Θέλω να σκοτώσω τους κακούς, μου είπε

1 Vote

Τέτοιες γιορτινές μέρες ήταν, θυμάμαι, που ο μικρανηψιός μου, ο Δημήτρης, θα ήταν, δεν θα ήταν τότε στα πέντε του χρόνια – μπορεί και λιγότερα- δεν θυμάμαι πια- μου ζήτησε να του πάρω ως δώρο ένα όπλο.

Μια σταλιά, ο μπόμπιρας! Τον είχα βγάλει βόλτα και τον κρατούσα σφιχτά από το χεράκι του, χανόταν μες στην φούχτα μου, θυμάμαι.  Ώρα αιχμής, πολύς ο κόσμος. Τότε, είπα και τον ρώτησα, τι δώρο θέλει, να του το πάρω..Που να φαντασθώ την απάντηση!

Στο διπλανό μας μαγαζί – καθώς περνούσαμε- πωλούσαν παιδικά δώρα- που τα είχαν βγάλει έξω τα φτηνά- στο πεζοδρόμιο- πειρασμό για τα μικρά, να τραβολογούν κατά κει τους γονιούς. Ήσαν πολλά τα παιγνίδια, μπάλες πολύχρωμες, μπάλες ποδοσφαιρικές, κούκλες, στρατιωτάκια, αυτοκινητάκια, όλα ανάκατα…Δεν είχα κοιτάξει κατά κει..Ο μικρός ήταν που έβλεπε..

– Ένα όπλο θέλω, μου είπε. – Αυτό, και μου το ‘δειξε.. Εκεί, στο πεζοδρόμιο έξω από το μαγαζί- αναμεσίς των παιγνιδιών των πλαστικών, κρεμόσαντε όπλα.. Κι ο μικρός μου έδειχνε ένα κατακόκκινο πυροβόλο ενώ με τράβαγε να με σύρει κατά κει…Η πωλήτρια ήδη του χαμογέλαγε πλατιά..

Στάθηκα ακίνητη, αιφνιδιασμένη, σοκαρισμένη από την απάντησή του. Ο Δημήτρης, ο ανιψιός μου, αναμεσίς όλων των παιγνιδιών, είχε διαλέξει ένα όπλο!. Όλες οι αισθήσεις μου τέθηκαν σε συναγερμό. Στο μυαλό μου άναψε φωτιά..Τώρα, τι κάνω τώρα;;

Έσκυψα πάνω του, τον κράτησα σταθερά γυρνώντας τον κατά το μέρος μου, να τον βλέπω,  και τον ρώτησα σιγανά, ήσυχα..

-Ένα όπλο..Είσαι σίγουρος, Δημήτρη; Αυτό θες; Μου του επιβεβαίωσε με ένα ναι..Ήταν τόσο σταθερός, άκαμπτος…

– Με ξάφνιασες, Δημήτρη μου, του είπα..Ένα όπλο το παίρνουμε για να το χρησιμοποιούμε..Εσύ, τι το θέλεις το όπλο;

Ο μικρός σώπασε για λίγο. Κι ύστερα, μου είπε:

– Θέλω να σκοτώσω τους κακούς.

Μούδιασα. Και τον αντιρώτησα.

-Εσύ ξέρεις ποιοί είναι οι κακοί;

Έκλινε καταφατικά το κεφαλάκι του και μου είπε -Ναι.

Ταράχτηκα για τα καλά. Τον πήρα και τρέχοντας σχεδόν, στάθηκα κοντά στην διασταύρωση των δρόμων, μπροστά μας. Ο κόσμος πλημμύριζε τον τόπο… Ο μικρός αντιστεκόταν και μου ‘λεγε θυμωμένος και με παράπονο μαζί.. – Μου είπες ότι θα μου πάρεις δώρο..

Του το είχα και υποσχεθεί, η άμυαλη.. Άνευ όρων! Δεν θυμόμουν ότι υπήρχαν και τέτοια παιγνίδια..Ήταν που δεν ήξερα και από παιδιά..’Άρχισα να προσεύχομαι νοερά.

– Ναι, του απάντησα. Σου το είπα και θα σου πάρω δώρο..’Όμως, εσύ, θέλω πρώτα να μου δείξεις ότι  ξέρεις ποιοί είναι οι κακοί.. Γιαυτό, θα σε ανεβάσω τώρα στους ώμους μου και εσύ θα κοιτάξεις όλους αυτούς τους ανθρώπους. Θα τους κοιτάξεις καλά. Έναν προς έναν!. Και μετά, θα μου πεις ποιός από όλους είναι ο κακός. Τόσο κακός που να αξίζει να σκοτωθεί με όπλο. Αλλά, θέλω να είσαι σίγουρος. Ολότελα σίγουρος. Κρίμα κι άδικο, που θα είναι για κάποιον που δεν είναι ο κακός. Έτσι;

Ο μικρός συμφώνησε συγκατανεύοντας. Τον ανέβασα στους ώμους μου. Μέσα μου, έτρεμα. Δεν ήξερα και από πότε, από ποια ηλικία τα παιδιά είναι σε θέση να διακρίνουν. Κι αν ο μικρός μου έδειχνε κάποιον; Θα έβλεπα στην συνέχεια τι θα έκανα..’Ετσι αποφάσισα….

