ψαράδες για παραβίαση θαλάσσιων συνόρων. «Τους κατάσχουν τις βάρκες και μετά τους βάζουν φυλακή. Κι άντε μετά να αποδείξουν πώς ακριβώς έγιναν τα πράγματα…» σημειώνει ο κ. Καμηλάρης.
Όντας ψαράς από τα γεννοφάσκια του, μια και μεγάλωσε σε μια από τις δεκάδες καλύβες που βρίσκονται στον υγροβιότοπο του Έβρου, δεν σκέφτηκε στιγμή να εγκαταλείψει το ψάρεμα, ακόμη κι αν πλέον τίθεται η ζωή του σε κίνδυνο. «Δεν κάνω μόνο τη δουλειά μου – προστατεύω ταυτόχρονα τη χώρα μου, την Ελλάδα μου, το βιος μου. Δεν θα μας πάρουν ούτε μισό μέτρο από τον Έβρο» λέει με αποφασιστικότητα, υπογραμμίζοντας πως, αν δεν υπήρχαν οι ψαράδες και οι κτηνοτρόφοι, η περιοχή θα είχε τουρκική κυριότητα εδώ και καιρό.
Τέλος, ζητά τη βοήθεια της Πολιτείας, προκειμένου οι καλύβες του Έβρου, που βρίσκονται στο σημείο επί σχεδόν μισό αιώνα -και εσχάτως χαρακτηρίστηκαν αυθαίρετες- να παραμείνουν ως έχουν. Όπως λέει, πρόκειται για παραπήγματα με λαμαρίνες που είναι στερεωμένα σε πασσάλους, μέσα στα οποία διανυκτερεύουν. «Θέλουν να μας διώξουν και, με τον τρόπο αυτόν, θα αφήσουν όλο το δέλτα στην Τουρκία. Τελικά, δεν ξέρουμε προς τα πού να στρέψουμε τα όπλα μας. Προς την Τουρκία ή προς το ελληνικό κράτος;» διερωτάται.
Γύρη: Πού βοηθά και πόση πρέπει να τρώμε την ημέρα
Η γύρη των μελισσών, σύμφωνα με τους ειδικούς, αποτελεί πλήρη θρεπτική τροφή για τον άνθρωπο, καθώς περιέχει όλο το φάσμα των πρωτεϊνών, τα απαραίτητα αμινοξέα, βιταμίνες, σάκχαρα και λίπη, και είναι ιδανική για την τόνωση του οργανισμού.
Η κ. Σοφία Γούναρη Ερευνήτρια του Ινστιτούτου Μεσογειακών Δασικών οικοσυστημάτων, η οποία θα είναι η βασική ομιλήτρια στο τριήμερο εκπαιδευτικό σεμινάριο μελισσοκομίας που θα ξεκινήσει αύριο στα Ιωάννινα, μίλησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, για τα θρεπτικό πρωτεϊνούχο προϊόν της μέλισσας, την γύρη. Οι μέλισσες, μαζεύουν την γύρη των ανθέων και την αποθηκεύουν στην κυψέλη, δίπλα στο γόνο για να τον τρέφουν, ενώ προσθέτουν και άλλες ουσίες που παράγουν οι ίδιες. Την γύρη συλλέγουν οι μελισσοκόμοι στο τέλος της άνοιξης και τις αρχές του καλοκαιριού με την βοήθεια παγίδων μέσα από τις κυψέλες.
Η κ. Γούναρη επισημαίνει πώς, παράλληλα με την υψηλή διατροφική και βιολογική αξία για τον άνθρωπο, είναι και προϊόν, «υψηλής προστιθέμενης αξίας».
