Θεοδώρα Ντάκου, Σκηνές από όνειρα

Σκηνές από όνειρα
1.
Δεν υπάρχει άλλο απ’ αυτά τα δάκρυα
που ανακλούν γωνίες απ’ το γέλιο σου.
2.
Παράλογα
οι ανεμώνες σκέπασαν το στέρνο μου
πίνοντας την αναπνοή μου.
3.
Κάτω απ’ τα μάτια σου
διέσχισα την κλίμακα των χρωμάτων
κι έφτασα στ’ άσπρο γεμάτη
φύκια, κόκκινα ψάρια κι αναστεναγμούς.
4.
Ξύπνα καταμεσής στη νύχτα
κι έλα στη βροχή, εκεί
στο άλλο μισό απ’ το πρόσωπό σου,
όπου τα χαμένα αντικείμενα
μεταμορφώνονται σε παραισθήσεις.
5.
Διαπέρασες
τροχίζοντας το φως.
6.
Λιώνοντας στα μαλλιά μου
τα πουλιά, καιγόμουν.
7.
Με τις χορδές στα μάτια και τους ήχους
να βγαίνουν απ’ τα χέρια σου, διέτρεξες
τον φόβο. Πέρα απ’ το κρυμμένο σου κύτταρο
εγκαταστάθηκες, ξαφνικά, αναλλοίωτη,
στα ασπαίροντα έγκατα των παραμυθιών μου.
Από τη συλλογή Ο θάνατος του χρόνου (2004) της Θεοδώρας Ντάκου
https://thepoetsiloved.wordpress.com/