Και περίμενα, και περίμενα..Η ώρα περνούσε και ο μικρός έμενε σιωπηλός. Δεν κινιόταν καθόλου, άρχισε να βαραίνει στους ώμους μου..Δεν μπορούσα να δω και τι έκανε..

Δεν ξέρω να πω πόσο κράτησε αυτό..Πόσο μεγάλη μου φάνηκε η ώρα ή ήταν πράγματι τόσο μεγάλη; Μου είχε γίνει πια δύσκολο να έχω το βάρος του παιδιού στους ώμους μου..Έμεινα σταθερή..Όσο και να έπαιρνε…

Κι έπειτα, κάποια στιγμή, ο μικρός μου έκανε νόημα να τον κατεβάσω.Το έκανα και τον κοίταξα ερωτηματικά. Ήταν πεντάχλωμος. Με κατεβασμένα τα μάτια μου είπε σιγανά:

.- Δεν ξέρω να πω ποιός είναι ο κακός.

Φρόντισα, η φωνή μου νάναι ανάλαφρη..- Οπότε, τι λες και συ; τον ρώτησα. Τότε, δεν χρειάζεται το όπλο..Τι λες για να πάρουμε – μου φαίνεται, του είπα- για ένα μοντέλο αυτοκινήτου, που ήξερα πως του άρεσαν….

Και η ιστορία, τελείωσε εκεί, προσωρινά…Αργότερα, πολύ αργότερα, σε άλλο χρόνο, όταν θεώρησα ότι ήταν η κατάλληλη ώρα, τον ρώτησα που τους είδε τους κακούς.. Μου απάντησε πως τους είδε στην τηλεόραση που σκότωσε κάποιος την μαμά ενός παιδιού….Γιαυτό και λέω παντού και το ξαναλέω βροντοφωνάζοντάς το:

ΠΡΟΣΟΧΗ!!! Τα παιδιά βλέπουν!!! Μην αφήνετε τα παιδιά να βλέπουν βία, να βλέπουν και να ακούν ειδήσεις τέτοιες εγκλημάτων κι άλλα άσχημα και μιαρά.. Γιομίζουν την ψυχούλα τους με φόβο, με οργή, με μίσος!!       Και, ευθύνεσθε σεις γιαυτό, το τρομερό κακό! Αφήστε τα να είναι παιδιά!

‘Ήρθε η ώρα,  τώρα, να σας πω, πως και θυμήθηκα αυτήν την ιστορία με τον Δημήτρη τον ανηψιό μου.

Είναι,  που σε μια φιλική ιστοσελίδα σήμερα, πριν λίγο, είδα αυτό το video:

Να σημειώσω οτι είναι πραγματικό και αναφέρεται σε γεγονότα στην πολιτεία του Τέξας (Texas) των Η.Π.Α. Έχει και πολλά εγκωμιαστικά σχόλια.. Συμβαίνει βέβαια και αλλού, σε εμπόλεμες και μη ζώνες.. Η εκμάθηση χρήσεως πραγματικών όπλων από παιδιά είναι και στα πρωταθλήματα κάπου.. Θεωρείται sport ..

Ναι. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν διαφορετική γνώμη από την δικιά μου, στο θέμα των όπλων σε παιδιά.. Που την κάνουν και πράξη με πραγματικά όπλα στα χέρια τους.. Για να μάθουν να σκοτώνουν..

Ζήτημα διαφορετικής άποψης και θέασης των πραγμάτων, ίσως, μου πείτε..Αναλογίζομαι, είναι σεβαστές οι διαφορετικές απόψεις και σε τέτοιες περιπτώσεις; Σε εκείνη την χώρα, σε άλλες χώρες με άλλους πολιτισμούς, από ο,τι βλέπω, είναι. Ίσως και εδώ.

Την καλημέρα μου σε όλους!

https://beatrikn.wordpress.com/

Τρόμος σε ελληνικό σπίτι: Κοπάδι από άγρια μελομακάρονα επιτέθηκαν στο στόμα ανυποψίαστου πολίτη

Την απόλυτη φρίκη έζησε ο πατέρας μιας οικογένειας ο οποίος σύμφωνα με τα λεγόμενα του δέχθηκε επίθεση αργά χθες βράδυ από ένα πιάτο μελομακάρονα.

Σύμφωνα τα όσα δήλωσε στην αστυνομία ο άτυχος άνδρας βρισκόταν στην κουζίνα του σπιτιού του όταν δέχθηκε ξαφνικά την επίθεση.

«Δεν πρόλαβα να καταλάβω τι έγινε. Με την άκρη του ματιού μου είδα το πιάτο τα μελομακάρονα που είχαν περισσέψει από τις γιορτές και πριν καταλάβω μου επιτέθηκαν» περιέγραψε με τρόμο.