Στην γύρη έχουν αποδοθεί πολλές δράσεις, ωστόσο, «η επίδρασή της διαφέρει από οργανισμό σε οργανισμό», εξηγεί η ερευνήτρια, καθώς δεν έχει τα ίδια αποτελέσματα σε όλους. Επιστημονικές εργασίες έχουν αποδείξει, πως, ιατρικά βοηθάει στον προστάτη σε άνδρες άνω των 45 ετών και χρησιμοποιείται με καλά αποτελέσματα, σε ανορεκτικά ή με αναιμία άτομα. Υπάρχουν χώρες, αναφέρει η κ. Γούναρη, όπως η Γαλλία, η Ρωσία, η Λατινική Αμερική οι οποίες κάνουν έρευνα για τις θεραπευτικές δράσεις των προϊόντων της μέλισσας.
Η γεύση της γύρης δεν είναι σταθερή, αλλάζει χρονιά με την χρονιά ανάλογα με τα λουλούδια από τα οποία την συλλέγουν τα μελίσσια. Η συνιστώμενη ημερήσια δόση για τους ενήλικες, είναι μια κουταλιά της σούπας, ενώ για τα παιδιά ένα κουταλάκι του γλυκού. Μάλιστα, σε αντίθεση με τον βασιλικό πολτό μπορεί να φαγωθεί με γιαούρτι ή να μπει σε κάποιο χυμό. Η γύρη πρέπει να διατηρείται σε ψυγείο και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα στην κατάψυξη.
Επισημαίνεται, πως άτομα που θα φάνε για πρώτη φορά γύρη, πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικά, κυρίως εάν παρουσιάζουν κάποια αλλεργία κατά την άνοιξη.
Η μελισσοκομική περίοδος βρίσκεται στο ζενίθ αυτό μήνα, λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο πρόεδρος του Αρισταίου Μελισσοκομικού Συλλόγου Ιωαννίνων Τάσος Ποντίκης.
Πολλοί μελισσοκόμοι έχουν πραγματοποιήσει ήδη τον πρώτο «τρύγο» του μελιού και σιγά- σιγά μεταφέρουν τις κυψέλες στα βουνά, σε περιοχές με θυμάρι, όπου ανθίζουν διάφορα βότανα. Αυτή την περίοδο γίνεται και η συλλογή του βασιλικού πολτού ενώ ολοκληρώνεται η συλλογή της γύρης, του «ψωμιού των μελισσών», όπως χαρακτηριστικά περιγράφει ο κ. Ποντίκης το θρεπτικό προϊόν.
Η ερευνήτρια κ. Σοφία Γούναρη υπογραμμίζει ότι η μελισσοκομία στην Ελλάδα έχει μεγάλη δυναμική και πως θα πρέπει οι μελισσοκόμοι να οργανωθούν προκειμένου να τυποποιήσουν τα προϊόντα τους.
Μία ακόμη τρανή απόδειξη ότι το DNA των Ελλήνων συναντάται σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης είναι οι Αϊνού (< Ίωνες) ή πιο σωστά Αϊνώ, «η λευκή φυλή» της Ιαπωνίας, όπως τους αποκαλούν.
Ζουν στο Χοκκαΐντο, στην νότια Σαχαλίνι και στην Φορμόζα (γνωστή ως Ταϊβάν). Μάλιστα, στις αρχές του 20ου αιώνα οι Αϊνώ αριθμούσαν περί τα 3.000.000!
Πολλοί ξένοι επιστήμονες, μεταξύ των οποίων και ο Καθηγητής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου του Phoenix, Thomas S. Anderson, υποστηρίζουν ότι οι Ίωνες έφτασαν στην Ιαπωνία το 7000 π.Χ., στοχεύοντας στο να την χρησιμοποιήσουν ως εφαλτήριο για τον αποικισμό τους στην Αμερική.
Άλλες πληροφορίες τους θέλουν να έχουν σταλεί για συγκεκριμένη αποστολή στην «χώρα του ανατέλλοντος Ηλίου» κατά τα Διονυσιακά, την πανάρχαια εκστρατεία των Ελλήνων στην Ασία περί το 3.000 π.Χ. Κατά την άποψή μας, αυτό είναι και το πιθανότερο σενάριο.