Όπως λέει ο ίδιος, τα μελομακάρονα είχαν στήσει καρτέρι και σε ανύποπτη στιγμή που είχε ανοιχτό το στόμα του, τού επιτέθηκαν αιφνιδιαστικά.

«Ήταν όπως εκείνα τα ντοκιμαντέρ του Νάσιοναλ Τζιογκράφικ, αυτά που η γαζέλα πίνει αμέριμνη νερό στη λίμνη και την πλησιάζει σιγά σιγά ένα κοπάδι από λιοντάρια» πρόσθεσε ταραγμένος.

Ωστόσο πηγές της Αστυνομίας τονίζουν ότι αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό την ιστορία του άνδρα, ενώ επιφυλακτική εμφανίζεται τόσο η σύζυγος όσο και τα παιδιά του.

http://tovatraxi.com/

Φταίει η κοινωνία που νιώθω μόνη;

Υπάρχει σήμερα ένα πολύ ισχυρό αίσθημα μοναξιάς, που βλέπουμε να γενικεύεται όλο και περισσότερο, πράγμα που μας οδηγεί να θέσουμε δύο ερωτήματα σχετικά με την φύση της μοναξιάς. H μοναξιά είναι απλώς και μόνο ένα χαρακτηριστικό των κοινωνιών μας και συνδέεται με τον σύγχρονο τρόπο ζωής;

• Μπορούμε από την άλλη, να αναρωτηθούμε:

η μοναξιά είναι για τον άνθρωπο ένα ενοχλητικό και παροδικό συμβάν ή χαρακτηρίζει την ίδια την ουσία του και επομένως είναι στοιχείο του είναι του; Το παράδοξο της μοναξιάς έγκειται στο γεγονός ότι η απάντηση είναι καταφατική και στις δύο παραπάνω ερωτήσεις.

Με άλλα λόγια…

η μοναξιά είναι και κοινωνικό γεγονός και ουσιώδες γνώρισμα της ανθρώπινης ύπαρξης. Ας δούμε λοιπόν αναλυτικότερα πώς η μοναξιά στοιχειώνει την ύπαρξη ταυτόχρονα από δύο διαφορετικές οδούς.

Η ίδια η κοινωνία φαίνεται να ευνοεί τον πολλαπλασιασμό της μοναξιάς, διότι αυτό που την χαρακτηρίζει είναι η δημιουργία μίας μοναχικής συνείδησης. Ο σύγχρονος άνθρωπος αναγορεύει σε ύψιστο αγαθό την προσωπική του ευημερία, δεν έχει άλλον σκοπό πέρα από τον ίδιο του τον εαυτό.

Αυτό που έχει πλέον σημασία είναι ο ίδιος ως ανεξάρτητο ον, που θέλει να απολαμβάνει τον εαυτό του όπως του αρέσει. Στο πλαίσιο αυτής της ατομικιστικής ανθρωπολογίας, ο Άλλος δεν είναι παρά ένα εμπόδιο στην προσωπική ελευθερία και η σχέση μαζί του βιώνεται ως καταναγκασμός.

Επίσης, ένα άλλο στοιχείο που ευνοεί το αίσθημα της μοναξιάς είναι ότι ο σύγχρονος άνθρωπος τείνει να μετατραπεί σε μηχανή παραγωγής κέρδους. Έτσι, προσανατολίζει όλες του τις προσπάθειες προς την κατοχή αντικειμένων, ενώ η βασική του ανάγκη είναι να εκτιμάται και να αναγνωρίζεται. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα όλοι λίγο-πολύ να συμφωνούν ότι υπάρχει μία πανταχού παρούσα έλλειψη νοήματος και κατ’ επέκταση βιώνουν τις παρενέργειες της επονομαζόμενης κοινωνικής κρίσης.

Από την άλλη, η μοναξιά δεν είναι μόνο ένα κοινωνικό γεγονός, αλλά συνιστά κατά κάποιο τρόπο τον ανυπέρβλητο ορίζοντα της ύπαρξης. Και αυτό συμβαίνει διότι η μοναξιά δεν υπάρχει παρά σε σχέση με έναν Άλλον: «χωρίς τον Άλλον, είμαι μόνος». Χάρη στη σύγκρισή μου μαζί του, εγώ γίνομαι μοναδικός.

Με άλλα λόγια…

η επαφή με τον Άλλον δεν εγγυάται την υπέρβαση της μοναξιάς και σε κάθε σχέση υπάρχει ένα κομμάτι μοναξιάς, όχι όμως απομόνωσης. Εδώ ακριβώς αναδεικνύεται ο πυρήνας των αντιφάσεων στις ίδιες τις σχέσεις: υπάρχει συγχρόνως στις σχέσεις ομοιότητα και διαφορά, εγγύτητα και χωρισμός. Όπως έχει αναφέρει η Φρανσουάζ Ντολτό, «έτσι χαράσσεται η πορεία της επιθυμίας για όλους τους ανθρώπους: με την εναλλαγή μοναξιάς και επικοινωνίας, ανάπαυσης και δράσης της επιθυμίας».

Μάρω Μπέλλου, ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια. Πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο της με τίτλο: «Ο γκατζετ-Eros: ο έρωτας στα χρόνια της τεχνολογίας» από τις εκδόσεις Ι. Σιδέρης.

Πηγή

http://anthologion.gr/

Γενική Εκτίµηση της Κατάστασης του Αρρώστου

Γενική Εκτίµηση της Κατάστασης του Αρρώστου

Ο σκοπός της επείγουσας προνοσοκομειακής αλλά και νοσηλευτικής φροντίδας είναι : 

1. Να υποστηρίξει τη ζωή του αρρώστου 
2. Να προλάβει επιδείνωση της κατάστασής του 
3. Να προαγάγει την ανάρρωσή του 


Κοινές για όλα τα πληρώματα ασθενοφόρων και των νοσηλευτών επειγουσών τµηµάτων είναι ορισµένες µεγάλες κατηγορίες γνώσεων και δεξιοτήτων , που είναι οι εξής:    

1. Ικανότητα λήψης ακριβούς αλλά σύντοµου και επικεντρωµένου ιστορικού.  
2. Ικανότητα εφαρµογής βασικών και προηγµένων µέτρων διατήρησης της ζωής 
3. Γνώση όλων των ηλικιακών οµάδων και των διαφόρων προβληµάτων υγείας τους 
4. Ικανότητα γρήγορης και σφαιρικής παρατήρησης, εκτίµησης και σωστής παρέµβασης 
5. ∆εξιότητα στην εκτέλεση µιας µεγάλης ποικιλίας διαγνωστικών διαδικασιών µε ένα συστηµατοποιηµένο και γρήγορο τρόπο 
6. Ικανότητα καθορισµού προτεραιοτήτων 
7. Κατοχή γνώσεων που αφορούν τη φροντίδα υγείας και την ικανότητα διδασκαλίας 
8. Ικανότητα συνηγορίας για φροντίδα και κατεύθυνση της φροντίδας του αρρώστου 
9. Ικανότητα και δεξιότητα στη χρησιµοποίηση τεχνικών παρέµβασης κρίσης 


Γενική Εκτίµηση της Κατάστασης του Αρρώστου 

1. Συστηθείτε και ενηµερώστε για το µέρος της λειτουργίας σας , ως µέλος της υγειονοµικής οµάδας , τον κάθε άρρωστο και την οικογένειά του. 

2. ∆ιατηρείστε µια ήρεµη και ενθαρρυντική στάση. 

3. Χρησιµοποιείστε τις δεξιότητές παρατηρητικότητας και εκτίµησης , κάντε µια γρήγορη αξιολόγηση της όλης κατάστασης του αρρώστου. 

Μια συστηµατική εκτίµηση περιλαµβάνει: 

- Γενική εµφάνιση του αρρώστου 
- Κατάσταση συνείδησης  
- Αναπνευστική και κυκλοφορική λειτουργία 
- Παρουσία κατάστασης shock ή επικείµενου shock 
- Σηµεία ανοικτής αιµορραγίας , αιµατώµατος ή εκχυµώσεων 
- Ικανότητα αρρώστου να κινεί τα άκρα του σωστά 
- Σηµεία φανερής παραµόρφωσης , ευαισθησίας , παρά φύση κίνησης και / ή πόνου (υποψία κατάγµατος) 

4. Η παρέµβαση και η εκτίµηση µπορεί να γίνονται ταυτόχρονα σε περιπτώσεις απειλής της ζωής. 

5. Να θυµάστε πάντα ότι πριν από κάθε άλλη εκτίµηση της κατάστασης του αρρώστου , του οποίου απειλείται και πρέπει να διατηρηθεί η ζωή , οι προτεραιότητες σας είναι ABC: 

- A – Airway – ΑΕΡΑΓΩΓΟΣ  - B – Breathing – ΑΝΑΠΝΟΗ  - C – Circulation – ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ  

6. Προχωρήσετε σε µια συνέντευξη ή λήψη ιστορικού από τον κάθε άρρωστο και / ή από µέλη της οικογένειάς του , µε κέντρο το κύριο πρόβληµά του  

- Εξηγήστε το σκοπό συλλογής πληροφοριών , για να έχετε τη συνεργασία του αρρώστου ή της οικογένειάς του 
- Συγκεντρώστε την προσοχή σας στο κύριο παράπονο του αρρώστου : «Τι συνέβη;»  
- Γράψτε το πρόβληµα µε τα ίδια τα λόγια του αρρώστου. 
- Αποσπάστε λεπτοµέρειες που αφορούν  
i. Την έναρξη – εισβολή του προβλήµατος 
ii. Το χρόνο που πέρασε από την ώρα της εισβολής 
iii. Την παρούσα κατάσταση ή την πορεία του συµπτώµατος 