Και οι ίδιοι οι Ιάπωνες δέχονται πως οι Αϊνώ υπήρξαν οι πρώτοι κάτοικοι της Ιαπωνίας ακόμα και πριν από την κατάκτηση των ιαπωνικών νησιών από τις κίτρινες πολεμικές φυλές της ηπειρωτικής Ασίας. Η επίσημη ιστορία τους αναφέρει μάλιστα πως όταν οι πρώτοι Ιάπωνες διέσχισαν την Κίνα κι έφτασαν στην Ιαπωνία, συνάντησαν μία λευκή γενειοφόρα φυλή (φαινόμενο εξαιρετικά σπάνιο στην γη της Ανατολίας), τους Αϊνώ, που ήταν δεινοί πολεμιστές και κυνηγοί. Οι Ιάπωνες και γενικά οι Ασιάτες δεν διαθέτουν πυκνές γενειάδες, αφού τα γένια τους είναι αραιά.
Όπως αναφέραμε και προηγουμένως, οι Αϊνώ είναι λευκοί στην όψη, κάποιοι έχουν γαλάζια μάτια και είναι ψηλοί στο ανάστημα.
Δυστυχώς, όπως μας πληροφορεί και ο Ιωάννης Πασάς στο βιβλίο του: «Η Αληθινή Προϊστορία, «οι πληροφορίες περί των Αϊνώ είναι ανεπαρκείς και, συνεπώς, δεν υπάρχουν στοιχεία για την ζωή και την δράση των λευκών αυτών ανθρώπων, που είχαν φθάσει και εγκατασταθεί στην Άπω Ανατολή».
Από τα λίγα όμως που γνωρίζουμε για εκείνους, μπορούμε να διακρίνουμε τις ομοιότητές τους με τους αρχαίους Έλληνες στον τρόπο διοίκησης, στην ενδυμασία, στην γλώσσα, κλπ.
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι προστάτιδα της φυλής τους θεωρούν την «Ματεράσου» (< μη\α\τέρα σου), όπως και τα ονόματα που έχουν δώσει σε κάποια από τα χωριά τους, όπως Ιτάμι (< όπως το βουνό Ίταμος της Θεσσαλίας), Αρία (< Αρεία< Άρη, θεό του πολέμου), Ογκάκι (< Όγκα: προσωνύμιο των Θηβαίων προς την θεά Αθηνά), κ.α. Θεωρούν μάλιστα την κουκουβάγια ως το πουλί της σοφίας, που ως γνωστόν αποτελούσε σύμβολο της θεάς Αθηνάς για τους αρχαίους Έλληνες.
Οι στολές τους είναι κεντημένες με αρχαιοελληνικούς μαιάνδρους ενώ συνηθίζουν να φορούν στο κεφάλι ένα είδος στεφανιού ανάλογο με αυτό που φορούσαν οι πιστοί του Διονύσου στις Διονυσιακές γιορτές (πλέγμα κισσού και άμπελου). Οι αρχαίοι Έλληνες άλλωστε συνήθιζαν να φορούν σε αρκετές περιστάσεις στεφάνια, όπως οι Ολυμπιονίκες, οι νικητές σε διαγωνισμούς δράματος (ο Αριστοφάνης είχε φορέσει στεφάνι ελιάς), οι μυημένοι στα Ελευσίνια Μυστήρια, κλπ.
Οι γυναίκες από την άλλη φορούν στο κεφάλι σκυθικό σκούφο, δερμάτινο με σχήμα περικεφαλαίας.
Έτσι λοιπόν, ο Ελληνισμός είναι πανταχού παρών σε μέρη που το μυαλό του με συμβατικό τρόπο ενημερωμένου ανθρώπου αδυνατεί να διανοηθεί.