- Αν είναι δυνατό , παρακαλέστε τον άρρωστο να περιγράψει το κύριο παράπονό του σε ό,τι αφορά: 

i.  Την εντόπιση και ακτινοβολία 
ii. Το χαρακτήρα ή την ποιότητα 
iii. Την επίδραση του συµπτώµατος στις δραστηριότητες της καθηµερινής ζωής 
iv. Τους παράγοντες που το επιδεινώνουν ή το µειώνουν 
v. Συνοδά συµπτώµατα 

7. Επιπλέον της συνέντευξης µε κέντρο το κύριο πρόβληµα , εξασφαλίστε πληροφορίες που αφορούν το ιστορικό υγείας :  

- Αλλεργίες σε φάρµακα , κεντρίσµατα εντόµων , γύρη , φαγητά 
- Φάρµακα που λήφθηκαν για απαλλαγή από το κύριο ενόχληµα και άλλα που λαµβάνονται ως ρουτίνα 
- Καρδιοαναπνευστική νόσος   
- Σακχαρώδης ∆ιαβήτης  
- Υπέρταση  
- Εγκεφαλοαγγειακό επεισόδιο  
- Νεφρική πάθηση 
- Όταν αντιµετωπίζετε τραύµα ή έγκαυµα, ηµεροµηνία της τελευταίας αναµνηστικής δόσης εµβολίου τετάνου 

8. Αποφεύγετε µη απαραίτητους χειρισµούς και κίνηση του βαριά τραυµατισµένου αρρώστου 

9. Εκτελέστε µια ολοκληρωµένη αλλά γρήγορη εκτίµηση του αρρώστου από το κεφάλι ως τα πόδια , µε βάση το κύριο ενόχληµά του. 

ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΘΕΜΑ 
 ΕΚΤΑΚΤΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥΣ 

 ΕΠΟΤΡΙΑ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ 
 ∆ΑΦΕΡΜΟΥ ΜΑΡΙΑ 

ΟΜΑ∆Α ΣΠΟΥ∆ΑΣΤΩΝ 
 ΖΑΧΑΡΙΟΥ∆ΑΚΗ ΧΡΥΣΟΥΛΑ – ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙ∆Η ΑΓΓΕΛΙΚΗ 
ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ

https://diasostesrodou.blogspot.com/

ΟΙ ΚΛΕΦΤΕΣ, ΟΙ ΜΕΛΙΣΣΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΔΙΑ

ΟΙ ΚΛΕΦΤΕΣ, ΟΙ ΜΕΛΙΣΣΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΔΙΑ

Οι κλέφτες 
Στην Κρήτη λέγεται ότι υπάρχει ένα ιερό άντρο γεμάτο με μέλισσες, μέσα στο οποίο, όπως λέει ο μύθος, η Ρέα γέννησε τον Δία. Δεν είναι όσιο να μπει μέσα σ’ αυτό κανένας, ούτε θεός ούτε θνητός. Κάθε έτος, σε μία ορισμένη χρονική στιγμή, φαίνεται να λάμπει μέσα από τη σπηλιά μια πολύ μεγάλη φωτιά. Αυτό συμβαίνει, όπως λένε οι μυθολόγοι, όταν κοχλάζει το αίμα από την γέννηση του Δία. Το άντρο το κατέχουν μέλισσες ιερές, τροφοί του Διός. Σε αυτό το άντρο τόλμησαν να εισέλθουν ο Λάιος, ο Κελεός, ο Κέρβερος και ο Αιγωλιός, για να πάρουν όσο το δυνατόν περισσότερο μέλι. 

Έντυσαν το σώμα τους ολόκληρο γύρω-γύρω με χαλκό, πήραν το μέλι από τις μέλισσες και είδαν τα σπάργανα του Δία. Τότε ο χαλκός που φορούσαν γύρω από το σώμα τους έσπασε. Ο Δίας βρόντηξε και σήκωσε τον κεραυνό, αλλά οι Μοίρες και η Θέμιδα τον εμπόδισαν. Γιατί δεν ήταν όσιο να πεθάνει εκεί κανένας. Ο Δίας τους έκανε όλους πουλιά και από αυτούς κατάγονται τα γένη των πουλιών που ονομάζονται τσίχλες, τρυποφράκτες, κέρβεροι και κουκουβάγιες-αιγωλιοί. Όταν φανούν, αποδεικνύονται αγαθά και αποτελεσματικά περισσότερο από τα άλλα πουλιά, επειδή είδαν το αίμα του Δία.[1]

[Αντωνίνος Λιβεράλης 19] 

Σχολιασμός: ο Αντωνίνος Λιβεράλης αποτελεί την μοναδική μας πηγή γι’ αυτή την ασυνήθιστη ιστορία που συνδέεται με τον γενέθλιο τόπο του Δία. Μια ιστορία με παρόμοια δομικά στοιχεία (σπηλιά, μέλισσες, μέλι, κλοπή) διασώζει ο μυθογράφος Κόνων: στους πρόποδες του όρους Λυσσός, στην περιοχή της Εφέσου, δύο ποιμένες βρήκαν μια βαθιά σπηλιά με ένα σμήνος μελισσών. Ένας από τους δύο βοσκούς κατέβηκε μέσα και βρήκε μέλι και χρυσάφι. Αφού έστειλε πάνω το χρυσάφι, ζήτησε να ανέβει κι αυτός, αλλά επειδή υποψιάστηκε προδοσία, έβαλε στο καλάθι έναν λίθο. Αφού το καλάθι ανέβηκε ως το χείλος, στη συνέχεια αφέθηκε να πέσει.

Ο Απόλλων εμφανίστηκε στον παγιδευμένο βοσκό σε όνειρο και τον διέταξε να χαράξει το σώμα του με μια πέτρα και να ξαπλώσει ακίνητος. Όρνεα κατέβηκαν, σαν να επρόκειτο για πτώμα, και τραβώντας τον από τα μαλλιά και τα ρούχα τον ανέβασαν επάνω ανέπαφο. Ο βοσκός ανέφερε το περιστατικό στις αρχές και ο άλλος βοσκός τιμωρήθηκε. Ο ίδιος με το μερίδιό του από το χρυσάφι έχτισε έναν ναό του Απόλλωνα. 

Σε αγγείο του Βρετανικού Μουσείου εμφανίζονται οι 4 κλέφτες της ιστορίας του Λιβεράλη να καταδιώκονται από μέλισσες. Οι μέλισσες συνδέονται με τον χαλκό στην ιστορία για τις χαλκοειδείς μέλισσες που επιτέθηκαν στην κρητική πόλη των Ραυκίων (Αιλιανός, Π. ζ. ιδ. 17.35). Ένας βασιλιάς της Κρήτης με το όνομα Μελισσεύς ήταν ο πρώτος που θυσίασε στους θεούς. Η λέξη φῶρες (κλέφτες) που χρησιμοποιείται στο πρωτότυπο ως τίτλος της ιστορίας δήλωνε επίσης ένα είδος μέλισσας ή τον κηφήνα.
Οι φωτιές που βγαίνουν μέσα από το σπήλαιο του Δία πρέπει να αποτελούν μέρος τελετής. Η παράξενη ιστορία για το αίμα του Δία που κοχλάζει έχει νεότερα λαϊκά παράλληλα, όπως το αίμα του Αγίου Ιανουαρίου που μια φορά το χρόνο υγροποιείται. Η χάλκινη θωράκιση των ληστών θυμίζει τους ένοπλους Κουρήτες που φυλάνε τον μικρό Δία. Ο θάνατος ενός ανθρώπου σε ιερό χώρο θεωρούνταν μίασμα. Το πουλί που αναφέρεται στο αρχαίο κείμενο ως Κέρβερος δεν είναι δυνατόν να ταυτιστεί.

Τέλος ο Αρτεμίδωρος ο ονειροκριτικός (4.56) αναφέρει ότι ο αἰγωλιός, είδος κουκουβάγιας, και άλλα παρόμοια νυκτόβια πουλιά (γλαῦξ, νυκτικόραξ), αν φανούν σε όνειρο, συμβολίζουν μοιχούς, κλέφτες ή ανθρώπους με νυχτερινές δραστηριότητες. 

[1] Φῶρες 
Ἐν Κρήτῃ λέγεται εἶναι ἱερὸν ἄντρον μελισσῶν ἐν ᾧ μυθολογοῦσι τεκεῖν Ρέαν τὸν Δία καὶ οὐκ ἔστιν ὅσιον οὐδένα παρελθεῖν οὔτε θεὸν οὔτε θνητόν. ἐν δὲ χρόνῳ ἀφωρισμένῳ ὁρᾶται καθ΄ ἕκαστον ἔτος πλεῖστον ἐκλάμπον ἐκ τοῦ σπηλαίου πῦρ. τοῦτο δὲ γίνεσθαι μυθολογοῦσιν͵ ὅταν ἐκζέῃ τὸ τοῦ Διὸς ἐκ τῆς γενέσεως αἷμα. κατέχουσι δὲ τὸ ἄντρον ἱεραὶ μέλιτται͵ τροφοὶ τοῦ Διός. εἰς τοῦτο παρελθεῖν ἐθάρρησαν Λάιος καὶ Κελεὸς καὶ Κέρβερος καὶ Αἰγωλιός͵ ὅπως πλεῖστον ἀρύσωνται μέλι· καὶ περιθέμενοι περὶ τὸ σῶμα πάντῃ χαλκὸν͵ ἠρύσαντο τοῦ μέλιτος τῶν μελισσῶν καὶ τὰ τοῦ Διὸς εἶδον σπάργανα καὶ αὐτῶν ὁ χαλκὸς ἐρράγη περὶ τὸ σῶμα. Ζεὺς δὲ βροντήσας ἀνέτεινε τὸν κεραυνόν͵ Μοῖραι δὲ καὶ Θέμις ἐκώλυσαν· οὐ γὰρ ἦν ὅσιον αὐτόθι θανεῖν οὐδένα· καὶ ὁ Ζεὺς πάντας αὐτοὺς ἐποίησεν ὄρνιθας· καὶ ἔστιν ἐξ αὐτῶν τὸ γένος τῶν οἰωνῶν͵ λάιοι καὶ κολοιοὶ καὶ κέρβεροι καὶ αἰγωλιοί· καὶ εἰσὶν ἀγαθοὶ φανέντες καὶ ἐπιτελεῖς παρὰ τοὺς ἄλλους ὄρνιθας͵ ὅτι τοῦ Διὸς εἶδον τὸ αἷμα. 

ΣΤΑΥΡΟΣ ΓΚΙΡΓΚΕΝΗΣ 
//heterophoton.blogspot.com

http://www.visaltis.net/

Περνάμε τις ζωές μας σε κουτιά – We spend our lives in boxes

Περνάμε τις ζωές μας σε κουτιά –

 We spend our lives in boxes

By Mike Robbins

Μία από τις μεγαλύτερες πηγές αυθεντικής εξουσίας στη ζωή μας προέρχεται από την απροθυμία μας και την ανικανότητά μας να δράσουμε, ειδικά ενόψει των εμποδίων και του φόβου.

Για να είμαστε πραγματικά πετυχημένοι  και ικανοποιημένοι, πρέπει να να πάρουμε τολμηρές και θαρραλέες αποφάσεις και να κάνουμε ό, τι θέλουμε.

Ο θρυλικός συγγραφέας Ray Bradbury είπε: “Πρώτα πηδάτε από τον βράχο και στη συνέχεια βγάζετε  φτερούγες στην κατεύθυνσή σας  προς τα κάτω.”

Βγαίνοντας από τα κουτιά της ζωής μας  δεν συνεπάγεται πάντα κάτι σαν την αλλαγή σταδιοδρομίας, τη μετάβαση σε έναν νέο τόπο, την έναρξη μιας επιχείρησης, τη λήξη μιας σχέσης ή το ταξίδι σε όλο τον κόσμο (αν και θα μπορούσε).

Απλώς σημαίνει ότι είμαστε πρόθυμοι να κάνουμε, να πούμε ή να ενεργήσουμε  με έναν τρόπο που είναι νέος, διαφορετικός ή / και ευάλωτος.

Όταν επιλέγουμε να επεκτείνουμε  τα όρια μας στη ζωή, πάντα μεγαλώνουμε και μαθαίνουμε, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα.

Αγγλική απόδοση

One of our greatest sources of authentic power in life comes from our willingness and ability to act, especially in the face of obstacles and fear.

To be truly successful and fulfilled, we must challenge ourselves to take bold and courageous actions and to go for what we want.

Legendary author Ray Bradbury said, “First you jump off the cliff and then you build your wings on the way down.”

Stepping out of our box in life doesn’t always involve something big like

changing careers, moving to a new place, starting a business, ending a relationship or traveling around the world (although it could).

It simply means that we’re willing to do, say or act in a way that is new, different and/or vulnerable.

When we choose to push past our perceived limits and go for it in life, we always grow and learn, regardless of the outcome.

https://www.huffingtonpost.com/mike-robbins/step-out-of-your-box_b_785421.html

https://efisoul63.wordpress.com/

Η ΕΚΤΡΩΣΗ  του  Ρίτσαρντ Μπρότιγκαν

Η χρονιά δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει πιο δυναμικά αναγνωστικά. Η Έκτρωση ήταν από εκείνα τα βιβλία που καιρό τώρα μου προξένευαν φίλοι και εγώ, αντί να ακολουθήσω τις συμβουλές του, τους παράκουα. Το σημαντικότερο όμως δεν είναι τόσο ότι διάβασα ένα απολαυστικό μυθιστόρημα, αλλά ότι ανακάλυψα έναν εξαιρετικό συγγραφέα σε μια άρτια και πολύ προσεγμένη έκδοση. Το καλό πράγμα αργεί να γίνει, αλλά όταν γίνεται την κατάλληλη στιγμή είναι καλύτερο.

Ο Μπρότιγκαν έζησε μια μικρή και πικρή ζωή από αυτές που ζουν οι αυθεντικοί λογοτέχνες. Γεννήθηκε σε μια διαλυμένη οικογένεια τον Ιανουάριο του 1935, μεγάλωσε κάτω από το όριο της φτώχιας και ως ενήλικας αντιμετώπισε ψυχολογικά προβλήματα σε βαθμό νοσηλείας. Είναι γνωστό μάλιστα ότι υποβλήθηκε στην απάνθρωπη και σύνηθη τότε θεραπεία της ηλεκτροσπασμοθεραπείας, κοινώς του ηλεκτροσόκ. Η κόρη του έχει δηλώσει πως ήταν αλκοολικός το μεγαλύτερο διάστημα της ενήλικης ζωής του και έπασχε από κατάθλιψη. Παρά την ενεργή λογοτεχνική του δράση, έδωσε τέλος στην ζωή του τον Σεμπτέμβρη του 1984.

Είναι μια όμορφη βιβλιοθήκη, τέλεια οργανωμένη, πλούσια και πολύ αμερικάνικη.

Ένας τριανταενάχρονος χωρίς σπουδαίες φιλοδοξίες εργάζεται αμισθί σε μια εκκεντρική βιβλιοθήκη στο Σαν Φρανσίσκο. Στην συγκεκριμένη βιβλιοθήκη δεν μπορείς να διανειστείς ή να διαβάσεις κάτι, πας εσύ ο ίδιος το βιβλίο που έγραψες και, αφού το καταχωρήσουν στο Πρωτόκολλο Περιεχομένων Βιβλιοθήκης, επιλέγεις ένα ράφι και το αφήνεις. Οποιοσδήποτε θέλει, μικρός ή μεγάλος, μπορεί να γίνει ένας άγνωστος συγγραφέας στα στενά γεωγραφικά όρια αυτής της παράξενης βιβλιοθήκης. Ένα βράδυ στην δουλειά το κουδούνι χτυπάει και μια εκθαμβωτικά όμορφη γυναίκα έρχεται να αφήσει το δικό της λογοτεχνικό πόνημα. Οι δύο νέοι, ο βιβλιοθηκάριος και η κοπέλα, ερωτεύονται και η σχέση τους θα οδηγήσει σε μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Με την βοήθεια ενός φίλου, το ζευγάρι ταξιδεύει μέχρι την Τιχουάνα για να την τερματήσει.

Η Έκτρωση είναι για την ώρα το μοναδικό διαθέσιμο βιβλίο του συγγραφέα στα ελληνικά. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα εξαιρετικά ευκολοδιάβαστο που μεταφέρει πιστά το κλίμα της εποχής στον αναγνώστη χωρίς συγγραφικές περιττολογίες. Ο Μπρότιγκαν έχει προσθέσει αρκετά προσωπικά και κοινωνικά στοιχεία στην αφήγηση, όπως είναι η περιγραφή της βιβλιοθήκης και η προσφυγή των Αμερικανών στο Μεξικό με σκοπό παράνομες τότε επεμβάσεις. Παρά το βάρος του τίτλου και της κεντρικής υπόθεσης, το βιβλίο ρέει απολαστικά και σου αφήνει μια γλυκειά αίσθηση στο τέλος του.

Κλείνοντας, οφείλω να επαινέσω για ακόμα μια φορά τις εκδόσεις Ενύπνιο για την αγάπη και την προσοχή που δείχνουν στην τέχνη τους. Η Έκτρωση είναι από όλες τις απόψεις ένα εκδοτικό κόσμημα με καλαίσθητο εξώφυλλο, άριστη ποιότητα χαρτιού και εξαιρετική μετάφραση από τον λογοτέχνη Στάθη Ιντζές.

https://stylerivegauche.wordpress.com/

♫ Τραγούδι Κίτρινου Γιλέκου – Yellow Vest Song…! ♫ (Video)

♫ Τραγούδι Κίτρινου Γιλέκου – (Video)

Posted by Der Kamerad on 2019-01-06

  [Βεβαιωθείτε ότι οι υπότιτλοι είναι ενεργοποιημένοι ...]

Advertisements

Τρελός του δρόμου -- Μαρία Τζίκα, Τρελός του δρόμου

04/01/2019 BY ΒΙΚΥ ΠΑΠΑΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

Μαρία Τζίκα, Τρελός του δρόμου

Είδα έναν άνθρωπο
να αντηχεί αδηφάγα γέλια,
εγκλωβισμένος στον λαβύρινθο του δρόμου,
τσίριζε υποσυνείδητες κενότητες
σε λαμαρίνες και ψυχές,
ακίνητος,
στη δίνη της ρέουσας ύπαρξης,
αφουγκραζόταν
τους βίους των δέντρων,
τον καθαρό ψίθυρο των βουνών,
τη νεκρή άσφαλτο του μυαλού.

Δεν γέλασα.
Δεν γελώ πια με τους τρελούς.
Ίσως κάποια ημέρα
στον ίδιο δρόμο
θα περιφέρομαι
χάρτινη σημαιοφόρος των ονείρων,
με ανυπάκουα στην ευταξία φωνάγματα
θα με χλευάσουν για το ανάσκητο κεφάλι
και για αδόκιμους ήχους της αφροσύνης
που ξεφεύγουν σαν εκπνοές θανάτου.
Ίσως κάποια ημέρα
στον ίδιο δρόμο
λιθοβολήσουν το στόμα μου,
από φόβο
μήπως και καταλάβουν τι θέλω να τους πω.

Από τη συλλογή Ελαττωματικό χώμα (2015) της Μαρίας Τζίκα

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Μαρία Τζίκα

https://thepoetsiloved.wordpress.com/

ΚΑΠΟΥ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ -- Somewhere in Dreamland - 1936

ΚΑΠΟΥ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ


Κάποτε πριν πολλά πολλά χρόνια όταν τα κινούμενα σχέδια δεν είχαν βία, αλλά ανθρωπιά.......